Η θέση του οργανίστα, πολύ σημαντική για τον ήχο του συγκροτήματος, καλύπτεται από ένα γνωστό (σ.σ. αλλά όχι φίλο, θα το εξηγήσω αυτό στην στήλη Ποιός Θυμάται όταν παρουσιάσω την ιστορία των Grand Prix) του Bernie Shaw, από τον Phil Lanzon πρώην οργανίστα των Sweet (σ.σ. δεν ήξερα ότι οι Sweet είχαν πλήκτρα!) και Grand Prix. Έτσι το 1987 το καινούργιο σχήμα των Uriah Heep είναι έτοιμο με τους Mick Box κιθάρα, Lee Kerslake ντραμς (από την κλασική σύνθεση), Trevor Bolder μπάσο, Phil Lanzon πλήκτρα και Bernie Shaw τραγούδι.
Η ΠΡΟΤΑΣΗ
Και τότε από τα αζήτητα των δυτικών διοργανωτών, ένας Ούγγρος διοργανωτής συναυλιών, ο Laszo Hegedus τους προτείνει μια σειρά συναυλιών στη Μόσχα! Το συγκρότημα αποδέχεται την πρόσκληση χωρίς να γνωρίζει ότι ο Hedegus είχε ήδη απαντήσει θετικά στο σοβιετικό υπουργείο πολιτισμού για τη συμμετοχή τους! Εξ άλλου δεν λες όχι σε 10 συναυλίες στο Ολυμπιακό Στάδιο της Μόσχας. Στη Πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση, κάτι είχε ήδη να αλλάζει κι αυτή η σειρά των συναυλιών ήταν η πρώτη σταγόνα σε μια κατακλυσμιαία αλλαγή που θα ακολουθούσε σε 3 χρόνια. Ήδη ο Σοβιετικός Πρόεδρος Mikhail Gorbachev έχει προσεγγίσει τον Αμερικάνο Πρόεδρο Ronald Reagan σε πολλά πράγματα και οι εξελίξεις στις Glasnost και Perestroika, αργά αλλά σταθερά προχωρούν. Η μουσική είναι ένα δυνατό όπλο που εξημερώνει και δεν σκοτώνει και μπαίνει σε λειτουργία για να ξεκινήσει η μετάβαση στη νέα κατάσταση της Σοβιετικής Ένωσης.
Αρκετά όμως με την πολιτική. Να ξαναγυρίσουμε στη μουσική και στους Uriah Heep που δεν είχαν δισκογραφικό συμβόλαιο και κανείς διοργανωτής δεν τους ήθελε. Την τελευταία συναυλία πριν τις 10 εμφανίσεις στη Σοβιετική Ένωση την είχαν δώσει σε ένα μεγάλο club της Γερμανίας, χωρητικότητας 2.000 θεατών.
ΤΙ ΠΡΟΗΓΗΘΗΚΕ ΤΗΣ ΣΥΝΑΥΛΙΑΣ
Όμως,αν το 1989 στη Μόσχα τα πράγματα και οι καταστάσεις που συνάντησαν οι Morley Crue, Scorpions, Bon Jovi, Cinderella και Ozzy κατά τη διάρκεια του Moscow Rock Peace Festival ήταν εξωπραγματικά, τότε το 1987 οι Uriah Heep πήγαν σε άλλον πλανήτη. Πριν από τους Uriah Heep, σε υποτυπώδεις συνθήκες οργάνωσης συναυλίας είχαν παίξει στη Μόσχα οι Elton John, Billy Joel και UB40. Οι Uriah Heep ήταν οι τέταρτοι στη σειρά αλλά το πρώτο rock συγκρότημα.
