URIAH HEEP LIVE (1973) ΥΠΕΡΚΛΑΣΙΚΟ LIVE ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 70

Να ξεκινήσω, ζητώντας συγνώμη από το μεγάλο συγκρότημα των Uriah Heep, που αυτό το πολύ καλό διπλό live άλμπουμ, δεν το παρουσίασα πολύ νωρίτερα, ως όφειλα. Κάλιο αργά παρά ποτέ! Αγοραστής του ον, λίγα χρόνια μετά την κυκλοφορία του (σ.σ, έχω γράψει επανειλημμένα ότι τη δεκαετία του 70, οι δίσκοι κυκλοφορούσαν με καθυστέρηση 6 μηνών έως κι ενός χρόνο), το Uriah Heep Live με κέρδισε αμέσως. Άμεσο, καλοπαιγμένο, με τις πλούσιες μελωδίες στην πρώτη γραμμή και με μια πολύ καλή επιλογή τραγουδιών, το άλμπουμ έρχεται και κλείνει αύτη την περίοδο που είχε ξεκινήσει από τον Ιούνιο του 1970 με την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ τους ...Very 'Eavy ...Very 'Umble και συνέχισε με τα  Salisbury,  Look at Yourself,  Demons and Wizards (κορυφαίο) και Magician’s Birthday. To set list των τραγουδιών είναι αντιπροσωπευτικό της έως τότε δισκογραφίας τους με τη συμμετοχή του κόσμου να βοηθάει στην γενική ατμόσφαιρα.  Το εναρκτήριο…λάκτισμα με το υπέροχο Sunrise και την πάντα γλυκεία ερμηνεία του χαρισματικού David Byron, είναι ότι καλύτερο για εμάς που ξέρουμε τον ήχο τους αλλά και για τους νεότερους που θέλουν να τους μάθουν. Από εκεί και πέρα, ακολουθούν μια σειρά επιτυχιών τους, όπως "Traveller in Time" (σ.σ. πανέμορφο), “Gypsy”, “Tears in my Eyes”, «July Morning» (σ.σ. νομίζω ότι το παίζουν ένα τόνο πιο αργό σε σχέση με το άλμπουμ αλλά είναι από τα highlight του δίσκου), “Look at yourself”, ‘Easy livin” (σ.σ. ακόμα πιο σφιχτό σε σχέση με τη studio εκτέλεση), “Love Machine” και το άλμπουμ κλείνει με ένα 8λεπτο Rock’n’Roll medley. Να μείνω λίγο ακόμα στα τραγούδια του και στην 13λεπτη(!) εκτέλεση του “Gypsy”  με τον κιθαρίστα Mick Box να το παίρνει πάνω του. Κουραστική αλλά εντυπωσιακή εκτέλεση! Το Uriah Heep Live ανήκει στην κατηγορία των μεγάλων διπλών live άλμπουμ που χαρακτήρισαν τη δεκαετία του 70 (Νο 23 Μ.Βρετανία, Νο 37 Αμερική) αλλά και την πορεία του ιδίου του συγκροτήματος.
Δυστυχώς, η ηχογράφησή του δεν συνδυάστηκε με ταυτόχρονη κινηματογράφηση με αποτέλεσμα να μην έχουμε εικόνα. Εκείνον που θα ήθελα να δω είναι ο τραγουδιστής David Byron που συνδύασε τη μοναδική ερμηνεία του με την πολύ καλή σκηνική παρουσία του. Όσοι βρετανοί μουσικοί δημοσιογράφοι τον είχαν δει, ακόμα μιλούν με τα καλύτερα λόγια. Πόσο κρίμα, να φύγει από τη ζωή τόσο νωρίς  σε ηλικία 38 ετών.
Στο εγγύς μέλλον, έχω ετοιμάσει την παρουσίαση ενός ακόμα live άλμπουμ του μεγάλου βρετανικού συγκροτήματος, από τη ..σύγχρονη εποχή!

TRIVIA
Την ιδέα της κυκλοφορίας του άλμπουμ, είχε ο manager τους και παραγωγός τους Gerry Bron. Το συγκρότημα συμφώνησε με την ιδέα κι άρχισε να μαγνητοφωνεί διάφορες συναυλίες του στη Μ.Βρετανία, ηχογραφήσεις που καμία τους δεν διασώθηκε είτε γιατί σβήστηκαν για να επαναηχογραφηθούν είτε γιατί δεν είχαν καλό ήχο λόγω τεχνικών θεμάτων! Σε εκείνη την περιοδεία είχαν μαζί τους ένα κινητό studio όπου είχαν ηχογραφήσει 3 συναυλίες του; Τα δύο λόγω τεχνικών θεμάτων ήταν σχεδόν αδύνατον να τις ακούσεις, η δε τρίτη ήταν αυτό που τελικά επέλεξαν για να κυκλοφορήσουν σε δίσκο, στο Birmingham Odeon. To πρόβλημα ήταν ότι τόσο η ακουστική όσο και η σκηνή του ήταν πολύ μικρή για να χωρέσει το Hammond του Hensley αλλά και το χώρο που ήθελαν οι υπόλοιποι 4. Κυρίως, λόγω ακουστικής είχαν απορρίψει την ιδέα ότι η ηχογράφηση στο Birmingham Odeon θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί, αλλά όταν άκουσαν, κατάλαβαν ότι ήταν πολύ καλή. Το εξώφυλλο του δίσκου το έκαναν έτσι που να μοιάζει με πρόγραμμα συναυλίας.  
Το video που συνοδεύει το άρθρο ΔΕΝ προέρχεται από τη συγκεκριμένη συναυλία στο Birmingham αλλά από περιοδεία στην Ιαπωνία της ιδίας χρονικής περιόδου. 
Υ.Γ.
Ίσως οι παλαιότεροι που θυμούνται όλα τα τραγούδια του δίσκου, να αντιλήφθηκαν ότι δεν αναφέρθηκα διόλου στο “Sweet Loraine” που να πάντα εξενεύριζε!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
26/10/19

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος