Η φετινή επέτειος του Woodstock, συνέπεσε με τα 53 χρόνια από την ημέρα διεξαγωγής του μεγάλου φεστιβάλ και πολλές άγνωστες λεπτομέρειες ήλθαν στην επιφάνεια. Μια από αυτές είναι και συγκροτήματα που εμφανίστηκαν αλλά πήραν ελάχιστη ή και καθόλου δημοσιότητα.
Η αλήθεια είναι ότι όταν ακούμε Woodstock, στο μυαλό μας έρχονται οι Who με τον Roger Daltrey να σηκώνει τα μανίκια του και να κρέμονται τα κρόσσια από το μπουφάν του, ο Alvin Lee με τα σαμπό και το ατελείωτο σόλο του στο “I’m going home”, ένας άγνωστος μαύρος τραγουδιστής (Richie Havens) που άνοιξε το φεστιβάλ κι έμεινε στην ιστορία, οι Santana με τον 17χρονο ντράμερ τους Michael Shirieve αλλά και ο Joe Cocker με τις μοναδικές χειρονομίες του. Στο σημερινό άρθρο θα διαβάσετε για 11 καλλιτέχνες που ήταν εκεί, έπαιξαν αλλά δεν εμφανίστηκαν στην ταινία και στα 2 άλμπουμ με αποτέλεσμα η συμμετοχή τους να περάσει απαρατήρητη. Βέβαια, η ταινία είναι ο βασικός φορέας του μηνύματος των τριών ημερών αλλά και της έντασης των καλλιτεχνών που εμφανίστηκαν σε αυτή. Γιατί όπως θα διαβάσετε κι άλλοι ήταν εκεί, αλλά για διάφορους λόγους δεν εμφανίστηκαν στην ταινία και …χάθηκαν. Ευτυχώς, η εμφάνισής τους ηχογραφήθηκε και αρκετά από τα τραγούδια τους συμπεριλήφθηκαν σε μετέπειτα κυκλοφορίες του Woodstock ή και σε δικά τους άλμπουμ από εκείνη τη βραδιά.
Και πρώτοι έρχονται οι σχεδόν άγνωστοι στην Ευρώπη αλλά πολύ δημοφιλείς στην Αμερική, Grateful Dead του Jerry Garcia. Το συγκρότημα εμφανίστηκε το Σάββατο βράδυ, 16 Αυγούστου αμέσως μετά από τους Mountain και έπαιξαν 5 τραγούδια, μεταξύ των οποίων και το 38λεπτο "Turn on Your Love Light". Η εμφάνισή τους δεν ήταν καλή καθώς ήταν όλοι τους χαπακομένοι! Όμως σε μεταγενέστερη συνέντευξή του Jerry Garcia, έχει δηλώσει ότι ένας λόγος που δεν απέδωσαν όπως θα έπρεπε ήταν ότι πάνω στη σκηνή βρισκόντουσαν περισσότεροι από 100(!) άνθρωποι και ο κίνδυνος κατάρρευσης της ήταν ορατός! Ακόμα, όλα τα όργανα ήταν βρεγμένα και υπήρχε μεγάλος κίνδυνος ηλεκτροπληξίας.
Ένα άλλο μεγάλο αμερικάνικο συγκρότημα που εκείνη την εποχή γνώριζε μεγάλη επιτυχία ήταν οι Blood, Sweat & Tears. To τραγούδι τους "Spinning Wheel" μόλις είχε περάσει από το No. 2 του 'Billboard' Hot 100 στα singles και η επιτυχία τους ήταν πολύ φρέσκια. Κι όμως η εμφάνισή τους πέρασε στα μικρά γράμματα κι αυτό από την υπερβολική στάση του τότε manager τους Bennett Glotzer , που ζήτησε να κλείσουν οι κάμερες την ώρα που έπαιξαν. Δηλαδή το γεγονός που εκμεταλλεύτηκαν και εκτίναξε την καριέρα όλων των καλλιτεχνών, αυτοί μέσω του manager τους το αποποιήθηκαν!!! Αλλά εκτός από την ανόητη επιλογή του manager τους, τα πνευστά ήταν εκτός τόνου σχεδόν σε όλα τα τραγούδια τους, γεγονός που εκτιμήθηκε ότι έφταιγε η υγρασία. Παρ’ όλο τον αποκλεισμό τους από την ταινία, εκείνη τη βραδιά, οι Blood Sweat and Tears έπαιξαν 10 τραγούδια, έχοντας ένα γεμάτο set list.
Προσωπικά δεν ήξερα ότι οι Creedence Clearwater Revival είχαν εμφανιστεί στο Woodstock. Το πληροφορήθηκα από μια σχετικά πρόσφατη συνέντευξη του John Fogerty, που δικαιολόγησε την ηθελημένη απουσία τους από την ταινία και το δίσκο γιατί ήταν …μεθυσμένοι. Το περίεργο είναι ότι ο Roger Daltrey, ο τραγουδιστής των Who,πρόσφατα δήλωσε ότι η εμφάνισή τους εκείνη την ημέρα ήταν από τις καλύτερες του φεστιβάλ.
Οι Band είναι ένα άλλο μεγάλο αμερικάνικο συγκρότημα των οποίων η παρουσία πέρασε απαρατήρητη από τον πολύ κόσμο κι αυτό λόγω της απουσίας τους από την ταινία και το soundtrack! Η εμφάνισή τους δεν κινηματογραφήθηκε(!) γιατί τους "προσέφεραν τη μισή αμοιβή από τα δικαιώματα μας για να συμπεριλάβουν την εμφάνισή τους και αρνηθήκαν" γράφει στην αυτοβιογραφία του ο ντράμερ Levon Helm κι ο Manager τους, συμφώνησε. Η ερμηνεία τους στα 11 συνολικά τραγούδια , δεν ήταν η καλύτερη αλλά σίγουρα δεν ήταν μέτρια ή κακή όπως κάποιων άλλων
Οι Αμερικάνοι Quill ήταν το πρώτο συγκρότημα που εμφανίστηκε το πρωϊ της Κυριακής 16 Αυγούστου. Άγνωστοί ήταν κι άγνωστοι έμειναν! Πριν εμφανιστούν στο φεστιβάλ, οι διοργανωτές του έπεισαν να εμφανιστούν στις γύρω περιοχές από το Woodstock για να καθησυχάσουν τους κατοίκους, οι οποίοι ήταν ανήσυχοι για το τι θα συνέβαινε. Κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ το 1970 και διαλύθηκαν.
Ο Johnny Winter στο Woodstock; Κι όμως ναι, και το έμαθα όταν έπεσε στα χέρια μου το cd The Woodstock Experienceμε τραγούδια των Santana, Janis Joplin, Sly and the Family Stone, Jefferson Airplane και του Johnny Winter. Εμφανίστηκε τα μεσάνυχτα της Κυριακής 17 Αυγούστου κι έπαιξε 8 τραγούδια, 3 εξ αυτών με τον αδελφό του Edgar! Κι αυτός κατηγορεί τον manager του για την απόφαση να μην εμφανιστεί στην ταινία, μια απόφαση για την οποία έχει μετανιώσει, αφού η ταινία εκτίναξε τις καριέρες όλων όσων εμφανίστηκαν.
Για την εμφάνιση των Mountain δεν ξέραμε πολλά πράματα, απλά ότι έγινε και τίποτε παραπάνω. Ξέραμε όμως ότι ο κιθαρίστας/τραγουδιστής Leslie West χρειάστηκε τη βοήθεια ελικοπτέρου για να μετακινηθεί στη σκήνη, γιατί ο κόσμος είχε αποκλείσει κάθε δίοδο. Το καταπληκτικό είναι ότι ο West μετακινήθηκε μόνος του με το ελικόπτερο επειδή ήταν υπέρβαρος και τότε τα πολιτικά ελικόπτερα ήταν πολύ μικρά. Αυτή ήταν μόλις η τρίτη εμφάνιση που έκανε το συγκρότημα. Εμφανίστηκαν το Σάββατο βράδυ κι έπαιξαν σχεδόν μια ώρα και όπως δήλωσε στο περιοδικό 'Rolling Stone' ο Leslie West το 1989, ήταν παραλυμένοι αφού δεν είχαν ξαναπαίξει μπροστά σε τόσο κόσμο και σε αμφιθεατρική σκηνή!
Ένα από τα σημαντικότερα blues συγκροτήματα της Αμερικής, οι Paul Butterfield Blues Band εμφανίστηκαν λίγο πριν το τέλος του μεγάλου φεστιβάλ, λίγο πριν ξημερώσει η Δευτέρα. Μαζί τους ήταν ο σαξοφωνίστας David Sanborn ο οποίος από τα μέσα της δεκαετίας του 70 και μετά, συνέθεσε τη μουσική ταινιών όπως Moment to Moment (1975), Psycho III (1986) και Lethal Weapon 2 (1989), Lethal Weapon 3 (1992) και Lethal Weapon 4 (1998) ενώ έκανε και καριέρα σαν jazz. Στα 45 λεπτά που εμφανίστηκαν, έπαιξαν 7 κομμάτια τους κι ακολούθησαν οι Sha Na Na κι ο Jimmy Hendrix.
Melanie
Η νεαρή 22χρονη Melanie Safka, γνωστή με το μικρό της μόνο όνομα, πήρε μέρος στο φεστιβάλ για τον απλό λόγο , ότι το διαμέρισμά της ήταν στην ίδια πολυκατοικία με το γραφείο των διοργανωτών. Όταν η μητέρα της έμαθε ότι ετοιμάζουν ένα φεστιβάλ, τους επισκέφτηκε και τους έδωσε το πρώτο άλμπουμ της κόρης της που είχε κυκλοφορήσει με τίτλο Born to Be(1968). Έτσι η Melanie έγινε η πρώτη γυναίκα που εμφανίστηκε στο φεστιβάλ (ακολούθησαν η Janis Joplin και η Joan Baez). Η Melanie εμφανίστηκε αμέσως μετά τον Ravi Shankar γιατί οι Incredible String Band αρνήθηκαν να εμφανιστούν λόγω βροχής. Η Melanie άρπαξε την ευκαιρία και με την κιθάρα της , κράτησε το ενδιαφέρον του κόσμου. Το 1970 είχε μια μεγάλη επιτυχία με το τραγούδι "Lay Down (Candles in the Rain)" και το 1971 πήγε στο Νο1 των μικρών δίσκων με το "Brand New Key."
Ο Αμερικάνος φολκ μουσικός Tim Hardin,χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης και στην Ευρώπη έστω κι αν οι στίχοι του απευθυνόταν στους Αμερικάνους. Εξ άλλου η φολκ μπαλάντα αναπτύχθηκε από τα μέσα της δεκαετίας του 60 και η ακμή διατηρήθηκε για μια ολόκληρη δεκαετία για να σβήσει σταδιακά έως το τέλος της δεκαετίας του 70. Αν και την ώρα που εμφανίστηκε μόλις είχε τελειώσει η βροχή, κατόρθωσε να τραβήξει το ενδιαφέρον του κόσμου με 10 τραγούδια του με κορυφαία τα πολύ γνωστά "If I Were a Carpenter", "Reason to Believe" και "Hang on to a Dream". Η εμφάνισή του έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό δεκαετίες αργότερα!
Οι Keef Hartley Band, δημιούργημα του Άγγλου ντράμερ Keef Hartley εμφανίστηκαν την Κυριακή το μεσημέρι κι έπαιξαν 11συνολικά τραγούδια, δύο από τα οποία ήταν διασκευές B.B. King. Ήταν από τα συγκροτήματα που δεν κατάφεραν να εξαργυρώσουν τη τιμητική εμφάνισή τους που πέρασε απαρατήρητη.
Πριν κλείσω αυτό μικρό αφιέρωμα στους καλλιτέχνες που έπιαναν στο ιστορικό φεστιβάλ αλλά η ιστορία τους έγραψε με μικρά γράμματα, θα κλείσω με ένα απόσπασμα πρόσφατης συνέντευξης του τραγουδιστή των Who, Roger Daltrey που περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν εκείνη την ημέρα. «Ο τόπος είχε γεμίσει λάσπες. Στα παρασκήνια δεν υπήρχαν λάσπες αλλά η κατάσταση δεν ήταν καλή. Το μόνο που κάναμε ήταν να περιμένουμε και να περιμένουμε! Τότε είμαστε νέοι κι όλα αυτά τα αντιμετωπίζαμε πιο εύκολα. Ήταν τέτοια η καθυστέρηση της εμφάνισής μας που θα μπορούσαμε να είχαμε φύγει να επιστρέφαμε 10 ώρες αργότερα». Θεωρεί ότι η εμφάνισή τους ήταν μια από τις χειρότερες που έχουν κάνει έστω κι αν οι fans την αξιολογούν σαν μια από τις καλύτερες! « Ο ήχος ήταν πολύ κακός. Στεκόμουν στη μέση της σκηνής και ο ήχος από τους ενισχυτές Marshall 100-watt amps μας τρύπαγαν τα αυτιά, σχεδόν δεν άκουγα τα ντραμς του Keith Moon!» .
Θα κλείσω αυτό το αφιέρωμα με την πολυθρύλητη εμφάνιση του Jimi Hendrix που ήταν ο τελευταίος καλλιτέχνης που εμφανίστηκε στο φεστιβάλ και φυσικά η εμφάνισή του έγινε πολύ γνωστή μετά από την εμφάνισή του.ήταν ένας από τους headliners. Λόγω κακού προγραμματισμού που είχε ξεκινήσει από την πρώτη ημέρα, εμφανίστηκε στη σκηνή στις 9 το πρωϊ της Δευτέρας, αφού ο ίδιος αποφάσισε να μεταφέρει την εμφάνισή του από την Κυριακή το βράδυ. Για να εμφανιστεί στις 9 το πρωϊ, έπρεπε να είχε ξυπνήσει από τις 5 τα χαράματα! Μαζί του εμφανίστηκαν και οι Larry Lee (έχει παίξει και με τον Al Green) δεύτερη κιθάρα, οι περκασιονίστες Juma Sultan και Jerry Velez (μέλος των Spyro Gyra), Mitch Mitchell ντραμς και Bill Cox μπάσο. Ο κόσμος είχε αρχίσει να αποχωρεί από την Κυριακή το βράδυ και υπολογίζεται ότι από τις 400.000 (σ.σ. και πάλι το νούμερο δεν είναι επιβεβαιωμένο λόγω της ανοργανωσιάς) πρέπει να είχε πέσει στις 40.000 οι οποίοι περίμεναν να τον δούν καθώςκαι τόνοι απόσκουπίδια. Βέβαια το θέμα είναι πόσοι από αυτούς ήταν ξύπνιοι εκείνη την ώρα. Φυσικά η εμφάνισή του πήρε μεγάλη διάσταση μέσω της ταινίας κι ας εμφανίστηκε τόσο πρωϊ για συναυλία!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
3/9/19
Η αλήθεια είναι ότι όταν ακούμε Woodstock, στο μυαλό μας έρχονται οι Who με τον Roger Daltrey να σηκώνει τα μανίκια του και να κρέμονται τα κρόσσια από το μπουφάν του, ο Alvin Lee με τα σαμπό και το ατελείωτο σόλο του στο “I’m going home”, ένας άγνωστος μαύρος τραγουδιστής (Richie Havens) που άνοιξε το φεστιβάλ κι έμεινε στην ιστορία, οι Santana με τον 17χρονο ντράμερ τους Michael Shirieve αλλά και ο Joe Cocker με τις μοναδικές χειρονομίες του. Στο σημερινό άρθρο θα διαβάσετε για 11 καλλιτέχνες που ήταν εκεί, έπαιξαν αλλά δεν εμφανίστηκαν στην ταινία και στα 2 άλμπουμ με αποτέλεσμα η συμμετοχή τους να περάσει απαρατήρητη. Βέβαια, η ταινία είναι ο βασικός φορέας του μηνύματος των τριών ημερών αλλά και της έντασης των καλλιτεχνών που εμφανίστηκαν σε αυτή. Γιατί όπως θα διαβάσετε κι άλλοι ήταν εκεί, αλλά για διάφορους λόγους δεν εμφανίστηκαν στην ταινία και …χάθηκαν. Ευτυχώς, η εμφάνισής τους ηχογραφήθηκε και αρκετά από τα τραγούδια τους συμπεριλήφθηκαν σε μετέπειτα κυκλοφορίες του Woodstock ή και σε δικά τους άλμπουμ από εκείνη τη βραδιά.
