Η 7η Σεπτεμβρίου 1978 ήταν και παραμένει μια ξεχωριστή ημερομηνία για την πορεία των Who. Εκείνη την ημέρα έφυγε από τη ζωή ο ιστορικός ντράμερ του Keith Moon και τα τρία εναπομείναντα μέλη Daltrey, Townshend και Entwistle καλούντο να αποφασίσουν να θα συνεχίσουν με άλλο ντράμερ. Έτσι αποφάσισαν να συναντηθούν με τον manager τους Bill Curbishley και να πάρουν μια οριστική απόφαση, να συνεχίσουν με καινούργιο ντράμερ ή να σταματήσουν. Η απόφασή τους ήταν να συνεχίσουν και έτσι στο τραπέζι άρχισαν να πέφτουν τα ονόματα των υποψηφίων αντικαταστατών του Moon. Σχεδόν αμέσως ο Townshend πρότεινε τον ντράμερ των Faces που είχε παίξει μαζί τους στο soundtrack του Tommy κι ο Curbishley τον πήρε τηλέφωνο για να διερεύνηση τις προθέσεις του. Ο Jones σχεδόν αμέσως του απάντησε αρνητικά και ο λόγος ήταν ότι ήταν στενός φίλος του Keith Moon αλλά κι ότι την βραδιά που πέθανε, ήταν μαζί του στο πάρτι του Paul McCartney! Άρα είχε σοβαρό πρόβλημα να τον αντικαταστήσει! Τότε τον κάλεσε ο Townshend και του είπε ότι ήταν η μοναδική επιλογή τους και ήταν ένας mod και δεν μπορούσε να τους αρνηθεί. Τελικά οι όποιες αντιδράσεις του Kenny Jones κάμφθηκαν και έκατσε στο σκαμνάκι του ντράμερ, με την επίσημη ανακοίνωση πρόσληψης του να γίνεται το Νοέμβριο του 1978. Αργότερα, έγινε γνωστό ότι «έπαιξε» και το όνομα του Phil Collins, ντράμερ των Genesis που εκείνη την εποχή βρισκόντουσαν σε διακοπές και ο Collins είχε προσωπικά προβλήματα με το διαζύγιό του και ήθελε να αποσπάει κάπου την προσοχή του. Ο Phil Collins είχε πάρει μέρος στην κινηματογραφική μεταφορά της rock όπερας Tommy, παίζοντας τον Uncle Ernie, ένα παιδόφιλο. Τελικά η ιδέα να παίξει με τους Who δεν προχώρησε.
Οι Who ήταν ενθουσιασμένοι με την πρόσληψη του Kenny Jones που εξ αρχής τους είχε πει ότι ήθελε να «περάσει» το προσωπικό του ύφος και να μην παίζει όπως ο Moon με τον οποίο μάλιστα είχαν τον ίδιο τεχνικό! Την πρώτη δισκογραφική εμφάνιση με τους Who έκανε στο άλμπουμ Face Dances (1981) αλλά και στο It’s Hard(19820. Έπαιξε ακόμα στο soundtrack της ταινίας McVicar όπου πρωταγωνίστησε ο Roger Daltrey kκαι συνόδευσε το συγκρότημα στις περιοδείες του 1979 και του 1982. Επίσης έπαιξε με τους Who στο Live Aid (1985), κι έκανε την τελευταία εμφάνισή του μαζί του το 1988 όταν τιμήθηκαν από τη Βρετανική Βιομηχανία Δίσκου για την προσφορά τους. Στο reunion του 1989, τον αντικατέστησε ο Simon Phillips. Τα τελευταία χρόνια ο πιο τακτικός ντράμερ τους είναι ο Zak Starkey, γιός του Ringo Starr.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
9/1/20
Οι Who ήταν ενθουσιασμένοι με την πρόσληψη του Kenny Jones που εξ αρχής τους είχε πει ότι ήθελε να «περάσει» το προσωπικό του ύφος και να μην παίζει όπως ο Moon με τον οποίο μάλιστα είχαν τον ίδιο τεχνικό! Την πρώτη δισκογραφική εμφάνιση με τους Who έκανε στο άλμπουμ Face Dances (1981) αλλά και στο It’s Hard(19820. Έπαιξε ακόμα στο soundtrack της ταινίας McVicar όπου πρωταγωνίστησε ο Roger Daltrey kκαι συνόδευσε το συγκρότημα στις περιοδείες του 1979 και του 1982. Επίσης έπαιξε με τους Who στο Live Aid (1985), κι έκανε την τελευταία εμφάνισή του μαζί του το 1988 όταν τιμήθηκαν από τη Βρετανική Βιομηχανία Δίσκου για την προσφορά τους. Στο reunion του 1989, τον αντικατέστησε ο Simon Phillips. Τα τελευταία χρόνια ο πιο τακτικός ντράμερ τους είναι ο Zak Starkey, γιός του Ringo Starr.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
9/1/20
Δημοσίευση σχολίου