Διάστημα, το τελικό σύνορο! Το που οδηγεί όταν το περάσεις κάνεις δεν το γνωρίζει. Οι σπουδαίοι Journey με την προηγούμενη δουλειά τους, το άλμπουμ "Escape" του 1981 είχαν κατορθώσει να δραπετεύσουν από τα δεσμά των προηγούμενων χρόνων που τους κρατούσαν στο παρά πέντε από την εκτόξευση προς την μεγάλη επιτυχία και πλέον, το 1983, με όχημα το τεράστιο μουσικό τους ταλέντο αλλά και τον αέρα της ίδιας της επιτυχίας ήταν έτοιμοι να διαβούν τα νέα σύνορα της καταξίωσης, σφραγίζοντας έτσι το όνομα τους στις σελίδες του χρυσόδετου τόμου της εγκυκ λοπέδιας του rock. Το άλμπουμ "Frontiers" του 1983 θα γινόταν το μέσον για να προσπεράσουν το τελικό σύνορο, πίσω από το οποίο θα υπήρχε η Ιστορία!
Το 1983 ήταν μία χρονιά στην οποία το μουσικό είδος που αρεσκόμαστε να αποκαλούμε A. O. R. ήταν στην καλύτερη και στην πιο δημιουργική του φάση. Η πλέον αντιπροσωπευτική μπάντα, το καμάρι του Σαν Φρανσίσκο, οι Journey, το συγκρότημα που ξεκίνησε ως εκφραστική πλατφόρμα των καλλιτεχνικών ανησυχιών του κιθαρίστα Neal Schon με τα χρόνια και τις προσθήκες στην σύνθεση των Jonathan Cain (πλήκτρα) και του Steve Perry (φωνητικά) είχε μεταμορφωθεί σε μία μονάδα παραγωγής τραγουδιών που πολύ γρήγορα έβρισκαν τον δρόμο προς τα ραδιόφωνο και τις ανώτερες θέσεις των charts. Αυτά όσο αφορά τα επιφανειακά επιτεύγματα γιατί στα πιο ουσιώδη η μουσική τους φώλιαζε απευθείας στις καρδιές των νέων, ιδιαίτερα της Αμερικής. Κάπως έτσι λοιπόν, το 1983 το όγδοο στούντιο άλμπουμ με τίτλο "Frontiers" θα είναι ο διάδοχος του "Escape" και ο συνεχιστής της επιτυχημένης δισκογραφικής τους πορείας. Ο δίσκος θα φτάσει στο Νο. 2 στο Billboard 200 και θα βγάλει τέσσερα singles που θα δεσπόσουν μέσα στα top 40 hit singles. Συγκεκριμένα τα: After The Fall (No. 23), Send Her My Love (No. 23), Faithfully (No. 12) και Separate Ways (Worlds Apart) (No. 8).
Επίσης σημαντικό air play γνώρισε και το "Chain Reaction". Οι ομάδα των Mike Stone και Kevin Elson θα επιμεληθούν τα της παραγωγής φροντίζοντας να λειανθούν οι αιχμηρές γωνίες και να καλογυαλιστεί ο ήχος ώστε να χωρέσει και στα αυτιά όσων δεν είχαν εξοικειωθεί με τον hard ήχο. Τοποθετείς τον δίσκο στο πικάπ και το πρώτο τραγούδι που ακούς είναι το "Separate Ways" (Worlds Apart), ο απόλυτος ύμνος και το μουσικό στέμμα ολοκλήρου του Melodic Rock - A. O. R. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Neal Schon το τραγούδι εμπεριέχει μέσα του στοιχεία της σχολής Motown μαζί με R&B και blues συστατικά τα οποία δένονται μεταξύ τους με τον βαρύ κιθαριστικό ήχο, προσδίδοντας έτσι την Journey ταυτότητα που απαιτείται. Δραματικό μουσικό μεγαλείο το οποίο χαρακτηρίζεται από μια στοιχειωτική μελωδία προερχόμενη από τα keyboards και το έξυπνα σχεδιασμένο drum beat από τον Steve Smith αφήνοντας όλα τα στοιχεία της σύνθεσης να αναπνεύσουν και να απελευθερώσουν τα αρώματα. Φυσικά για τον "Θεό" Steve Perry τι να πει κανείς! Ο άνθρωπος πετάει με την φωνή του, ζωγραφίζει με το χάρισμα που έχει στον λαιμό του και για μια ακόμα φορά φανερώνει πως οι καλλιτέχνες της Motown είναι οι ρίζες του, ξεχωρίζοντάς τον από τους υπόλοιπους καταξιωμένος συναδέλφους του. Σχετικά με το βίντεο κλιπ του τραγουδιού, θεωρώ πώς ούτε οι ίδιοι δεν θέλουν να το θυμούνται.
Η μπαλάντα "Send Her My Love" που ακολουθεί είναι μία από τις καλύτερες τρυφερές συνθέσεις των Journey. Στα 3:55 λεπτά διάρκειας του τραγουδιού κάνεις το προσωπικό σου ταξίδι στις αναμνήσεις που στην τελική είναι και οι μόνες που απομένουν, σε αγάπες που ήρθαν και έφυγαν και που όμως σου άφησαν αυτή την γλύκα για να είσαι σε θέση να ταυτιστείς με τον Steve Perry και να πεις και εσύ "send her my love".
Οι τόνοι θα ανέβουν στην συνέχεια με την δυνατή "ροκιά" Chain Reaction. Πλούσιες φωνητικές αρμονίες και κοφτερές κιθάρες πλάθουν ένα τραγούδι με όλες τις eighties αρετές που είναι ιδανικές για να ξεσηκώσουν τις αρένες.
Το "After The Fall" είναι ένα τραγούδι που εμφανίστηκε και στην ταινία Risky Business του 1983 με τον Tom Cruise. Αρκετά pop και πολύ μελωδικό με τα φωνητικά του Steve Perry να βρίσκονται στην κορυφή τους. Μπάσο στο συγκεκριμένο τραγούδι παίζει ο Randy Jackson ο οποίος θα γίνει μόνιμο μέλος του συγκροτήματος στο επόμενο άλμπουμ τους, στο" Raised On Radio".
Δεύτερο single που βγήκε από το Frontiers είναι η μπαλάντα "Faithfully". Τραγούδι γραμμένο από τον Jonathan Cain θα κερδίσει τον τίτλο της καλύτερης Power Ballad που ηχογραφήθηκε ποτέ σύμφωνα πάντα με τις πηγές του Classic Rock Magazine.
Ο Jonathan Cain απέδωσε την πολύ γρήγορη συγγραφή του τραγουδιού στην Χριστιανική του πίστη και με τους στίχους του σκιαγραφεί τις μεγάλες απαιτήσεις και τις θυσίες που συνοδεύουν την "ζωή στον δρόμο" του μουσικού οι οποίες μπορούν να ξεπεραστούν από την πίστη στην αγάπη για το άνθρωπο του. Υπάρχει μια αστεία ιστορία με το Faithfully. Ο Prince όταν τελείωσε την ηχογράφηση του Purple Rain τηλεφώνησε στον Jonathan Cain φοβούμενος την ομοιότητα με το Faithfully και του ζήτησε να το ακούσει, λαμβάνοντας και την καθησυχαστική απάντηση από τον Cain ότι δεν μοιάζουν. Η συνέχεια ανήκει στην κομματάρα "Edge Of The Blade". Hard Rock ήχος στα αυτιά μας με την φρασεολογία της κιθάρας του Neal Schon να προλογίζει και να συνοδεύει καθόλη την διάρκεια μία από τις πιο σκληρές στιγμές των Αμερικάνων μελωδικών γητευτών. Το σκοτεινό Troubled Child ξετυλίγεται μέσα από ατμοσφαιρικά πλήκτρα που δίνουν ακόμα περισσότερη εμφάνση στο συναισθηματικό περιεχόμενο των στίχων. Πολύ ευρηματικό και το σόλο από τον Neal Schon που δένει άψογα με το τραγούδι. Το Back Talk προσωπικά για εμένα είναι μία αδύναμη στιγμή και ένα τραγούδι που θα μπορούσε να είχε παραληφθεί. Η αλήθεια είναι πως την τελευταία στιγμή τόσο το Back Talk όσο και το Troubled Child συμπεριληφθεί στο άλμπουμ βγάζοντας εκτός δύο τραγούδια που ήταν στο αρχικό πλάνο και που θα άλλαζαν δραματικά προς το καλύτερο ολόκληρη την πορεία του "Frontiers". Φυσικά μιλάμε για τα "Ask The Lonely" και "Only The Young"! Το πρώτο συστήθηκε στο ακροατήριο με το soundtrack της ταινίας "Two Of A Kind" ενώ το Only The Young θα έβρισκε με την σειρά του τον δρόμο προς το Top Ten δύο χρόνια αργότερα με την ταινία "Vision Quest". Σχετικά με το Only The Young αξίζει να αναφερθεί πως ο πρώτος που άκουσε ολοκληρωμένο το τραγούδι ήταν ο δεκαεξάχρονος Kenny Sykaluk που είχε διαγνωστεί με γενετική δυσλειτουργία στους πνεύμονες. Ύστερα από γράμμα της μητέρας του το οποίο περιέγραφε την κρισιμότητα της κατάστασης αλλά και την μεγάλη αγάπη του για την μουσική των Journey, το συγκρότημα πέταξε στο Οχάιο, πήγε στην κλινική και παρέδωσε στον Kenny εκτός από ευχές και άλλα δώρα, ένα Walkman με το νέο τους ακυκλοφόρητο τραγούδι. Ο Kenny την επόμενη μέρα "έφυγε" κρατώντας σφιχτά στα χέρια του το Walkman με την καρδιά των Journey!
Το ομότιτλο τραγούδι Frontiers είναι ένα απλώς καλό τραγούδι χωρίς να είναι και κάτι το φοβερό ενώ το άλμπουμ θα κλείσει με το Rubicon. Έχοντας έναν κάπως επικό χαρακτήρα θα μπορούσα με κλειστά τα μάτια να το φανταστώ και σαν το τραγούδι που θα συνόδευε τους τίτλους τέλους κάποιας από τις ταινίες "Rocky".
Το έξι φορές πλατινένιο "Frontiers" (σ.σ.πωλήσει άνω των 6.000.000 αντιτύπων στην Αμερική) θα είναι ο τελευταίος δίσκος μέσα στην δεκαετία του ογδόντα που θα βρει ενωμένη την κλασσική σύνθεση των Journey αφού οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και οι αλλαγές αρκετές. Το τέλος της χρήσης εποχής είναι στο κατώφλι. Παρελθόν, παρόν και πιθανότατα μέλλον έφεραν την δικαίωση, απ'όποια οπτική γωνία και αν το δεις, σε αυτή την εμπνευσμένη δουλειά. Ένας ιστορικός δίσκος για το μελωδικό είδος που άνοιξε νέους δρόμους για όλες τις επόμενες γενιές μουσικών και που προέκτεινε τα καλλιτεχνικά σύνορα σε περιοχές που φαντάζει σχεδόν αδύνατο να πλησιαστούν την σύγχρονη μουσική πραγματικότητα.
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
26/8/20
Απολυτο αλμπουμ ,που οπως λεει και το κειμενο περιεχει εναν απο τους εθνικους υμνους του AOR (αν διαλεγαμε 10 ,το ενα απο τα δεκα θα ηταν το seperate ways ) .
Ενα απο τα κομματια που οσοι ακουν την μουσικη αυτη ,κανουν τον σταυρο τους .
Οσο για το faithfully , ειναι τοσο κοινοτυπη αυτη η 'ακολουθια'/'αναλογια των ακορντων που δεκαδες κομματια, οχι εχουν γραφτει ,αυτα ειναι χιλιαδες , δεκαδες εχουν γινει επιτυχια τοσο παγκοσμια οσο και στην Ελλαδα . Ουτως η αλλως εαν ελαφρως κινηθεις πανω σε διαφορετικη μελωδια το κομματι θεωρειται αλλο . Χωρις να τα εχω 'ψιρισει ΄ ,μπας και εχουν καποια διαφορα , ετσι στην μνημη μου ερχεται το 'i see you in everyone ' των survivor (που ισως και να προηγειται) , το αμετανοητα τρελος των Rιφιφι και παει λεγοντας .
Υπαρχει ενα τραγουδι των Survivor που λεει 'its the singer not the song ' . Πιστευω το ακριβως αντιθετο , its the song only ,δηλαδη αν εχεις το seperate ways και εναν αξιοπρεπη /επαρκη τραγουδιστη κανεις παγκοσμια επιτυχια , οποτε ναι μεν ο Perry ειναι φωναρα ,βελουδινος κτλ κτλ αλλα τετοιο υμνο οποιοσδηποτε καλος απλα τραγουδιστης θα το εκανε επιτυχια . Το κομματι αυτο θα μπορουσε να διαδασκεται οχι για την πολυπολοκοτητα του αλλα για το τι εξυπηρετει καθε μερος και το ρολο που επιτελει στο αυτι του ακροατη . Στην ουσια ο ακροατης ειναι ενα ψαρι που αρεσκεται σε καποιο ειδος τροφης η και σε ολες .Αν εχεις το καταλληλο αγγιστρι τον επιασες .
Αλλα για να μην ξεχνιομαστε οι παλαιοτεροι και να μαθαινουν οι νεοτεροι φυσικα και το αλμπουμ αυτο περασε στο ντου-κου στην Ελλαδα ,την ωρα που τα εντυπα εκεινης της εποχης δεν ειχαν χωρο, επειδη ηταν reserve τα τραπεζια απο τον Morissey , τους Smiths , τους Cure και τοσους αλλους . Τα παραδειγματα ειναι τυχαια ενδεικτικα και δεν αναφερονται σε μουσικες αξιες .
Μιλαω για τις εποχες που δεν υπηρχε ιντερνετ και ενημερωση και οσοι λιγοι ειχαμε παρει πρεφα την υπαρξη ενος ελαφρως διαφορετικου ειδους φτιαχναμε αυτοσχεδιες μπλουζες με τα λογοτυπα των journey ,reo ,toto, styx και των αλλων καθως δεν υπηρχαν επισημα σαιτ η online καταστηματα .Στην ουσια δεν ξεραμε ουτε ποιοι ειναι αυτοι που φτιαχνουν αυτα τα υπεροχα κομματια .
Απολυτο αλμπουμ ,που οπως λεει και το κειμενο περιεχει εναν απο τους εθνικους υμνους του AOR (αν διαλεγαμε 10 ,το ενα απο τα δεκα θα ηταν το seperate ways ) .
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα απο τα κομματια που οσοι ακουν την μουσικη αυτη ,κανουν τον σταυρο τους .
Οσο για το faithfully , ειναι τοσο κοινοτυπη αυτη η 'ακολουθια'/'αναλογια των ακορντων που δεκαδες κομματια, οχι εχουν γραφτει ,αυτα ειναι χιλιαδες , δεκαδες εχουν γινει επιτυχια τοσο παγκοσμια οσο και στην Ελλαδα . Ουτως η αλλως εαν ελαφρως κινηθεις πανω σε διαφορετικη μελωδια το κομματι θεωρειται αλλο . Χωρις να τα εχω 'ψιρισει ΄ ,μπας και εχουν καποια διαφορα , ετσι στην μνημη μου ερχεται το 'i see you in everyone ' των survivor (που ισως και να προηγειται) , το αμετανοητα τρελος των Rιφιφι και παει λεγοντας .
Υπαρχει ενα τραγουδι των Survivor που λεει 'its the singer not the song ' . Πιστευω το ακριβως αντιθετο , its the song only ,δηλαδη αν εχεις το seperate ways και εναν αξιοπρεπη /επαρκη τραγουδιστη κανεις παγκοσμια επιτυχια , οποτε ναι μεν ο Perry ειναι φωναρα ,βελουδινος κτλ κτλ αλλα τετοιο υμνο οποιοσδηποτε καλος απλα τραγουδιστης θα το εκανε επιτυχια . Το κομματι αυτο θα μπορουσε να διαδασκεται οχι για την πολυπολοκοτητα του αλλα για το τι εξυπηρετει καθε μερος και το ρολο που επιτελει στο αυτι του ακροατη . Στην ουσια ο ακροατης ειναι ενα ψαρι που αρεσκεται σε καποιο ειδος τροφης η και σε ολες .Αν εχεις το καταλληλο αγγιστρι τον επιασες .
Αλλα για να μην ξεχνιομαστε οι παλαιοτεροι και να μαθαινουν οι νεοτεροι φυσικα και το αλμπουμ αυτο περασε στο ντου-κου στην Ελλαδα ,την ωρα που τα εντυπα εκεινης της εποχης δεν ειχαν χωρο, επειδη ηταν reserve τα τραπεζια απο τον Morissey , τους Smiths , τους Cure και τοσους αλλους . Τα παραδειγματα ειναι τυχαια ενδεικτικα και δεν αναφερονται σε μουσικες αξιες .
Μιλαω για τις εποχες που δεν υπηρχε ιντερνετ και ενημερωση και οσοι λιγοι ειχαμε παρει πρεφα την υπαρξη ενος ελαφρως διαφορετικου ειδους φτιαχναμε αυτοσχεδιες μπλουζες με τα λογοτυπα των journey ,reo ,toto, styx και των αλλων καθως δεν υπηρχαν επισημα σαιτ η online καταστηματα .Στην ουσια δεν ξεραμε ουτε ποιοι ειναι αυτοι που φτιαχνουν αυτα τα υπεροχα κομματια .