Επιστρέφουμε στους Nice που ξεκίνησαν την καριέρα τους το 1967, συνοδεύοντας την soul τραγουδίστρια P. P. Arnold για να αποφασίσουν να ακολουθήσουν τη δική τους πορεία, πειραματιζόμενοι σε ένα μουσικό κράμα proto progressive rock, rock, jazz ακόμα και κλασικής μουσικής. Βασικός πυρήνας του συγκροτήματος ήταν ο οργανίστας Keith Emerson, αργότερα στους Emerson, Lake and Palmer και μαζί του οι Lee Jackson (μπάσο, τραγούδι), David O'List(κιθάρα, τραγούδι) και Ian Hague ντραμς. Έχοντας ήδη κυκλοφορήσει το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο The Thoughts of Emerlist Davjack, επιστρέφοντας μετά από μια εμφάνισή τους στο Isle of Wight Festival (Ιούνιος 1968), ακούνε από το ραδιόφωνο του αυτοκινήτου την είδηση της δολοφονίας του γερουσιαστή Robert Kennedy.
Δεν ήταν τυχαία η επιλογή του “America” γιατί το συγκρότημα ήδη το έπαιζε κατά τη διάρκεια των συναυλιών του, έχοντας ακόμα ένα κλασικό κομμάτι στο ρεπερτόριο του, το “Rondo” που βασίζεται στη σύνθεση του Dave Brubeck “Blue Rondo ala Turk”. Η single εκτέλεση του τραγουδιού κλείνει με τον 3χρονο γιό της PP. Arnold να απαγγέλνει:"Η Αμερική είναι έγκυος με υπόσχεση και πρόβλεψη, αλλά δολοφονείται από το χέρι του αναπόφευκτου". Τον Ιούλιο του 1968 η Immediate Records κυκλοφόρησε το single με εξώφυλλο τη φωτογραφία των μελών του συγκροτήματος, κρατώντας από το χέρι μικρά παιδιά όπου είχαν κάνει φωτομοντάζ στο πρόσωπο έχοντας βάλει τα πρόσωπα των John F. Kennedy, Robert F. Kennedy και Martin Luther King Jr (δες κεντρική φωτογραφία). Σαν αποτέλεσμα είχε πολλά καταστήματα δίσκων στην Αμερική να αρνηθούν να βάλουν το δίσκο στις προθήκες τους και να αποτύχει εμπορικά. Παρ’ όλα αυτά, το συγκρότημα συνέχισε να προκαλεί και στη συναυλία τους στο Royal Albert Hall στις 7 Ιουλίου 1968 όπου έπαιζαν μαζί με τους Sammy David Jr, Cleo Laine και Johnny Dankworth και παρακολουθούσε κι ο Αμερικανός πρέσβης στην Βρετανία, David K.E. Bruce, o Keith Emerson ζήτησε από το κοινό ένα αναπτήρα για να ανάψει, δήθεν, τσιγάρο . Δεν άναψε τσιγάρο αλλά έβαλε φωτιά στην αμερικάνικη σημαία που ήταν κρεμασμένη πίσω του! Λίγο αργότερα έφυγαν απλό τη σκηνή και στο δρόμο άκουσαν από το Radio Luxembourg (σ.σ. ραδιόφωνο πολύ δημοφιλές εκείνη την εποχή) ότι είναι ανεπιθύμητοι στο Royal Albert Hall! Την επομένη έπαιζαν στο Norwich όπου τα νέα είχαν μαγευτεί και είχαν πουλήσει όλα τα εισιτήρια!
Η Αμερικάνικη πρεσβεία στο Λονδίνο κάλεσε τον Keith Emersonκαι τον manager του συγκροτήματος Tony Stratton Smith για να εξηγήσουν αυτή την κίνησή τους και στο τέλος τους έβαλε να ορκιστούν στη Βίβλο ότι δεν θα το ξανακάνουν!!!
ΠΟΙΟΙ ΤΟ ΔΙΑΣΚΕΥΑΣΑΝΕκτός από τους Nice, το τραγούδι το έχει διασκευάσει ο Trini Lopez , οι King Kurt ενώ οι Metallica το χρησιμοποίησαν στην εισαγωγή του "Don't Tread on Me".
TRIVIA
- O Tony Stratton Smith ήταν manager των Nice, Van Der Graaf Generator και Genesis και ιδρυτής της περίφημης δισκογραφικής εταιρείας Charisma Rec.
- Όταν ο συνθέτης του τραγουδιού Leonard Bernstein, έμαθε το περιστατικό δήλωσε ότι αισθάνεται απέχθεια για την πράξη τους και προσέθεσε ότι κατέστρεψαν τη δουλειά του.
13/4/19
Δημοσίευση σχολίου