Έχοντας ήδη περάσει 3 χρόνια από την κυκλοφορία του A Different Kind of Truth, θέλουν να βγουν περιοδεία στην Αμερική και για να την προωθήσουν καλύτερα, θέλουν να κυκλοφορήσουν δίσκο με καινούργιο υλικό. Επειδή όμως δεν έχουν πολλά καινούργια τραγούδια και ο χρόνος για να βγουν περιοδεία τους πιέζει, αρχίζουν να ψάχνουν ταινίες με υλικό που ηχογράφησαν χρόνια πριν, πάντα με τον Roth στο μικρόφωνο. Ένα άλλο πρόβλημα που αντιμετώπιζαν ήταν ότι τόσο ο Wolfgang Van Halen όσο και ο Roth, ασχολιόντουσαν με προσωπικά projects και δεν είχαν χρόνο για ηχογραφήσεις. Ο Eddie Van Halen έφερε στην επιφάνεια 25 τραγούδια από παλαιότερες ηχογραφήσεις τους, τα οποία όμως δεν ήταν σε καλή ηχητική κατάσταση, άσε που πολλά που νόμιζε ότι θα βρει, δεν βρήκε, γιατί είχαν χαθεί! Η επόμενη κίνησή τους ήταν να αρχίζουν να ακούν bootlegs αλλά η ποιότητά τους δεν τους κάλυψε κι έτσι εγκατέλειψαν κι αυτή την ιδέα. Τότε σκέφτηκαν την ιδέα να συνδυάσουν την επερχόμενη περιοδεία τους με την κυκλοφορία ενός live άλμπουμ από τα πολλά που κατά περιόδους ηχογραφούν και κρατούν στο αρχείο τους. Σύμφωνα με τον Eddie, το συγκρότημα έχει 200 τέτοιες ηχογραφήσεις, εξ’ άλλου το τελευταίο live άλμπουμ τους ήταν το Live: Right Here, Right Now (1993) με τον Sammy Hagar. H ιδέα κυκλοφορίας ενός live με αρχειακό υλικό ήταν ότι πιο εύκολο και καλύτερο εκείνη τη στιγμή. Ποιός όμως θα καθόταν να ακούσει 200 ταινίες από τα παλαιά live; Ο κλήρος έπεσε στον David Lee Roth και ο βασικός λόγος ήταν ότι το live είναι πιο δύσκολο για τον τραγουδιστή, καθώς η φωνή είναι το «όργανό του» και μπορεί πολύ εύκολα να έχει μεταπτώσεις. Αν στο tour bus κοιμηθείς κάτω από το air conditioner, έχασες τη φωνή σου,» δήλωνε στο περιοδικό Guitar World o Eddie Van Halen.
Δεν ξέρουμε πόσα από τα 200 live άκουσε ο Roth, ο οποίος διάλεξε τη συναυλία τους στο Tokyo Dome, όπου ακούγεται κατά τη διάρκεια της συναυλίας να μιλάει γιαπωνέζικα! Η ποιότητα της συναυλίας αλλά και το παίξιμο του συγκροτήματος ήταν πολύ καλό και χρειάστηκαν πολύ λίγα «πειράγματα» από το post-production tools. Πάντως η κυκλοφορία του δεν πέρασε χωρίς σχόλια από τον πρώην τραγουδιστή του συγκροτήματος Sammy Hagar που βρήκε τα μύρια όσα αρνητικά στην ερμηνεία του Roth!
Αντίθετα, ο Eddie υπερασπίστηκε την επιλογή του για κυκλοφορία λέγοντας ότι όλη η δύναμις του άλμπουμ βρίσκεται στην ωμότητα και στην ανεξέλεγκτη ενέργεια! »Τίποτε ποτέ δεν είναι σωστό και τέλειο.Καμία φορά, περιμένουμε να βρούμε το παραμικρό λάθος ή κάτι που να μοιάζει με λάθος, για να κατακρίνουμε. Αν ο κόσμος περίμενε το τέλειο live δίσκο, τότε αυτό δεν θα είναι live”, είχε πει.
Στο εξώφυλλο του Tokyo Dome Live in Concert η ζωγραφιά είναι του Ουκρανού ζωγράφου (από Γάλλους γονείς, Adolphe Jean-Marie Mouron που υπογράφει με το ψευδώνυμο Cassandre και απεικονίζει το γαλλικό υπερωκεάνειο SS Normandie που ήταν σε δράση από το 1935.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
10/4/20
Δημοσίευση σχολίου