Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 89 ετών η ποιήτρια και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα της ποίησης, Κική Δημουλά. Υπήρξε μία από τις σημαντικότερες Ελληνίδες ποιήτριες και πεζογράφους της εποχής μας και η απώλεια της αφήνει ένα τεράστιο κενό στο σύγχρονο ελληνικό πνεύμα. Ήταν ιδιαίτερα αγαπητή στο μέσο Έλληνα για τον τρόπο γραφής των ποιημάτων της που άνθισε στο έδαφος της καθημερινότητας, της γυναίκας, της συναισθηματικής απώλειας και της ματαίωσης. Χαρακτηριστικά της ποίησής της είναι η προσωποποίηση αφηρημένων εννοιών, η ασυνήθιστη χρήση κοινών λέξεων. Θέματα που κυριαρχούν στα ποιήματά της είναι η απουσία, η φθορά, η απώλεια, η μοναξιά και ο χρόνος, ενώ η γλωσσική της τόλμη την οδηγούσε σε μία ιδιαίτερα ευρηματική λεξιπλασία. Είχε τιμηθεί με το Χρυσό Σταυρό του Tάγματος της Tιμής (2001) από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο, ήταν τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, στην οποία κατέλαβε την έδρα των γραμμάτων που είχε μείνει κενή μετά τον θάνατο του Νικηφόρου Βρεττάκου — η τρίτη γυναίκα στην ιστορία της Ακαδημίας (μετά τις Γαλάτεια Σαράντη και Αγγελική Λαΐου) και το 2015 αναγορεύτηκε σε επίτιμη διδάκτορα της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ.
Η πρώτη ποιητική συλλογή της κυκλοφόρησε με τίτλο Ποιήματα το 1952 για να ακολουθήσει μια σειρά βιβλίων, συνολικά 18 με τελευταίο το Άνω τελεία ( 2016). Εκτός των ποιητικών της συλλογών, έχει κυκλοφορήσει και τρία βιβλία με πεζά. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, στα Γαλλικά, στα Ισπανικά, στα Ιταλικά, στα Πολωνικά, στα Βουλγαρικά, στα Γερμανικά και στα Σουηδικά.
22/2/20
Η πρώτη ποιητική συλλογή της κυκλοφόρησε με τίτλο Ποιήματα το 1952 για να ακολουθήσει μια σειρά βιβλίων, συνολικά 18 με τελευταίο το Άνω τελεία ( 2016). Εκτός των ποιητικών της συλλογών, έχει κυκλοφορήσει και τρία βιβλία με πεζά. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, στα Γαλλικά, στα Ισπανικά, στα Ιταλικά, στα Πολωνικά, στα Βουλγαρικά, στα Γερμανικά και στα Σουηδικά.
22/2/20
Δημοσίευση σχολίου