To έναυσμα δόθηκε όταν ο Ούγγρος διοργανωτής συναυλιών Laszlo Hegedus, ζήτησε από τον Άγγλο manager Parker τη γνώμη του για ένα συγκρότημα rock που θα έπαιζε 10 βραδιές στο Ολυμπιακό Στάδιο της Μόσχας. Ο Parker ήταν manager των Uriah Heep κι αμέσως, χωρίς προηγουμένως να τους ρωτήσει, τους πρότεινε. Φυσικά κανείς τους δεν μπορούσε να μαντέψει τις επερχόμενες πολιτικές εξελίξεις, αλλά ο Parker καταλάβαινε ότι η Σοβιετική Ένωση ήταν μια τεράστια αγορά τόσο για πωλήσεις δίσκων όσο και για συναυλίες. Από τους 2.000 θεατές της Γερμανίας, σε λίγε μόνο ημέρες πήγαν στους 18.500 την ημέρα! Το κομμουνιστικό καθεστώς είχε μια περίεργη αντίληψη για το rock. Δεν απαγορευόταν, αλλά και δεν παιζόταν από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση, ενώ rock δίσκοι (κυρίως κασέτες) πουλιόντουσαν στη μαύρη αγορά. Είχαν ακουστεί διάφορα, τα οποία άλλα ήταν τραβηγμένα κι άλλα αληθινά, όπως οι rock fans φυλακίζονται και άλλα παρόμοια που μάλλον ήταν υπερβολικά! Οι σοβιετικές αρχές ήταν διστακτικές απέναντι στον László Hegedus αλλά είχε αποκτήσει καλή σχέση μαζί τους και το όλο εγχείρημα προχωρούσε. Από την πρώτη στιγμή που έφθασαν, άρχισαν να ζουν σε εντελώς άλλες καταστάσεις από αυτές που είχαν συνηθίσει. Εν πρώτοις το χιόνι και οι χαμηλές θερμοκρασίες δεν ήταν κάτι που αντιμετωπιζόταν εύκολα.» Ήταν σαν να πήγαμε σε άλλο πλανήτη» λέει ο Phil Lanzon. “Με το που βγήκαμε από το αεροδρόμιο, ζούσαμε ένα εφιάλτη. Όλα ήταν διαφορετικά από όσα ξέραμε. Και το χειρότερο, πάντα είχαμε πίσω μας ένα Lada με ανθρώπους της Ασφάλειας να μας παρακολουθούν».
Οι συναυλίες ήταν διαφημισμένες από το σοβιετικό πρακτορείο ειδήσεων TASS με πολλά Δελτία Τύπου γι αυτό και οι 10 βραδιές ήταν sold out! To Ολυμπιακό Στάδιο ήταν (σ.σ κι είναι) ένα τεράστιο γήπεδο, διαστάσεων 3 γηπέδων ποδοσφαίρου. Η σκηνή είχε στηθεί στο ένα ημισφαίριο του και η χωρητικότητα είχε περιορισθεί στα 18,500 άτομα αλλά και τις 10 βραδιές, έπαιξαν μπροστά σε 180.000κόσμο! Το παράδοξο ήταν ότι πίσω από τη σκηνή που κοιτούσε το ένα ημισφαίριου του σταδίου, διεξαγόταν το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων Hockey!
Εννοείται ότι δεν υπήρχαν ούτε τα αναγκαία υλικά για να στηθεί μια συναυλία. Έτσι τα μετέφεραν με φορτηγά από τη Βουδαπέστη: φωτισμό, ήχο, κονσόλες, ηχεία, καλώδια, κέτερινγκ, lasers και ότι άλλο χρειαζόταν για να στηθεί μια συναυλία. Η σκηνή και τα παρασκήνια κατασκευάστηκαν στη Μόσχα. Για να περάσουν τα φορτηγά από τη Βουδαπέστη, είχε προϋπάρξει συνεννόηση με την Ασφάλεια αλλιώς η τοπική αστυνομία θα σταματούσε τα φορτηγά σε όλη τη διαδρομή. Όμως, σύμφωνα με τον Hegedus που είχε αναλάβει τις διεκπεραιώσεις με τους Σοβιετικούς, οι μεταξύ τους συζητήσεις ήταν πολύ δύσκολες και χρονοβόρες, γιατί έπρεπε να συζητήσουν το παραμικρό και να πάρουν άδειες, από τη Διεύθυνση του Σταδίου, την Κεντρική Κυβέρνηση, την τοπική Κυβέρνηση, το Κομμουνιστικό Κόμμα και φυσικά την KGB. Κάτι που στο δυτικό κόσμο γινόταν εύκολα και γρήγορα, εδώ ήθελε πολύ χρόνο, διατυπώσεις και υπομονή. Κι όλα αυτά για μια συναυλία που η έγκρισή της είχε δοθεί από την Κυβέρνηση. Το ξενοδοχείο που έμεναν ήταν πολυτελές αλλά δεν είχε θέρμανση! Σύμφωνα πάντα με τον Shaw, αυτή την κατάσταση την περιέγραψε ένα road crew στο τηλέφωνο που είχε με μια φίλη του στην Αγγλία. Τη στιγμή που της περιέγραφε τα μελανά σημεία της διαμονής τους αλλά και το πώς περνούν οι Σοβιετικοί, μια φωνή με σπασμένα αγγλικά παρέμβηκε στη συνομιλία τους και τον προέτρεψε να μη συζητά τέτοια θέματα στο τηλέφωνο!
Το crew ήταν όλοι Ούγγροι που γνώριζαν τι θα συναντήσουν και πώς να συμπεριφερθούν. Μόλις μπήκαν στα δωμάτια του ξενοδοχείου, το πρώτο πράγμα που έκαναν ήταν να το ψάξουν για κοριούς. Και τους βρήκαν! (σ.σ. εννοεί κοριούς μικρόφωνα,όχι έντομα).
Τη μεγαλύτερη έκπληξη την ένιωσαν όταν κατά τη διάρκεια της πρώτης συναυλίας τους, όπου αντελήφθησαν ότι δεν επέτρεπαν στον κόσμο να βρίσκεται μπροστά στη σκηνή, παρά καθόντουσαν σε μια απόσταση 30 μέτρων και περιφερειακά της σκηνής υπήρχαν περί τους 300 στρατιώτες, οπλισμένοι με AK47. Το συγκρότημα έπαιζε, βλέποντας τις πλάτες τους γιατί αυτοί κυττούσαν το κοινό! Στην πρώτη συναυλία το κοινό ήταν μόνο με προσκλήσεις και οι περισσότεροι ήταν καλοντυμένοι. Δεν επιτρεπόταν να χορέψουν παρά μόνο να τραγουδήσουν. Ο Shaw πήρε το μικρόφωνο με βάση κι άρχισε να τρέχει προς τον κόσμο για να ακουστεί η φωνή τους από τα μεγάφωνα και το κυριότερο να δώσει την ευκαιρία στον κόσμο να συμμετάσχει. Από την άλλη πλευρά, ο κιθαρίστας Mick Box έζησε μια δύσκολη στιγμή «επίθεσης θαυμασμούς» από ένα fan που άρχισε να φωνάζει “Meeek! Meeek!”, ξεφεύγει από το μπλόκο των στρατιωτών και κυριολεκτικά ίπταται στον αέρα για να τον αγκαλιάσει. Ο Box έβαλε την κιθάρα του σαν …ασπίδα όπου ο Ρώσος fan έπεσε επάνω της. Όπως έλεγε αργότερα ο Box το σημάδι από τα δόντια του ήταν στο πίσω μέρος της κιθάρας. Μετά από την πρώτη συναυλία, ο Steve Parker έκανε μια συνάντηση με τη Διεύθυνση του σταδίου αλλά κι αξιωματικούς, όπου τους μετέφερε τη δυσαρέσκεια του συγκροτήματος για τα στρατιωτικά μέτρα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τα μέτρα να χαλαρώσουν. Παρ’όλη τη στρατιωτική παρουσία, υπήρξε επαφή τους συγκροτήματος με τους fans που ήθελαν αυτόγραφα. Όμως τα στυλό δεν δούλευαν γιατί η θερμοκρασία ήταν κάτω των -26ο!!!. Με τη βοήθεια αναπτήρων, τα ζέσταναν και υπέγραψαν.
ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΤΟΥ PHIL LANZON
Γύρω από τη σκηνή, τοποθετούν μια φωσφορίζουσα ταινία για να μπορούν να διακρίνουν οι μουσικοί που τελειώνει η σκηνή και ξεκινά το κενό. Τη φωσφορίζουσα αυτή ταινία δεν ήταν είχαν βάλει με αποτέλεσμα ο οργανίστας Phil Lanzon να πέσει από τη σκηνή και για λίγα εκατοστά να γλυτώσει ένα σοβαρό τραυματισμό από μια γεννήτρια. Παρ’ όλα αυτά χτύπησε πέφτοντας και καταπράΰνε τον πόνο πίνοντας βότκα! Το χτύπημα ήταν πολύ δυνατό αλλά συνέχισε να παίζει. Μετά τη συναυλία με τη συνοδεία ενός αμίλητου νεαρού ασφαλίτη πήγε σε γιατρό. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, ο νεαρός ασφαλίτης με σπαστά αγγλικά χωρίς να τον κυττάζει τον ρώτησε “Γιατί θέλετε τον κόσμο να βρίσκεται κοντά σας; Δεν είναι σωστό!”Ο Lanzon δεν μπήκε στον κόπο να του απαντήσει καθώς πόναγε πολύ.
FROM RUSSIA WITH LOVE
Σύμφωνα με τον manager τους Steve Parker, ένα μέλος του road crew γνώρισε μια Ρωσίδα, πράγμα που έγινε αντιληπτό από τους ασφαλίτες της KGB ο οποίος προσπάθησε να τη σύρει έξω από το χώρο. Θυμωμένος ο road crew του τρέσαρε μια γροθιά και τον έριξε κάτω. Όλοι πάγωσαν φοβούμενοι τα χειρότερα. Τελικά δεν έγινε τίποτε.
Ο νεόφερτος στο συγκρότημα τραγουδιστής Bernie Shaw, είχε το "τυχερό« του αφού γνώρισε μια μπαλαρίνα η οποία προσπάθησε με κάθε τρόπο να τον πείσει να την πάρει μαζί του στην Μ.Βρετανία. Δεν ήταν σπάνιο να συναντήσεις κοπέλα που να θέλει αν σε παντρευτεί (κι ας σε ξέρει…καθόλου) προκειμένου να μπορέσει να φύγει. Η μπαλαρίνα του Shaw ονομαζόταν Maria και τον προσκάλεσε να μείνει μαζί του στο σπίτι της όπου κοιμόταν σε μονόκλινο κρεβάτι (σ.σ. δύσκολο εδώ που τα λέμε). Ο Shaw την ερωτεύτηκε. Από τη γνωριμία του μαζί της, θυμάται ένα περιστατικό όπου ένα πρωϊνό πήγαν στην αγορά να αγοράσουν να φάνε κάτι και ο Shaw αγόρασε φρούτα που όμως δεν τρωγόντουσαν. Η κοπέλα αντέδρασε βάζοντας τα κλάματα. ‘Ήταν ότι καλύτερο είχε η αγορά. Κατάφερε να πάρει μαζί του τη μπαλαρίνα αλλά η σχέση τους δεν διήρκεσε. Με κάποια καθυστέρηση ανακάλυψε ότι τον χρησιμοποίησε για να φύγει από τη Σοβιετική Ένωση και μόλις διαπίστωσε ότι δεν ήταν κάποιος γνωστός κι εκατομμυριούχος τραγουδιστής, χάθηκε. Με θλίψη θυμάται τα χρήματα που ξόδεψε στα τηλέφωνα για να πείσει τις αρχές αλλά και ανθρώπους να τη βοηθήσουν. Μετά δεν ήξερε πώς να την ξαναστείλει πίσω και η όλη διαδικασία επιστροφής της πήρε 6 μήνες. Πολύ φασαρία για το τίποτε, αφού 2 χρόνια μετά, το κομμουνιστικό καθεστώς έπεσε, με τις ελευθερίες να επανέρχονται στη μεγάλη αυτή χώρα. Στις ημέρες που έμειναν στη Μόσχα, έκαναν βόλτες να δουν την πόλη και τα αξιοθέατα της. Εκείνο που παρατήρησαν ήταν τα άδεια από προϊόντα καταστήματα, οι άδειοι φούρνοι αλλά οι αγορές (μάλλον εννοεί τις υπαίθριες) ήταν γεμάτες. Τους έκανε εντύπωση ότι όλα τα ανταλλάζαν μεταξύ τους Είχαν πάρει μαζί τους πολύ υλικό από φωτογραφίες τους και οι Ρώσοι τις αντάλλασσαν με γούνινα καπέλα.
TO VIDEO Ο ΔΙΣΚΟΣ LIVE IN MOSCOW
Την ευκαιρία να γυρίσουν ένα video με τον κόσμο στη Μόσχα εκμεταλλεύτηκαν οι Uriah Heep αλλά η παρουσία του κόσμου μακριά από τη σκηνή ήταν κάτι που δεν είχαν προβλέψει και στα γυρίσματα δεν θα φαινόντουσαν καθόλου οι θεατές. Έτσι επισκέφτηκαν ένα ανεξάρτητο (!;) ραδιοσταθμό όπου προέτρεψαν τον κόσμο να πάει στο Στάδιο την Κυριακή το μεσημέρι όπου θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν τη συναυλία με ελεύθερη είσοδο. Με αυτό τον τρόπο δεν θα υπήρχε στρατός και ασφάλεια που θα επέβλεπε τον κόσμο που με τη σειρά του θα βρισκόταν μπροστά από τη σκηνή. Έτσι το μεσημέρι συγκεντρώθηκαν περί του 500 fans με blue jeans, T-shirts και γενικά ντύσιμο που παρέπεμπε στη δύση. Ήταν σαν άλλοι άνθρωποι σε σχέση με αυτούς που βλέπαμε στις συναυλίες που είχαμε δώσει έως εκείνη τη στιγμή» λέει ο Hedegus. “Στην πραγματικότητα το soundcheck ήταν η συναυλία που κάναμε γι αυτούς. Ήταν η καλύτερη συναυλία μας από όλες».
Εκτός από το video που κυκλοφόρησαν, το συγκρότημα ηχογράφησε τις συναυλίες του και τις κυκλοφόρησε στο άλμπουμ Live in Moscow (Cam in Mockbe) περιέχει 3 καινούργια τραγούδια, τα “Corina”, Pacific Highway” και “Mister Majestic” με το τελευταίο να είναι το καλύτερο. Το Live in Moscow είναι το τέταρτο live άλμπουμ της δισκογραφίας τους.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Οι 10 εμφανίσεις είχαν τεράστια επιτυχία, συγκεντρώνοντας 180.000 κόσμου που έζησαν μοναδική εμπειρία. Ο κόσμος έμεινε ικανοποιημένος και το συγκρότημα αποχώρησε πολύ πιο δεμένο. Μετά από 2 χρόνια κυκλοφόρησαν το άλμπουμ Raging Silence(1989). Η σύνθεση με την οποία εμφανίστηκαν στη Μόσχα άντεξε 30 χρόνια (!) και σφραγίστηκε με το θάνατο του μπασίστα Trevor Bolder από καρκίνο (2013). Ο Bernie Shaw είναι ο μακροβιότερος τραγουδιστής στην ιστορία του συγκροτήματος με 35 χρόνια στην πλάτη του. Φυσικά οι Uriah Heep δεν μετάνιωσαν καθόλου για αυτή την επίσκεψή τους στη Σοβιετική Ένωση. Έκαναν καινούργιους φίλους, έπαιξαν σε μια τεράστια αγορά που καθημερινά μεγαλώνει. Και οι αναμνήσεις τους ήταν πολλές. Το δρόμο τους ακολούθησαν συγκροτήματα όπως Nazareth και Deep Purple με το τριήμερο Moscow Rock Peace Festival να κερδίζει τις εντυπώσεις Ίσως όμως τις περισσότερες εντυπώσεις να κέρδισαν οι Scorpions και δικαιωματικά, με τον ύμνο "Wind of Change". Μετά από αυτές τις 10 συναυλίες ακολούθησαν κι άλλες περιοδείες στη Ρωσία και όπως λέει με μια ανακούφιση ο Mick Box «τα άλμπουμ μας κυκλοφορούν επίσημα, αν και τα πνευματικά δικαιώματα τα εισπράττουμε με μεγάλη καθυστέρηση».
TRIVIA
Περεστρόικα ήταν το όνομα των οικονομικών και κοινωνικών μεταρρυθμίσεων του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ που έλαβαν χώρα στη Σοβιετική Ένωση από τον Απρίλιο του 1985 μέχρι το Δεκέμβριο του 1991.
Η Γκλάσνοστ ήταν μια πολιτική που ακολούθησε η Σοβιετική Ένωση και επέτρεπε την ανοικτή συζήτηση πολιτικών και κοινωνικών προβλημάτων, μια πολιτική που μέχρι τότε απαγορευόταν. Θεμελιωτής της ήταν ο Μιχαήλ Γκορμπατσώφ. Χάρη στην Γκλάσνοστ, αλλά και την Περεστρόικα, άρχισε η δημοκρατικοποίηση της Σοβιετικής Ένωσης. Και οι δύο ορισμοί, προέρχονται από την Wikipedia.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
2/4/20
Συγχαρητήρια! Ένα πολύ εμπεριστατωμένο άρθρο για ένα καταπληκτικό ροκ συγκρότημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μια και αναφέρθηκες (εξαιρετικά μάλιστα!) στις πολιτικές εξελίξεις εκείνης της εποχής, να θυμίσω ότι τη λέξη "περεστρόικα" την αποδίδαμε στα Ελληνικά ως "αναμόρφωση", τη δε "γκλασνοστ" ως "διαφάνεια".
(Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας).