Αρκετοί καλλιτέχνες/συγκροτήματα έχουν ηχογραφήσει το “Eve of Destruction”, από τα γνωστότερα τραγούδια διαμαρτυρίας στην δεκαετία του 60, με εκείνη του Αμερικάνου τραγουδιστή/συνθέτη Barry McGuire να αποτελεί την πιο αναγνωρίσιμη αλλά και πιο επιτυχημένη εμπορικά. Δημιουργός του ο τραγουδιστής/συνθέτης P. F. Sloan (Philip “Flip” Sloan), σε ηλικία 19 ετών. Ήταν ένα από τα πέντε τραγούδια που έγραψε σε μία ημέρα. Για το “Eve of Destruction” έγραψε και ολοκλήρωσε τους στίχους στο διάστημα από τα μεσάνυχτα έως το ξημέρωμα. “Το έγραψα ως προσευχή στον Θεό για μια απάντηση, καθοδηγούμενος και από μία “εσωτερική φωνή”, εμπειρία που μου συνέβαινε για δεύτερη φορά”, είχε δηλώσει ο συνθέτης.
Μια σειρά από κοινωνικά ζητήματα της εποχής, τα οποία απασχολούσαν έντονα τον Sloan (και όχι μόνο εκείνον) αποτυπώνονται στους στίχους:
• “You're old enough to kill but not for voting", αναφορά στον πόλεμο στο Βιετνάμ και στην στρατολόγηση νέων από 18 ετών, οι οποίοι δεν είχαν, όμως, το δικαίωμα ψήφου στις εκλογές.
• "And even the Jordan River has bodies floatin”, αναφορά στις διαμάχες Ισραηλινών και Αράβων για τον έλεγχο των πηγών του ποταμού Ιορδάνη.
• “Selma, Alabama”, αναφορά στις ταραχές που ακολούθησαν μετά από πορείες Αφροαμερικανών για πολιτικά δικαιώματα.
• “If the button is pushed, there’s no runnin’ away”, αναφορά στην απειλή ενός πυρηνικού ολέθρου και στον Ψυχρό Πόλεμο.
• "You may leave here for four days in space, but when you return it's the same old place", αναφορά στο διαστημικό πρόγραμμα των Ηνωμένων Πολιτειών.
• "Think of all the hate there is in Red China”, αναφορά στην Κίνα, ως τον πιο σημαντικό εχθρό της ελευθερίας στον κόσμο.
• "The pounding of the drums the pride and disgrace", αναφορά στην δολοφονία του προέδρου Κέννεντυ.
• “You don't believe in war so what's that gun you're toting!"
• "Hate your next door neighbor and don't forget to say grace", αναφορά στην ανθρώπινη υποκρισία.
Αφού προσέθεσε την μελωδία, το παρουσίασε στον συνεργάτη του, συνθέτη/παραγωγό Steve Barri, ο οποίος δεν ενθουσιάστηκε, ούτε έδειξε ενδιαφέρον. Πιο “σκληρή” ήταν η απάντηση από τους υπευθύνους της εκδοτικής εταιρείας, οι οποίοι συνέστησαν στον Sloan να μην ξαναγράψει τραγούδια όπως το συγκεκριμένο…
To “Eve of Destruction” προτάθηκε στους Byrds αλλά το απέρριψαν. Οι Turtles, εν αντιθέσει με τους προηγούμενους, το συμπεριέλαβαν στον πρώτο τους μεγάλο δίσκο, πριν την ηχογράφηση του Barry McGuire, αλλά δεν το κυκλοφόρησαν σε μικρό (single).
Ο Barry McGuire είχε αποχωρήσει από το συγκρότημα από το δημοφιλές folk σχήμα The New Christy Minstrels και αναζητούσε συμβόλαιο χωρίς επιτυχία, το πρώτο τρίμηνο του 1965.
Για καλή του τύχη, βρέθηκε στο πάρτυ για την κυκλοφόρία του μικρού δίσκου των Byrds “Mr. Tambourine Man”, όντας φίλος των Roger McGuinnκαι Gene Clark (με τον δεύτερο ήταν μαζί στους Christy). Εκεί τον εντόπισε ο παραγωγός Lou Adler και του πρότεινε συνεργασία με την εταιρεία του Dunhill Records και τον σύστησε στον “ιδιότροπο” τραγουδοποιό P. F. Sloan.
