TESLA – MECHANICAL RESONANCE: ΠΟΣΟ ΛΕΙΠΟΥΝ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΣΚΛΗΡΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ROCK!

 Η παιδική μας ηλικία! Στιγμές που πάντα και για πάντα θα μας γυρίζουν πίσω στα ατελείωτα καλοκαίρια που το μόνο που κάναμε ήταν απλώς να ξοδεύουμε τον χρόνο μας περνώντας όσο πιο όμορφα μπορούσαμε! Γειτονιές, φίλοι, παιχνίδια, παγωτά, περιοδικά, μπάλα, χτυπημένα γόνατα, βρώμικα ηλιοκαμμένα πρόσωπα αλλά και μουσική. Και τι μουσική παρακαλώ!... Αμερικάνικο hard rock! Cinderella, Bon Jovi, Great White και Tesla!!! Τι κι αν ήξερες ένα ή δύο τραγούδια τους; Ήσουν τόσο γεμάτος και χαρούμενος κάθε φορά που τους άκουγες που θεωρούσες πως άκουγες ολόκληρη την δισκογραφία τους! Όταν αργότερα αποκτήσαμε ενήλικη συνείδηση και ψαχτήκαμε περισσότερο καταλάβαμε πως η παιδική μας ηλικία έτυχε να συμβαδίσει με τις κορυφαίες στιγμές της μουσικής που μιλούσε από τότε μέσα μας και πως όπως και εκείνη (παιδική ηλικία), έτσι και αυτή (η εποχή) δεν θα επαναλαμβανόταν ποτέ ξανά ως προς το μέγεθος και το μεγαλείο. Τέλος προλόγου..... Tesla: "Mechanical Resonance".
  Sacramento, California! Ένας πρώην νταλικέρης με το όνομα Jeff Keith οποίος τυγχάνει να είναι και καλλίφωνος θα ενωθεί με το μουσικό σχήμα του μπασίστα Brian Wheat και του κιθαρίστα Frank Hannon. Στον δρόμο των τριών θα έρθει ο νραμερ πρωήν μέλος της Eric Martin Band, Troy Luccketta καθώς και ο κιθαρίστας Tommy Skeotch. Μέσα από διάφορες μουσικές ζυμώσεις θα καταλήξουν τελικά στο ατόφιο, γνήσιο Αμερικάνικο Hard Rock με έντονα country και blues στοιχεία. Το όνομα της νέας και πολύ φιλόδοξης μπάντας;.... Tesla! Η Geffen records, δισκογραφικός κολοσσός της εποχής, θα υπογράψει τους ανερχόμενους αστέρες και με παραγωγούς τους Steve Thompson και Michael Barbiero το άλμπουμ "Mechanical Resonance" θα αποτελέσει την βροντερή αρχή για μία μπάντα, που όπως έδειξε και η ιστορία της μέχρι σήμερα, είχε έρθει με πολύ συγκροτημένο μυαλό για να μείνει και όχι για να αποτελέσει απλώς ένα ακόμα "trend" της εποχής.
  Το Ez come Ez go είναι το τραγούδι που θα προλογίσει τον δίσκο. Μπάσο και ντραμς ενώνονται σε ένα σταθερό ρυθμό για να έρθει στην συνέχεια ένα κιθαριστικό "γλύστρημα" και ένα βιρτουόζικο μίνι σόλο και κάπως έτσι να ξεκινήσει το groove του τραγουδιού. Η βραχνή και ζεστή φωνή του Jeff Keith σε καλωσορίζει στην Αμερικάνικη ήπειρο και με πορωτικό τρόπο βρίσκεις την φωνή σου να ενώνεται με την δική του στο ανθεμικό ρεφρεν του κομματιού.
  Μα τι ξεκίνημα είναι πάλι αυτό στο Cummin' atcha live;;... Η κιθάρα φλέγεται κυριολεκτικά!! Σπιντάτος δυναμίτης ιδανικός για οδήγηση και για επιβεβαίωση των λεγομένων του Sammy Hagar.....I can't drive 55!

  Το Gettin' better έχει μία πολύ απαλή αρχή με πρωταγωνιστές την συναισθηματική φωνή του Keith και τα κιθαριστικά "καθαρά" αρπίσματα του Hannon. Στο λεπτό κιόλας όλα θα αλλάξουν... Το τραγούδι θα μπει σε ροκ τροχιά κάνοντας μια μεγάλη τρίπλα στην αρχική του μορφή. Αυτό λέγεται έμπνευση!!!  Τα τύμπανα του Troy Luccketta θα σημάνουν την άρχη του 2 Late 4 Love μαζί με την βοήθεια κιθαριστικών εφέ και μέσα και από αυτό το τραγούδι οι Tesla θα δείξουν πόσο "badass" μπάντα είναι! Πόσο πολύ λείπουν αυτές οι μέρες του σκληροτράχηλου Αμερικάνικου hard rock ήχου;!
  Το Rock me to the top είναι ακόμα μία βραδυφλεγής βόμβα που κρατάει 3:38 λεπτά για να φτάσουμε στην πρώτη power ballad του δίσκου, το We're no good together. Αργό, με blues συναίσθημα και φοβερή ερμηνεία. Επειδή οι Tesla αρέσκονται στις εκπλήξεις, στα μισά περίπου του τραγουδιού ο ρυθμός θα αλλάξει ζωηρεύοντας αρκετά για να αρχίσει το εκπληκτικό σολάρισμα της κιθάρας.
  Η υπερκομματάρα Modern Day Cowboy θα ανεβάσει και πάλι την ανδρεναλίνη στα ύψη η οποία θα παγώσει προσωρινά από τις νότες του πιάνου, κάνοντας την έναρξη έτσι του δραματικού Changes. Απίστευτο τραγούδι, έμπνευση στα κόκκινα και κιθάρες δίχως φρένα στα σολαρίσματα. Ο Frank Hannon είναι μεγάλος παίκτης! Ακούστε επίσης την ακουστική κιθαριστική εισαγωγή του Little Suzi και θα συμφωνήσετε με την παραπάνω διαπίστωση. Ανεβαστικό τραγούδι, ιδανικό για πρωινό ξεκίνημα ημέρας.

  Το Love me αρχίζει με riff και είναι ένα ωραίο αντιπροσωπευτικό τραγούδι αυτού που αποκαλούμε (περήφανα!) Hair Metal. Ο αδύναμος κρίκος του άλμπουμ προσωπικά θεωρώ το Cover Queen αλλά ακούγοντας τόσες φορές τον εν λόγο δίσκο ολά αυτά τα χρόνια, δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτό! Το τέλος είναι σκοτεινό, μελαγχολικό και δραματικό και λέγεται Before my eyes. Ιδιαίτερο τραγούδι για ένα τέτοιο συγκρότημα, που όμως δεν διστάζει να το κάνει μέρος της πρώτης κιόλας δισκογραφικής τους σύστασης.
  Οι "χωριάτες" κατά τα λεγόμενα των Motley Crue, τα κατάφεραν μια χαρά στην παρθενική τους εμφάνιση. Η μουσική τους αποτέλεσε μέρος του Αμερικάνικου hard rock και άφησαν και αυτοί μια μεγάλη μουσική κληρονομιά για τον Δυτικό και όχι μόνο, κόσμο. Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι κατάφεραν και αυτοί να δημιουργήσουν νευρώνες που παρήγαγαν σκέψεις και συναισθήματα, τα οποία αναδύονται στην επιφάνεια κάθε φορά που ανατρέχεις στην μουσική τους αφετηρία. Νομίζω πως Τέχνη λέγεται....
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
19/2/20
Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment
  1. Μια από τις ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ LIVE ΜΠΑΝΤΕΣ, (κατά την άποψη μου δεν είναι και πάρα πολλές)!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή