Πέραν του εξώφυλλου που με κέρδισε αμέσως με το μαύρο χρώμα του, ένδειξη κύρους και βαρύτητας και του …απρόσωπου προσώπου, με κέρδισε και το άλμπουμ, πρώτα με το “I can’t hear you no more”που ανοίγει το δίσκο αλλά και με τα “In the Night” και “Voices”. Στακάτο rock με την παραγωγή να βγάζει προς τα έξω τη φωνή και τη rhythm section (μπάσο/ντραμς), το Russ Ballard ξεχώρισε έστω κι αν δεν κατάφερε πολλά πράγματα από πλευράς εμπορικότητας (Νο 147 Αμερική).
Εξ' άλλου, κανένα προσωπικού του άλμπουμ δεν γνώρισε εμπορική επιτυχία. Εκείνο που ξεχωρίζει κανείς με την πρώτη ακρόαση του άλμπουμ είναι το προσωπικό ύφος του, που χωρίς να διεκδικεί δάφνες ποιότητας ή εκκεντρικότητας, βασίζεται στα καλά τραγούδια του (συνθέτης γαρ) και στις μελωδίες του. Σε μια εποχή που η μουσική ταυτότητα A.O.R (Adult Oriented Rock) μόλις είχε εφευρεθεί από τους αμερικάνους, ο Russ Ballard προηγήθηκε της εποχής του. Γι αυτό και σήμερα τραγούδια σαν τα “I can’t hear you no more” και “Voices” ακούγονται. Σκεφτείτε πόσα πράγματα έχουν γίνει στον τομέα της παραγωγής από το 1984 έως σήμερα κι όμως τα τραγούδια του ακούγονται σαν σημερινά. Να δώσουμε τα εύσημα στους John Stanley και Russ Ballard που υπέγραψαν την παραγωγή αυτού του άλμπουμ και βέβαιαι δεν είναι ο μοναδικός καλλιτέχνης που δίσκος του εξακολουθεί να ακούγεται φρέσκος μετά από τόσα χρόνια. Ρίξτε μια ματιά σε παλαιότερες αναρτήσεις της ετικέτας Chronicles/AOR Melodic και θα βρείτε δεκάδες. Να γυρίσω όμως στο προσωπικό άλμπουμ του Russ Ballard, που πέραν του προσωπικού ύφους, δεν ξεχωρίζει μόνο για τα 2-3 τραγούδια που διαβάσατε πιο πάνω αλλά έχει τουλάχιστον 3 ακόμα («A woman like you”, “Two Shilouettes” και Playing with fire”) που θα ακούσετε ξανά και ξανά.
ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΜΕΤΑ
Την επόμενη χρονιά, το 1985 κυκλοφόρησε το άλμπουμ The Fire Still Burns, στο ίδιο ύφος με το Russ Ballard!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
31/7/19
Κατα συμπτωση , πριν καμια 15αρια χρονια σε καποιο forum ειχα ανοιξει ίδιαιτερο κεφαλαιο για το αλμπουμ αυτο (και περισσοτερο για να την σπασω στους υπολοιπους'θαμωνες ' ) ,το οποιο για μενα αποτελει ενα απο τα καλυτερα δειγματα AOR , με τις τεραστιες κομματαρες οπως λεει και το κειμενο ¨,i cant hear you no more ( η απλοτητα του κομματιου αυτου σε συνεπαιρνει ) ,2 sillouettes , a woman like you (AOR υμνος ) και γενικα ειναι αλμπουμ αναφορας στο ειδος τοσο απο κομματια οσο και απο παραγωγη, οπως αναφερθηκε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετα νομιζω περαν του fire , εχει 2-3 αλμπουμ ακομα (the sheer , book of love ) πρεπει να τα εχω και τα 2 και για μην τα θυμαμαι μαλλον προς πατατα θα πηγαιναν ( για τα δικα μου γουστα ) .Και πιθανων και καποια συλλογη να εχει βγαλει .
αξιζει κανεις να ψαξει στο youtube και να δει αυτον τον καλλιτεχνη ειτε στο στουντιο του να αυτοσχεδιαζει , ειτε σε καποια αποσπασματα απο live εμφανισεις του ,π.χ live in Lisbon του 2013 .
Εχω την εντυπωση οτι αν καποιος ρωτουσε τι ειναι AOR θα ηταν ενα απο τα 10 cd που θα επρεπε να παρει για να καταλαβει ...
υμνος τοτε το 1984 στις εκπομπες του Ακη Εβενη το I cant hear u no more, που απο εκει το μαθαμε κι εμεις μιας που ακομα δεν υπηρχε ελευθερο ραδιοφωνο
ΑπάντησηΔιαγραφή