Ο McGuire , συμφώνως προς τον ίδιο, μετά την αποχώρησή του από τους Christy, βρισκόταν σε “φάση” αναζητήσεων και προβληματισμού για τα κοινωνικά ζήτημα που αναφέρθησαν παραπάνω. Το “Eve of Destruction” έκανε αναφορά σε εκείνα τα ζητήματα αλλά δεν έδινε απαντήσεις.
Συμφώνως προς τον P. F. Sloan, στον McGuire δεν άρεσε ιδιαίτερα το τραγούδι, αλλά κάποια από τα υπόλοιπα που είχε συνθέσει και περισσότερο το "What's Exactly The Matter With Me", το οποίο επροορίζετο γα την A- πλευρά του μικρού δίσκου. Όταν έφθασε η ώρα να μπουν στο στούντιο είχαν τρεις ώρες διαθέσιμες. Αφού είχαν ολοκληρώσει δύο τραγούδια, ο παραγωγός Adler πρότεινε να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό, διότι το τρίτο στην σειρά ομοίαζε με το πρώτο. Ο McGuire πρότεινε το “Eve of Destruction”. Επειδή οι μουσικοί στο στούντιο δεν γνώριζαν το τραγούδι, ο Sloan το παρουσίασε δύο φορές πριν το ηχογραφήσουν.
Ο τραγουδιστής ενθυμείται ότι έγινε μία και μόνη ηχογράφηση. Η ερμηνεία του ακούγεται κάπως
βιαστική και αγχωμένη εξ αιτίας του γεγονότος ότι πρώτον, το χαρτί στο οποίο ήταν γραμμένοι οι στίχοι από τον Sloan ήταν τσαλακωμένο, ευρισκόμενο στην τσέπη του McGuire για ημέρες, και ο τραγουδιστής τους διάβαζε για πρώτη φορά και δεύτερον, επειδή ο χρόνος που είχε απομείνει για την ηχογράφηση ήταν ελάχιστος. Ο παραγωγός Lou Adler ενημέρωσε ότι τα φωνητικά θα ηχογραφούνταν εκ νέου την επόμενη εβδομάδα. Σε κάποιο σημείο της ηχογράφησης, ο McGuire έχασε για λίγο την σειρά στο τσαλακωμένο χαρτί και εξ αίτιας τούτου, πριν τον στίχο “can’t twist the truth”, ακούγεται το “‘Ahhhhhh” από τον τραγουδιστή.
Ο συνθέτης Sloan συμμετείχε στην ηχογράφηση παίζοντας ακουστική κιθάρα και φυσαρμόνικα.
Οι άλλοι δύο μουσικοί ήταν οι Hal Blaine (τύμπανα) και Larry Knehtel (μπάσο).
ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Την επομένη της ηχογράφησης, o Ernie Farrell, επαγγελματίας φωτογράφος και προωθητής δίσκων,
επεσκέφθη το γραφείο του παραγωγού για τυχόν νέες ηχογραφήσεις. Εν τη απουσία του Adler, πήρε μαζί του όσα δείγματα βρήκε στο γραφείο, μεταξύ των οποίων και το “Eve of Destruction”.
Επόμενος σταθμός του ήταν η φωτογράφηση του πάρτυ της έφηβης θυγατέρας του διευθυντού προγράμματος στον ραδιοφωνικό σταθμό KFWB, ο Νο. 1 ραδιοφωνικός σταθμός για το ροκ στο Λος Άντζελες. Όταν ξέμεινε από λυχνίες, επέστρεψε στο όχημά του για αναπλήρωση, αλλά πήρε μαζί του και τους δίσκους της Dunhill, με σκοπό να σημειώσει τις αντιδράσεις των παιδιών στο άκουσμά τους. Τα πρώτα ακούσματα πέρασαν απαρατήρητα. Όταν έπαιξε το “Eve of Destruction”, οι συμμετέχοντες ζήτησαν να το ακούσουν δεύτερη και τρίτη φορά. Η εορταζόμενη πήρε τον δίσκο και έτρεξε στον πατέρα της, ώστε να τον ακούσει και εκείνος.
Αυτό ήταν!!! Εκείνος ενημέρωσε την εταιρεία Dunhill, μέσω του φωτογράφου, ότι εάν είχε ολοκληρώσει το master και την εκτύπωση του δίσκου έως την Δευτέρα (ήταν Παρασκευή η ημέρα του πάρτυ), το “Eve of Destruction” θα ήταν το “Pick to Hit” τραγούδι της επομένης εβδομάδος,
όπερ και εγένετο. Επειδή ο McGuire δεν ήταν διαθέσιμος, τα αρχικά φωνητικά παρέμειναν ως είχαν.
Την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του έφθασε στο Νο. 30 στον κατάλογο Cash Box και στο Νο. 103 στον αντίστοιχο του Billboard. Τον Αύγουστο, η Dunhill έδωσε στην κυκλοφορία τον μεγάλο δίσκο (LP), στον οποίο είχε συμπεριληφθεί το τραγούδι. Στο τέλος Σεπτεμβρίου, ο δίσκος έφθασε έως την θέση 37, την ίδια ημέρα που ο μικρός δίσκος πατούσε την κορυφή εις αμφοτέρους προαναφερθέντες καταλόγους. Στο Νο. 1 ανέβηκε σε Καναδά και Νορβηγία, στο Νο. 3 στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Το παράδοξο με το “Eve of Destruction” ήταν το γεγονός ότι έφθασε στην κορυφή αν και είχε αποκλειστεί από αρκετούς αμερικάνικους ραδιοσταθμούς, λόγω των αμφιλεγόμενων στίχων, με τον ισχυρισμό ότι “...προσέφερε βοήθεια στον εχθρό στο Βιετνάμ” αλλά και από βρετανικούς (Radio Scotland & BBC).
Αμφότεροι οι Sloan και McGuire είδαν τις καριέρες τους να τερματίζονται σε σύντομο χρονικό διάστημα εξ αιτίας του τραγουδιού, καθώς το Σύστημα, μέσω την οργάνων του (μέσα ενημέρωσης – επηρεασμού, πολιτικά κόμματα) , τούς στοχοποίησε. Οι όποιες θετικές αναφορές και στους δύο θεωρούνταν ως μη πατριωτικές.
Ο McGuire δεχόταν απειλητικά γράμματα και κατηγορίες για υποστήριξη του κομμουνισμού. Χρόνια αργότερα ανακάλυψε ότι το FBI είχε φάκελο για εκείνον.
Ο ίδιος έχει δηλώσει: “Για μένα, το “Eve of Destruction” ήταν και εξακολουθεί να είναι, τίποτα περισσότερο από έναν κοινωνικό καθρέπτη, που αντανακλά στον κόσμο την υποκρισία αυτής της εποχής, την πολιτική υποκρισία, τη βιομηχανική υποκρισία, την κοινωνική υποκρισία, την πνευματική υποκρισία. Το τραγούδι δεν προσφέρει απαντήσεις, απλώς θέτει τις ερωτήσεις και ελπίζουμε ότι ο ακροατής θα ξυπνήσει και θα κοιτάξει γύρω.”Ο Sloan είχε δηλώσει μεταξύ άλλων: “Στο νεανικό μου ζήλο δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι αυτό θα θεωρηθεί επίθεση στο Σύστημα!”
TRIVIA:
• Στους αρχικούς στίχους υπήρξε αναφορά για την “Κόκκινη Ρωσσία” (Red Russia). Η εσωτερική φωνή που καθοδηγούσε τον Slaon στο συγκεκριμένο τραγούδι, τον προέτρεψε να αλλάξει την Ρωσσία με την Κίνα (Red China), “διότι η Σοβιετική ένωση θα καταρρεύσει πριν το τέλος του αιώνος και η Κίνα θα αναδειχθεί σε Νο. 1 κίνδυνο για την ανθρωπότητα τον επόμενο.”
• Τραγούδι-απάντηση από την πατριωτική πλευρά στο “Eve of Destruction” ήταν “Η μπαλάντα των Πράσινων Μπερέ” (“Ballad of the Green Berets”) του Barry Sadler, No. 1 το 1966.
• Η τροποποίησις του αμερικάνικου Συντάγματος αναφορικά με το κατώτατο όριο ηλικίας για το δικαίωμα ψήφου, έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 1971.
• Οι άλλες δύο μεγάλες επιτυχίες του P.F. Sloan, σε συνεργασία με τον Steve Barri, είναι το "A Must to Avoid" με τους Herman’s Hermits (1966) και το "Secret Agent Man" με τον Johnny Rivers την ίδια χρονιά.
ΓΙΑΝΝΗΣ 602
4/7/20
Μια σειρά από κοινωνικά ζητήματα της εποχής, τα οποία απασχολούσαν έντονα τον Sloan (και όχι μόνο εκείνον) αποτυπώνονται στους στίχους:
• “You're old enough to kill but not for voting", αναφορά στον πόλεμο στο Βιετνάμ και στην στρατολόγηση νέων από 18 ετών, οι οποίοι δεν είχαν, όμως, το δικαίωμα ψήφου στις εκλογές.
• "And even the Jordan River has bodies floatin”, αναφορά στις διαμάχες Ισραηλινών και Αράβων για τον έλεγχο των πηγών του ποταμού Ιορδάνη.
• “Selma, Alabama”, αναφορά στις ταραχές που ακολούθησαν μετά από πορείες Αφροαμερικανών για πολιτικά δικαιώματα.
• “If the button is pushed, there’s no runnin’ away”, αναφορά στην απειλή ενός πυρηνικού ολέθρου και στον Ψυχρό Πόλεμο.
• "You may leave here for four days in space, but when you return it's the same old place", αναφορά στο διαστημικό πρόγραμμα των Ηνωμένων Πολιτειών.
• "Think of all the hate there is in Red China”, αναφορά στην Κίνα, ως τον πιο σημαντικό εχθρό της ελευθερίας στον κόσμο.
• "The pounding of the drums the pride and disgrace", αναφορά στην δολοφονία του προέδρου Κέννεντυ.
• “You don't believe in war so what's that gun you're toting!"
• "Hate your next door neighbor and don't forget to say grace", αναφορά στην ανθρώπινη υποκρισία.
Αφού προσέθεσε την μελωδία, το παρουσίασε στον συνεργάτη του, συνθέτη/παραγωγό Steve Barri, ο οποίος δεν ενθουσιάστηκε, ούτε έδειξε ενδιαφέρον. Πιο “σκληρή” ήταν η απάντηση από τους υπευθύνους της εκδοτικής εταιρείας, οι οποίοι συνέστησαν στον Sloan να μην ξαναγράψει τραγούδια όπως το συγκεκριμένο…
To “Eve of Destruction” προτάθηκε στους Byrds αλλά το απέρριψαν. Οι Turtles, εν αντιθέσει με τους προηγούμενους, το συμπεριέλαβαν στον πρώτο τους μεγάλο δίσκο, πριν την ηχογράφηση του Barry McGuire, αλλά δεν το κυκλοφόρησαν σε μικρό (single).
Ο Barry McGuire είχε αποχωρήσει από το συγκρότημα από το δημοφιλές folk σχήμα The New Christy Minstrels και αναζητούσε συμβόλαιο χωρίς επιτυχία, το πρώτο τρίμηνο του 1965.
Για καλή του τύχη, βρέθηκε στο πάρτυ για την κυκλοφόρία του μικρού δίσκου των Byrds “Mr. Tambourine Man”, όντας φίλος των Roger McGuinnκαι Gene Clark (με τον δεύτερο ήταν μαζί στους Christy). Εκεί τον εντόπισε ο παραγωγός Lou Adler και του πρότεινε συνεργασία με την εταιρεία του Dunhill Records και τον σύστησε στον “ιδιότροπο” τραγουδοποιό P. F. Sloan.
Ο McGuire , συμφώνως προς τον ίδιο, μετά την αποχώρησή του από τους Christy, βρισκόταν σε “φάση” αναζητήσεων και προβληματισμού για τα κοινωνικά ζήτημα που αναφέρθησαν παραπάνω. Το “Eve of Destruction” έκανε αναφορά σε εκείνα τα ζητήματα αλλά δεν έδινε απαντήσεις.
Συμφώνως προς τον P. F. Sloan, στον McGuire δεν άρεσε ιδιαίτερα το τραγούδι, αλλά κάποια από τα υπόλοιπα που είχε συνθέσει και περισσότερο το "What's Exactly The Matter With Me", το οποίο επροορίζετο γα την A- πλευρά του μικρού δίσκου. Όταν έφθασε η ώρα να μπουν στο στούντιο είχαν τρεις ώρες διαθέσιμες. Αφού είχαν ολοκληρώσει δύο τραγούδια, ο παραγωγός Adler πρότεινε να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό, διότι το τρίτο στην σειρά ομοίαζε με το πρώτο. Ο McGuire πρότεινε το “Eve of Destruction”. Επειδή οι μουσικοί στο στούντιο δεν γνώριζαν το τραγούδι, ο Sloan το παρουσίασε δύο φορές πριν το ηχογραφήσουν.
Ο τραγουδιστής ενθυμείται ότι έγινε μία και μόνη ηχογράφηση. Η ερμηνεία του ακούγεται κάπως
βιαστική και αγχωμένη εξ αιτίας του γεγονότος ότι πρώτον, το χαρτί στο οποίο ήταν γραμμένοι οι στίχοι από τον Sloan ήταν τσαλακωμένο, ευρισκόμενο στην τσέπη του McGuire για ημέρες, και ο τραγουδιστής τους διάβαζε για πρώτη φορά και δεύτερον, επειδή ο χρόνος που είχε απομείνει για την ηχογράφηση ήταν ελάχιστος. Ο παραγωγός Lou Adler ενημέρωσε ότι τα φωνητικά θα ηχογραφούνταν εκ νέου την επόμενη εβδομάδα. Σε κάποιο σημείο της ηχογράφησης, ο McGuire έχασε για λίγο την σειρά στο τσαλακωμένο χαρτί και εξ αίτιας τούτου, πριν τον στίχο “can’t twist the truth”, ακούγεται το “‘Ahhhhhh” από τον τραγουδιστή.
Ο συνθέτης Sloan συμμετείχε στην ηχογράφηση παίζοντας ακουστική κιθάρα και φυσαρμόνικα.
Οι άλλοι δύο μουσικοί ήταν οι Hal Blaine (τύμπανα) και Larry Knehtel (μπάσο).
ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΕΠΙΤΥΧΙΑ
Την επομένη της ηχογράφησης, o Ernie Farrell, επαγγελματίας φωτογράφος και προωθητής δίσκων,
επεσκέφθη το γραφείο του παραγωγού για τυχόν νέες ηχογραφήσεις. Εν τη απουσία του Adler, πήρε μαζί του όσα δείγματα βρήκε στο γραφείο, μεταξύ των οποίων και το “Eve of Destruction”.
Επόμενος σταθμός του ήταν η φωτογράφηση του πάρτυ της έφηβης θυγατέρας του διευθυντού προγράμματος στον ραδιοφωνικό σταθμό KFWB, ο Νο. 1 ραδιοφωνικός σταθμός για το ροκ στο Λος Άντζελες. Όταν ξέμεινε από λυχνίες, επέστρεψε στο όχημά του για αναπλήρωση, αλλά πήρε μαζί του και τους δίσκους της Dunhill, με σκοπό να σημειώσει τις αντιδράσεις των παιδιών στο άκουσμά τους. Τα πρώτα ακούσματα πέρασαν απαρατήρητα. Όταν έπαιξε το “Eve of Destruction”, οι συμμετέχοντες ζήτησαν να το ακούσουν δεύτερη και τρίτη φορά. Η εορταζόμενη πήρε τον δίσκο και έτρεξε στον πατέρα της, ώστε να τον ακούσει και εκείνος.
Αυτό ήταν!!! Εκείνος ενημέρωσε την εταιρεία Dunhill, μέσω του φωτογράφου, ότι εάν είχε ολοκληρώσει το master και την εκτύπωση του δίσκου έως την Δευτέρα (ήταν Παρασκευή η ημέρα του πάρτυ), το “Eve of Destruction” θα ήταν το “Pick to Hit” τραγούδι της επομένης εβδομάδος,
όπερ και εγένετο. Επειδή ο McGuire δεν ήταν διαθέσιμος, τα αρχικά φωνητικά παρέμειναν ως είχαν.
Την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του έφθασε στο Νο. 30 στον κατάλογο Cash Box και στο Νο. 103 στον αντίστοιχο του Billboard. Τον Αύγουστο, η Dunhill έδωσε στην κυκλοφορία τον μεγάλο δίσκο (LP), στον οποίο είχε συμπεριληφθεί το τραγούδι. Στο τέλος Σεπτεμβρίου, ο δίσκος έφθασε έως την θέση 37, την ίδια ημέρα που ο μικρός δίσκος πατούσε την κορυφή εις αμφοτέρους προαναφερθέντες καταλόγους. Στο Νο. 1 ανέβηκε σε Καναδά και Νορβηγία, στο Νο. 3 στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Το παράδοξο με το “Eve of Destruction” ήταν το γεγονός ότι έφθασε στην κορυφή αν και είχε αποκλειστεί από αρκετούς αμερικάνικους ραδιοσταθμούς, λόγω των αμφιλεγόμενων στίχων, με τον ισχυρισμό ότι “...προσέφερε βοήθεια στον εχθρό στο Βιετνάμ” αλλά και από βρετανικούς (Radio Scotland & BBC).
Αμφότεροι οι Sloan και McGuire είδαν τις καριέρες τους να τερματίζονται σε σύντομο χρονικό διάστημα εξ αιτίας του τραγουδιού, καθώς το Σύστημα, μέσω την οργάνων του (μέσα ενημέρωσης – επηρεασμού, πολιτικά κόμματα) , τούς στοχοποίησε. Οι όποιες θετικές αναφορές και στους δύο θεωρούνταν ως μη πατριωτικές.
Ο McGuire δεχόταν απειλητικά γράμματα και κατηγορίες για υποστήριξη του κομμουνισμού. Χρόνια αργότερα ανακάλυψε ότι το FBI είχε φάκελο για εκείνον.
Ο ίδιος έχει δηλώσει: “Για μένα, το “Eve of Destruction” ήταν και εξακολουθεί να είναι, τίποτα περισσότερο από έναν κοινωνικό καθρέπτη, που αντανακλά στον κόσμο την υποκρισία αυτής της εποχής, την πολιτική υποκρισία, τη βιομηχανική υποκρισία, την κοινωνική υποκρισία, την πνευματική υποκρισία. Το τραγούδι δεν προσφέρει απαντήσεις, απλώς θέτει τις ερωτήσεις και ελπίζουμε ότι ο ακροατής θα ξυπνήσει και θα κοιτάξει γύρω.”Ο Sloan είχε δηλώσει μεταξύ άλλων: “Στο νεανικό μου ζήλο δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι αυτό θα θεωρηθεί επίθεση στο Σύστημα!”
TRIVIA:
• Στους αρχικούς στίχους υπήρξε αναφορά για την “Κόκκινη Ρωσσία” (Red Russia). Η εσωτερική φωνή που καθοδηγούσε τον Slaon στο συγκεκριμένο τραγούδι, τον προέτρεψε να αλλάξει την Ρωσσία με την Κίνα (Red China), “διότι η Σοβιετική ένωση θα καταρρεύσει πριν το τέλος του αιώνος και η Κίνα θα αναδειχθεί σε Νο. 1 κίνδυνο για την ανθρωπότητα τον επόμενο.”
• Τραγούδι-απάντηση από την πατριωτική πλευρά στο “Eve of Destruction” ήταν “Η μπαλάντα των Πράσινων Μπερέ” (“Ballad of the Green Berets”) του Barry Sadler, No. 1 το 1966.
• Η τροποποίησις του αμερικάνικου Συντάγματος αναφορικά με το κατώτατο όριο ηλικίας για το δικαίωμα ψήφου, έλαβε χώρα τον Ιούλιο του 1971.
• Οι άλλες δύο μεγάλες επιτυχίες του P.F. Sloan, σε συνεργασία με τον Steve Barri, είναι το "A Must to Avoid" με τους Herman’s Hermits (1966) και το "Secret Agent Man" με τον Johnny Rivers την ίδια χρονιά.
ΓΙΑΝΝΗΣ 602
4/7/20
Κάτι ξαδέρφια μου απ' την Αμερική (και μάλιστα από την πολιτισμένη Μασσαχουσέτη, όχι απ' την Αλαμπάμα ή την Οκλαχόμα) πρωτοάκουσαν αυτό το τραγούδι εδώ, ατην Αθήνα, μέσα από ένα δικό μου CD! Και μιλάμε για λάτρεις της μουσικής (η ξαδέρφη μου ασχολείται επαγγελματικά)! Τέτοιο θάψιμο είχε φάει το τραγούδι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή