Υπήρξαν από τα πρώτα διαφυλετικά ροκ συγκροτήματα. Η μουσική τους – ειδικά στους πρώτους τέσσερεις δίσκους - ξεδίπλωσε επιρροές από διάφορα είδη.
Ο Arthur Lee γεννήθηκε στην Μέμφιδα και η οικογένεια του μετακόμισε στο Los Angeles όταν εκείνος ήταν πολύ μικρός. Κατά την διάρκεια της εφηβείας του σχημάτισε διάφορα συγκροτήματα.
Με τους Arthur Lee and the LAG’s (ονομασία φόρος τιμής στους Booker T and the MG’s) ηχογράφησε έναν μικρό δίσκο με ορχηστρική μουσική για την Capitol (1963). Την επόμενη χρονιά,
η R&B τραγουδίστρια Rosa Lee Brooks ηχογράφησε την σύνθεσή του “My Diary”, με τον ίδιο στην παραγωγή και τον νεαρό κιθαρίστα Jimi Hendrix, σε μία από τις πρώτες του ηχογραφήσεις.
Το κριτήριο για την επιλογή του Hendrix ήταν το γεγονός ότι μπορούσε να πλησιάσει τον ήχο του Curtis Mayfield. Ο Lee έδινε τραγούδια του σε άλλους καλλιτέχνες, αλλά κρατούσε και κάποια για τον ίδιο.
Μία μεγάλη επιρροή για εκείνον απετέλεσε η παρουσία του σε εμφάνιση των Byrds το 1964, όπου εντυπωσιάστηκε από το folk rock που έπαιζαν.
Στο επόμενο συγκρότημά του, The American Four, ενσωμάτωσε τον κιθαρίστα Johnny Echols, παιδικό φίλο του από την Μέμφιδα. Από τις τελευταίες προσθήκες ο Bryan Mclean, ως δεύτερος κιθαρίστας και συνθέτης. Γεννημένος στο Hollywood, είχε φιλία με τον Jack Nicholson, φιλενάδα την Liza Minelli. Εργάσθηκε με τους Byrds στην περιοδεία που ακολούθησε την κυκλοφορία του δίσκου “Mr. Tambourine Man” και στην συνέχεια έκανε ανεπιτυχώς ακρόαση για ρόλο στην σειρά The Monkees.
Το συγκρότημα μετωνομάστηκε σε Grass Roots, το οποίο δεν διατηρήθηκε επί μακρόν, λόγω της ύπαρξης άλλου σχήματος με το ίδιο όνομα στο Λος Άντζελες (οι Grass Roots του Rob Grill).
Συμφώνως προς την εκδοχή των MacLean και Echols, αφού είχαν δει μία πινακίδα με διαφήμιση της Ζυθοποιίας Luv στην Λεωφόρο Melrose και ο Echols ενημέρωσε τον McLean ότι ο Lee εργαζόταν στην συγκεκριμένη εταιρεία, αποφάσισαν να προτείνουν το όνομα αλλά σε μια πιο παραδοσιακή ορθογραφία.
Αντιθέτως, ο κιθαρίστας και βραχύβιο μέλος της μπάντας Bobby Beausoleil, τον οποίο αντικατέστησε ο MacLean, έχει ισχυρισθεί ότι το όνομα Love προήλθε από το δικό του παρατσούκλι, Cupid (Έρως).
Γρήγορα απετέλεσαν το επίκεντρο με τις εμφανίσεις τους, προσελκύοντας το ενδιαφέρον άλλων καλλιτεχνών/συγκροτημάτων, όπως οι Yardbirs και Rolling Stones. Ο Jim Morrison υπήρξε, επίσης, θαυμαστής της μπάντας του Arthur Lee, όπως και ο ντράμερ των Doors, John Densmore.
Αναζητώντας κάτι καινούργιο για την εταιρεία του Electra Records, διαφορετικό από τα σχήματα της folk σκηνής, και αφού είχε αποτύχει να ολοκληρώσει την αρχική συμφωνία του με τους Lovin’ Spoonful, ο πρόεδρός της Jac Holzman, έφθασε στην Δυτική Ακτή, στα τέλη του 1965.
“Τα πρώτα τριάντα δεύτερα από την εκδοχή τους στο τραγούδι “Hey Joe” ήταν αρκετά για να πεισθώ ότι ήταν το συγκρότημα που έψαχνα”, είχε δηλώσει ο Holzman, καθιστώντας τους την πρώτη ροκ μπάντα που υπέγραψε στην Electra.
Η πλειονότης των τραγουδιών για τον πρώτο, ομότιτλο δίσκο ηχογραφήθηκε σε διάστημα τεσσάρων ημερών. Κυκλοφόρησε τον Μάρτιο 1966 (Νο. 57) και πώλησε 150.000 αντίτυπα.
Σχετική επιτυχία είχαν στους μικρούς δίσκους, με την διασκευή τους στο τραγούδι των Burt Bacharach/Hal David “My Little Red Book” (No. 52), για την οποία ο συνθέτης δεν ήταν ιδιαιτέρως ενθουσιασμένος .
Τα μέλη της μπάντας στον πρώτο δίσκο αποτελούσαν οι Lee, MacLean, Echols, ο μπασίστας Ken Forssi και ο ντράμερ Alban Pfistener, αν και στις σημειώσεις της συλλογής (box set) “Love Story”, αναφέρεται ότι πιθανόν κάποιες ηχογραφήσεις των μελών που αντικατέστησαν οι δύο τελευταίοι να παρέμειναν στην τελική έκδοσή του. Η επόμενη κυκλοφορία “7 and 7Is” κατέστη η μεγαλύτερη επιτυχία τους στους μικρούς δίσκους (Νο. 33 το φθινόπωρο του 1966). Το τραγούδι, το οποίο θεωρείται punk, πριν την καθιέρωση του συγκεκριμένου μουσικού είδους, έχουν διασκεύασαν ή συμπεριλάβει σε συναυλίες τους ουκ ολίγοι καλλιτέχνες, μεταξύ άλλων οι Ramones, Electric Prunes, Fuzztones, Rush, Alice Cooper, Robert Plant & Bangles. Απαιτήθηκαν σαράντα (40) ηχογραφήσεις, έως ότου το αποτέλεσμα θεωρηθεί ικανοποιητικό, γεγονός που δημιούργησε εντάσεις ανάμεσα στα μέλη (έπαιξε ρόλο και το LSD σε ποσότητες).
Η σύνθεση των Love διευρύνθηκε στην συνέχεια, με την ένταξη των Tjay Cantrelli (πνευστά/κρουστά) και Michael Stuart (τύμπανα), και την παράλληλη μετακίνηση του ντράμερ Pfistener στα πλήκτρα.
Ο δεύτερος δίσκος “Da Capo” (No. 80, τέλη 1966), δεν γνώρισε εμπορική επιτυχία, ούτε τα τραγούδια που κυκλοφόρησαν σε μικρό δίσκο, με τον Arthur Lee να φέρει το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης διότι ήτο αντίθετος στις συναυλίες και περιοδείες έξω από τα σύνορα της Καλιφόρνια.
Οι φωτογραφίες της μπάντας στα εξώφυλλα των πρώτων δίσκων είχαν παρθεί στο αρχοντικό “The Castle”, ιδιοκτησίας κάποτε του Bela Lugosi, πρωταγωνιστή ταινιών τρόμου, όπου τα μέλη των Love είχαν κάνει κατάληψη και ζούσαν κοινοβιακά, από τις αρχές του 1966.Από εκεί περνούσαν συνάδελφοι μουσικοί (Jim Morrison, Nico, John Phillips των Mamas & The Papas, ο Brian Jones των Rolling Stones), “Κουνελάκια” του Playboy, με πάρτυ και ναρκωτικά σε ημερησία διάταξη…
Με την αποχώρηση των Cantrelli και Pfistener οι Love επανήλθαν σε πενταμελές σχήμα. Για τον επόμενο δίσκο, ο Lee απεδέχθη την πρόταση του Holzman να “συγκλίνει” προς την folk. Προσεκλήθη ο Neil Young ως συμπαραγωγός, ο οποίος αν και αρχικώς δέχθηκε, στη συνέχεια όμως έθεσε εαυτόν εκτός, μιας και είχε εστιάσει σε προσωπική καριέρα του.
Συμφώνως προς τις σημειώσεις της προαναφερθείσας συλλογής “Love Story”, η συμμετοχή του Young ήταν αρκετή, ώστε να πιστωθεί το όνομά του στο τραγούδι “The Daily Planet”.
Την εποχή που επρόκειτο να ξεκινήσουν οι ηχογραφήσεις για τον δίσκο “Love Forever Changes”, πλην του Lee, οι υπόλοιποι δεν ήταν σε θέση να συμμετάσχουν εξ αίτιας διαφόρων προβλημάτων (ναρκωτικά, προσωπικές διαφορές).
Ο παραγωγός Bruce Botnik χρησιμοποίησε κορυφαίους session μουσικούς από το Λος ΆΆντζελες στα δύο πρώτα τραγούδια που ηχογραφήθηκαν (“Andmoreagain” & "The Daily Planet"), ώστε να πιέσει τα μέλη να επανέλθουν, όπερ και εγένετο, αφού τα υπόλοιπα εννέα κομμάτια ηχογραφήθηκαν από τα μέλη των Love.
Εμπορικά απέτυχε στην γενέτειρά τους (1967, Νο. 154), σε αντίθεση με την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, όπου ανέβηκε έως το Νο. 24. Η σύνθεση του MacLean “Alone Again Or” κυκλοφόρησε σε μικρό δίσκο χωρίς επιτυχία.
To “Love Forever Changes” συγκαταλέγεται ανάμεσα στους καλλίτερους δίσκους της μουσικής βιομηχανίας και αποτελεί την κορυφαία δημιουργία του Arthur Lee και των Love αλλά μετά την κυκλοφορία του, οι δρόμοι του Lee και των υπολοίπων χώρισαν. Ο MacLean δυσανασχετούσε με τον Lee διότι δεν του έδινε χώρο για τις συνθέσεις του. Μία προτεινόμενη ατομική συμφωνία με την Electra δεν τελεσφόρησε, όταν ο Holzman απέρριψε τα demos.
Ο Arthur Lee συνέχισε να κυκλοφορεί δίσκους, παραμένοντας το μοναδικό μέλος από την αυθεντική σύνθεση. Ίσως η πιο ενδιαφέρουσα στιγμή στην μετά “Love Forever Changes” εποχή και έως το 1974, όταν και κυκλοφόρησε ο τελευταίος δίσκος “Reel to Real”, ήταν η συμμετοχή του Jimi Hendrix στον δίσκο “False Start” (τέλη 1970).
Την άνοιξη της ίδια χρονιάς είχε προηγηθεί μια συνεργασία Love & Hendrix σε στούντιο. Ένα από τα τραγούδια που ηχογράφησαν, το “The Everlasting First”, επελέγη ως το εναρκτήριο του “False Start”.
ΜΕΤΑ ΤΟ 1974
Οι δύο βασικοί συνθέτες επαν-ενώθηκαν το 1978. Η εμφάνισή τους ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε δύο χρόνια μετά, με τον τίτλο “Love Live”. O Lee παρέμεινε σχεδόν ανενεργός την δεκαετία του ‘80, κάνοντας σποραδικές εμφανίσεις.
Επανήλθε το 1992 χρησιμοποιώντας το όνομα των Love για τον δίσκο “Five String Serenade”, αυξάνοντας και τις εμφανίσεις του, συνήθως συνοδευόμενος από το συγκρότημα των Baby Lemonade.
Από το 1995 έως το 2001, βρέθηκε στην φυλακή, εκτίοντας μέρος της ποινής των 12 ετών, που του είχε επιβληθεί αρχικώς, για παράνομη οπλοκατοχή πυροβόλου όπλου και άλλες κατηγορίες. Μετά την αποφυλάκισή του συνέχισε τις περιοδείες, παρουσιάζοντας ολόκληρο το έργο “Love Forever Changes”, με την συμμετοχή εγχόρδων και πνευστών, επί τη ευκαιρία της συμπλήρωσης 35 ετών από την αρχική κυκλοφορία, συνεπικουρούμενος και τον κιθαρίστα Johnny Echols σε κάποιες από τις εμφανίσεις. Ένας από τους σταθμούς της περιοδείας το 2003 για την δεκατριμελή μπάντα ήταν και το κλαμπ Ρόδον στην Αθήνα (4/4). Λόγω της λευχαιμίας από την οποία έπασχε, αλλά δεν είχε γνωστοποιήσει στην υπόλοιπη μπάντα, αποσύρθηκε από την τελευταία περιοδεία το 2005, την οποία ολοκλήρωσαν οι υπόλοιποι με το όνομα “The Love Band”, με μπροστάρη τον Echols. Όταν μαθεύτηκε το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε, διάσημοι μουσικοί έπαιξαν μαζί, τον Ιούνιο του 2006, με σκοπό την συγκέντρωση χρημάτων για την ιατρική του περίθαλψη• ανάμεσά τους οι Robert Plant, Ian Hunter, Nils Lofgren, Ryan Adams. Ο Lee απεβίωσε στις 3//2006, σε ηλικία 61 ετών. Οι τελευταίες εμφανίσεις της μπάντας έλαβαν χώρα το 2019 στην Αγγλία.
TRIVIA:
• Την σχέση Arthur Lee & Jimi Hendrix χαρακτήριζε ο αμοιβαίος σεβασμός και αλληλοεκτίμηση. Ο Lee είχε δηλώσει ότι ο Hendrix πήρε στοιχεία από εκείνον, υιοθετώντας και την ενδυματολογική του προσέγγιση, πράγμα που δεν του άρεσε, αλλά σε καμμία περίπτωση περίπτωση δεν μπορούσε να τον ανταγωνιστεί στο παίξιμο της κιθάρας.
• Ο Lee είχε απορρίψει την πρόσκληση για την συμμετοχή των Love στο Monterey Pop Festival.
• Ο Jac Holzman υπέγραψε τους Doors στην Electra μετά από σύσταση του Lee προς εκείνον.
• Ένας από τους λόγους που ο Lee προσέλαβε τον MacLean στην μπάντα ήταν η προϋπηρεσία του στου Byrds, καθώς πίστευε ότι θα προσέλκυε κόσμο στις εμφανίσεις των Love – και ιδίως groupies – λόγω των επαφών του με τους οπαδούς των Byrds.
• Σε άλλη δήλωσή του, ο Lee είχε σημειώσει πως το συγκρότημά του άνοιξε την πύλη για τα υπόλοιπα σχήματα που ακολούθησαν, όπως οι Doors και οι Buffalo Springfield. “Ήμασταν ένας μικρός σπινθήρας αρχικά στην Sunset Strip που μετεβλήθη σε πυρκαγιά”.
• Το τραγούδι “Alone Again Or” έχουν διασκευάσει μεταξύ άλλων οι UFO, Damned, Sarah Brightman, Boo Radleys και Calexico.
• Οι Love εμφανίστηκαν εκ νέου στο κλαμπ Ρόδον δύο χρόνια μετά την εμφάνισή τους το 2003, αλλά χωρίς την συμμετοχή εγχόρδων & πνευστών (15/4/2005).
• Ο καλύτερος δίσκος των Love έχει εισαχθεί στο Grammy Hall of Fame το έτος 2008 ενώ έχει συμπεριληφθεί στο Εθνικό Μητρώο Ηχογραφήσεων από το 2011. Στο συγκεκριμένο Μητρώο περιλαμβάνονται ηχογραφήσεις που θεωρούνται πολιτισμικά, ιστορικά ή αισθητικά σημαντικές και/ή ενημερώνουν ή αντανακλούν την ζωή στις Ηνωμένες Πολιτείες.
ΓΙΑΝΝΗΣ 602
15/6/20
Συγχαρητήρια! Ένα εξαιρετικό άρθρο για ένα πολύ επιδραστικό συγκρότημα των 60s! Το Alone Again Or είναι ο "εθνικός ύμνος" της ψυχεδέλειας!
ΑπάντησηΔιαγραφή