Η κυκλοφορία του άλμπουμ Burn (1974), έδωσε στους Τιτανοτεράστιους μια καινούργια ώθηση που την είχαν ανάγκη, αφού 1 χρόνο πριν, ο ιστορικός τραγουδιστής τους Ian Gillamn είχε αποχωρήσει μαζί με το μπασίστα Roger Glover. Οι αμφιβολίες πολλές στους δημοσιογράφους αλλά και στα στελέχη της δισκογραφικής εταιρείας τους, για το μέλλον τους. Ένα μέλλον που έγινε φωτεινό αφού τόσο το άλμπουμ όσο και κομμάτι προς κομμάτι, το" Burn" ήταν από τις δημιουργικότερες στιγμές τους. Το τραγούδι είναι σύνθεση των Ritchie Blackmore, David Coverdale, Glenn Hughes, Jon Lord και Ian Paice κι ανοίγει με τον εντυπωσιακότερο τρόπο το ομώνυμο άλμπουμ, με ένα κιθαριστικό riff από τον Μαυροφορεμένο. «Το riff το έπαιξα σε ένα jam που είχαμε στο studio και το πήρε σε μια κασέτα ο Jon Lord να το δουλέψει. Το άκουσε η τότε γυναίκα του και είπε ότι έμοιαζε με το"Fascinating Rhythm", σύνθεση του George Gershwin από το 1924! Ίσως υποσυνείδητα να μου βγήκε έτσι» δήλωνε στο αγγλικό περιοδικό Classic Rock ο μεγάλος Ritchie Blackmore (τεύχος 48, Δεκέμβριος 2002). Και συμπλήρωσε: “Στο τέλος του κομματιού ακούγεται ένας ήχος, που έγινε κατά λάθος όταν το δάκτυλό μου πιάστηκε σε μια χορδή. Ζήτησα να κάνω ένα overdub, αλλά μου είπαν ότι ακούγεται φυσικά κι έτσι δεν επέμενα».
Πάντως το κομμάτι παρέσυρε το άλμπουμ στο Νο 3 του βρετανικού και στο Νο9 του αμερικάνικου chartκαι παραμένει έως σήμερα σαν ένα από τα καλύτερα κομμάτια τους με ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα iff στην κιθάρα που έχουν γραφτεί. Σε αυτό βέβαια έπαιξε μεγάλο ρόλο η ερμηνεία των νεοφερμένων David Coverdale και Glenn Hughes, που ερμηνευτικά τινάζουν το τραγούδι. Για τα επόμενα δύο χρόνια, το Burn άνοιγε τις συναυλίες τους και σταμάτησαν να το παίζουν από τη στιγμή που επέστρεψε ο Ian Gillan. Το επανέφεραν το 1991 όταν τραγουδιστής του συγκροτήματος ήταν ο Joe Lynn Turner, αλλά όταν ο Gillan επέστρεψε το 1993 όλα τα τραγούδια της περιόδου Coverdsale παραλείφθηκαν. Ευτυχώς, στις προσωπικές τους καριέρες, τόσο ο Glenn Hughes όσο και ο David Coverdale στους Whitesnake, το τιμούν δεόντως.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
16/5/20
Πάντως το κομμάτι παρέσυρε το άλμπουμ στο Νο 3 του βρετανικού και στο Νο9 του αμερικάνικου chartκαι παραμένει έως σήμερα σαν ένα από τα καλύτερα κομμάτια τους με ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα iff στην κιθάρα που έχουν γραφτεί. Σε αυτό βέβαια έπαιξε μεγάλο ρόλο η ερμηνεία των νεοφερμένων David Coverdale και Glenn Hughes, που ερμηνευτικά τινάζουν το τραγούδι. Για τα επόμενα δύο χρόνια, το Burn άνοιγε τις συναυλίες τους και σταμάτησαν να το παίζουν από τη στιγμή που επέστρεψε ο Ian Gillan. Το επανέφεραν το 1991 όταν τραγουδιστής του συγκροτήματος ήταν ο Joe Lynn Turner, αλλά όταν ο Gillan επέστρεψε το 1993 όλα τα τραγούδια της περιόδου Coverdsale παραλείφθηκαν. Ευτυχώς, στις προσωπικές τους καριέρες, τόσο ο Glenn Hughes όσο και ο David Coverdale στους Whitesnake, το τιμούν δεόντως.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
16/5/20
Δημοσίευση σχολίου