U.K.: ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΕΓΑΛΟ PROGRESSIVE ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑ;

Οι U.K. είναι μια ξεχωριστή περίπτωση progressive συγκροτήματος. Και είναι ξεχωριστή, γιατί εμφανίστηκαν και κυκλοφόρησαν το πρώτο πολύ καλό άλμπουμ τους το 1978, όταν το κίνημα του progressive είχε αρχίσει να υποχωρεί αισθητά. Όμως δεν είναι μόνο αυτό το στοιχείο που τους διακρίνει. Τα μέλη τους, είναι πασίγνωστοι και καταξιωμένοι μουσικοί, όπως ο μπασίστας και τραγουδιστής John Wetton (πρώην King Crimson, Roxy Music, Bryan Ferry,  Uriah Heep), ο οργανίστας και βιολιστής Eddie Jobson (πρώην  Curved Air, Roxy Music και Frank Zappa's band), ο εξαιρετικός κιθαρίστας  Allan Holdsworth (πρώην Tempest, Soft Machine, Gong) κι ο ντράμερ Bill Bruford (πρώην Yes και King Crimson,  Genesis στις περιοδείες) που υπέγραψαν τα 2 studio άλμπουμ με το εξαιρετικό παίξιμό τους. Ανέπτυξαν ένα μοντέρνο ήχο για τα δεδομένα της εποχής, διατηρώντας το μεγαλείο και τον όγκο του progressive και προσθέτοντας μελωδίες και γλυκά φωνητικά, στα οποία ο John Wetton είναι κάτι παραπάνω από μάστορας. Κατά την άποψη του γράφοντος οι U.K. είναι το τελευταίο χρονικά μεγάλο progressive συγκρότημα, με ήχο που άγγιξε το fusion κι αυτό χάρις στο Jobson και τη μουσική του παιδεία. Η εμφάνισή τους συνέπεσε με την παρουσία στην αγορά του synthesizer Yamaha CS-80 όπου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στον ήχο τους. Οι ρίζες τους πηγαίνουν βαθιά στο χρόνο, όταν το 1972 οι John Wetton και Bill Bruford έπαιζαν στους King Crimson. Έτσι τον Ιούλιο του 1976, ο Bruford δέχτηκε ένα τηλεφώνημα από τον Wetton να τον βοηθήσει στην ηχογράφηση κάποιων demos. Στην παρέα προστέθηκε και ο οργανίστας Rick Wakeman που ήξερε τον Bruford από την κοινή θητεία τους στους Yes. Κι ενώ οι τρεις μουσικοί δουλεύαν μαζί, η δισκογραφική εταιρεία "A&M Records που είχε υπογράψει ο Wakeman, του απαγόρευσε να συμμετάσχει το εκκολαπτόμενο συγκρότημα γιατί είχε ήδη πολύ πετυχημένη προσωπική καριέρα και μια τυχόν αποτυχία με τους Buford και Wetton θα «μουτζούρωνε» την καριέρα του!!!! Απογοητευμένοι οι Bruford και Wetton, προτείνουν στον Robert Fripp να επαναιδρύσει τους King Crimson αλλά αυτός αρνείται κι έτσι οι δύο μουσικοί αποφασίζουν να σχηματίσουν ένα καινούργιο συγκρότημα, αντικαθιστώντας τον Wakeman με τον Eddie Jobson, τον οποίον ο Wetton τον ήξερε από την κοινή θητεία τους στου Roxy Music. Ο Bruford κάλεσε τον Allan Holdsworth και οι U.K. ήταν έτοιμοι.

Η κυκλοφορία του πρώτου ομότιτλου άλμπουμ τους τον Μάρτιο του 1978 (Νο 43 Μ.Βρετανία, Νο 65 Αμερική), πιστοποιεί το εξαιρετικό παίξιμό τους αλλά και τη διαχρονική αξία του progressive που πόσα punk κινήματα και να εμφανιστούν δεν θα μπορέσουν ποτέ να διαγράψουν! Το άλμπουμ «έβγαλε» δύο singles, τα  "In the Dead of Night" και "Mental Medication" και οι πωλήσεις του στη Μ.Βρετανία ξεπέρασαν τις 250.000 αντίτυπα. Δείγμα ότι ο κόσμος περίμενε την κυκλοφορία ενός καλού άλμπουμ για να αγοράσει, παρ όλο που όλα τα Μέσα κατακλυζόντουσαν από τις punk κυκλοφορίες και την Punk μουσική. Το συγκρότημα περιόδευσε με επιτυχία στη Μ.Βρετανία και ακολούθως στην Αμερική για να ακολουθήσει η απόλυση του Holdsworth, λόγω εντόνων μουσικών διαφωνιών. Αποχωρεί και ο ντράμερ Billy Bruford και τη θέση του παίρνει ο Terry Bozzio (από το συγκρότημα του Frank Zappa). Ακριβώς ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του πρώτου τους άλμπουμ, το Μάρτιο του 1979 κυκλοφορούν το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο Danger Money (Νο 45 Αμερική), σαν τρίο πια (Wetton, Bozzio, Jobson). Κι αυτό καλό άλμπουμ, αλλά όχι όπως το πρώτο.
Το συγκρότημα περιοδεύει την Αμερική ανοίγοντας για τους Jethro Tull όπου εκτός από το ομώνυμο κομμάτι (Danger Money) το αμερικάνικο ραδιόφωνο ανακαλύπτει και το "Nothing to Lose"(Νο 67 Μ.Βρετανία). Το Σεπτέμβριο του 1979 κυκλοφορεί το τελευταίο άλμπουμ τους που είναι liveηχογραφημένο στην Ιαπωνία, με τίτλο Night After Night.Την περιοδεία ακολουθεί μια περίοδο σκέψης για το μέλλον τους, που τελικά οδηγεί στη διάλυση αφού οι Jobson και Wetton είχαν διαφορικά πλάνα για το μέλλον των U.K.στο μυαλό τους. Ο μεν Jobson ήθελε να παραμείνουν στο progressive με έμφαση στα instrumental κομμάτια, ο δε Wetton ήθελε μικρότερης διάρκειας τραγούδια με στίχους, κάτι το οποίο έκανε στους Asia λίγα χρόνια αργότερα.

ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ

O Eddie Jobson έγινε περιστασιακό μέλος των Jethro Tull, παίζοντας στο άλμπουμ τους A (1980) και  συνέχισε την προσωπική του καριέρα. Ο John Wetton κυκλοφόρησε το προσωπικό του άλμπουμ Caught in the Crossfire (1980), έγινε για λίγο μέλος των Wishbone Ash (1980) ηχογραφώντας μαζί τους το άλμπουμ Number the Brave(1981) και σατη συνέχεια ίδρυσε τους Asia. Ο Terry Bozzio σχημάτισε με τη γυναίκα του Dale Bozzio και τον κιθαρίστα Warren Cucurulloo (από το συγκρότημα του Frank Zappa) τους  Missing Persons. Οι Jobson και Wetton, προσπάθησαν να κρατήσουν ζωντανό το όνομα των U.K. κάνοντας διάφορα reunion και μάλιστα κυκλοφόρησαν 3!
Τον Οκτώβριο του 2007 o Jobson σχημάτισε τους UKZ με τη συμμετοχή του μπασίστα/κιθαρίστα των King Crimson, Trey Gunn και κυκλοφόρησαν το EP "Radiation" (2009).
TRIVIA
To «In the Dead of Night” διασκεύασε ο Yngwie Malmsteen στο άλμπουμ Inspiration( 1996)
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ

 
U.K. (1978)

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
10/2/20

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος