Με αυτά τα τρία τραγούδια- ορόσημα στην καριέρα του, ξεκινά σήμερα το αφιέρωμα στον Άγγλο τραγουδιστή και συνθέτη Robert Palmer που τον πρωτοσυναντάμε στους Mandrakes, σε ηλικία μόλις 15 ετών! Το επαγγελματικό του ξεκίνημα το κάνει το 1969 στους The Alan Bown Set. Την επόμενη χρονιά κι ενώ οι ζυμώσεις στην βρετανική σκηνή είναι καθημερινές και εξαιρετικά δημιουργικές, συναντά την τραγουδίστρια Elkie Brooks και το σύζυγό της Pete Gage, όπου σχηματίζουν τους Vinegar Joe, ένα πρωτοποριακό σχήμα που βασιζόταν στα φωνητικά των δύο τους και σε ένα ύφος soul/rock! Με τους Vinegar Joe, ηχογράφησε 3 άλμπουμ το ομώνυμο το 1972, το Rock 'n' Roll Gypsies (1972) και το Six Star General (1973) για να διαλυθούν νωρίς το 1974.
Η σχετική επιτυχία που είχε γνωρίσει με τους Vinegar Joe τον βοηθά να υπογράψει συμβόλαιο με την Island Records και το 1974 να κυκλοφορήσει το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο Sneakin' Sally Through the Alley που απέτυχε εμπορικά. Το δεύτερο άλμπουμ του, Pressure Drop τα πήγε καλύτερα, και βασίστηκε στο ομώνυμο τραγούδι που ήταν διασκευή της reggae επιτυχίας των Toots and the Maytals. Στο άλμπουμ τον συνοδεύει το αμερικάνικο συγκρότημα των Little Feat και είναι φανερό ότι ο Palmer προσπαθεί να κτίσει μια καριέρα βασισμένος σε διαφορετικά είδη, blues, rock, soul, reggae ακόμα και caribbean! Tο άλμπουμ του Double Fun (1978) είναι χαρακτηριστικό αυτής της προσπάθειας και περιέχει την πρώτη επιτυχία του στους μικρούς δίσκους στην Αμερική (Νο16) και σε χαμηλή θέση (Νο 53) στη Μ.Βρετανία, με τη σύνθεση του μπασίστα των Free, Andy Fraser, "Every Kinda People"
Η καριέρα του πήγε την ανιούσα το 1979 με την κυκλοφορία του άλμπουμ Secrets που έβγαλε την επιτυχία "Bad Case of Loving You (Doctor, Doctor)" αλλά και την επόμενη χρονιά με το άλμπουμ Clues που περιείχε το dance hit "Johnny and Mary».
Το μεγάλο «γύρισμα» της καριέρας του έγινε το …..όταν συνεργάστηκε με 2 πρώην μέλη των Duran Duran, τους Andy Taylor και John Taylor καθώς και τον πρώην ντράμερ των Chic, Tony Thompson. Το συγκρότημα που έφτιαξαν το ονόμασαν the Power Station με το πρώτο ομώνυμο άλμπουμ τους να γνωρίζει πολύ μεγάλη επιτυχία (Νο 10 Αμερική, Νο Μ.Βρετανία). Τη ίδια επιτυχία, είχαν τα hit singles "Some Like It Hot" (No 6 Αμερική) και η διασκευή τους στην παλαιότερη επιτυχία των T. Rex, "Get It On (Bang a Gong)" (Νο 9 Αμερική). Παρ όλα αυτά, η μόνη εμφάνιση που έκανε μαζί τους ήταν στη δημοφιλή τηλεοπτική αμερικάνικη εκπομπή Saturday Night Live, ενώ το συγκρότημα εμφανίστηκε στο Live Aid με άλλο τραγουδιστή, τον Michael Des Barres,αφού ο Palmer βρισκόταν στο studio ηχογραφόντας το επόμενο προσωπικό του άλμπουμ!
Η επιτυχία με τους Power Station αλλά και με το "Johnny and Mary», τον οδήγησαν σε διαφορετικό δρόμο για το επόμενο άλμπουμ του που ήταν το Riptide. Την παραγωγή του ανέλαβε ο Bernard Edwards ενώ συμμετείχαν και οι Tony Thompson και Andy Taylor. Το άλμπουμ τον οδήγησε στο Νο5 του αμερικάνικου chart και στοΝο 8 του Βρετανικού, βγάζοντας μια τεράστια επιτυχία, το "Addicted to Love"(Νο 1 Αμερική). Ήταν πολύ τυχερός, αφού το καλό κομμάτι, έτυχε να κυκλοφορήσει την εποχή που έβγαινε το MTV στην Αμερική και το video το οποίο σκηνοθέτησε ο Terence Donovan να είναι από κάθε περίπτωση πρωτοποριακό. Τα μοντέλα που τον περιστοίχιζαν παίζοντας (σ.σ. υποθετικά) τα μουσικά όργανα, έγιναν …μόδα και πολλά clips σε όλο τον κόσμο ακολούθησαν αυτή τη σκηνοθετική επιλογή. Η επιτυχία του συνεχίστηκε και με τον επόμενο δίσκο του Heavy Nova (1988) που έβγαλε την επιτυχία "Simply Irresistible". Τελευταίο άλμπουμ του ήταν το Drive (2003) λίγο πριν πεθάνει από καρδιακή προσβολή στο Παρίσι σε ηλικία 54 ετών.
TRIVIA
- Κάπνιζε περισσότερα από 60 τσιγάρα την ημέρα.
- Το 1969 γνώρισε τη γυναίκα του Sue στο σταθμό του Slough, ξεχωρίζονβτας την μέσα στο πλήθος από το εκκεντρικό ντυσιμό (ασημένιες μπότες και κοντή φούστα) αλλά κι από ένα βιβλίο επιστημονικής φαντασίας που κρατούσε στα χέρια της. Χώρισαν 30 χρόνια αργότερα, 1999.
Το "Every Kinda People" διασκευάστηκε από τους Chaka Demus and Pliers, Randy Crawford και Amy Grant.
Πολυ καλο αρθρο για εναν καλλιτεχνη που χασαμε προωρα και μας ειχε χαρισει εντονες ραδιοφωνικες επιτυχιες. Πραγματικα οποιος ανοιγε το ραδιοφωνο το 1982, απο τους τους αρεσιτεχνικουσ σταθμους τοτε στην Αθηνα, δεν υπηρχε περιπτωση να μην ακουσει το Johnny and Mary μαζι με το Gasoline του Bowie ή το Bad news του Moon Martin. Και το περιεργο ειναι οτι το Johnny and Mary δεν ειχε μπει καν στα 100 πρωτα στην Αμερικη κι ακομα στα 40 πρωτα για την Βρετανια. Ειναι αυτες οι περιεργες επιτυχιες που γινονται μονο επιτυχιες στην Ελλαδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μια καλη περιπτωση για μελλοντικο αρθρο.
Προς Strousos. Καλή ιδέα για το άρθρο, την κρατώ στο μυαλό μου. Αν θυμάσι κι άλλα τέτοια τραγούδια εκτός των 3 που ανέφερες,στειλ τα μου. Ήταν απίαστευτο ποόσ μεγάλ οhit ήταν στις disco τότε το "Johnny and Mary". Και για πολύ καιρό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχω καποια απορια απο τοτε για το Johnny and Mary Αλεξ, και κανεις δεν το εχει εξηγησει. Αν θυμασαι σε μερικα σημεια στο τραγουδι (και δεν ηταν στο ρεφρεν), ακουγοταν ενας απιστευτος ενοχλητικος θορυβος για 2 δευτερα περιπου. Τι θα μπορουσε να ηταν αυτο?
ΔιαγραφήStrousos , καλη παρατηρηση ! κατι σαν βομβο εννοεις . Αυτο θα μπορουσαν να μας το εξηγησουν καποιοι παλιοι ηχοληπτες π.χ , τελειως κομπογιαννιτικα μου κανει σαν λαθος που περασε στο τελικο προιον .Μου θυμιζει σε χροια ,ενα απο τους αναλογικους ηχους synth που χρησιμοποιουνται στο κομματι , καποια πολυ μπασα νοτα που κρατιεται και εχει φυγει σε ενταση. Η καποιο εφε καποιου ηχου που σε εκεινο το σημειο ξεφυγε σε ποσοστο και δημιουργησε αυτο το αποτελεσμα. Η και καποιος βομβος απο κατι αλλο,μικροφωνο η αλλο .Αν καποιος ξερει απο αυτα ας μας πει .Οι αυτοματισμοι /editing τοτε φανταζομαι δεν ηταν σαν σημερα , πολλα πραγματα γινοντουσαν με τα χερια αλλα οντως ειναι αξιοσημειωτο .
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κομματι φυσικα το ειχα ακουσει αλλα δεν το ειχα προσεξει και το ακουσα παλι μετα την παρατηρηση σου . Εχουν περασει πολλα 'λαθη ' ηχητικα σε πολλα κομματια , απο κλεισιματα πορτας , μεχρι γελια κτλ . Οπως και υπηρξαν και λαθη τα οποια οταν περασαν τα ακουσαν και τα αφησαν σαν trademark του κομματιου .
Πολλες φορες εχω ακουσει να χρησιμοποιουν τον ορο 'φρεσκο αυτι ' ,δηλαδη ο ανθρωπος που ακουει το κομματι συνεχομενες φορες απο ενα σημειο και μετα αρχιζει να μην ακουει σωστα και θελει ξεκουραση , η να το ακουσει και καποιος αλλος . Πολλες φορες επειδη εχεις το μυαλο σου σε μια λεπτομερεια την ακους ενω σε ολους τους αλλους περναει απαρατηρητη .
και φυσικα μην ξεχασουμε και το κομματι του Χαριτοδιπλωμενου ' 'ακαταμαχητος' , επιρροες ...
ΑπάντησηΔιαγραφήχααχαχαα το εβαλα στο youtube.... ακομα γελαω... ρε τα clopyright τα καταλαβαινε κανεις τοτε? ενημερωνε τις ξενες εταιρειες ?
ΔιαγραφήΠΡΟΣ STROUSOS: Έχεις δίκιογια τοβόβμο.Νομίζω ότι πέρασε εν γνώση του ηχολήπτη και έγινε σαν trademark του κομματιού όπως λέει κι ο aor.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναπολωντας το ερασιτεχνικο ροαδιοφωνο τις μαγικες εποχες 1980 με 1983 υπηρχε απο πολυ λιγους ερασιτεχνες καλη μουσικη ενημερωση. Οι αλλοι απλα επαιζαν μουσικη και τους ενοιαζε περισσοτερο να συνομιλησουν με αλλους ερασιτεχνες ή να τεσταρουν τις λυχνιες των μηχανηματων τους. Εκεινη την εποχη τα τραγουδια (και σε ιδιο βαθμο σχεσδον και οι ταινιες) εφταναν στην Ελλαδα με μηνες καθυστερηση και οταν εφταναν να ακουγονται, εμεναν στο προσκηνιο σαν καινουριες προσφατες επιτυχιες, για μηνες και και σε μερικες περιπτωσεις για χρονια. Θυμαμαι αρχες του 80 οι σταθμοι επαιζαν ακομα σαν τρελοι το Sultans of swing που ειχε κυκλοφορησει στην Αγγλια το 1978, επαιζαν Dylan το Man gave names to all the animals (επισης τελος 78), επαιζαν σαν τρελοι το Poor man'smoody blues (εδω μιλαμε για δεκατετια και πανω) ή ακομα το In trance των Scorpions.Τραγουδια που εμεναν στο playlist των σταθμων για χρονια. Αλλα υπηρχαν και περιπτωσεις που προλαβαιναμε αρκετες ευρωπαικες χωρες σε επιτυχια μερικων. Αυτο που θυμαμαι σαν πρωτο πρωτο ειναι το Cat people του Bowie που αρχιζε να παιζεται σαν τρελο μαζι με την ταινια στους κινηματογραφους, μεγαλο θεμα τοτε η ταινια με τις σκηνες θριλερ και την αγρια ομορφια της Kinksy.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορω να ανεφερομαι στο παλιο ραδιοφωνο για μερες, ραδιοφωνο 80 με 87 πριν την ελευθερη ραδιοφωνια. Προτεινω ενα τετοιο αρθρο για να μπορουμε να γραψουμε ολοι εμεις τις μνημες μας απο τοτε (κι ελπιζω να υπαρχουμε αρκετοι εδω μεσα με τετοιες μνημες να μοιραστουμε).