Σχηματίσθηκαν στο Sheffield το 1972, αρχικώς με το όνομα "Ace Flash and the Dynamos", το οποίο γρήγορα συντόμευσαν σε Ace. Την αρχική σύνθεση αποτελούσαν οι - προερχόμενοι από τους Warm Dust - Paul Carrack (πλήκτρα/φωνητικά) και Tex Comer (μπάσο), με την προσθήκη των Alan King (ρυθμική κιθάρα/φωνητικά) από τους The Action, Phil Harris (πρώτη κιθάρα/φωνητικά) και Steve Witherington (τύμπανα). Έκαναν όνομα παίζοντας στις παμπ κι ο ήχος τους αναμίγνυε στοιχεία ποπ και φανκ/σόουλ, το αγαπημένο είδος του βασικού συνθέτη Paul Carrack. Πριν ξεκινήσουν οι ηχογραφήσεις για τον πρώτο δίσκο, ο ντράμερ Witherington αντικαταστάθηκε από τον Fran Byrne. Το τραγούδι “How Long” με την φωνή του Carrack, που επιλέχθηκε να κυκλοφορήσει σε μικρό δίσκο, γνώρισε μεγάλη επιτυχία το 1975 σε Ηνωμένες Πολιτείες και Καναδά (Νο. 3), ενώ στην γενέτειρά τους έφθασε στο Νο. 20, οδηγώντας στις πρώτες θέσεις και το άλμπουμ “Five-A-Side“. Οι επόμενες δύο ολοκληρωμένες δουλειές και οι μικροί δίσκοι που κυκλοφόρησαν δεν γνώρισαν επιτυχία. Μάλιστα για την ηχογράφηση τού τρίτου στην σειρά μετακόμισαν στην Αμερική και αντικατέστησαν τον κιθαρίστα Harris με τον Jon Woodhead. Οι μικροί δίσκοι με τα φωνητικά του Carrack – δεν ήταν ο μόνος τραγουδιστής στο σχήμα - δεν απέδωσαν και οι Ace οδηγήθηκαν στην διάλυση το καλοκαίρι του 1977, όταν τρία από τα πέντε μέλη (Carrack, Comer και Byrne) ενσωματώθηκαν στο συγκρότημα που συνόδευε τον Frankie Miller.
Οι Ace επανήλθαν στο προσκήνιο σαράντα πέντε έτη αργότερα (2020) όταν η εισαγωγή του “How Long” και ο πρώτος στίχος χρησιμοποιήθηκαν στην διαφήμιση “Binge Cheat” της Amazon Prime, φέρνοντας νέο ακροατήριο για το συγκρότημα, το τραγούδι και τον Paul Carrack. Συγκεκριμένα, στις τρεις πρώτες ημέρες που ακολούθησαν από την έναρξη της καμπάνιας, στις 2 Μαρτίου, οι ψηφιακές πωλήσεις (downloads) αυξήθηκαν κατά 2.059%, φθάνοντας τις τέσσερεις χιλιάδες, οδηγώντας το στην κορυφή του σχετικού πίνακα Billboard, ενώ οι ροές (streams) έφθασαν τις 831.000 στο τέλος της πρώτης εβδομάδος του Μαρτίου. Η επιλογή του “How Long” για την συγκεκριμένη καμπάνια, απετέλεσε προσωπική επιλογή του αντιπροέδρου της Amazon, Simon Morris, καθώς είναι από τα αγαπημένα του και ήταν φανερό για εκείνον ότι ταίριαζε απόλυτα. Ο Carrack συνέθεσε το τραγούδι την εποχή που έμενε μαζί με την μέλλουσα σύζυγό του• τους δε στίχους έγραψε ευρισκόμενος σε λεωφορείο, καθ’ οδόν προς το σπίτι της μέλλουσας πεθεράς του. Συγκεκριμένα, τους έγραψε στην πίσω πλευρά(!) του εισιτηρίου που κρατούσε και σύμφωνα με δήλωσή του “αποτελεί την δικαιολογία για την ύπαρξη μίας μόνον στροφής στο τραγούδι”. Οι στίχοι δεν αναφέρονται σε κάποια γυναίκα. Ο συνθέτης έχει δηλώσει ότι έγραφε για αληθινά/συγκεκριμένα περιστατικά αλλά παραδέχεται ότι κάποια τραγούδια είναι αρκετά διφορούμενα, με αποτέλεσμα να ταιριάζουν σε διάφορες καταστάσεις.
Ο πρωταγωνιστής στους στίχους δεν είναι άλλος από τον μπασίστα της μπάντας Tex Comer, ο οποίος βοηθούσε για ένα διάστημα μία άλλη μπάντα (σε στούντιο και εμφανίσεις), που είχε καλύτερες προοπτικές από τους Ace, μιας και δισκογραφικό συμβόλαιο είχαν στην κατοχή τους και περιοδείες στην Αμερική είχαν στο ενεργητικό τους με τον Elton John, όταν ο δικός τους μπασίστας είχε αποχωρήσει. Το συγκρότημα ήταν οι Sutherland Brothers & Quiver, οι οποίοι προσπάθησαν να προσεταιρισθούν τον Comer και να τον “αρπάξουν” από τους Ace. O Carrack είχε “μυριστεί” την όλη προσπάθεια, θεωρώντας προδοσία την αποχώρηση του Comer, που τελικώς δεν πραγματοποιήθηκε. Ιδιαίτερης αναφοράς από τα μέλη των Ace χρήζει ο Paul Carrack, ο οποίος δεν έκανε την μεγάλη καριέρα αλλά ήταν και παραμένει πολύ καλός τραγουδιστής , με συμμετοχές σε επιτυχημένα σχήματα, αλλά και συνεργασίες με μεγάλα ονόματα.
Μετά την διάλυση των Ace, όπως προαναφέρθη, ενετάχθη στο σχήμα που συνόδευε τον Frankie Miller κι επόμενος σταθμός του ήταν οι επανασυνδεδεμένοι Roxy Music (ηχογράφηση “Manifesto” και περιοδεία). Το 1980 κυκλοφόρησε, χωρίς εμπορική επιτυχία, τον πρώτο προσωπικό δίσκο για να ακολουθήσει η ένταξή τους στους Squeeze ως κημπορντίστα, στην θέση του αποχωρήσαντος Jools Holland. Αν και ο δίδυμο Difford/Tilbrook είχε αναλάβει τα φωνητικά στην μπάντα, στο τραγούδι “Tempted”, που απετέλεσε την μεγαλύτερη επιτυχία τους στην Αμερική, τραγούδησε ο Carrack. Μετά από ολιγόμηνη παραμονή στους Squeeze αποχώρησε και σνεργάστηκε με τον Nick Lowe, ενώ εργάστηκε ως session μουσικός με τους Smiths και Pretenders. Σημαντική στιγμή στην καριέρα του, η πρόσκληση από τον Mike Rutherford (Genesis) για την ένταξή του στους Mike and the Mechanics όπου παρέμεινε έως το 2004, τραγουδώντας τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους. Το 1986 έγινε μέλος στην μπάντα του Roger Waters, με την οποία περιόδευσε σε Αμερική και Ευρώπη, ενώ ηχογράφησε και το “Radio K.A.O.S.”. Προσωπική επιτυχία γνώρισε με τον δίσκο “One Good Reason” και το τραγούδι “Don’t Shed a Tear” (1987 Νο 9 Αμερική). Με τον Waters βρέθηκε ξανά για την συναυλία “The Wall-Live in Berlin” στο Βερολίνο, όπου τραγούδησε το “Hey You”. Ακολούθησε η δεύτερη θητεία στους Squeeze (1993-94) και η συνεργασία του με τους Schmit και Felder (μέλη των Eagles) από την οποία δεν προέκυψε κάποιο σχήμα διότι ακολούθησε η επανασύνδεση των Eagles για τον δίσκο “Hell Freezes Over”, όπου συμπεριελήφθη και το “Love Will Keep Us Alive”, σύνθεση των Jim Capaldi/Paul Carrack/Peter Vale, το πιο πολυπαιγμένο τραγούδι στις Ην. Πολιτείες για το έτος 1995. Μια ακόμη δική του σύνθεση, συμπεριελήφθηκε στον τελευταίο δίσκο των Eagles, “Long Road Out of Eden”. Στην νέα χιλιετία περιόδευσε με την την All-Starr Band του Ringo Starr και αργότερα συνεργάστηκε με τον Eric Clapton.
Το “How Long” έχουν διασκευάσει, μεταξύ άλλων, και οι: Rod Stewart, στον δίσκο “Tonight I’m Yours” (No. 49, 1981), οι Lipps Inc. με επιτυχία το 1980, ο Bobby Womack (1976), η επιτυχημένη Σκωτσέζα τραγουδίστρια Barbara Dickson (1989) και ο ίδιος ο δημιουργός του στον δίσκο “Blue Views” (No. 32, 1995).
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
• Five-A-Side (1974)
ΓΙΑΝΝΗΣ 602
13/4/20
Δημοσίευση σχολίου