Ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα της ψυχεδελικής blues/rock αμερικάνικης σκηνής και αγαπημένο γκρουπ των εφηβικών μου χρόνων, είναι οι Mountain που στην χώρα μας δεν έχουν τύχει της αναγνώρισης που αξίζουν. Ξεκίνησαν την καριέρα τους το 1969 στο Long Island της Νέας Υόρκης με τους Leslie West (τραγούδι/κιθάρα), Felix Pappalardi (μπάσο/τραγούδι), Steve Knight (πλήκτρα και N. D. Smart ντραμς. Το Φεβρουάριο του 1972 θα διαλυθούν για να επανέλθουν τον Αύγουστο του 1973 έχοντας τους Allan Schwartzberg ντραμς και Bob Mann πλήκτρα/κιθάρα, οι οποίοι αντικατέστησαν τους Laig και Knight αντίστοιχα. Με αυτή την σύνθεση τον Αύγουστο του 1973 θα ηχογραφήσουν στo Koseinenkin Hall της Osaka το διπλό (βινύλιο) live Twin Peaks, το οποίο θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο του 1974. Το συγκεκριμένο live, είναι η δεύτερη ζωντανή ηχογράφηση του συγκροτήματος (είχε προηγηθεί το Mountain Live: The Road Goes Ever On το 1972) και είναι ένα «δύσκολο» live. Εξηγούμαι αμέσως: Το άλμπουμ ξεκινά με το "Never in my Life" ένα τραγούδι που χαρακτηρίζεται σαν τέρμα γκάζια από το «Climbing» του 1970, για να δώσει την σκυτάλη στο «Theme From An Imaginary Western», μια υπέροχη σύνθεση των Jack Bruce & Peter Constantine Brown με τον Pappalardi στα φωνητικά. Συνέχεια με το «Blood Of The Sun» από το πρώτο προσωπικό album του West με τίτλο Mountain (1969), την καλύτερη στιγμή του live κατά τον γράφοντα με riff που σκοτώνει και δένει τέλεια με τα γρέζια της φωνής του West. Μετά από ένα solo του West επανερχόμαστε με το «Nantucket Sleighride», ένα από τα πιο όμορφα κομμάτια τους, που στο live διαρκεί πάνω από μισή ώρα (στο διπλό βινύλιο είναι ο ένας δίσκος!!!). Ίσως για την πλειοψηφία των ακροατών είναι κουραστικό (και δικαίως), αλλά αποτυπώνει την πραγματική live εικόνα ενός ψυχεδελικού blues / rock συγκροτήματος. Έπεται το «Crossroader» με τον κλασικό ήχο του West στην κιθάρα για να περάσουμε στο γνωστότερο κομμάτι τους που δεν είναι άλλο από το «Mississippi Queen». Ένα πραγματικό rock classic anthem σε μια ξεσηκωτική live εκτέλεση. Το Twin Peaks κλείνει με τα «Silver Paper» από τον πρώτο δίσκο του συγκροτήματος και το «Roll Over Beethoven» του τρισμέγιστου Check Berry, στο οποίο θα προσδώσουν το δικό τους μουσικό στίγμα με τον West να σκοτώνει και πάλι στα φωνητικά.
Στα συν του album είναι και το ότι πρόκειται για ηχογράφηση μίας και μοναδικής εμφάνισης τους και όχι συρραφή από διάφορες εμφανίσεις, αποτυπώνοντας με τον καλύτερο τρόπο την αίσθηση ενός live της μπάντας. TRIVIA
Το οπισθόφυλλο με τα τραγούδια
Εμπορικά το album δεν πήγε καλά σταματώντας στην θέση 142 των αμερικάνικων charts. Το προηγούμενο live album τους είχε φτάσει στο νούμερο 63 των charts της πατρίδας τους.
Στις 16 Αυγούστου 1969 (2η ημέρα του festival) οι Mountain ανέβηκαν στη σκηνή του Woodstock.
Το ψυχεδελικό εξώφυλλό και οπισθόφυλλο του album έχει σχεδιαστεί από την καλλιτέχνη και σύζυγο του Pappalardi, Gail Collins. Η ίδια είναι υπεύθυνη και για άλλα εξώφυλλα του γκρουπ (Climbing!, Nantucket Sleighride, Flowers of Evil, Mountain Live: The Road Goes Ever On και Avalanche). Στις 17 Απριλίου του 1983 η Collins θα πυροβολήσει και θα σκοτώσει τον σύζυγό της χρησιμοποιώντας το όπλο που πρόσφατα της είχε δωρίσει.
Η παραγωγή του album έγινε από τον Pappalardi, ο οποίος μεταξύ άλλων είχε κάνει παραγωγές για τους Cream (Disraeli Gears - Wheels of Fire - Goodbye), Jack Bruce (Songs for a Tailor) και Leslie West (Mountain).
Οι στίχοι του τραγουδιού «Nantucket Sleighride» (to Owen Coffin) αναφέρονται σε ένα πραγματικό γεγονός που έλαβε χώρα το 1819 όταν το φαλαινοθηρικό Essex απέπλευσε από το Nantucket για τον Ειρηνικό Ωκεανό. Το πλοίο μετά από επίθεση φάλαινας βυθίστηκε και έτσι τα 21 μέλη πληρώματος το εγκατέλειψαν επιβιβαζόμενοι σε σωσίβιες λέμβους. Έφτασαν στο απομονωμένο νησί Henderson, όπου μόνο 3 από τους διασωθέντες θέλησαν να μείνουν. Οι υπόλοιποι ανοίχθηκαν και πάλι στον ωκεανό αναζητώντας τον πολιτισμό. Όταν τελείωσαν οι προμήθειες αναγκάστηκαν να στραφούν στον κανιβαλισμό για να επιζήσουν. Πρώτος κληρώθηκε να θυσιαστεί ο ανιψιός του καπετάνιου, ο Owen Coffin. Παρότι ο καπετάνιος θέλησε να πάρει τη θέση του ο νεαρός θαλαμηπόλος αρνήθηκε. Τελικά μόνο οκτώ μέλη σώθηκαν περιλαμβανομένων και των τριών που έμειναν στο νησί. Η ιστορία αυτή αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και για το μυθιστόρημα Moby Dick, τίτλο, που με τη σειρά τους, δανείστηκαν οι Led Zeppelin.
Δημοσίευση σχολίου