Η όρασή του δεν στάθηκε πρόβλημα στο να ξεκινήσει από την ηλικία των 3 ετών να παίζει κιθάρα, ακουμπώντας την προσαρμόζοντάς την στα γόνατά του, δημιουργώντας έτσι ένα πρωτοποριακό παίξιμο.
Στα 15 του σχημάτισε τους Blue Direction, με τους οποίους άρχισε να εμφανίζεται σε clubs της περιοχής του Τορόντο. Σύντομα γνώρισε δύο άλλους μουσικούς, τους Joe Rockman μπάσο και Tom Stephen ντραμς, με τους οποίος σχημάτισε τους Jeff Healey Band. Παρ’ όλο το εμφανές ταλέντο του και τα καλά δικά τους τραγούδια που είχαν, ο Jeff Healey δίσταζε να πάει τη δουλειά του σε δισκογραφική εταιρεία. Έτσι, χωρίς να το ξέρει, ο μπασίστας Joe Rockman αποφάσισε να πάει μια κασέτα με τραγούδια τους στην Arista Rec που τους προσέφερε συμβόλαιο. Το πρώτο άλμπουμ τους με τίτλο See the Light (1988, Νο 22 Αμερική, Νο 58 Μ.Βρετανία, Νο 25 Καναδάς) μας σύστησε ένα καταπληκτικό καινούργιο κιθαρίστα, που εκτός από καλός κιθαρίστας και συνθέτης, προσέφερε και νεωτερισμό στο παίξιμο της κιθάρας. Το See the Light (σ.σ. προσέξατε το οξύμωρο του τίτλου με την προσωπική του κατάσταση;), έβγαλε μια μεγάλη επιτυχία, το "Angel Eyes" (Νο 5 Αμερική) αλλά και τα "Confidence Man" και "Hideaway".
Ένα πολύ καλό άλμπουμ που πρέπει να ακούσετε. Τις ημέρες που ηχογραφούσαν τα τραγούδια του άλμπουμ See the Light, τους προτάθηκε να διασκευάσουν 4 κλασικά blues rock για το soundtrack της ταινίας Road House με πρωταγωνιστή τον Patrick Swayze. Μάλιστα το συγκρότημα εμφανίζεται σε μια στιγμή στην ταινία, παίζοντας σε ένα club. Τα 4 blues rock τραγούδια που διασκεύασαν είναι τα "Roadhouse Blues"(Doors), "I'm Tore Down"(Sonny Thompson), Boy Williamson), “When the Night comes down from the sky” (Dylan) και "Hoochie Coochie Man"(Willie Dixon).
To 1990 κυκλοφόρησαν το δεύτερο άλμπουμ τους με τίτλο Hell to Pay (Νο 27 Αμερική, Νο 18 Μ.Βρετανία, Νο 5 Καναδάς) όπου συμμετείχαν και οι George Harrison, Jeff Lynne, Bobby Whitlock και Mark Knopfler. Το μοναδικό παίξιμό του είχε πλέον αναγνωριστεί! Το Hell to Pay έβγαλε 2 μεγάλες επιτυχίες, τα "I Think I Love You Too Much", σύνθεση του Mark Knopfler και τη διασκευή τους στο κλασικό κομμάτι του George Harrison, "While My Guitar Gently Weeps", standard σε κάθε κιθαρίστα. Ακολούθησαν τα άλμπουμ Feel this (1992), Cover to Cover (1995) με 14 διασκευές, όλες ενδιαφέρουσες . Τελευταίο άλμπουμ με τους Jeff Healey Band ήταν το Get Me Some(2000) και το συγκρότημα διαλύθηκε, γιατί ο Jeff Healey ήθελε να ακολουθήσει μια καριέρα προς τη jazz μουσική για αυτό και κυκλοφόρησε 3 CDs (Among Friends, Adventures in Jazzland και It’s Tight like that) με συνθέσεις από jazz τραγούδια των δεκαετιών 20 και 30!Για να υποστηρίξει τις καινούργιες δουλειές του είχε σχηματίσει τους
Jeff Healey's Jazz Wizards όπου έπαιζε και τρομπέτα. Ο ίδιος είχε μια πολύ μεγάλη συλλογή δίσκων 78 στροφών(!) που ξεπερνούσε τις 30.000, νούμερο πολύ μεγάλο για συλλέκτη δίσκων αυτής της κατηγορίας. Από την αρχή της δεκαετίας του 00, επαναδραστηριοποίησε τη blues πλευρά του και άρχισε να περιοδεύεις την Ευρώπη. Πέθανε το 2008, χτυπημένος από τον καρκίνο στους πνεύμονες. Ήταν μόνο 41 ετών. Λίγες εβδομάδες αργότερα κυκλοφόρησε το τελευταίο άλμπουμ του Mess of Blues.
TRIVIA
Συμμετέχει σαν καλεσμένος στο άλμπουμ του Ian Gillan, Gillan's Inn(2006) παίζοντας στο When A Blind Man Cries!.
Ο Δήμαρχος του Τορόντο, τιμώντας την προσφορά του στη μουσική μετονόμασε το πάρκο Woodford Park σε Jeff Healey Park.
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
See the Light (1988)
Hell to Pay (1990)
Δημοσίευση σχολίου