THIN LIZZY 1970-1973: ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΑΡΙΕΡΑΣ ΤΟΥΣ (ΟΤΑΝ ΕΠΑΙΖΑΝ TRIBUTE ΣΤΟΥΣ DEEP PURPLE!)

Μεγάλη και πολύ πλούσια η ιστορία των Thin Lizzy. Στο άρθρο που μόλις έχετε ξεκινήσει να διαβάζετε, θα ασχοληθούμε με το πρώτο κομμάτι της καριέρας τους, δηλαδή πριν γνωρίσουν επιτυχία, όταν κιθαρίστας τους ήταν ο Eric Bell, όταν για να ανταπεξέλθουν στα έξοδα ηχογραφήσαν ένα tribute στους Deep Purple(!) και στους πρώτους 3 δίσκους τους που απέτυχαν εμπορικά Τότε που ο Phil Lynott δεν φόραγε ζώνη με τα καρφιά, τότε που οι Brian Robertson και Scott Gorham δεν…υπήρχαν, τότε που το όνομα των Thin Lizzy δεν ήταν γραμμένο πουθενά, τότε που είχαν μια και μοναδική αλλά αιώνια επιτυχία με το “Whiskey in the Jar”.
ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ (με σειρά εμφάνισης)
Eric Bell κιθάρα (1947) κιθάρα
Eric Wrixton (1947-2015) πλήκτρα
Phil Lynott (1949-1986) μπάσο, τραγούδι
Brian Downey (1951) ντράμερ
Frank Rodgers A&R Manager Decca Records

Μεγάλος πρωταγωνιστής της ιστορίας μας  είναι ο νεαρός Phil Lynott, που γεννήθηκε στις 20 Αυγούστου 1949 στο West Bromwich της Αγγλίας, από ιρλανδή μητέρα, Philomena και πατέρα από τη χώρα της Ν.Αμερικής, Γουιάνα (σ.σ. κατ’ άλλους Βραζιλιάνο), τον Cecil Parris, ο μικρός Phil αντιμετώπισε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα μικρά(και μεγάλα) παιδιά λόγω της διαφορετικότητας. Ένας ιρλανδός με μαύρο δέρμα και αφάνα μαλλί δεν συναντά κάθε ημέρα στα βρετανικά σχολεία των δεκαετιών 50 και 60. Μεγάλωσε με τη 19χρονη καθολική μητέρα του, αφού ο πατέρας, μόνιμος αξιωματικός της πολεμικής αεροπορίας, τούς εγκατέλειψε. Η Philomena επέστρεψε στη γενέτειρά της, το Δουβλίνο, όπου δέχτηκε ακόμα και σωματική βία προκειμένου να αποχωριστεί το παιδί της (λόγω του χρώματός του) και να το δώσει προς υιοθεσία. Οι δυσκολίες και η κοινωνική απόρριψη που βίωσε ήταν τεράστια, φθάνοντας στο βαθμό να τον στείλει στη μητέρα της λέγοντας της ότι’ είναι παιδί μας φίλης της»!
ΠΡΩΤΕΣ ΗΜΕΡΕΣ, ΠΩΣ ΠΗΡΑΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ

Στην ίδια περιοχή που έμενε ο Phil, μεγάλωσε κι έμενε ο κατά δύο χρόνια μεγαλύτερο του Brian Downey με τον οποίο σύντομα ανακάλυψαν ότι είχαν τις ίδιες μουσικές προτιμήσεις (Presley, Beatles, Rolling Stones). To 1963, δηλαδή σε ηλικία 14 ετών ο Lynott γίνεται μέλος των The Black Eagles, όπου αναλαμβάνει το ρόλο του τραγουδιστή με τον Downey να γίνεται κι αυτός μέλος, παίζοντας ντραμς. Μικρός ο κύκλος των μουσικών, των clubs και των συγκροτημάτων στην Ιρλανδία εκείνα τα χρόνια, σύντομα η φωνή του Lynott ξεχωρίζει με την κίνησή του πάνω στη σκηνή και ο μπασίστας Brush Shileds  του προτείνει να γίνει μέλος των Skid Row (σ.σ καμία σχέση με το αμερικάνικο συγκρότημα), όπου για ένα μικρό διάστημα μέλος τους ήταν κι ο Gary Moore.

Οι Skid Row με τον Phil Lynott (δ)

 Κι ενώ προσπαθούν να φτιάξουν ένα όνομα, μια αποτυχημένη τηλεοπτική εμφάνιση τον Ιούνιο του 1969, ο Shiels απολύει τον Lynott, με κερδισμένο τον δεύτερο ποιυ εκεί έμαθε να παίζει μπάσο! Μαζί με το φίλο του Downey σχηματίζει τους Orphanage. Το Δεκέμβριο του 1969, όταν ο κιθαρίστας Eric Bell κι ο οργανίστας Eric Wrixon, συναντώνται τυχαία σε μια pub του Δουβλίνου και βλέπουν ότι τα μουσικά τους γούστα είναι πολύ κοντά. Αρχίζουν να κάνουν παρέα και σε μια από τις εξόδους τους, πηγαίνουν στο Countdown Club, όπου παίζουν οι Orphange, μέλη των οποίων είναι  οι Phil Lynott και Brian Downey. Ο Bell δεν εντυπωσιάστηκε από τον Lynott αλλά από το παίξιμο του ντράμερ Downey. Γνωρίστηκαν και ο Bell, πρότεινε αρχικά στον Downey να παίξει μαζί του κι αυτός έφερε και τον Lynott που σαν πρότυπο είχε τον Elvis Presley! Έτσι ο Lynott έχοντας αφήσει την κιθάρα, μεταπηδά στο μπάσο κι αναλαμβάνει και τα φωνητικά. Ταυτόχρονα πήραν μια μεγάλη απόφαση, να μην παίζουν διασκευές αλλά δικά τους τραγούδια. Το πενταμελές συγκρότημά (με τον Wrixon στα πλήκτρα) ξεκίνησε πρόβες τον Ιανουάριο του 1970 και ήδη είχε αρχίσει να απασχολεί τον τοπικό ιρλανδέζικο τύπο γιατί ο Eric Bell ήταν ήδη γνωστός μουσικός. Έτσι ήλθε η στιγμή να αποκτήσουν όνομα και επέλεξαν το όνομα Tin Lizzie, από ένα χαρακτήρα robot από ένα καρτούν. Όμως η περιπέτεια του ονόματος δεν τελειώνει εδώ, αφού η ιρλανδέζικη προφορά του Tin σε Thin,κάνει το όνομα να ακούγεται Thin Lizzie. Όπως θα παρατηρήσατε, το όνομα του καρτούν Lizzie αλλά ένα λάθος στη γραφή που έκανε ένας διοργανωτής, κατέληξε στο να λέγοντα και γράφονται Thin Lizzyκαι να δώσουν την πρώτη συναυλία με αυτό το όνομα στο Cloghran, κοντά στο αεροδρόμιο του Δουβλίνου το Φεβρουάριο του 1970. 

Ο κιθαρίστας Eric Bell ήταν ο μόνος επαγγελματίας  από τους 4 αφού είχε μια αξιοπρόσεχτη εμπειρία, έχοντας παίξει σε συγκροτήματα όπως Deltones, Shades of Blue and The Bluebeats ακόμα και στους Them του Van Morrison (σ.σ. για 1 μήνα, το 1966!). Τελευταίο του συγκρότημα πριν γνωρίσει τον Lynott ήταν οι Dreams από τους οποίους έφυγε το 1969 για να γνωρίσει τον Eric Wrixon και μετά τους Orphanage όπως διαβάσατε πιο πάνω.

ΜΠAΙΝΟΥΝ ΣΤΟ STUDIO
Tον Ιούλιο του 1970, οι Thin Lizzy κυκλοφορούν από την EMI το single, "The Farmer"/"I Need You", με το δεύτερο τραγούδι που υπήρχε στο b side να είναι σύνθεση του John D'ardis, ιδιοκτήτη του studio Trend Studios όπου το ηχογράφησαν. Το single πούλησε  283 και φυσικά σήμερα είναι collector's item.Λίγο πριν την κυκλοφορία του, ο οργανίστας Eric Wrixon αποχώρησε για να καταλήξεις τους Them. Του Van Morrison. Έφυγε από τη ζωή το 2015.

Παρ’ όλη την αποτυχία του “The Farmer”, υπογράφουν στην Decca Records που έψαχνε καινούργια ονόματα. Γι αυτό το λόγο ο A&R Manager της εταιρείας είχε πάει ειδικά στο Δουβλίνο για να δει, κι ακούσει ιρλανδούς καλλιτέχνες, αφού είχε ακούσει ότι υπήρχαν πολλά ταλέντα. Ένα από αυτά ήταν και οι Thin Lizzy. Τους παρακολούθησε σε μια συναυλία τους στο Peacocok Theater του Δουβλίνου και τους υπέγραψε. Όπως είπαν τότε, είχε εντυπωσιαστεί από τον Phil Lynott!  Το συμβόλαιο που τους προσέφερε ήταν τριετές ,με την προϋπόθεση ότι θα μετακόμιζαν στο Λονδίνο. Έτσι τον Ιανουάριο του 1971, οι Eric Bell, Phil Lynott και Brian Downey φθάνουν στο Λονδίνο όπου αρχίζουν τις ηχογραφήσεις στο studio της Decca στο West Hampstead. Το άλμπουμ με τίτλο το όνομά τους είχε ελάχιστα έως μηδαμινά στοιχεία από αυτά που το συγκρότημα έβγαλε από το 1974 και μετά, όταν έφυγε ο Eric Bell κι κυρίως όιταν άλλαξαν το ύφος τους. Οι μετέπειτα fans τους προσπαθούν να βρουν στα 10 κομμάτια του, κάποιο που να στέκεται αλλά εις μάτην! Εκείνη την εποχή, οι δισκογραφικές εταιρείες, έψαχναν να υπογράψουν νέα συγκροτήματα και δίσκοι του επιπέδου του  πρώτου άλμπουμ τους ήταν πάρα πολλοί! Θα μου επιτρέψτε ένα αδόκιμο παραλληλισμό με το πρώτο άλμπουμ των Socrates Drunk the Conium που αν και ηχογραφήθηκε 3 ώρες μακριά από την καρδιά του rock (σ.σ. το Λονδίνο), ήταν πολύ καλύτερο!

Δεν το βάζουν κάτω και τον Αύγουστο του 1971 κυκλοφορούν το "New Day" EP που και αυτό πέρασε απαρατήρητοin August. Στη remastered επανέκδοση του πρώτου άλμπουμ το 2010, θα βρείτε και το Farmer, που αρχικά δεν είχε συμπεριληφθεί στο άλμπουμ και το EP με τα 4 τραγούδια του.
Τον Μάρτιο του 1972 επανέρχονται με το δεύτερο άλμπουμ τους που τιτλοφορήθηκε Shades of a Blue Orphanage με τον τίτλο του δανεισμένο από τα συγκροτήματα που έπαιζαν πριν σχηματίσουν τους Thin Lizzy (Shades of Blue και Orphanage). Παρ όλο που θα περίμενε κανείς μια βελτίωση σε σχέση με το πρώτο άλμπουμ, το επίπεδο των συνθέσεων είναι το ίδιο και το ακόμα χειρότερο, η έκδοση του βινύλιου όπου έχω στα χέρια μου (Decca,αγγλική επανέκδοση όπου δεν αναφέρεται η χρονολογία της επανέκδοσης) έχει «θάψει» τα σόλο του Bell. Ήταν στραβό το κλίμα, το έςφαγε και ο γαιδαρος. Για την ιστορία, στο Shades of a Blue Orphanage, περιλαμβάνεται ένα τραγούδι με τίτλο “Sara” γραμμένο για τη γιαγιά του και μουσικά δεν έχει καμία σχέση με το “Sara” του Black Rose (1977).   H remastered επανέκδοση του Shades of a Blue Orphanage κυκλοφόρησε το 2010 και περιέχει 9 τραγούδια, από εμφανίσεις στο BBC, overdubbed remixes καθώς και ολόκληρο το”Whiskey in the Jar” με το “Black boys in the Corner” που ήταν b side.

Απογοητευμένοι από τις 2 αποτυχίες του, στα μέσα του 1972 δέχονται μια πρόταση, προχωρημένη για την εποχή της, από ένα Γερμανό επιχειρηματία  ονόματι Leo Muller (σ.σ. έχω την αίσθηση ότι οι μισοί Γερμανοί ονομάζονται Muller) να ηχογραφήσουν ένα άλμπουμ tribute στους Deep Purple. Η πρόταση, έλεγε ότι το όνομα που θα εμφανιζόταν στο εξώφυλλο δεν θα ήταν Thin Lizzy, την επιμέλεια και όλα τα έξοδα θα τα κάλυπτε μέσω του παραγωγού Dave Miller (σ.σ. κι άλλος Miller με άλλη γραφή κι άλλη προφορά!). Η ιδέα δεν ενθουσίασε τους 3 Lizzy αλλά ας όψεται η ανάγκη. Φυσικά η φωνή του Phil Lynott δεν έχει καμία σχέση με αυτή του Ian Gillan κι έτσι περιορίστηκε στο μπάσο και στα δεύτερα φωνητικά. Την πρώτη φωνή ανέλαβε ο Benny White κι αυτός Ιρλανδός από το συγκρότημα των Elmer Fudd (σ.σ. πρέπει να δανείστηκαν το όνομά τους από τον αξιαγάπητο κυνηγό του Bugs Bunny στα καρτούν) γιατί είχε μια εμπειρία αφού με το συγκρότημα του ερμήνευε τραγούδια των Deep Purple στις εμφανίσεις τους. Μάλιστα ο Brian Downey του δίνει τα εύσημα, λέγοντας ότι η απόδοσή του σαν Ian Gillan ήταν πολύ καλή. Επειδή οι Thin Lizzy δεν είχαν οργανίστα, δανείστηκαν ειδικά για την περίπτωση τον Dave "Mojo" Lennox των Elmer Fudd που αργότερα έπαιξε στους Blodwyn Pig. Σύμφωνα με τον Eric Bell, οι White και Lennox αμείφθηκαν από £60 ο καθένας, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων μετακίνησης. Το όλο project, μαζί με τις αμοιβές των Lynott, Downey και Eric Bell κόστισε 1.000 λίρες και πουλιόταν στην αλυσίδα καταστημάτων Woolworths αντί 50p. Οι ηχογραφήσεις δεν κράτησαν πάνω από 3 ώρες και η κυκλοφορία του έγινε τον Ιανουάριο του 1973. Για την ιστορία, το περιείχε τα "Fireball", "Black Night", "Strange Kind of Woman" και  "Hush" αλλά και 4 συνθέσεις του επιχειρηματία Leo Muller!!! (.σ.σ όχι, θα έχανε την ευκαιρία).

H ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ "WHISKEY IN THE JAR"
Παρ’όλες τις προσπάθειες τους, δεν καταφέρνουν να τραβήξουν το ενδιαφέρον του κόσμου αλλά η τύχη τους δουλεύει αφού το 1972 ανοίγουν την βρετανική περιοδεία των Slade, που εκείνη την εποχή μεσουρανούσαν. Τότε ηχογράφησαν μια διασκευή στο παραδοσιακό ιρλανδέζικο τραγούδι"Whiskey in the Jar" γνωστό από την εκτέλεση των Dubliners. Αφού το ηχογραφήσαν, δεν αισθανόντουσαν καλά μαζί του, γιατί σαν τραγούδι και μελωδία δεν ταίριαζε με το ύφος τους. Η πρώτη κυκλοφορία του single έγινε το Νοέμβριο του 1972 και πέρασε απαρατήρητο Thin Lizzy το διασκεύασαν και κυκλοφόρησαν σε single τον Νοέμβριο του 1972  και τον Ιανουάριο του 1973 έφθασε έως το Νο 6 του βρετανικού chart. Όπως διαβάσατε λίγες γραμμές πιο πάνω, η πρώτη κυκλοφορία του single έγινε το Νοέμβριο αλλά απέτυχε εμπορικά. Έτσι ο manager τους, πίεσε την εταιρεία να το ξανακυκλοφορήσει λίγο μετά τις γιορτές τον Ιανουαρίου αλλά αυτή τη φορά μαζί με το single έστειλαν στους δημοσιογράφους και ραδιοφωνικούς παραγωγούς  ένα μικρό μπουκάλι whiskey. Το αποτέλεσμα ήταν όλοι να δώσουν σημασία στο δέμα που βρήκαν στο γραφείο τους και να μην το βάλουν στην άκρη. Το τραγούδι είχε airplay στο ραδιόφωνο, πήγε στο Νο1 του ιρλανδέζικου chart και στο Νο6 του βρετανικού, ενώ προσκλήθηκαν στη δημοφιλέστατη τηλεοπτική εκπομπή του BBC, Top of the Pops όπου πραγματοποίησαν την πρώτη εμφάνισή τους.

Προσέξτε το παίξιμο της κιθάρας του Eric Bell, πόσο γλυκό και ζεστό ήχο βγάζει. Το σόλο του είναι δεμένο με τη μελωδία διατηρώντας όλη τη παραδοσιακή καταγωγή του τραγουδιού. Εξαιρετικό παίξιμο από ένα μεγάλο κιθαρίστα που δεν έκανε την αναμενόμενη πορεία. Διαβάστε εδώ την ιστορία του τραγουδιού όπως παρουσιάστηκε από τη στήλη Έτσι Γράφτηκε.  Δυστυχώς, η συνέχεια δεν ήταν(καθόλου) ανάλογη αφού το επόμενο single που έβγαλαν ήταν το "Randolph's Tango" που απέτυχε εμπορικά. Η απρόσμενη επιτυχία του"Whiskey in the Jar" τους κρατά για ακόμα ένα δίσκο στην Decca κι έτσι το Σεπτεμβρίο του 1973 κυκλοφορούν το 3ο άλμπουμ τους με τίτλο Vagabonds of the Western World που έτυχε καλής υποδοχής από τους ραδιοφωνικούς σταθμούς αλλά και πάλι απέτυχε εμπορικά. Σίγουρα καλύτερο από τα δύο προηγούμενα, το άλμπουμ περιείχε ένα τραγούδι που θα μπορούσε να γίνει επιτυχία, αλλά ατύχησε.

 Πρόκειται για το "The Rocker" που κυκλοφόρησε σε single κι έγινε επιτυχία μόνο στο τοπικόo chart της Ιρλανδίας. To "The Rocker" έχει ένα πολύ σόλο του Eric Bell, ίσως ότι καλύτερο προσέφερε σε αυτά τα 3 άλμπουμ στο συγκρότημα, ενώ το εξώφυλλο είναι το πρώτο που παρουσίασαν σε συνεργασία με τον Ιρλανδό ζωγράφο Jim Fitzpatrick που έχει ένα πολύ ιδιαίτερο ύφος. To τέλος της πρώτης περιόδου του συγκροτήματος, σφραγίζεται την Πρωτοχρονιά του 1973 όταν ο Eric Bell αποχωρεί, μετά από μια συναυλία τους στο Queen's University Belfast. Οι λόγοι της αποχώρησής του, έχουν να κάνουν με δικά του προβλήματα υγείας, αλλά και με την απογοήτευσή του από τη βιομηχανία του δίσκου. Τη θέση του πήρε ένα παλαιότερο γνώριμος του Lynott, ένας άλλος Ιρλανδός ονόματι Gary Moore που τους βοήθησε να τελειώσουν την περιοδεία. Ο Moore έμεινε μαζί τους έως και τον Απρίλιο του 1974 και ηχογράφησαν 3 τραγούδια συμπεριλαμβανομένου του "Still in Love with You" που συμπεριέλαβαν στο αμέσως επόμενο άλμπουμ τους, Nightlife.
 Εδώ τελειώνει η καταγραφή της πρώτης περιόδου των Thin Lizzy. H συνέχεια της καριέρας τους σε επόμενο άρθρο…. 

TRIVIA

• Κανένα από τα τρία πρώτα άλμπουμ τους δεν μπήκε στο βρετανικό chart. Το πρώτο άλμπουμ τους που μπήκε ήταν το Fighting (1975) κι αυτό πολύ χαμηλά, στη θέση Νο60.
• Και τα τρία πρώτα άλμπουμ επανεκδόθηκαν remastered, αλλά κακά τα ψέματα, κι από τα τρία δεν φτιάχνεις ένα best of αυτής της περιόδου!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
16/4/20

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος