Ο Uli Jon Roth γεννήθηκε στο Düsseldorf της Γερμανίας τον Δεκέμβριο του 1954. Σε ηλικία μόλις 13 ετών έκανε την πρώτη του εμφάνιση ως κιθαρίστας των Blue Infinity, μιας μπάντας που είχε ως βασική του επιρροή τους Cream του Eric Clapton και τον Jimi Hendrix. Τα επόμενα χρόνια και ως το 1973 ο Roth θα συμμετάσχει και σε άλλες μπάντες, ενώ παράλληλα μελετά κλασική κιθάρα και πιάνο. Την χρονιά αυτή ο φίλος του Michael Schenker έχοντας αποφασίσει να μετακομίσει για Αγγλία, προκειμένου να ενταχθεί στις τάξεις των UFO, θα του προτείνει την θέση του κιθαρίστα των Scorpions. Στο διάστημα που μεσολάβησε της αποχώρησης του Michael Schenker και έλευσης του Roth οι Scorpions εμφανίστηκαν live σε δύο τηλεοπτικούς σταθμούς εθνικής εμβέλειας στην Γερμανία κερδίζοντας αναγνωρισιμότητα και ένα πενταετές συμβόλαιο με την δισκογραφική εταιρία RCA.
Την πέντε αυτά χρόνια που ο Roth θα μείνει στις τάξεις του συγκροτήματος, οι Scorpions θα γίνουν το διασημότερο συγκρότημα της χώρας τους. Ο Roth θα συνεισφέρει όχι μόνο εκτελεστικά, αλλά και συνθετικά. Θυμίζουμε ότι ο μεγάλος κιθαρίστας βρίσκεται πίσω από συνθέσεις όπως το Fly to the Rainbow, το Pictured Life, το The Sails of Charon, Virgin Killer, Polar Nights ,Dark Lady κ.α.
Με τον Roth το συγκρότημα ηχογράφησε 4 studio albums, τα Fly To The Rainbow (1974), In Trance (1975), Virgin Killer (1976) και Taken by Force (1977). Οι Scorpions μετά το 1975 θα εντείνουν τις ζωντανές τους εμφανίσεις και εκτός Γερμανίας, ενισχύοντας το κοινό της μπάντας σε χώρες όπως το Βέλγιο, η Αγγλία και φυσικά η Ιαπωνία.
Η μαγεία των ζωντανών εμφανίσεων του γκρουπ αποτυπώνεται στον υπέρτατο βαθμό στο Tokyo Tapes (1978), το οποίο σηματοδοτεί το τέλος της πρώτης περιόδου του συγκροτήματος. Πρόκειται κατά γενική ομολογία για ένα από τα καλύτερα live albums στην ιστορία της μουσικής μας.
Στο μεταξύ αν και ο Roth είχε φιλικές σχέσεις με τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ, θεωρούσε ότι το συγκρότημα λειτουργούσε εκ του ασφαλούς παίζοντας κλασικό ροκ. Ο Roth ήθελε με κάθε τρόπο να επεκτείνει τους μουσικούς του ορίζοντες και η μουσική που ήθελε να συνθέτει μετά το Virgin Killer δεν ταίριαζε με το ύφος των Scorpions. Έτσι, με το πέρας των ηχογραφήσεων του Taken By Force ο μεγάλος κιθαρίστας ζήτησε να αποδεσμευτεί από το συγκρότημα. Την εποχή που ο Roth είχε ήδη φύγει και το συγκρότημα ήταν σε αναζήτηση κιθαρίστα, δέχτηκαν πρόταση για σειρά εμφανίσεων στην Ιαπωνία και αναγκαστικά προσέφυγαν στον Roth να παίξει μαζί τους. Αυτός όμως αρνήθηκε και μάλιστα επέμενε να μην παίξει, λέγοντας τους ότι η συμφωνία μαζί τους είχε λήξει με την κυκλοφορία του Taken by Force. Τα χρήματα από τις συναυλίες στην Ιαπωνία ήταν αρκετά και ο Meine κατάφερε τελικά να τον πείσει να παίξει μόνο σε αυτή την περιοδεία. Παρά την επιμονή των άλλων μελών να μην αποχωρήσει, ο Roth κατέστησε σαφές ότι μετά το πέρας της πρώτης περιοδείας στην Ιαπωνία (Απρίλιος 1978) θα αποχωρούσε από το συγκρότημα.
Ήδη από την Άνοιξη του 1976 ο Roth είχε συνάψει σχέση με την Monika Dannemann, η οποία αποτέλεσε μούσα και συνοδοιπόρο του στις καλλιτεχνικές του αναζητήσεις.
Μετά την αποχώρησή του ο Roth θα δημιουργήσει τους Electric Sun, ένα μουσικό σχήμα αποτελούμενο από τρεις μουσικούς κατά το πρότυπο των Cream και της μπάντας του Jimi Hendrix. Μέλη του συγκροτήματος ήταν οι Ule Ritgen (μπάσο), Clive Edwards (drums) και φυσικά ο Roth (κιθάρα / φωνητικά). Ο Clive Edwards υπήρξε γνωστός και από τις συνεργασίες του με τους UFO, Screaming Lord Sutch, τον Bernie Marsden κ.α.
Με αυτό το σχήμα οι Electric Sun τον Απρίλιο του 1979 θα κυκλοφορήσουν το Earthquake, το πρώτο τους album με τον Roth να βρίσκεται πίσω από όλες τις συνθέσεις, όπως εξάλλου και στα επόμενα δύο albums του συγκροτήματος. Το Earthquake ηχογραφήθηκε στα περίφημα Olympic Studios του Λονδίνου. Το εξώφυλλο όπως και το οπισθόφυλλο του album έχει σχεδιαστεί από την Monika Dannemann.
Το album δεν έτυχε θερμής υποδοχής από το κοινό, αφού οι περισσότεροι fans του μεγάλου μουσικού περίμεναν ένα Taken By Force vol.2. To Earthquake όμως μόνο κάτι τέτοιο δεν ήταν! Ήταν ένα album, που έδειχνε την μεγάλη αγάπη αλλά και τις επιρροές από Hendrix, στην μνήμη του οποίου εξάλλου είχε αφιερωθεί ο δίσκος! Ο χρόνος δικαίωσε τον Roth για αυτή την μουσική στροφή του μιας και ο συγκεκριμένος δίσκος αναφέρεται ως επιρροή τεράστιων μουσικών της εποχής μας. Από το Earthquake ξεχωρίζει το ομότιτλο έπος η διάρκεια του οποίου ξεπερνά τα δέκα λεπτά όπως και το Burning Wheels Turning, όπου ο Roth μας χαρίζει λίγη από την μαγεία του. Το αδύναμο σημείο του album είναι τα φωνητικά του Roth. Όσο τεράστιος κιθαρίστας είναι ο Roth, τόσο αδύναμα είναι τα φωνητικά του. Αν και είναι δικαίωμα του κάθε συνθέτη να επιλέγει πώς θα αποδίδει την μουσική του, δεν μπορεί να μην σκεφτεί κάποιος πώς θα ακούγονταν τα κομμάτια, αν τραγουδούσε κάποιος άλλος (πχ. Meine!!!).
Το 1980 κυκλοφορεί το δεύτερο album του συγκροτήματος με τίτλο Fire Wind, το οποίο όντας πιο κοντά στον hard rock ήχο, θα γίνει πιο εύκολα αποδεκτό από το κοινό. Το εξαιρετικό artwork είναι έργο επίσης της Monika Dannemann. Το album είναι αφιερωμένο στην μνήμη του Αιγύπτιου προέδρου Anwar Sadat, ο οποίος δολοφονήθηκε από φανατικούς εξαιτίας της προσπάθειάς του να συνάψει ειρήνη με το Ισραήλ, αποκαθιστώντας την ειρήνη στην Μέση Ανατολή. Από το Fire Wind ξεχωρίζουν το Cast Away Your Chains, που ανοίγει το album και φυσικά το δεκάλεπτο έπος Enola Gay (Hiroshima Today?). Ενώ οι συνθέσεις του album είναι σε πολύ καλό επίπεδο – για το κιθαριστικό παίξιμο του Roth ούτε λόγος φυσικά – οι κριτικές θα επικεντρωθούν και πάλι στην επιλογή του Roth να αναλάβει ο ίδιος τα φωνητικά! Αν και ο Roth εξαρχής προσπάθησε να βρει τραγουδιστή, το μουσικό ύφος του συγκροτήματος καθιστούσε την όποια επιλογή δύσκολη.
