Το 1980 οι Rush κυκλοφόρησαν ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της μεγάλης δισκογραφίας, τους, το Permanent Waves. Το άλμπουμ άνοιγε με ένα αρκετά διαφορετικό ηχητικά κομμάτι απ ότι μας έχουν συνηθίσει, το "The Spirit of Radio"(Νο 51 Αμερική). Σίγουρα, το συγκρότημα περίμενε κάτι καλύτερο όσο αφορά την εμπορική επιτυχία του, αφού ήταν φτιαγμένο για το ραδιόφωνο αλλά η συνταγή δεν πέτυχε. Μια σύνθεση πολύ διαφορετική σε σχέση με τις πολύπλοκες δαιδαλώδεις της προηγούμενης δεκαετίας, το "The Spirit of Radio" έχει στο μέσο ένα πέρασμα από reggae μουσική, που τότε είχε ξεκινήσει να είναι πολύ της μόδας. Το συγκρότημα θέλησε να ξεφύγει από τις μεγάλης διάρκειας θεματικής σύνθεσης και να γίνει radio friendly αλλά δεν πέτυχε. Κι αυτό όταν το αμέσως προηγούμενο άλμπουμ τους Hemispheres είχε ένα τραγούδι που καταλάμβανε μια ολόκληρη πλευρά. Χρονικά ήταν η καλύτερη στιγμή για μια αλλαγή συνθετικής πλεύσης, αφού το progressive όπως το ξέραμε στη δεκαετία του 70 είχε αρχίσει να ατονεί και να μην ακούγεται. Μπορεί το "The Spirit of Radio" να μην πέτυχε, αλλά προσέφερε στο συγκρότημα ένα καινούργιο ορίζοντα που ξεδιπλώθηκε στα επόμενα άλμπουμ τους. Το τραγούδι είναι σύνθεση και των τριών μελών του καναδέζικου συγκροτήματος (Neil Peart, Geddy Lee και Alex Lifeson) με τους στίχους γραμμένους από το ντράμερ Neil Peart κι αναφέρονται στη μαγεία του ραδιοφώνου. Ο τίτλος είναι δανεισμένος από ένα διαφημιστικό slogan που χρησιμοποιούσε ο ραδιοφωνικός σταθμός CFNY-FM του Τορόντο, ενώ στο τελευταίο μέρος των στίχων του κάνει ένα υπαινιγμό στο τραγούδι των Simon & Garfunkel ,"The Sound of Silence".
TRIVIA To Reggae πέρασμα στο μέσο του κομματιού έγινε η αφετηρία για να επανέλθουν με πέρασμα από τη reggae στα επόμενα άλμπουμ τους Moving Pictures, Signals και Grace Under Pressure. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
21/3/20
Δημοσίευση σχολίου