ήταν, για τους φίλους του rock εκείνα τα χρόνια, ότι είναι το Ευαγγέλιο για τον χριστιανό. Όπως ήταν φυσικό τα λόγια του Πητ Κωνσταντέα μού δημιούργησαν κάποιες αμφιβολίες. Αλήθεια θα πρόσθετε κάτι στη λατρεία μου για τους Dire Straits ένα live album; Τελικά, όχι μόνο αποφάσισα πως ήθελα να ακούσω τα αριστουργήματα των τεσσάρων πρώτων δίσκων του συγκροτήματος σε live εκτέλεση, αλλά δεν δίστασα
να ταξιδέψω σε άλλη πόλη για να αποκτήσω το πρώτο και
σημαντικότερο live album των Dire Straits. Φυσικά δεν το μετάνιωσα ποτέ.
Η ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ
Το 1982 είναι μια πολύ σημαντική χρονιά για τους Dire Straits. Τον Σεπτέμβριο κυκλοφορεί το “Love over gold” που αποθεώνεται από κοινό και κριτικούς, με τις πωλήσεις του να ξεπερνούν τα 2.000.000 τις πρώτες έξι εβδομάδες της κυκλοφορίας του. Ο Pick Withers (ο σπουδαίος drummer, που είχε ουσιαστική συνεισφορά στον ήχο του συγκροτήματος, καθώς ταίριαζε απόλυτα με τον μπασίστα John Illsley ) αποχωρεί και τη θέση του παίρνει ο Terry Williams ( πρώην μέλος των Rockpile). Ξεκινούν μια μεγάλη περιοδεία, που διαρκεί οκτώ μήνες, για την προώθηση του “Love over gold”, ενώ στις 10 Ιανουαρίου του 1983 κυκλοφορούν ένα E.P (με τίτλο ExtendedancEPlay ) που επίσης γνωρίζει μεγάλη εμπορική επιτυχία. Η περιοδεία τους ολοκληρώνεται με δυο
μεγαλειώδεις συναυλίες στο Hammersmith Odeon του Λονδίνου στις 22 και 23 Ιουλίου 1983 με το υλικό του διπλού δίσκου “Alchemy” προέρχεται από τις συγκεκριμένες συναυλίες (και ειδικά από τη δεύτερη). Η ηχογράφηση έγινε από τον Mike McKenna με τη βοήθεια της κινητής μονάδας ηχογραφήσεων των Rolling Stones, ενώ ο Nigel Walker έκανε το μιξάρισμα, στα AIR Studios του Λονδίνου, τον Νοέμβριο του 1983. Η σύνθεση των Dire Straits εκείνη την εποχή είναι: Mark Knopfler – κιθάρα, φωνητικά, Alan Clark – keyboards, John Illsley – μπάσο, Hal Lindes – κιθάρα, Terry Williams – drums, ενώ συνεργάζονται και οι: Tommy Mandel - keyboards, Mel Collins -σαξόφωνο και Joop de Korte- percussion.
Το “Alchemy” είναι μια απόδειξη της μουσικής ευφυΐας του Mark Knopfler. Με το blues παίξιμό του στο “Once Upon A Time In The West”, που ανοίγει το album άμεσα «αιχμαλωτίζει» τον ακροατή, ενώ με τον ευθύ και γνήσιο rock ρυθμό του “Solid Rock” σε ωθεί να χορέψεις μιμούμενος τις φιγούρες του. Ο ήχος της κλασικής κιθάρας του “Private Investigations”, στα χέρια του, αποκτά άλλη διάσταση. Έχεις την αίσθηση ότι παίζουν τρεις κιθαρίστες κι όχι ένας. Στο “Romeo and Juliet”
η εκτέλεση είναι πιο χαλαρή και πιο διασκεδαστική, σε σύγκριση με εκείνη του “Making movies”. Τα καλύτερα κομμάτια του album είναι εκείνα που έχουν τη μεγαλύτερη διάρκεια. Την 11λεπτη εκτέλεση του “Sultans of Swing” χαρακτηρίζει ένα solo στο οποίο ο Knopfler παίζει με
ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα και επιδεξιότητα, σε σύγκριση με τη studio εκτέλεση. Στη μέση του κομματιού υπάρχει μια μελωδική «γέφυρα», ο ρυθμός πέφτει, αλλά ξαφνικά γίνεται μια «έκρηξη» και η κιθάρα του Mark σαρώνει τα πάντα! Η 14λεπτη εκτέλεση του “Tunnel of love”
ξεκινά με μια διαφορετική εισαγωγή, που δημιουργεί μια ηρεμία στο κοινό, λίγο πριν ξεδιπλωθεί αυτό το αριστουργηματικό τραγούδι με την κιθάρα του Knopfler «να παίρνει φωτιά» και ο ήχος της να πλημμυρίζει την αίθουσα. Φυσικά ακρογωνιαίος λίθος του άλμπουμ είναι το “Telegraph road”, σε μια 13λεπτη εκτέλεση με όλες τις εναλλαγές και τα μελωδικά περάσματα, που δημιουργεί ένταση και αναμφίβολα κόβει την ανάσα. Το “Expresso love” ξεκινά με μια διαφορετική εισαγωγή, που θυμίζει λίγο το “Industrial disease” από το “Love over gold” και συνεχίζει σε μια εκτέλεση που δίνει έμφαση στη rock πλευρά του κομματιού. Το “Two young lovers” και το instrumental "Going Home –
Theme from 'Local Hero” συμπληρώνουν το tracklist, χωρίς να δικαιώνουν την επιλογή τους. Προφανώς επιλέχτηκαν για εμπορικούς λόγους, ώστε να προωθηθεί το «ExtendedancEPlay» και το soundtrack της ταινίας “Local Hero” της οποίας τη μουσική είχε γράψει ο Mark Knopfler. Πάντως το solo σαξόφωνου του Mel Collins στο “Two young lovers” είναι εξαιρετικό και δίνει άλλη διάσταση στο κομμάτι. Το “Alchemy” κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1984 (14/3/1984) και μπήκε στο Top 3 του UK Albums Chart.
Το εξώφυλλο του album βασίστηκε στον πίνακα του Αυστραλού Brett
Whiteley “Alchemy”(1974). Η εικόνα μιας κιθάρας με χείλη ζωγραφισμένα πάνω της, την οποία κρατά ένα χέρι, έχει προστεθεί στον αυθεντικό πίνακα. Ο αυθεντικός πίνακας αποτελείται από 18 ξύλινα panels που το καθένα έχει διαστάσεις: 203 cm x 1615 cm x 9 cm. Ο Whiteley χρειάστηκε αρκετά χρόνια για να ζωγραφίσει τον πίνακα. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι, ενώ τον είχε πουλήσει, τον αγόρασε ξανά για να τον ολοκληρώσει. Το συγκρότημα είχε γνωρίσει τον Whiteley
κατά τη διάρκεια της περιοδείας τους στην Αυστραλία και είχαν εντυπωσιαστεί από τους πίνακές του. Ο Knopfler του ζήτησε να σχεδιάσει το εξώφυλλο του live album που σκόπευαν να ηχογραφήσουν και εκείνος προσφέρθηκε να τους «δανείσει» ένα μέρος του “Alchemy”.
Έτσι πάρθηκε η απόφαση να ονομαστεί “Alchemy” και το album.
Το video και το CD To “Alchemy” κυκλοφόρησε παράλληλα και σε VHS video cassette.
Επανακυκλοφόρησε digitally remastered το 1995, ενώ σε DVD και Blu- ray κυκλοφόρησε το 2010. Η εισαγωγή (στο οπτικοακουστικό υλικό) γίνεται με ένα συμπαθητικό video clip, που παρουσιάζει τα μέλη του συγκροτήματος να διασκεδάζουν παίζοντας μπιλιάρδο, με μουσική υπόκρουση το Saturday Night at the Movies (των The Drifters). To Alchemy” κυκλοφόρησε σε διπλό CD το 1995. Στη συγκεκριμένη έκδοση, σε σχέση με την αρχική, προστέθηκε το κομμάτι “Love over
gold”. Είναι χαρακτηριστικό ότι το “Love over gold”, όπως και το “Once Upon A Time In The West” δεν τα έπαιξαν ποτέ ξανά live. Στο DVD περιλαμβάνεται και ο σύντομος λόγος-εισαγωγή του Knopfler στο “Tunnel of love”. Δυστυχώς σε καμιά από τις επανεκδόσεις δεν θα βρούμε τα υπόλοιπα κομμάτια που έπαιξαν εκείνη τη βραδιά (Portobello Belle, Twisting by the pool, Industrial disease και The Rocks and the Thunder).Τι έκαναν μετά… Μεταξύ 1983 και 1984 ο Mark Knopfler συμμετέχει και σε άλλα projectsεκτός των Dire Straits. Γράφει μουσική για τα films Local Hero and Cal,
ενώ κάνει παραγωγή στο album του Bob Dylan “Infidels” ( με τη συμμετοχή του Alan Clark στα keyboards). Το 1984, ο John Illsley κυκλοφορεί το πρώτο του solo album, Never Told a Soul, στο οποίοσυμμετέχουν οι: Mark Knopfler, Alan Clark και Terry Williams. Ο Knopfler προσθέτει δεύτερο κημπορντίστα, απολύει τον Hal Lindes και συνεργάζεται με τον Omar Hakim (ντράμερ του Sting) για την ηχογράφηση του νέου album. Αντιλαμβάνεται ότι το συγκρότημα έχει ολοκληρώσει έναν κύκλο και δηλώνει: «Θέλω να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό τώρα. Μπορεί να είναι κάτι με ακουστική κιθάρα, μεσυμφωνικό ήχο χάλκινων πνευστών. Δεν είμαι σίγουρος ακόμη». Ένα χρόνο αργότερα, οι Dire Straits, θα μας χαρίσουν το “Brothers in Arms”και θα έρθουν στην Ελλάδα για πρώτη και μοναδική φορά.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Στο “Alchemy”, μακριά από τους περιορισμούς του studio και με πολλή ενέργεια στον ήχο τους, οι Dire Straits σε παρασύρουν σε μια πτήση, που ξεκινά από τις πρώτες νότες του “Once Upon A Time In The West” και ολοκληρώνεται με τον ήχο από το σαξόφωνο στο κλείσιμο του Going
Home – Theme from Local Hero”. Σαν πραγματικοί «αλχημιστές» εκείνη την εποχή μπορούσαν να μετατρέψουν τα πάντα σε ατόφιο
χρυσάφι. Η μία επιτυχία διαδεχόταν την άλλη και o νέος κύκλος, που ξεκινούσε μετά το “Alchemy”, φαινόταν ότι θα κρατούσε πολλά χρόνια. Η τεράστια εμπορική επιτυχία του “Brothers in Arms” λειτούργησε διαλυτικά για το συγκρότημα. Έτσι το “Alchemy” μοιάζει να σηματοδοτεί περισσότερο την αρχή του τέλους, παρά το τέλος της αρχής των Dire Straits.
ΘΟΔΩΡΟΣ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ
29/12/19
Δημοσίευση σχολίου