Μετά την κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου, ο μεγάλος κιθαρίστας θα αποσυρθεί προκειμένου να συνθέσει, αλλά και να ασχοληθεί με την φιλοσοφία. Το συγκρότημα θα επιστρέψει το 1983 περιοδεύοντας στην Σουηδία και στην Αγγλία με μια sold out εμφάνιση στο θρυλικό Hammersmith Odeon. Οι εμφανίσεις από την περιοδεία αυτή αποτυπώνονται στο DVD «Uli Jon Roth - Historic Performances: Vol I & II - The Electric Sun Years».
Ο Roth είχε ήδη υλικό για το τρίτο και τελευταίο album των Electric Sun. Οι ηχογραφήσεις για το Beyond The Astral Skies ξεκινούν τον Δεκέμβριο του 1983 και ολοκληρώνονται 5 περίπου μήνες μετά. Το Beyond The Astral Skies είναι το κατά γενική ομολογία πιο ολοκληρωμένο album των Electric Sun. Από τον δίσκο θα κυκλοφορήσει ως single το The Night The Master Comes (αγαπημένο του γράφοντος) για το οποίο θα υπάρξει και promo video.
Τον πρώτο ρόλο έχει η κιθάρα του Uli με τον μεγάλο κιθαρίστα να παραδίδει σεμινάρια στο I'll Be There και στο The Night The Master Comes. Τη παράσταση κλέβουν –θετικά αυτή τη φορά- τα φωνητικά του. Ο ίδιος έχει αρχίσει να απομακρύνεται σιγά σιγά το «αφηγηματικό στυλ» στην ερμηνεία (σήμα κατατεθέν του Jimi Hendrix), ενώ τα δεύτερα φωνητικά άλλων τραγουδιστών καλύπτουν τις όποιες αδυναμίες. Μεταξύ αυτών που κάνουν δεύτερα φωνητικά στο album είναι και ο Zeno Roth, ο μεγαλύτερος αδερφός του Uli. Το 1985 το συγκρότημα θα περιοδεύσει στο πλαίσιο προώθησης του album σε Ευρώπη και Αμερική.
Στην εμφάνισή τους στο San Francisco μεταξύ του κοινού βρίσκονταν οι Kirk Hammett και James Hetfield των Metallica, αλλά και ο μεγάλος Joe Satriani! Παρά την επιτυχία της περιοδείας (οι περισσότεροι χώροι που εμφανίστηκαν ήταν γεμάτοι, αν και όχι μεγάλης χωρητικότητας), το κόστος κυρίως μετακινήσεων και διαμονής ήταν τόσο υψηλό ώστε η μπάντα υπέστη μεγάλη οικονομική ζημιά. Ήταν ένας από τους λόγους που ανάγκασαν τον Roth να διαλύσει το συγκρότημα. Ο ίδιος εξάλλου ο Roth έχει δηλώσει ότι η διάλυση της μπάντας ήταν προϊόν της άρνησής του να συμβιβαστεί με την μουσική βιομηχανία των ’80s, όπου μεγαλύτερο βάρος δινόταν στην εμφάνιση των καλλιτεχνών παρά στην ίδια τη μουσική και το ταλέντο των μουσικών. Δεν ενδιέφερε τον Roth να παράγει μουσική εύπεπτη μόνο και μόνο για να αρέσει στις μάζες. Η τελευταία εμφάνιση του group έλαβε χώρα στο Milwaukee στις 4 Ιουλίου του 1985, σηματοδοτώντας τη λήξη της δεύτερης καλλιτεχνικής περιόδου του Roth.
Τα επόμενα 13 χρόνια ο Uli θα μείνει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας περιοριζόμενος σε ελάχιστες live εμφανίσεις. Την περίοδο αυτή ο Roth θα ασχοληθεί με την σύνθεση μουσικής εξερευνώντας νέα μουσικά μονοπάτια, ενσωματώνοντας επιρροές από την κλασική μουσική. Η δημιουργική δύναμη του Roth και η αφομοίωση των κλασικών ακουσμάτων του με την rock παιδεία του (ή και το αντίθετο), έφτασαν σε βαθμό που μεγάλοι καλλιτέχνες δεν διανοούνται! Εξάλλου στοιχεία κλασικής παιδείας του Roth μπορεί να δει κανείς ήδη από την εποχή των Scorpions.
Στο πλαίσιο αυτό, το 1987 ο Roth θα συνθέσει το περίφημο Sky Concerto, το οποίο δεν θα ολοκληρωθεί μέχρι σήμερα (εκκρεμεί η τελική ενορχήστρωση)! Οι ττεχνικές δυσκολίες απόδοσης κλασικής μουσικής στην κιθάρα έδωσαν στον Uli το έναυσμα χρήσης επτάχορδης κιθάρας, η οποία θα αποτελέσει το σήμα κατατεθέν του Γερμανού. Άλλες νεοκλασικού ύφους συνθέσεις είναι το Aquila Suite, το Soldiers of Grace, το Hiroshima de Profundis Symphony (μέρος αυτού υπάρχει στο έργο Transcendental Sky Guitar).
Είναι αποδεκτό ότι ο Uli είναι ένας από τους λίγους μουσικούς, που μπορεί να αποδώσει άρτια το πνεύμα της μουσικής του Jimi Hendrix. Ο μεγάλος Γερμανός κιθαρίστας αναφέρει πάντα ως βασικότερη επιρροή του τον Hendrix, ενώ σε ηλικία μόλις 15 ετών είχε την ευκαιρία να τον απολαύσει live! Στο πλαίσιο αυτό το 1991 κλήθηκε να συμμετάσχει σε ένα event προς τιμήν του Hendrix, που πραγματοποιήθηκε στην Κολωνία και μεταδόθηκε από την γερμανική τηλεόραση. Στο event συμμετείχαν, εκτός από τον Roth, ο τεράστιος Jack Bruce, ο Simon Phillips (Asia, Toto, John Lord Gary Moore κ.α), ο Randy Hansen, ο Zeno Roth, ο John Wetton (King Crimson, UK, Asia) και πολλοί άλλοι.
Το 1992 ο Roth θα συνθέσει το συμφωνικό έργο με τίτλο Europa Ex Favilla, το οποίο έκανε πρεμιέρα στην Λιέγη του Βελγίου (1993) με πάνω από 100 μουσικούς να συνοδεύουν το Uli στην σκηνή! Η μεγάλη επιτυχία και η τεράστια προβολή από τα μέσα κατέστησαν ξανά τον Roth περιζήτητο από πολλές δισκογραφικές εταιρίες.
Το 1996 ο Roth θα κυκλοφορήσει το Prologue To The Symphonic Legends, ένα εξαιρετικό album, όπου η κλασική μουσική έχει τον πρώτο ρόλο. Ξεχωρίζουν τα Winds of War και το περίφημο Bridge to Heaven. Στην πραγματικότητα το τελευταίο αποτελεί διασκευή του Nessun Dorma του Giacomo Puccini με τον Klaus Meine στα φωνητικά!!! Απίστευτη διασκευή!!! Το album ανέβηκε στη δεύτερη θέση των charts στην Ιαπωνία με πωλήσεις άνω των 60.000 αντιτύπων την πρώτη μέρα κυκλοφορίας!!!
Η απώλειά της Monika Dannemann μέσα στο έτος, θα στιγματίσει τον μεγάλο κιθαρίστα στην μνήμη της οποίας ο Roth θα ξεκινήσει να συνθέτει το μεγαλεπήβολο έργο Requiem For An Angel. Παρότι έχουν γίνει ηχογραφήσεις με συμφωνική ορχήστρα και διάφορους τραγουδιστές, δυστυχώς κάποια μικρά κωλύματα δεν έχουν επιτρέψει έως τώρα την ολοκλήρωση και κυκλοφορία του album.
Το 1998 ο Roth θα βγει για περιοδεία με τους G3, ένα σχήμα που συμμετείχαν οι Michael Schenker και Joe Satriani. Στην εμφάνιση μάλιστα του σχήματος στην Wembley Arena στο Λονδίνο, στην σκηνή ανέβηκε και ο Brian May! Με το πέρας της περιοδείας ο Uli θα κυκλοφορήσει το επίσης πολύ καλό Transcendental Sky Guitar, το οποίο περιέχει studio ηχογραφήσεις και live κομμάτια από την εμφάνισή του στην Βιέννη. Μουσικά και σε αυτό το album κυριαρχεί το νεοκλασικό ύφος, που ο Uli υιοθέτησε κυρίως μετά το 1985.
Το 2001 ο Uli καλέσει μερικούς φίλους του (Jack Bruce, UFO με τον Michael Schenker στην σύνθεσή τους, Don Airey και Clive Bunker). Το εξαιρετικό αυτό live θα κυκλοφορήσει με τον τίτλο «Legends of Rock at Castle Donington». Λίγο αργότερα ο Uli θα μπει στο studio και θα κυκλοφορήσει το Metamorphosis of the Seasons. Σε αυτό το μεγαλειώδες έργο ο Roth αποδίδει με μοναδικό τρόπο τις 4 Εποχές του Vivaldi προσθέτοντας ένα μικρό επιπλέον μέρος, την «Πέμπτη Εποχή» όπως συνηθίζει να λέει ο Roth. Ο Roth ξεπερνά τον εαυτό του σε αυτό το album.
Το 2005 είχε φτάσει η ώρα που όλοι περίμεναν. Ο Uli Jon Roth στην σκηνή με τους Scorpions! Ήταν η πρώτη εμφάνιση τους μετά την αποχώρηση του Roth το 1978. Ο Roth θα εμφανιστεί μαζί τους σε μια μεγαλειώδη εμφάνιση στο Wacken μπροστά σε 80.000 fans. Κι εμείς στην Ελλάδα θα έχουμε την ευκαιρία να ααπολαύσουμε αυτό το σχήμα το 2007 στο στάδιο Καραϊσκάκη!
Το 2008 θα κυκλοφορήσει το Under A Dark Sky με συμμετοχή μουσικών κλασικής και rock μουσικής με τον Mark Boals και την Liz Vandall (συμμετείχε στην τελευταία εμφάνιση του Roth στο Ηρώδειο). Ο Roth έχει δηλώσει ότι δεν έμεινε ικανοποιημένος από την μίξη του album γιατί δεν είχε τον απαιτούμενο χρόνο.
To 2012 o Roth θα εμφανιστεί για πρώτη φορά live στο Royal Albert Hall του Λονδίνου σε μια εμφάνιση για φιλανθρωπικό σκοπό, μαζί με μύθους της rock όπως ο Bruce Dickinson, ο Brian May, ο John Paul Jones, ο Alice Cooper, ο Ian Paice κ.α.
Το ίδιο έτος ο Uli θα κυκλοφορήσει το Scorpions Revisited με κομμάτια του μεγάλου συγκροτήματος την εποχή που ο ίδιος βρισκόταν στις τάξεις τους. Το album είναι πολύ καλό, ωστόσο οι πρωτότυπες εκτελέσεις είναι σαφώς ανώτερες. Στο πλαίσιο προώθησης του album o Roth θα εμφανιστεί live και θα παίξει κομμάτια από την περίοδο των Scorpions στο Nakano Sun Plaza Hall του Τόκυο, στον χώρο όπου ηχογραφήθηκε το μνημειώδες Tokyo Tapes το 1978.
Έκτοτε ο Uli δεν σταμάτησε να περιοδεύει σε όλο τον πλανήτη, χαρίζοντάς μας λίγη από την μαγεία του, ενώ παράλληλα συνεχίζει να συνθέτει και να ηχογραφεί νέα μουσική. Όσοι είχαμε την ευκαιρία να τον απολαύσουμε live αναγνωρίζουμε ότι κάθε εμφάνισή του αποτελεί μυσταγωγία ανεξαρτήτως αν εμφανίζεται σε ένα club 500 ανθρώπων ή σε ένα στάδιο χωρητικότητας 40.000 ατόμων. Πέραν όμως αυτών πρόκειται για έναν σεμνό καλλιτέχνη, που σέβεται τους οπαδούς της μουσικής του. Δεν μπορώ να σκεφτώ πολλούς καλλιτέχνες, που θα είχαν το ταλέντο και την προσφορά του Uli στην μουσική και θα χαρακτηρίζονταν από τέτοια σεμνότητα.
Ο Uli Jon Roth ανήκει στην πραγματικά μικρή κατηγορία καλλιτεχνών που μπόρεσαν να συνδυάσουν επιτυχώς την rock με την κλασική μουσική. Αν σκεφτεί κανείς ότι μουσικοί όπως ο Eddie van Halen, ο Yngwie Malmsteen, και ο Steve Vai τον αναφέρουν σαν επιρροή τους, γίνεται εύκολα κατανοητό το μουσικό μέγεθος του.
TRIVIA
- To Virgin Killer έγινε το πρώτο χρυσό album των Scorpions (Ιαπωνία).
- Η Monika Dannemann υπήρξε μεταξύ άλλων αθλήτρια του καλλιτεχνικού πατινάζ και ζωγράφος. Το 1969 γνώρισε το Jimmy Hendrix με τον οποίο σύναψε σχέση. Στις 17 Σεπτεμβρίου του 1970 ο Hendrix θα αφήσει την τελευταία του πνοή στο διαμέρισμα του ξενοδοχείου, όπου διέμενε η Dannemann. Με τον Roth συνεργάστηκε στην σύνθεση μουσικής, στην δημιουργία των εξώφυλλων των albums του, ενώ ο Roth έγραψε τον πρόλογο στο βιβλίο της με τίτλο «The Inner World of Jimi Hendrix» (1995), το οποίο αναφέρεται στην σχέση και γνωριμία της με τον Hendrix.
- O Gus G τον θεωρεί σαν μέντορά του γι αυτό και ονόμασε το συγκρότημα του Firewind προς τιμήν του ομώνυμου δίσκου του αλλά και του ίδιου!
- O Uli Jon Roth έχει πάρα πολλές εμφανίσεις στη χώρα μας με κορυφαίες αυτή με τους Scorpions στο γήπεδο Καραισκάκη αλλά και την ιστορική με τον Gus G στο Κύτταρο το 2014!
- Ο Zeno Roth μεγάλος αδελφός του Uli, την δεκαετία του ’70 θα σχηματίσει τους Black Angel με τον Ule W. Ritgen (μετέπειτα μέλος των Electric Sun) στο μπάσο. Οι Black Angel έπαιζαν κλασικό rock με επιρροές από Cream & J. Hendrix. Την δεκαετία του 1980 θα σχηματίσουν, με την προσθήκη του Michael Flexig στα φωνητικά, τους Zeno. Οι Zeno θα ακολουθήσουν πιο μελωδικά μονοπάτια. Τον Ιούλιο του 1986 άνοιξαν για τους Queen στο Newcastle της Αγγλίας Ήταν η τελευταία περιοδεία των Queen με τον Mercury στα φωνητικά. Ο Zeno Roth έφυγε από την ζωή τον Φεβρουάριο του 2018. Τιμώντας την μνήμη του αδελφού του ο Uli σε πολλές εμφανίσεις έπαιξε live το Don ‘t Tell The Wind των Zeno (κομματάρα).
- Η πρώτη Sky Guitar (το όνομα αυτής the Dolphin Sky) δημιουργήθηκε πίσω στο 1983 και έκτοτε αποτέλεσε το σήμα κατατεθέν του Roth. Αργότερα, το1987, προκειμένου να αποδώσει νεοκλασικές συνθέσεις καλύτερα, προσέθεσε μία ακόμη χορδή. Η επτάχορδη Sky Guitar έχει εύρος περίπου 6 οκτάβες σε σχέση 3,5 μιας τυπικής ηλεκτρικής κιθάρας. Η πρώτη επτάχορδη κιθάρα είχε το όνομα Mighty Wing.
Στο επισημο site του Uli Jon Roth (www.ulijonroth.com) μπορεί να βρει κανείς ένα λεπτομερέστατο βιογραφικό. - Ο πολυπράγμων Uli ασχολείται με την συγγραφή ενός βιβλίου για την μεταφυσική της μουσικής!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗΣ
21/7/20
Απίστευτος,τεράστιος κιθαρίστας,πραγματικό μεγαθήριο και σίγουρα στο τοπ-10 των μεγαλύτερων και καλύτερων όλων των εποχών!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚακή,κάκιστη φωνή!
Μεγάλο λάθος που δεν χρησιμοποίησε κάποιον αγγλόφωνο τραγουδιστή στις πρώτες του προσωπικές δουλειές!Ίσως να μιλούσαμε για κάτι τελείως διαφορετικό τώρα.