Για τον πρώτο και μοναδικό δίσκο των Raw Silk έχουν γραφτεί τα πάντα. Κι όλα σε υπερθετικό βαθμό, όπως αξίζει στο άλμπουμ. Θα αποφύγω τα τετριμμένα και θα κατευθύνω το κείμενο σε εκείνη την εποχή, τότε που δεν υπήρχε ψηφιακή τεχνολογία. Αν θα έπρεπε τρεις δίσκοι από την ελληνική hard/heavy σκηνή να κυκλοφορήσουν και μάλιστα με επιτυχία στο εξωτερικό, αυτοί με χρονολογική σειρά είναι το Phos των Socrates, το First Attack των Spitfire και το Silk under the Skin των Raw Silk. Ας θυμηθούμε όμως τι επικρατούσε τότε στην ελληνική δισκογραφία αλλά και ποιες ήταν οι θέσεις των συγκροτημάτων. Ξεκινώντας από το προσωπικό που εργαζόταν τότε στις ελληνικές δισκογραφικές εταιρείες, να πούμε πως δεν είχαν τα όπλα να ανταποκριθούν σε μια τέτοια πρόκληση. Κι εννοώ τη δυναμική να επιβάλλουν μια ελληνική κυκλοφορία στο εξωτερικό. Πριν λίγους μήνες είχα γράψει στην στήλη «Ο Αλέξανδρος Ριχάρδος γράφει» το περιστατικό που είχα ζήσει με τους Last drive και το άλμπουμ τους Subliminal, όταν το είχα παρουσιάσει σε αν παγκόσμιο συνέδριο αντιπροσώπων της BMG όπου ΟΛΟΙ ενδιαφέρθηκαν κι εντυπωσιάστηκαν αλλά κανείς δεν το κυκλοφόρησε!
Σε μια εποχή που η παγκοσμιοποίηση δεν είχε αρχίσει να εφαρμόζεται και φυσικά η ψηφιακή τεχνολογία ανύπαρκτη, η κυκλοφορία στο εξωτερικό ενός αγγλόφωνου δίσκου από Έλληνες καλλιτέχνες ήταν όνειρο απατηλό. Και όμως, οι δυνατότητες και των τριών προαναφερομένων συγκροτημάτων και οι συγκεκριμένοι δίσκοι είχαν με το παραπάνω τις δυνατότητες για επιτυχία. Όμως συν Αθηνά και χείρα κίνει. Δεν είναι μόνο οι δισκογραφικές εταιρείες, αλλά και τα ίδια τα συγκροτήματα που πρέπει να κάνουν ένα αποφασιστικό βήμα μπροστά. Το έκαναν μισό οι Socrates, που τους δόθηκε η ευκαιρία για να κάνουν καριέρα στο εξωτερικό αλλά έκαναν πίσω και προτίμησαν τη σιγουριά του…εδώ. Οι Spitfire και οι Raw Silk δεν ασχολήθηκαν.
Προσέξτε ότι τo Under the Skin κυκλοφόρησε από την ΕΜΙ η οποία είχε στο ξένο ρεπερτόριό της δύο managers - γνώστες, τον Μάνο Ξυδούς και το Γιάννη Κουτουβό (σ.σ. και οι δύο έχουν φύγει από τη ζωή). Όμως τότε όλα ήταν δύσκολα. Η επικοινωνία και η λογική που επικρατούσε δεν βοηθούσαν. Σίγουρα αν οι Raw Silk μπορούσαν να φύγουν από τη χώρα και να πάνε στο εξωτερικό, το Under the Skin θα είχε διαφορετική τύχη. Ψάξτε να βρείτε στο διαδίκτυο στις αναφορές που γίνονται σε αυτόν το δίσκο όπου παντού αναγράφεται «αν κυκλοφορούσε από άλλη χώρα θα έπιανε την κορυφή των charts παγκοσμίως». Και έτσι είναι. Αλλά για να κάνεις τα «Irene”, “Heroes don’t cry’ και ''Street girl'' επιτυχία, δεν φθάνει να τον κυκλοφορήσεις αλλά να επενδύσεις σε αυτόν, γιατί το Under the Skin ήταν δίσκος που έπρεπε να επενδύσεις. Επειδή εκείνη την εποχή εργαζόμουν κι εγώ σε δισκογραφική εταιρεία, ξέρω πολύ καλά ότι οι δύο συνάδελφοι έκαναν με το παραπάνω ότι έπρεπε για να κυκλοφορήσει ο δίσκος στο εξωτερικό, αλλά χωρίς περιοδεία και την παρουσία του καλλιτέχνη, δεν γίνεται δουλειά.
