Έχουν περάσει δεκαεννέα ολόκληρα χρόνια από την περίφημη αλλαγή της χιλιετίας, το λεγόμενο millenium. Ο χρόνος τρέχει δίχως να ρωτά κανέναν! Σκαλίζοντας και πάλι το παρελθόν, η σημερινή μας στάση θα γίνει ακριβώς εκείνη την εποχή, εξερευνώντας παρέα ένα δίσκο κόσμημα για το μελωδικό hard rock. Ο λόγος αφορά τη δισκάρα (!!) "Hourglass" των Millenium, της μπάντας της οποίας ηγήθηκε ο Ralph Sandolla (rip), ένας χαρισματικός κιθαρίστας με μεγάλη ροπή προς την μελωδία και την τεχνική καθώς επίσης και με μια ευέλικτη καλλιτεχνική προσωπικότητα, η οποία τον οδήγησε ακόμα και στο να γίνει μέλος των Deicide! Αξίζει να αναφέρουμε πως οι Millenium μέχρι και το 2000 είχαν κυκλοφορήσει δυο άλμπουμ, τα: "Millenium" ('97) και "Angelfire" ('98). Έτσι, το 2000 θα κυκλοφορήσουν το "Hourglass", το δίσκο που έμελλε να γίνει το κύκνειο άσμα για το συγκρότημα. Βρισκόμενοι τότε κάτω από τις φτερούγες της ανερχόμενης Frontiers Records, πέρα από τις συνθέσεις, αυτό που προκάλεσε εντύπωση είναι η φωνή που έντυσε τα τραγούδια και η οποία ανήκει στον φοβερό Νορβηγό Jorn Lande, δίνοντας μια νέα διάσταση σε όλη την μπάντα! Προσωπικά, θεωρώ πως αυτή είναι η καλύτερη στιγμή στη μέχρι τώρα καριέρα του Lande. Ακούγοντας τον, γρήγορα κάποιος θα καταλάβει την επίδραση που είχαν πάνω του τα ιερά τέρατα της δεκαετίας του '70 και του '80 όσον αφορά την φωνητική του τοποθέτηση και διαπαιδαγώγηση. Ο David Coverdale, o Ronnie James Dio, o Steve Perry, o Lou Gramm, o Paul Rodgers έγιναν αντικείμενο λατρείας και μελέτης (ίσως και μίμησης αλλά...it's ok!) για τον Νορβηγό κάνοντας πολλούς (μαζί κι εμένα!) να τον θεωρούν ως τον καλύτερο τραγουδιστή της γενιάς του. Πλην όμως του Sandolla και του Lande, οι Millenium είχαν ακόμα στη σύνθεση τους τον Shane French (κιθάρες), τον Manfred Binder (μπάσο), τον Oliver Hanson (τύμπανα) ενώ σαν guest συμμετέχει ένα μεγάλο όνομα, ο σπουδαίος Don Airey (πλήκτρα).
Το "Hourglass" είναι ένα υπέροχο δείγμα μελωδικού hard rock το οποίο πατάει γερά πάνω στην πλατφόρμα που έχτισαν μπάντες όπως οι Whitesnake, οι Rainbow, οι Journey, οι MSG κ.α. Με φοβερές μελωδίες, απίστευτες ερμηνείες, ανεβαστικό feeling και προσεγμένους στίχους είναι αδύνατον κάποιος να μείνει αδιάφορος προς το ηχητικό αποτέλεσμα. Ίσως χρειαζόταν λίγο καλύτερη παραγωγή αλλά για τα δικά μου αυτιά, θα το θεωρούσα λεπτομέρεια. Το Power of love που κάνει την αρχή του δίσκου έχει μια θεατρική αύρα και η ενέργεια που εκπέμπει μπορεί ακόμα και να σε βγάλει νικητή σε μαραθώνιο. Με την ίδια ακριβώς δυναμική θα συνεχίσει και το Wheels are turning ενώ στο Hourglass ο Lande θα γίνει Coverdale ή ο Coverdale θα γίνει Lande;; Μπερδεύτηκα!... Το σίγουρο, πάντως, είναι πως το τραγούδι ακούγεται πιο Whitesnake και από τους Whitesnake χωρίς να είναι κακό αυτό αφού είναι κομματάρα και ο Νορβηγός δίνει ρέστα! Σε απαλό και μελαγχολικό ύφος, το No more miracles θα κάνει λόγο για ένα αγαπημένο θέμα του μελωδικού κόσμου, αυτό του ανεκπλήρωτου έρωτα με τον Lande και πάλι καθηλωτικό. Πιασάρικα, σπιρτόζικα, με "late seventies, early eighties" μουσικό AOR προσανατολισμό, το Superstar και το Rocket ride, δυο τραγούδια που έχουν μέσα τους την αφέλεια της νιότης και της αθωότητας άλλων εποχών. Στο I will follow, ο ήχος των blues θα προσαρμοστεί στις απαιτήσεις των μοντέρνων καιρών για να δώσει πάσα στη συνέχεια στο I still believe. Μια τραγουδάρα με ρομαντικό χαρακτήρα την οποία προσωπικά τη θεωρώ και την καλύτερη του άλμπουμ. Το Masquerade θα επιβεβαιώσει κι αυτό με τη σειρά του, τη χημεία που υπάρχει ανάμεσα στον Lande και στον Sandolla και ο δίσκος θα σφραγιστεί με μια καταπληκτική A.O.R .πανδαισία που λέγεται Chasing time.
Το 2017 η Divebomb Records επανακυκλοφόρησε το δίσκο με την ονομασία πλέον "Hourglass: The Complete Sessions" και την προσθήκη έξι επιπλέον τραγουδιών πολλά εκ των οποίων είναι διασκευές τραγουδιών από συγκροτήματα που επηρέασαν τους Millenium. Το "Hourglass" είναι ένας δίσκος κόλλημα! Έχει όλα εκείνα τα αρώματα τα οποία λατρεύουμε από παιδιά. Ένταση, δύναμη, πάθος, ενέργεια, τραγουδάρες και μουσικούς που κινούνται με άξονα την ψυχή τους. Αυτοί είναι μερικοί από τους λόγους για τους οποίους το "Hourglass" ακούγεται....μονορούφι!
Δημοσίευση σχολίου