Έως και το Μάρτιο του 1992, η ζωή του John Corabi κυλούσε μέσα στην ανωνυμία και στην προσπάθεια για να φτιάξει την καριέρα του. Είχε ξεκινήσει επαγγελματικά την καριέρα του, τραγουδώντας για τους Angora και συνέχισε με τη δημιουργία των Scream όπου ηχογράφησε το άλμπουμ Let It Scream(1991) σε παραγωγή του Eddie Kramer! Το συγκρότημα πίστευε στο δίσκο του αλλά και στις δυνατότητες του, περιοδεύοντας για 8 μήνες. Την ίδια πίστη σε αυτούς είχε και η δισκογραφική εταιρεία τους, που χρηματοδότησε εν μέρει την περιοδεία και τους και τους είχε ενημερώσει ότι καλό θα είναι να ξεκινήσουν να γράφουν τραγούδια για το δεύτερο δίσκο τους. Όταν όμως το σύμπαν συνωμοτεί για να σε βοηθήσει, τίποτε δεν μπορεί να το σταματήσει. Τυχαία, πέφτει στα χέρια του Corabi ένα τεύχος του μουσικού περιοδικού Spin όπου φιλοξενεί συνέντευξη κι εξώφυλλο του Nikki Sixx όπου μεταξύ άλλων δήλωνε το θαυμασμό του για τους Scream. Εκείνες τις ημέρες, οι Scream κλείνουν μια εμφάνιση στο ραδιοσταθμό KNAC, ενώ ο Corabi παίρνει την πρωτοβουλία να αφήσει ένα μήνυμα στο management των Motley Crue ευχαριστώντας για την αναφορά κι άφησε το τηλέφωνό του. Αυτή η τελευταία κίνηση ήταν η ποιο σημαντική στην έως τότε καριέρα του, αφού μετά από λίγο του τηλεφωνήσαν οι Tommy Lee και Nikki Sixx(!) οι οποίοι χωρίς περιστροφές του είπαν ότι έχει αποχωρήσει ο Vince Neil και αν θέλει να κάνει μαζί τους μια πρόβα για να τον δοκιμάσουν!!! Η συνάντηση κλείστηκε για τη Δευτέρα και βέβαια του εξήγησαν ότι όλα έπρεπε να γίνουν κάτω από μια μυστικότητα. Το καταπληκτικό ήταν ότι ο Corabi δεν ήταν fan των Motley Crue, αλλά δεν τους το είπε! (σ.σ. δεν το λες αυτό!). Μετά από 2 πρόβες, ο John Corabi έγινε μέλος τους και ακολούθησε μια πολύωρη συνάντηση με το management τους και άλλη μια με τα άλλα τρία μέλη για να καθορίσουν το ποσοστό συμμετοχής του στις πωλήσεις από τα t-shirt,τις υποχρεώσεις του, όπου με έκπληξη διαπίστωσε ότι τον αντιμετώπιζαν σαν έναν από αυτούς κι όχι σαν ένα υπάλληλο με μηνιαίο μισθό, πράγμα που στην περίπτωσή του θα ήταν το πιο λογικό. Κατά τη διάρκεια των μεταξύ τους συζητήσεων, κατάλαβε ότι είχαν πολλά παράπονα από τη συμπεριφορά του Vince Neil, ειδικά ένα χρόνο πριν αποχωρήσει. Έτσι από τα μέσα του 1992 και σχεδόν ολόκληρο το 1993, αρχίζουν να ηχογραφούν τα καινούργια τραγούδια τους με παραγωγό τον Bob Rock . Η διαδικασία ήταν να κλείνονται σε ένα studio για 6 και πολλές φορές 7 ώρες συνεχόμενες ώσπου να καταλήξουν σε ένα τραγούδι. Συνολικά, μέσα σε 10 μήνες έγραψαν 24 τραγούδια! Ο αρχικός τίτλος του άλμπουμ ήταν Til Death Do Us Part αλλά τον άλλαξαν σε Motley Crue για να τονίσουν το νέο ξεκίνημά τους. Ένα νέο ξεκίνημα που τους οδήγησε στην τεράστια απόφαση να εγκαταλείψουν τα ποτά, τις ουσίες, την υπερβολική κατανάλωση κρέατος και τις παρεκτροπές και να ασχοληθούν σοβαρά με την καριέρα τους (για γυναίκες δεν διάβασα τίποτε!) Την ίδια εποχή, το συγκρότημα γνώριζε μια άλλη εμπορική επιτυχία με την κυκλοφορία της συλλογής Decade of Decadence, με τραγούδια εποχής Vince Neil (No2 Αμερική).
 |
| Οι δύο διαφορετικές χρωματικές εκδόσεις του πρώτου άλμπουμ τους |
Χρονικά βρισκόμαστε στο 1993, και οι Motley Crue βλέπουν ότι η μουσική έχει αλλάξει κι ο Nikki Sixx αποφασίζει να στραφεί σε πιο alternative/grunge ήχο, κάτι που πλήρωναν λίγο αργότερα. Πράγματι, ο ήχος του καινούργιου άλμπουμ τους με τίτλο Motley Crue, ήταν μέσα στο ύφος της εποχής, αλλά δεν ήταν ο αλήτικος που ξέραμε. Δεν ήταν Motley Crue! Παρ’όλη την πεποίθηση του Bob Rock ότι το άλμπουμ άγγιζε τον ήχο του Black Album των Metallica(!) στο οποίο είχε κάνει παραγωγή, ο πρόεδρος της Elektra Records, Bon Krasnow αγωνιούσε και λίγο πριν κυκλοφορήσει, τους κάλεσε από το Λος Άντζελες να πετάξουν για τη Νέα Υόρκη όπου μαζί με τα υψηλόβαθμα στελέχη της εταιρείας άκουσαν όλα τα καινούργια τραγούδια τους! Όταν τελείωσε η ακρόασή του, ο Krashow είπε «you made a fuckin’ masterpiece”.
Το άλμπουμ κυκλοφόρησε στις 15 Μαρτίου 1994 όπου διατέθηκε με 2 διαφορετικά εξώφυλλα(σ.σ. άλλαζε το χρώμα). Ήταν το μεγαλύτερο σε χρονική διάρκεια άλμπουμ, (σ.σ. ξεπερνά τα 60 λεπτά)και η Elektra επέλεξε να κυκλοφορήσει 2 singles από το άλμπουμ, με πρώτο το "Hooligan's Holiday"που πέρασε και δεν άγγιξε και δεύτερο την power μπαλάντα "Misunderstood" του οποίου το video αρνήθηκε να προβάλλει το MTV με την αιτιολογία ότι παροτρύνει τους νέους σε αυτοκτονία, τόσο με τους στίχους όσο και με την εικόνα όπου οn ηλικιωμένος πρωταγωνιστής, βάζει ένα περίστροφο στο στόμα του. Η σχέση των Motley Crue με το MTV είχε διαταραχθεί από την εποχή που ο Nikki Sixx είχε αποχωρήσει από μια εκπομπή, γιατί θεώρησε ότι οι ερωτήσεις ήταν ανόητες και τον προσβάλαν, ενώ αργότερα οι Nikki Sixx και Tommy Lee εμφανίστηκαν καλεσμένοι στην θρυλική μεταλλική εκπομπή Headbanger’s Ball, όπου έπαιξε το video για το τραγούδι “Smoke the Sky” που όμως το MTV πρόβαλε λίγες φορές. Η εμπορική αποτυχία των δύο πρώτων singles, έκανε τους ανθρώπους της Elektra Rec. να …ιδρώσουν γιατί κατάλαβαν την εμπορική αποτυχία και του άλμπουμ. Πράγματι, ο πρόεδρος της WEA (τα αρχικά της μητέρας εταιρείας που σημαίνουν Warner Elektra Asylum), Doug Morris, διεμήνυσε στον Bon Krasnow ότι το άλμπουμ πρέπει να πάει στο Νο1 αλλιώς θα τον απέλυε! Το άλμπουμ δεν πήγε πάνω από το Νο7 κι έτσι μέσα σε λίγες εβδομάδες ο Doug Morris έκανε πράξη την απειλή του, απολύοντας όχι μόνο τον Krasnow αλλά κι όσους υπαλλήλους είχε προσλάβει!!!. Όπως λέει κι ο Corabi “ τα γραφεία άδειασαν από τους ανθρώπους». Για φαντάσου, το άλμπουμ πήγε στο Νο7 και το θεωρήθηκε αποτυχία. Βέβαια εκείνο που άφησα τελευταίο, είναι ότι το συγκρότημα μόλις είχε υπογράψει καινούργιο συμβόλαιο με την Elektra αντί 25.000.000$, τα οποία φυσικά δεν ήλθαν πίσω από τις 700.00 αντίτυπα που πούλησε συνολικά το άλμπουμ.