Και πρώτοι έρχονται οι σχεδόν άγνωστοι στην Ευρώπη αλλά πολύ δημοφιλείς στην Αμερική, Grateful Dead του Jerry Garcia. Το συγκρότημα εμφανίστηκε το Σάββατο βράδυ, 16 Αυγούστου αμέσως μετά από τους Mountain και έπαιξαν 5 τραγούδια, μεταξύ των οποίων και το 38λεπτο "Turn on Your Love Light". Η εμφάνισή τους δεν ήταν καλή καθώς ήταν όλοι τους χαπακομένοι! Όμως σε μεταγενέστερη συνέντευξή του Jerry Garcia, έχει δηλώσει ότι ένας λόγος που δεν απέδωσαν όπως θα έπρεπε ήταν ότι πάνω στη σκηνή βρισκόντουσαν περισσότεροι από 100(!) άνθρωποι και ο κίνδυνος κατάρρευσης της ήταν ορατός! Ακόμα, όλα τα όργανα ήταν βρεγμένα και υπήρχε μεγάλος κίνδυνος ηλεκτροπληξίας.
Ένα άλλο μεγάλο αμερικάνικο συγκρότημα που εκείνη την εποχή γνώριζε μεγάλη επιτυχία ήταν οι Blood, Sweat & Tears. To τραγούδι τους "Spinning Wheel" μόλις είχε περάσει από το No. 2 του 'Billboard' Hot 100 στα singles και η επιτυχία τους ήταν πολύ φρέσκια. Κι όμως η εμφάνισή τους πέρασε στα μικρά γράμματα κι αυτό από την υπερβολική στάση του τότε manager τους Bennett Glotzer , που ζήτησε να κλείσουν οι κάμερες την ώρα που έπαιξαν. Δηλαδή το γεγονός που εκμεταλλεύτηκαν και εκτίναξε την καριέρα όλων των καλλιτεχνών, αυτοί μέσω του manager τους το αποποιήθηκαν!!! Αλλά εκτός από την ανόητη επιλογή του manager τους, τα πνευστά ήταν εκτός τόνου σχεδόν σε όλα τα τραγούδια τους, γεγονός που εκτιμήθηκε ότι έφταιγε η υγρασία. Παρ’ όλο τον αποκλεισμό τους από την ταινία, εκείνη τη βραδιά, οι Blood Sweat and Tears έπαιξαν 10 τραγούδια, έχοντας ένα γεμάτο set list.
Προσωπικά δεν ήξερα ότι οι Creedence Clearwater Revival είχαν εμφανιστεί στο Woodstock. Το πληροφορήθηκα από μια σχετικά πρόσφατη συνέντευξη του John Fogerty, που δικαιολόγησε την ηθελημένη απουσία τους από την ταινία και το δίσκο γιατί ήταν …μεθυσμένοι. Το περίεργο είναι ότι ο Roger Daltrey, ο τραγουδιστής των Who,πρόσφατα δήλωσε ότι η εμφάνισή τους εκείνη την ημέρα ήταν από τις καλύτερες του φεστιβάλ.
Οι Band είναι ένα άλλο μεγάλο αμερικάνικο συγκρότημα των οποίων η παρουσία πέρασε απαρατήρητη από τον πολύ κόσμο κι αυτό λόγω της απουσίας τους από την ταινία και το soundtrack! Η εμφάνισή τους δεν κινηματογραφήθηκε(!) γιατί τους "προσέφεραν τη μισή αμοιβή από τα δικαιώματα μας για να συμπεριλάβουν την εμφάνισή τους και αρνηθήκαν" γράφει στην αυτοβιογραφία του ο ντράμερ Levon Helm κι ο Manager τους, συμφώνησε. Η ερμηνεία τους στα 11 συνολικά τραγούδια , δεν ήταν η καλύτερη αλλά σίγουρα δεν ήταν μέτρια ή κακή όπως κάποιων άλλων
Οι Αμερικάνοι Quill ήταν το πρώτο συγκρότημα που εμφανίστηκε το πρωϊ της Κυριακής 16 Αυγούστου. Άγνωστοί ήταν κι άγνωστοι έμειναν! Πριν εμφανιστούν στο φεστιβάλ, οι διοργανωτές του έπεισαν να εμφανιστούν στις γύρω περιοχές από το Woodstock για να καθησυχάσουν τους κατοίκους, οι οποίοι ήταν ανήσυχοι για το τι θα συνέβαινε. Κυκλοφόρησαν ένα άλμπουμ το 1970 και διαλύθηκαν.
Ο Johnny Winter στο Woodstock; Κι όμως ναι, και το έμαθα όταν έπεσε στα χέρια μου το cd The Woodstock Experienceμε τραγούδια των Santana, Janis Joplin, Sly and the Family Stone, Jefferson Airplane και του Johnny Winter. Εμφανίστηκε τα μεσάνυχτα της Κυριακής 17 Αυγούστου κι έπαιξε 8 τραγούδια, 3 εξ αυτών με τον αδελφό του Edgar! Κι αυτός κατηγορεί τον manager του για την απόφαση να μην εμφανιστεί στην ταινία, μια απόφαση για την οποία έχει μετανιώσει, αφού η ταινία εκτίναξε τις καριέρες όλων όσων εμφανίστηκαν.
Το εξώφυλλο του cd με την εμφάνισή του στο Woodstock |
Για την εμφάνιση των Mountain δεν ξέραμε πολλά πράματα, απλά ότι έγινε και τίποτε παραπάνω. Ξέραμε όμως ότι ο κιθαρίστας/τραγουδιστής Leslie West χρειάστηκε τη βοήθεια ελικοπτέρου για να μετακινηθεί στη σκήνη, γιατί ο κόσμος είχε αποκλείσει κάθε δίοδο. Το καταπληκτικό είναι ότι ο West μετακινήθηκε μόνος του με το ελικόπτερο επειδή ήταν υπέρβαρος και τότε τα πολιτικά ελικόπτερα ήταν πολύ μικρά. Αυτή ήταν μόλις η τρίτη εμφάνιση που έκανε το συγκρότημα. Εμφανίστηκαν το Σάββατο βράδυ κι έπαιξαν σχεδόν μια ώρα και όπως δήλωσε στο περιοδικό 'Rolling Stone' ο Leslie West το 1989, ήταν παραλυμένοι αφού δεν είχαν ξαναπαίξει μπροστά σε τόσο κόσμο και σε αμφιθεατρική σκηνή!
Ένα από τα σημαντικότερα blues συγκροτήματα της Αμερικής, οι Paul Butterfield Blues Band εμφανίστηκαν λίγο πριν το τέλος του μεγάλου φεστιβάλ, λίγο πριν ξημερώσει η Δευτέρα. Μαζί τους ήταν ο σαξοφωνίστας David Sanborn ο οποίος από τα μέσα της δεκαετίας του 70 και μετά, συνέθεσε τη μουσική ταινιών όπως Moment to Moment (1975), Psycho III (1986) και Lethal Weapon 2 (1989), Lethal Weapon 3 (1992) και Lethal Weapon 4 (1998) ενώ έκανε και καριέρα σαν jazz. Στα 45 λεπτά που εμφανίστηκαν, έπαιξαν 7 κομμάτια τους κι ακολούθησαν οι Sha Na Na κι ο Jimmy Hendrix.
Melanie
Η νεαρή 22χρονη Melanie Safka, γνωστή με το μικρό της μόνο όνομα, πήρε μέρος στο φεστιβάλ για τον απλό λόγο , ότι το διαμέρισμά της ήταν στην ίδια πολυκατοικία με το γραφείο των διοργανωτών. Όταν η μητέρα της έμαθε ότι ετοιμάζουν ένα φεστιβάλ, τους επισκέφτηκε και τους έδωσε το πρώτο άλμπουμ της κόρης της που είχε κυκλοφορήσει με τίτλο Born to Be(1968). Έτσι η Melanie έγινε η πρώτη γυναίκα που εμφανίστηκε στο φεστιβάλ (ακολούθησαν η Janis Joplin και η Joan Baez). Η Melanie εμφανίστηκε αμέσως μετά τον Ravi Shankar γιατί οι Incredible String Band αρνήθηκαν να εμφανιστούν λόγω βροχής. Η Melanie άρπαξε την ευκαιρία και με την κιθάρα της , κράτησε το ενδιαφέρον του κόσμου. Το 1970 είχε μια μεγάλη επιτυχία με το τραγούδι "Lay Down (Candles in the Rain)" και το 1971 πήγε στο Νο1 των μικρών δίσκων με το "Brand New Key."
Ο Αμερικάνος φολκ μουσικός Tim Hardin,χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης και στην Ευρώπη έστω κι αν οι στίχοι του απευθυνόταν στους Αμερικάνους. Εξ άλλου η φολκ μπαλάντα αναπτύχθηκε από τα μέσα της δεκαετίας του 60 και η ακμή διατηρήθηκε για μια ολόκληρη δεκαετία για να σβήσει σταδιακά έως το τέλος της δεκαετίας του 70. Αν και την ώρα που εμφανίστηκε μόλις είχε τελειώσει η βροχή, κατόρθωσε να τραβήξει το ενδιαφέρον του κόσμου με 10 τραγούδια του με κορυφαία τα πολύ γνωστά "If I Were a Carpenter", "Reason to Believe" και "Hang on to a Dream". Η εμφάνισή του έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό δεκαετίες αργότερα!
Οι Keef Hartley Band, δημιούργημα του Άγγλου ντράμερ Keef Hartley εμφανίστηκαν την Κυριακή το μεσημέρι κι έπαιξαν 11συνολικά τραγούδια, δύο από τα οποία ήταν διασκευές B.B. King. Ήταν από τα συγκροτήματα που δεν κατάφεραν να εξαργυρώσουν τη τιμητική εμφάνισή τους που πέρασε απαρατήρητη.
Πριν κλείσω αυτό μικρό αφιέρωμα στους καλλιτέχνες που έπιαναν στο ιστορικό φεστιβάλ αλλά η ιστορία τους έγραψε με μικρά γράμματα, θα κλείσω με ένα απόσπασμα πρόσφατης συνέντευξης του τραγουδιστή των Who, Roger Daltrey που περιγράφει τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν εκείνη την ημέρα. «Ο τόπος είχε γεμίσει λάσπες. Στα παρασκήνια δεν υπήρχαν λάσπες αλλά η κατάσταση δεν ήταν καλή. Το μόνο που κάναμε ήταν να περιμένουμε και να περιμένουμε! Τότε είμαστε νέοι κι όλα αυτά τα αντιμετωπίζαμε πιο εύκολα. Ήταν τέτοια η καθυστέρηση της εμφάνισής μας που θα μπορούσαμε να είχαμε φύγει να επιστρέφαμε 10 ώρες αργότερα». Θεωρεί ότι η εμφάνισή τους ήταν μια από τις χειρότερες που έχουν κάνει έστω κι αν οι fans την αξιολογούν σαν μια από τις καλύτερες! « Ο ήχος ήταν πολύ κακός. Στεκόμουν στη μέση της σκηνής και ο ήχος από τους ενισχυτές Marshall 100-watt amps μας τρύπαγαν τα αυτιά, σχεδόν δεν άκουγα τα ντραμς του Keith Moon!» .
Θα κλείσω αυτό το αφιέρωμα με την πολυθρύλητη εμφάνιση του Jimi Hendrix που ήταν ο τελευταίος καλλιτέχνης που εμφανίστηκε στο φεστιβάλ και φυσικά η εμφάνισή του έγινε πολύ γνωστή μετά από την εμφάνισή του.ήταν ένας από τους headliners. Λόγω κακού προγραμματισμού που είχε ξεκινήσει από την πρώτη ημέρα, εμφανίστηκε στη σκηνή στις 9 το πρωϊ της Δευτέρας, αφού ο ίδιος αποφάσισε να μεταφέρει την εμφάνισή του από την Κυριακή το βράδυ. Για να εμφανιστεί στις 9 το πρωϊ, έπρεπε να είχε ξυπνήσει από τις 5 τα χαράματα! Μαζί του εμφανίστηκαν και οι Larry Lee (έχει παίξει και με τον Al Green) δεύτερη κιθάρα, οι περκασιονίστες Juma Sultan και Jerry Velez (μέλος των Spyro Gyra), Mitch Mitchell ντραμς και Bill Cox μπάσο. Ο κόσμος είχε αρχίσει να αποχωρεί από την Κυριακή το βράδυ και υπολογίζεται ότι από τις 400.000 (σ.σ. και πάλι το νούμερο δεν είναι επιβεβαιωμένο λόγω της ανοργανωσιάς) πρέπει να είχε πέσει στις 40.000 οι οποίοι περίμεναν να τον δούν καθώςκαι τόνοι απόσκουπίδια. Βέβαια το θέμα είναι πόσοι από αυτούς ήταν ξύπνιοι εκείνη την ώρα. Φυσικά η εμφάνισή του πήρε μεγάλη διάσταση μέσω της ταινίας κι ας εμφανίστηκε τόσο πρωϊ για συναυλία!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
3/9/19
Δημοσίευση σχολίου