Ας μην μεμψιμοιρούμε. Το Silk under the skin είναι ένα υπέροχο άλμπουμ, ένα πραγματικό διαμάντι. Λίαν προσφάτως επανακυκλοφόρησε σε βινύλιο από την ΕΜΙ ενώ έχει κυκλοφορήσει και σε cd στο παρελθόν. Απολαύστε το!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Αλέξανδρε, πιστεύω ότι ένα ακόμα άλμπουμ ελληνικού συγκροτήματος που θα έπρεπε να κυκλοφορήσει και στο εξωτερικό είναι το Mythology των NORTHWIND. Πολύ καλό concept άλμπουμ, με θέματα της ελληνικής μυθολογίας και πρωτοτυπία - για τότε (1987) - με τη χρήση γυναικείων back vocals. Όσο για τις συνθέσεις, τέλειες όλες. Όσο για τους RAW SILK, όταν κυκλοφόρησε το άλμπουμ τους , είχε φάει το γνωστό κράξιμο από το metal κονκλάβιο της Ελλάδας και την ανάλογη αρνητική προπαγανδα Γκαιμπελικού επιπέδου, ακριβώς όπως το έτρωγαν όλα τα συγκροτήματα του πιο μελωδικού ήχου. Βλέπεις οι ελληνάρες μεταλάδες ήταν πολύ macho για να ακούσουν κάτι ελαφρύτερο από Manowar - τουλάχιστον. Όχι πως και σήμερα είναι καλύτεροι, αλλά πλέον έχει αλλάξει η φαση.
Ακραια προσωπικη αποψη . Πιθανως ο κορυφαιος rock δισκος ολων των εποχων στην Ελλαδα . Αδυνατο σημειο του θεωρω μονο τον ηχο του σε καποια κομματια του puzzle ,κυριως στην drums (ταμπουρο ) και κιθαρες(οχι το level τον χαρακτηρα) . Τα καλυτερα πληκτρα που ακουστηκαν ποτε σε Ελληνικη κυκλοφορια .
Τους πρωτοειδα live σε μια συναυλια σαν support στους Saxon και μου αρεσε τοσο πολυ η μουσικη τους που οταν ξεκινησαν οι Saxon μου φανηκε οτι χαλαω τις καλες εντυπωσεις και εφυγα πριν την μεση . Μετα καποιες φορες ετρεχα στα Bobbys να τους δω παροτι δεν συμπαθουσα τετοιου ειδους χωρους .
Αν διαλεγα 10 μονο αλμπουμ στον χωρο αυτο , θα ηταν ενα απο τα δεκα .
Θεωρω τεραστιο λαθος το δευτερο cd που εβγαλε ο Κυριακιδης υπο το ονομα αυτο ,σε καπως διαφορετικη κατευθυνση , με μουσικους αλλων επιρροων , ηλικιας κτλ κτλ . Το εξεφρασα απο την πρωτη στιγμη και πιστευω ειχα δικιο . Φυσικα ο Κυριακιδης δεν ηταν υποχρεωμενος να συνεχιζει μετα απο τοσα χρονια στην ιδια κατευθυνση , απλα επρεπε το οχημα να εχει αλλο ονομα . Εχω την αισθηση ,χωρις φυσικα να εχω στοιχεια , οτι το δευτερο κατω απο το ονομα αυτο πρεπει να πηγε 'άπατο ' απο πλευρας ενδιαφεροντος . Δικο του οχημα ηταν οι Raw silk , οτι θελει κανει, καμια φορα ομως ειναι καλο να μην χαλας τον ΄'μυθο ' .
Raw silk και Trademark θεωρω οτι ηταν 2 μπαντες που θα μπορουσαν να εχουν ενα σεβαστο ονομα παγκοσμια , δεν θα ηταν ποτε Bon jovi ,αλλα θα μπορουσαν υπο την προυποθεση οτι θα ειχαν συνεχισει στην ιδια κατευθυνση να ειναι γνωστοι οπως ειναι τοσα συγκροτηματα απο χωρες της βορειας Ευρωπης . Καλυτεροι π.χ ηταν οι Alien η οι Stage Dolls ?
Violent vertigo , συμφωνουμε σχετικα με την αντιμετωπιση που ειχε γενικα το ειδος melodic rock/aor στην Ελλαδα , οχι τοσο οι Raw silk ,επειδη αυτοι ειχαν καποιες γνωριμιες στους 'μουσικο-ασχετο-χασαπηδες' . Το 'ωραιο ' της υποθεσης ειναι αρκετοι απο αυτους που εκραζαν και χλευαζαν το ειδος αυτο , μετα απο χρονια οχι μονο το ακουσαν αλλα και το επαιζαν και ειδημωνες του συγκεκριμενου ηχου !!
Υπαρχουν πολλα παραδειγματα της καταστασης που επικρατουσε , ενα τυχαιο , σε εισαγωγικο κειμενο του περιοδικου heavy metal/metal hamer , εκφραστηκε η αντιληψη οτι συγκροτηματα σαν τους Bon jovi ειναι διατοντες αστερες και μετα απο λιγα χρονια δεν θα τους θυμαται κανεις . Επεσαν κλασσικα μεσα και σε αυτη τους την προβλεψη , μετα απο 20-25 χρονια αυτοι ηρθαν στην Ελλαδα και γεμισαν το Οακα ,ενω εκαναν την γνωστη καριερα .Καταλαβαινει ο καθενας για τι ΄μυρωδιαδες ' μιλαμε .
σειρα νομιζω πρεπει να εχουν οι Trademark -Fatal blues , νομιζω το αλλο αξιολογο rock αλμπουμ που αφησε πολλες ελπιδες που φυσικα δεν επαληθευτηκαν . Στην ουσια Raw silk και Trademark ,'ξεβρακωσαν ' οτι πλασαριζοταν ως καλο , ως μεσσιες , ως 'πολυταλαντο ' απο την τοτε Ελληνικη σκηνη .
Αλέξανδρε, πιστεύω ότι ένα ακόμα άλμπουμ ελληνικού συγκροτήματος που θα έπρεπε να κυκλοφορήσει και στο εξωτερικό είναι το Mythology των NORTHWIND. Πολύ καλό concept άλμπουμ, με θέματα της ελληνικής μυθολογίας και πρωτοτυπία - για τότε (1987) - με τη χρήση γυναικείων back vocals. Όσο για τις συνθέσεις, τέλειες όλες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τους RAW SILK, όταν κυκλοφόρησε το άλμπουμ τους , είχε φάει το γνωστό κράξιμο από το metal κονκλάβιο της Ελλάδας και την ανάλογη αρνητική προπαγανδα Γκαιμπελικού επιπέδου, ακριβώς όπως το έτρωγαν όλα τα συγκροτήματα του πιο μελωδικού ήχου. Βλέπεις οι ελληνάρες μεταλάδες ήταν πολύ macho για να ακούσουν κάτι ελαφρύτερο από Manowar - τουλάχιστον. Όχι πως και σήμερα είναι καλύτεροι, αλλά πλέον έχει αλλάξει η φαση.
Δισκαρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκραια προσωπικη αποψη . Πιθανως ο κορυφαιος rock δισκος ολων των εποχων στην Ελλαδα . Αδυνατο σημειο του θεωρω μονο τον ηχο του σε καποια κομματια του puzzle ,κυριως στην drums (ταμπουρο ) και κιθαρες(οχι το level τον χαρακτηρα) . Τα καλυτερα πληκτρα που ακουστηκαν ποτε σε Ελληνικη κυκλοφορια .
Τους πρωτοειδα live σε μια συναυλια σαν support στους Saxon και μου αρεσε τοσο πολυ η μουσικη τους που οταν ξεκινησαν οι Saxon μου φανηκε οτι χαλαω τις καλες εντυπωσεις και εφυγα πριν την μεση . Μετα καποιες φορες ετρεχα στα Bobbys να τους δω παροτι δεν συμπαθουσα τετοιου ειδους χωρους .
Αν διαλεγα 10 μονο αλμπουμ στον χωρο αυτο , θα ηταν ενα απο τα δεκα .
Θεωρω τεραστιο λαθος το δευτερο cd που εβγαλε ο Κυριακιδης υπο το ονομα αυτο ,σε καπως διαφορετικη κατευθυνση , με μουσικους αλλων επιρροων , ηλικιας κτλ κτλ . Το εξεφρασα απο την πρωτη στιγμη και πιστευω ειχα δικιο . Φυσικα ο Κυριακιδης δεν ηταν υποχρεωμενος να συνεχιζει μετα απο τοσα χρονια στην ιδια κατευθυνση , απλα επρεπε το οχημα να εχει αλλο ονομα . Εχω την αισθηση ,χωρις φυσικα να εχω στοιχεια , οτι το δευτερο κατω απο το ονομα αυτο πρεπει να πηγε 'άπατο ' απο πλευρας ενδιαφεροντος . Δικο του οχημα ηταν οι Raw silk , οτι θελει κανει, καμια φορα ομως ειναι καλο να μην χαλας τον ΄'μυθο ' .
Raw silk και Trademark θεωρω οτι ηταν 2 μπαντες που θα μπορουσαν να εχουν ενα σεβαστο ονομα παγκοσμια , δεν θα ηταν ποτε Bon jovi ,αλλα θα μπορουσαν υπο την προυποθεση οτι θα ειχαν συνεχισει στην ιδια κατευθυνση να ειναι γνωστοι οπως ειναι τοσα συγκροτηματα απο χωρες της βορειας Ευρωπης . Καλυτεροι π.χ ηταν οι Alien η οι Stage Dolls ?
Violent vertigo , συμφωνουμε σχετικα με την αντιμετωπιση που ειχε γενικα το ειδος melodic rock/aor στην Ελλαδα , οχι τοσο οι Raw silk ,επειδη αυτοι ειχαν καποιες γνωριμιες στους 'μουσικο-ασχετο-χασαπηδες' . Το 'ωραιο ' της υποθεσης ειναι αρκετοι απο αυτους που εκραζαν και χλευαζαν το ειδος αυτο , μετα απο χρονια οχι μονο το ακουσαν αλλα και το επαιζαν και ειδημωνες του συγκεκριμενου ηχου !!
Υπαρχουν πολλα παραδειγματα της καταστασης που επικρατουσε , ενα τυχαιο , σε εισαγωγικο κειμενο του περιοδικου heavy metal/metal hamer , εκφραστηκε η αντιληψη οτι συγκροτηματα σαν τους Bon jovi ειναι διατοντες αστερες και μετα απο λιγα χρονια δεν θα τους θυμαται κανεις . Επεσαν κλασσικα μεσα και σε αυτη τους την προβλεψη , μετα απο 20-25 χρονια αυτοι ηρθαν στην Ελλαδα και γεμισαν το Οακα ,ενω εκαναν την γνωστη καριερα .Καταλαβαινει ο καθενας για τι ΄μυρωδιαδες ' μιλαμε .
σειρα νομιζω πρεπει να εχουν οι Trademark -Fatal blues , νομιζω το αλλο αξιολογο rock αλμπουμ που αφησε πολλες ελπιδες που φυσικα δεν επαληθευτηκαν .
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην ουσια Raw silk και Trademark ,'ξεβρακωσαν ' οτι πλασαριζοταν ως καλο , ως μεσσιες , ως 'πολυταλαντο ' απο την τοτε Ελληνικη σκηνη .
Για A.O.R. έχεις δίκιο για το Fatal Blues πήρε σειρά να παρουσιαστεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ.Ρ.