Η παρουσία του Corabi, έβγαλε τον Sixx από ένα αδιέξοδο, γιατί ο καινούργιος τραγουδιστής τους έγραφε στίχους με πολύ πιο αισιόδοξα μηνύματα σε σχέση με τα δικά του και αυτό εξισορρόπησε τα πράγματα. Τραγούδια σαν τα "Power to the Music" και "Droppin' Like Flies" είχαν εμφανώς διαφορετικούς στίχους από αυτούς που είχαμε συνηθίσει από τους Crue, με πιο κοινωνικά θέματα, όπως τις βίαιες ταραχές του Λος Άντζελες το 1992. Οι στίχοι του "Uncle Jack" αφορούν ένα θείο του Corabi ο οποίος κακοποιούσε μικρά παιδιά, το"Misunderstood" που έγινε και video αναφέρεται στους ανθρώπους που δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι κάποια πράγματα έγιναν στο παρελθόν και πέρασαν, ενώ το "Smoke the Sky" μιλά για τη χρήση της marijuana και το Poison Apples" για τον παρακμιακό τρόπο ζωής των ανθρώπων του Rock 'N Roll (σ.σ. στην ουσία, των ίδιων).
Παρ’όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε με το MTV, τις πωλήσεις του άλμπουμ και των singles, στο κομμάτι των συναυλιών, τα πήγαν καλά. Σε όσους χώρους κι αν έπαιξαν, μεταξύ 4.000 έως 10.000 θεατών, τους γέμισαν αν κι είχαν να αντιμετωπίσουν το διαρκές αυξανόμενο κύμα του grunge που συγκροτήματα άγνωστα έως χθες (Nirvana, Pearl Jam,Soundgarden κ.α.) γέμιζαν τους χώρους, όπου κι αν έπαιζαν. Το MTV δεν ‘ήταν πλέον πρόθυμο να παίξει στο heavy rotation τα τραγούδια τους και συγκροτήματα όπως οι Motley Crue και οι Poison έγιναν ξαφνικά…ξένοι.
Το παράδοξο ήταν, ότι ενώ η περιοδεία πήγαινε καλά, έπρεπε να καλύψουν από την τσέπη τους κάποια τρέχοντα έξοδα, γι αυτό οι Tommy Lee, Nikki Sixx και Tommy Lee έβαλαν από 75.000$ ο καθένας, ενώ ο Corabi, έβαλε την εβδομαδιαία αμοιβή του που ήταν 20.000$. Όπως λέει ο ίδιος, έβαλε συνολικά 120.000$.
Η αποτυχία του άλμπουμ, έφερε μαύρα σύννεφα στο μυαλό τους κι ενώ ετοίμαζαν ένα EP, με αρχικό τίτλο Leftovers, που περιείχε κομμάτια που είχαν μείνει έξω από το άλμπουμ και θα το πουλούσαν μόνο με mail order σε όσους είχαν αγοράσει το άλμπουμ σε περιορισμένη ποσότητα 2.000 αντιτύπων, σε παραγωγή του Bob Rock, κατέληξε να βγει κανονικά στα καταστήματα με τίτλο Quaternary και με τους Tommy Lee και Nikki Sixxn να επεμβαίνουν και να αλλοιώνουν το τελικό αποτέλεσμα του Bob Rock. To EP περιέχει συνολικά 5 τραγούδια, ένα για κάθε μέλος του συγκροτήματος, το "Planet Boom" για τον Tommy Lee, το "Bittersuite" για τον Mick Mars, το "Father"για τον Nikki Sixx, το "Friends" για τον John Corabi και το πέμπτο που ήταν το "Babykills" για όλα τα μέλη του συγκροτήματος. Το "Planet Boom" συμπεριλήφθηκε και στο soundtrack της ταινίας Barb Wire με την Pamela Anderson.
Το συγκρότημα άρχισε να δουλεύει στο home studio του Nikki Sixx τα τραγούδια για το επόμενο άλμπουμ τους. Σημειωτέον ότι ο Sixx είχε ονομάσει το studio του Butt Cheese West! Η κατευθυντήρια γραμμή είχε δοθεί από τους Sixx και Tommy Lee που ήθελαν ο ήχος τους να μείνει σταθερός στα νέα μουσικά δεδομένα (σ.σ. με τα οποία δεν είχαν καμία σχέση) για αυτό κι είπαν στον Corabi να προσπαθήσει να φέρει τη φωνή του αλλά και την ερμηνεία του στο ύφος του David Bowie αλλά και των τραγουδιστών των συγκροτημάτων, Sisters of Mercy, Manic Street Preachers. Η απάντηση του Corabi ήταν αφελής αλλά πραγματική.» Εγώ μόνο τον David Bowie ξέρω» τους είπε! Ο Tommy Lee είχε ανοίξει πολύ τα ακούσματά του, μεταξύ Pantera και Oasis και του πρότεινε να τραγουδήσει όπως ο Phil Anselmo! Κάτω από τέτοιες καταστάσεις, άντε να γράψεις τραγούδια και να ηχογραφήσεις δίσκο! Μέσα σε όλα αυτά, οι σχέσεις των Nikki Sixx και Tommy Lee δεν ήταν οι καλύτερες, με τον πρώτο να αποκαλεί τον Lee, “Mr. Hollywood” λόγω των σχέσεων του με τις Pamela Anderson και Heather Locklear.Ο μόνος που δεν είχε επέμβει ήταν ο Micky Mars μάλλον επειδή βαριόταν(!) όπως λέει ο Corabi. Ο οποίος είχε καταλάβει ότι το πλοίο βυθιζόταν μόνο του και στις 13 Σεπτεμβρίους 1996 ο manager τους Allen Kovac του είπε ότι ήταν εκτός συγκροτήματος κι ότι ο Vince Neil επέστρεφε!! Σε αυτό είχε συνδράμει και η Elektra που πιστεύοντας στη δύναμη του συγκροτήματος, προσπάθησε να πείσει τις δύο πλευρές (Vince Neil και οι άλλοι τρεις) να γεφυρώσουν το χάσμα τους και να τα ξανά βρουν! O Διευθύνων Σύμβουλος της Warner Bros, Doug Morris κάλεσε το συγκρότημα (χωρίς τον Corabi) για να συζητήσουν το μέλλον τους. Στη συνάντηση, ο Μόρις προσπάθησε να πείσει τον Sixx και τον Lee να απαλλαγούν από την Corabi, καθώς δεν ήταν «αστέρι» και να επανενωθούν με τον Vince Neil. Στην αρχή, οι Sixx και Lee δεν έδειξαν ενδιαφέρον για μια τέτοια επανασύνδεση και επέμειναν στον Corabi. Στην κουβέντα μπήκε και η Sylvia Rhone, Διευθύνουσα της Elektra η οποία φαίνεται ότι γύρισε τη ζυγαριάς υπέρ της επιστροφής του Neil και τα πράγματα πήραν την τροπή που ξέρουμε. Θα πρέπει να ξέρετε ένα πράγμα: Όταν ένα καλλιτέχνης υπογράφει σε μια εταιρεία, λαμβάνει ένα πόσο, έναντι των προσδοκούμενων πωλήσεων. Και το ποσό αυτό όπως διαβάσατε πιο πάνω ήταν πολλά λεφτά, 25.000.000$, χρήματα που επεστράφησαν στην Elektra από τις πωλήσεις του Motley Crue και Quatermary. Έτσι οι Tommy Lee, Nikki Sixx και Mickey Mars ήταν σε μειονεκτική θέση στη συνάντηση με τους Διευθύνοντες!
Ο Kovac για να χρυσώσει το χάπι, είπε στον Corabi ότι στο επόμενο άλμπουμ τους θα έχει 7 ή 8 τραγούδια στα οποία έχει προσφέρει συνθετικά κι έτσι θα είχε ένα πολύ καλό εισόδημα, ζητώντας του μάλιστα να μπει στο studio και να παίξει τις κιθάρες στα κομμάτια που είχε έτοιμα. Έκπληκτος ο Corabi ρώτησε «αυτό δεν θα ενοχλήσει τον Mickey Mars:” “Καθόλου, το ξέρει» ήταν η απάντηση του manager! Έτσι, για τρεις εβδομάδες, ο Crabi πήγαινε στο studio από τις 10 το πρωί έως τις 2 το μεσημέρι για να ηχογραφηθεί τα κιθαριστικά μέρη του για να ανακαλύψει μια ημέρα ότι ο Mars δεν είχε ιδέα περί συμφωνίας του και φυσικά έγινε έξαλλος. Τα πράγματα πήραν ακόμα πιο δύσκολη τροπή, όταν τις ώρες που έγραφε ο Corabi ερχόταν ο Vince Neil κι έκανε φωνητικά για τα καινούργια τραγούδια! Πολύ άβολη κατάσταση!
Ο αρχικός τίτλος του άλμπουμ ήταν Personality No9 και κυκλοφόρησε το 1997 (Νο 4 Αμερική, Νο 80 Μ.Βρετανία)με τίτλο Generation Swine κι ο Corabi από εκεί που περίμενε να δει 7 ή 8 τραγούδια να φέρουν και τη δική του υπογραφή, είδε ή μάλλον άκουσε μόνο 1, το “Flush”! Ο ίδιος υποστηρίζει ότι τα τραγούδια του που έμειναν έξω ήταν πολύ καλύτερα από όσα συμπεριέλαβαν κι όσα session έκανε με φωνητικά, ήτα πολύ καλύτερα σε σχέση με αυτά του Neil. To Generation Swine είναι ακόμα πιο απροσανατόλιστ σε σχέση με το Motley Crue, με λούπες, ηλεκτρονικής μουσική και ήχους που ήταν ξένοι προς το ύφος, τύπου Marilyn Manson και Nine Inch Nails αλλά και τους fans τους. Τα λάθη ξεκίνησαν με την απόλυση του Bob Rock από τη θέση του παραγωγού με την δικαιολογία ότι ήταν ακριβός και την ανέλαβαν οι Scott Humphrey, Sixx και Lee με τα γνωστά μέτρια αποτελέσματα. Όμως το μεγάλο λάθος τους είναι ότι προσπάθησαν να προσεταιριστούν το grunge, κι όλες τις νέες τάσεις μουσικής που ακουγόντουσαν εκείνη την εποχή στην Αμερική, αντί να ακολουθήσουν την οδό για την οποία τους λάτρεψαν εκατομμύρια νέοι και νέες σε όλο τον κόσμο: Το αλήτικο sleaze/melodic rock στο οποίο ήταν μάστορες. Τα περισσότερα τραγούδια του γράφτηκαν την εποχή που ο Corabi ήταν ακόμα μέλος του συγκροτήματος κι όταν ήλθε ο Vince Neil τα προσάρμοσε απλά στη φωνή του. O Neil που εκείνη την εποχή, πενθούσε την απώλεια της κόρης του Skylar. Πληροφοριακά, το τραγούδι "Rocketship", γράφτηκε από τον Nikk Sixx για την ηθοποιό Donna D’Errico με τον Sixx να το ερμηνεύει το τραγούδι, όπως κι ο Tommy Lee την απερίγραπτη μπαλάντα "Brandon", που κλείνει το άλμπουμ, γραμμένο για το γιό του με την Pamela Anderson, Brandon και έγραψε ο Lee. Το Generation Swine είναι χειρότερο(!) από το Motley Crue και έχει συμπεριληφθεί στη στήλη σαν ένα από τα ‘Άλμπουμ που Δεν έπρεπε να Είχαν Κυκλοφορήσει,. Διάβασε εδώ τη σχετικό άρθρο.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
• Αμέσως μετά κυκλοφόρησε η συλλογή Greatest Hits (1998, Νο 20 Αμερική) με 2 καινούργια τραγούδια και Live: Entertainment or Death (1999, Νο 133 Αμερική). Το επόμενο studio άλμπουμ τους ήταν το New Tattoo (Νο3 Αμερική, Νο 176 Μ.Βρετανία) που ηχητικά ακουγόταν σαν Motley Crue!
TRIVIA
- Η εισαγωγή στο κομμάτι Til Death Do Us Part, έχει τη δική της ιστορία, αφού προήλθε από ένα μπέρδεμα του τεχνικού του Sixx που στεκόταν μπροστά από τον ενισχυτή του. Ο Sixx χτύπησε τις χορδές του μπάσου κι ο τεχνικός που καθόταν μπροστά από τον ενισχυτή, πετάχτηκε τρομαγμένος. Το περιστατικό έγινε μπροστά στους Tommy Lee και Micky Mars που πρότειναν στον Sixx να βάλει τον ήχο στην εισαγωγή του τραγουδιού!
- Το MTV τους είχε προσκαλέσει σε μια εκπομπή του, πριν ακόμα κυκλοφορήσουν το άλμπουμ, όπου τους ρωτούσε τη γνώμη τους για κάποιες καινούργιες κυκλοφορίες και μεταξύ αυτών ήταν και το άλμπουμ Nevermind των Nirvana. Ο Corabi το πήρε στα χέρια του (σ.σ. προφανώς το είχε ακούσει) και είπε σοβαρά ότι “This is the future of rock” κάνοντας τους άλλους να χαμογελάσουν ειρωνικά. Αυτός όμως το έλεγε πολύ σοβαρά!
- Μπορεί να ακούγεται απίστευτο, αλλά οι υποψήφιοι για τη θέση του τραγουδιστή ήταν μόνο 2: Ο John Corabi κι ο τραγουδιστής των Kik Tracee, Stepehn Shareaux!
- Το συγκρότημα έχει απορρίψει εντελώς το πρώτο άλμπουμ που ηχογράφησε με τον Corabi και δεν παίζει κανένα τραγούδι του στις συναυλίες. Κατά τη γνώμη μου αδικούν το “Power to the Music”.
- Το 2008, 12 χρόνια μετά την αποχώρησή του από τους Motley Crue, o Corabi σαν μέλος των Ratt, πήρε μέρος στην 4ήμερη Motley Cruise που πέρασε, από την Καραιβική, αποπλέοντας από το Miami, περνώντας από το Key West και Cozumel του Μεξικό για να επιστρέψει στο Miami. Στην ίδια κρουαζιέρα πήρα μέρος οι Skid Row, Ratt, Slaughter, Endeverafter και Lynam, με τους Corabi και Vince Neil να ανεβαίνουν μαζί στη σκηνή και να ερμηνεύουν το "Highway to Hell". Δείτε το σχετικό video.
12/6/20
Ενα πολύ καλό album κατ εμέ, καλύτερο από ότι εβγαλαν μετέπειτα με το Vince Neil
ΑπάντησηΔιαγραφή