Η αναπάντεχη συνεργασία Jimmy Page και Black Crowes, απέδωσε το διπλό cd Live at the Greek: Excess All Areas που κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 2000 από την ανεξάρτητη musicmaker.com. Από τα 20 κομμάτια του, τα 13 ήταν γνωστά τραγούδια των Led Zeppelin και τα 7 διασκευές κλασικών blues standards και κανένα των Black Crowes. Aργότερα, ο τραγουδιστής του συγκροτήματος δήλωσε ότι «δεν το διασκέδασα πολύ. ΟΚ ο Jimmy είναι ένας καταπληκτικός κιθαρίστας αλλά δεν είμαι fan των στίχων του Robert Plant και δεν το διασκέδασα. Κάπου βαρέθηκα» (σ.σ. για φαντάσου)
Το μεγάλο όπλο είναι η παρουσία του Jimmy Page που καθορίζει στο απόλυτο τον ήχο των εκτελέσεων. Από την άλλη πλευρά, ο Chris Robinson χωρίς να κάνει καμία προσπάθεια να ακουστεί σαν Robert Plant, καταφέρνει να κάνει δικά του τα τραγούδια των Led Zeppelin και οι εκτελέσεις να ξεφύγουν από ένα tribute. Για το ηχητικό κομμάτι των Jones και Bonham τα πράγματα είναι σίγουρα πιο εύκολα.
Ευχάριστη έκπληξη η παρουσία των Nobody’s Fault but Mine (από το μεταλλικό Presence), "Ten Years Gone", "In My Time of Dying" και "Sick Again" (από το Physical Graffiti), και γράφω ευχάριστη, γιατί οι περισσότερες διασκευές αναλώνονται στα τραγούδια των 4 πρώτων δίσκων τους. Κλαψιάρικη αλλά υπέροχη η εκτέλεση του “You Shook me”, πιο μεγάλη όμως έκπληξη η παρουσία του άγνωστου Hey, Hey, What Can I Do" που ήταν B-side στο single "Immigrant Song"! Μου λείπουν οι λαρυγγισμοί του Plant στο break του Whole lotta Love, μου λείπει η Blues αίσθηση της φωνής του αλλά όταν τελειώσει η ακρόαση, η γεύση που αφήνει είναι μάλλον γλυκεία.
Οι blues διασκευές των Wake up this Morning (του B.B. King), Shape of Things to Come (Yardbirds), Sluppy Drunk (Jimmy Rodgers) και Oh Well (σύνθεση του Peter Green πρώτη εκτέλεση από τους Fleetwood Mac), δεν αισθάνομαι ότι προσθέτουν τίποτε αλλά και δεν λειτουργούν αρνητικά. Ειδικά στο Shape of Things to Come, o Chris Robinson κάνει δικό του το τραγούδι όπως και ο Jimmy Page το Oh Well.
Ακούγοντας ξανά και ξανά το Live at the Greek: Excess All Areas, καταλαβαίνεις δεν έκαναν προσπάθεια να προσεγγίσουν τα τραγούδια του μεγάλου αγγλικού συγκροτήματος και να τα προσαρμόσουν στον ήχο των Black Crows αλλά να τα παίξουν όπως οι Led Zeppelin. Ίσως γι αυτό να βαρέθηκε ο Chris Robinson.
Έως τότε, οι Black Crows είχαν αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις μες την κυκλοφορία των πρώτων 2 άλμπουμ του Shake Your Money Maker (1990) και The Southern Harmony and Musical Companion (1992). Έως τη στιγμή της κοινής περιοδείας τους, είχαν κυκλοφορήσει 5 άλμπουμ και ο Jimmy Page τα δύο μέτρια άλμπουμ των The Firm και το προσωπικό του Outrider που είχε αφήσει καλές εντυπώσεις. Το πάντρεμα των δύο εντελώς διαφορετικών μουσικών σχολών είχε εντυπωσιάσει κοινό και κριτικούς και ιδιαίτερα η απόφαση του Page να ξαναπαίξει με συγκρότημα, έστω κι αν είχαν προηγηθεί οι Firm. ‘Όμως στην περίπτωση των Black Crowes έχουμε την ιδιοποιό διαφορά ότι η μουσική σχολή τους διαφέρει κατά πολύ από αυτή των Firn αλλά και των Led Zeppelin. Η κοινή περιοδεία ξεκίνησε τον Οκτώβριο 1999 κι από τις 55 ημερομηνίες που είχαν ανακοινώσει, έπαιξαν μαζί μόνο τις 11 κι αυτό λόγω εντόνων διαφωνιών του κιθαρίστα των Black Crows, Chris Robinson και του Jimmy Page και την αποχώρηση του τελευταίου. Στο βιβλίο του ντράμερ του συγκροτήματος Steve Gorman, Hard to Handle: The Life and Death of The Black Crowes, αναφέρει ότι ο Page εξαφανίστηκε χωρίς να ενημερώσει κανέναν μετά από την εμφάνιση τους στην τηλεοπτική εκπομπή The Tonight Show. Ο Gorman σημειώνει ότι ο Page, αντιμετώπιζε κάποια προσωπικά προβλήματα κι η υπόλοιπη περιοδεία ακυρώθηκε. Την αιτία εξαφάνισης του την έμαθε ενάμισι χρόνο μετά από τον άνθρωπο που την προκάλεσε, τον κιθαρίστα των Black Crowes, Chris Robinson. Ο Page έχοντας αισθανθεί μια άνεση με το συγκρότημα αφού είχε ήδη παίξει 11 συναυλίες μαζί τους, προσφέρθηκε να γράψει τραγούδια με τους αδελφούς Robinson για το επόμενο άλμπουμ τους, αλλά ο Rich του απάντησε με ένα ξερό «No thanks! ... Δεν χρειαζόμαστε περισσότερα τραγούδια». Ο Page αισθάνθηκε προσβεβλημένος κι αποχώρησε! Ο Gorman στο βιβλίο του δεν περιορίζεται μόνο σε αυτό το επεισόδιο αλλά περιγράφει τον αδελφό του Rich, τον τραγουδιστή Chris Robinson σαν "τον πιο οδυνηρό άνθρωπο που έχει γνωρίσει!" .
Υπενθύμισε ένα περιστατικό που συνέβη όταν ο γνωστός Αμερικάνος ραδιοφωνικός παραγωγός και τηλεπαρουσιαστής Howard Stern ζήτησε από τους Black Crowes να παίξουν στο πάρτι των 60ων γενεθλίων του το 2014. Ο Stern τους είπε να παίξουν δωρεάν αντισταθμίζοντας την βοήθεια του που τους είχε προσφέρει, παίζοντας τα τραγούδια τους. Η απάντηση του Chris Robinson ήταν " Fuck Howard Stern. Δεν του χρωστάω τίποτα" με τον Gorman να ισχυρίζεται ότι ο Chris ήθελε προσωπικά $150,000 για να εμφανιστεί. Δεν τα πήρε και απαγόρευσε στο συγκρότημα να εμφανιστούν χωρίς αυτόν! Προσθέτει δε ότι ο Chris ήθελε το 75% του συνόλου των εισοδημάτων του συγκροτήματος. Αυτή ήταν μια αναβάθμιση από το 33 μερίδιο του 1/3 τοις εκατό που είχε λάβει ", γράφει ο ντράμερ, προσθέτοντας ότι αρνήθηκε την πρόταση να γίνει μισθωτός υπάλληλος του συγκροτήματος που τόσο είχε συμβάλει.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Το συγκρότημα συνέχισε την πορεία του, κυκλοφορόντας το 2001 το άλμπουμ Lions, ενώ έχουν αρχίσει οι διαφωνίες μεταξύ των 2 αδελφών. Τελικά διαλύθηκαν το 2015 με τον Chris Robinson να σχηματίζει τους Chris Robinson Brotherhood (τους είχε σχηματίσει το 2011 και τον Chris να συνεχίζει προσωπική καριέρα σχηματίζοντας τους The Magpie Salute. Ο Jimmy Page απασχολήθηκε με τις remastered επανεκδόσεις της δισκογραφίας των Led Zeppelin, ενώ έχουν ακουστεί κατά περιόδους πολλά για ένα δεύτερο προσωπικό άλμπουμ που όμως δεν κυκλοφορεί ποτέ.
TRIVIA
- H πρώτη κυκλοφορία του διπλού cd έγινε το Φεβρουάριο του 2000 με το εξώφυλλο που εμφανίζεται στη στήλη. Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, επανακυκλοφόρησε από την ΤVΤ με ελαφρά διαφορετικό εξώφυλλο (στην ουσία έχουν αντιστρέψει τα χρώματα και με διαφορετική σειρά τραγουδιών.
- Τέλος, όπως θα παρατηρήσατε δεν παίζουν κανένα τραγούδι από την δισκογραφιά των Black Crowes και αυτό συνέβη γιατί αντιμετώπισαν νομικά προβλήματα, που είχαν να κάνουν με τη συμμετοχή του Page στο να παίξει τραγούδια τους!
- To Greek Theater έχει χωρικότητα 5.870 καθισμένων θέσεων και βρίσκεται στο Griffith Park του Los Angeles, California. Ονομάστηκε έτσι γιατί η σκηνή του μοιάζει με αρχαίο ελληνικό ναό!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
3/11/19
Εντυπωσιακο αρθρο, βγαλμενο απο τα παλια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητηρια (ειδικα για τα εμπνευσμενα "τι εκαναν μετα")