ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΟΡΔΟΛΗΣ: Η ΔΙΣΚΟΘΗΚΗ ΜΟΥ-ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΤΥΧΕΙ ΠΕΛΑΤΕΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ 6 ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΤΟΥΣ ΠΑΡΟΥΝ ΤΟ ΔΙΣΚΟ

Αν αγοράζετε μεταχειρισμένους δίσκους από το Μοναστηράκι και μάλιστα από το κατάστημα του Ζαχαρία (Ηφαίστου 20, μέσα στη στοά), αποκλείεται να μην ξέρετε  τον Βαγγέλη Ορδόλη. Πίσω από ταμείο, με πολλές γνώσεις γύρω από την ελληνική και ξένη μουσική, κυρίως ψυχεδέλεια, και αν είστε τυχεροί μπορεί και να σας κάνει μια καλύτερη τιμή. Με τον Βαγγέλη γνωρίζομαι πολλά χρόνια σαν πελάτης του καταστήματος και δεν ήταν δύσκολο να καταλάβω ότι είναι συλλέκτης δίσκων ψυχεδέλειας. Έτσι σήμερα είναι το τιμώμενο πρόσωπο…

Ποιος ήταν ο πρώτος δίσκος που αγόρασες κι από πού;
Β.Ο.: Ο πρώτος δίσκος που αγόρασα ήταν κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’80 και ήταν το best of των Blondie.τον είχα πάρει από κάπου στο κέντρο της Αθήνας, δεν θυμάμαι από πού. Πρέπει να τον είχα αγοράσει περίπου 400 δραχμές. Το αστείο σε αυτή τη πρώτη αγορά ήταν ότι εκείνη την εποχή είχα μόνο ένα παλιό jvc πικάπ και τίποτα άλλο! Για να τον ακούσω είχα συνδέσει το πικάπ σε ένα παλιό ραδιοκασετόφωνο που είχα και τον άκουγα μέσω του μεγαφώνου του, αξέχαστες εποχές.
Ποια ήταν τα πρώτα μουσικά σου ακούσματα;
Β.Ο.:  Τα πρώτα ακούσματα ζώντας στην επαρχία (βλέπε Σπάρτη)τη δεκαετία του’70 και μην έχοντας πολλά ερεθίσματα μοιραία περιορίστηκαν σε ότι ακουγόταν από το ραδιόφωνο τότε. Μιλάμε για τα τραγούδια της μετά χούντας εποχής. Επίσης άκουγα πολύ όντας στην εφηβεία τα ελληνικά ποπ (Olympians,Charms,Idols κλπ). Ένας φίλος μου και συμμαθητής μου ο Γιώργος που διέθετε μία πολύ αξιόλογη για την εποχή δισκοθήκη κυρίως με τα κορυφαία ροκ γκρουπ  της ξένης μουσικής ήταν η πρώτη σοβαρή μου επαφή με τη μουσική και το κόσμο του βινυλίου. Θυμάμαι ότι καθόμαστε ώρες ολόκληρες και ακούγαμε όλα τα μεγάλα γκρουπ που είχε σε δίσκους (Deep Purple,Led Zeppelin,Pink Floyd,Uriah Heep,Rainbow,Queen κλπ) προσπαθώντας να διαλέξω κομμάτια για να φτιάξω κασέτες. Όταν πια ανέβηκα στην Αθήνα, όντας φοιτητής τα πράγματα έγιναν πιο εύκολα. Αρχές του’80 έμενα σε ένα διαμέρισμα στη πλ.Αττικής όπου εκεί κοντά υπήρχε ένα μικρό δισκάδικο όπου πέρναγα πολλές ώρες ακούγοντας τους δίσκους της εποχής. Ήταν τότε η χρυσή εποχή της italo-disco για όσους ξέρουν και αναρίθμητων άλλων επιτυχιών που ακούγονται και σήμερα. Παράλληλα ακούγοντας καθημερινά και την εκπομπή του Γιάννη Πετρίδη άρχισαν να ανοίγονται και άλλοι μουσικοί δρόμοι που αγνοούσα μέχρι τότε. Βοήθησε σε αυτό το ότι είχα αρχίσει να αγοράζω τα περιοδικά ‘Ήχος’ και `Ποπ-Ροκ και να τα διαβάζω μανιωδώς. Όταν πια λίγα χρόνια αργότερα έπιασα δουλειά στο κατάστημα δίσκων Jazz-Rock που τότε ήταν το μεγαλύτερο δισκάδικο στην Αθήνα τα πράγματα απλουστεύτηκαν.

Πόσους δίσκους έχεις σήμερα; (cd, βινύλια, dvd, μικροί δίσκοι)
Β.Ο.:  Σήμερα η δισκοθήκη μου περιλαμβάνει περίπου 4.500 δίσκους βινυλίου(έχω σταματήσει πια να τους μετράω), περίπου 1500 cds και 150 πάνω κάτω dvd με μουσικό περιεχόμενο. Για τα dvd ήθελα να σημειώσω ότι έχω και περίπου 2.500 dvd ταινιών καθότι λάτρης του παλιού Hollywood δεκαετιών 30,40,50,60,περιλαμβάνοντας  κλασσικές ταινίες, westerns,film noir κλπ όπως και της χρυσής εποχής του ελληνικού κιν/φου, αλλά αυτά είναι μια άλλη ιστορία.
Πως είναι ταξινομημένοι; (ελληνικοί, ξένοι, singles, dvd, αλφαβητικά, ανά είδος κλπ).
Β.Ο.:  Οι δίσκοι και τα cd είναι ταξινομημένα ασφαλώς αλφαβητικά και κατά είδος.
Το μεγαλύτερο μέρος της δισκοθήκης περιλαμβάνουν οι ψυχεδελικοί δίσκοι. Επίσης υπάρχουν πολλοί δίσκοι από new wave και new psych-folk όπως επίσης classic rock, hits,αρκετοί από ελληνικό rock και κάμποσοι διαλεχτοί από έντεχνο. Επίσης πολλά maxi singles προερχόμενα τα περισσότερα από τη χρυσή εποχή των 80’ς (italo,hits) θυμίζοντάς μου τα ωραία χρόνια της νεότητας. Τα cd είναι και αυτά ταξινομημένα κατά είδος και ένα μεγάλο μέρος περιλαμβάνει η electronica ένα άλλο είδος που αγαπώ πολύ.
Αγόρασες δίσκο μόνο και μόνο για το εξώφυλλό του;

Β.Ο.:  Από όσο θυμάμαι δεν έχω αγοράσει δίσκο μόνο για το εξώφυλλό του. Ήθελα πάντα να συνδυάζω και τα δύο, αν και τώρα που το σκέφτομαι έφτασα κοντά κανά δυο φορές(The Rolling Stones ‎– Their Satanic Majesties Request ,Velvet Underground) αλλά τελικά δεν το έκανα. Έχω όμως αγοράσει πολλές φορές τον ίδιο δίσκο γιατί περιείχε παραπάνω κομμάτια, όπως έκανα για τον πιο πρόσφατο δίσκο που αγόρασα των υπέροχων Αμερικανών από το μακρινό 1970 Omnibus που αν και είχα την original κόπια ,αγόρασα την εξαιρετική επανέκδοση της wah-wah που περιείχε ανέκδοτο υλικό και demo εκτελέσεις.
Από το εξωτερικό με ταχυδρομείο αγοράζεις δίσκους;
Β.Ο.:  Ένα μεγάλο μέρος που αφορά κυρίως τα ψυχεδελικά βινύλια προέρχεται από το εξωτερικό. Συγκεκριμένα άρχισα να αγοράζω συστηματικά από το 2000 και μετά δίσκους από το ebay. Έχοντας τη βοήθεια του φίλου μου Δημήτρη Ψυχογιού (για εμένα από τους μεγαλύτερους συλλέκτες και γνώστες του συγκεκριμένου είδους και όχι μόνο)αρχίσαμε να αγοράζουμε κυρίως original κόπιες και σπάνιες επανεκδόσεις από τη συγκεκριμένη σκηνή κυρίως από την Αμερική. Έτσι μέσα σε μία δεκαετία απόκτησα δίσκους που για να τους βρω εδώ στην Ελλάδα δεν θα μου έφταναν δύο ζωές (και από πλευράς καταστάσεων και σπανιότητας αλλά και κόστους δεδομένου ότι σε αυτή τη διαδικασία βρήκα πολλές φορές απίστευτες ευκαιρίες)στη συλλογή μου υπάρχουν αρκετοί δίσκοι που σήμερα είναι δυσεύρετοι. Ενδεικτικά θα αναφέρω (original κόπιες) .... The Freeborne ‎– Peak Impressions , The Aggregation - Mind Odyssey, The Common People ‎– Of The People / By The People / For The People From The Common People , The David - Another Day, Another Lifetime , Rebecca & The Sunnybrook Farmers – Birth, Five Day Week Straw People - s/t, The Growing Concern- s/t , KAK- s/t κλπ.

Πόσα χρόνια δουλεύεις στον Ζαχαρία;
Β.Ο.: Φεύγοντας από το Jazz-Rock μετά από 11 χρόνια, κατέβηκα στο Μοναστηράκι στο μεγαλύτερο κατάστημα μεταχειρισμένων δίσκων και όχι μόνο, που είναι γνωστό ως ΖΑΧΑΡΙΑΣ όπου και βρίσκομαι τα τελευταία 20 χρόνια. Όταν πήγα εκεί ήταν σαν να πήγα σε έναν άλλο πλανήτη. Από τους ήρεμους ρυθμούς και την ‘κυριλέ΄ κατάσταση στο Jazz –Rock στην Ακαδημίας στους γρήγορους ρυθμούς και στη χαοτική κατάσταση στο Μοναστηράκι. Ευτυχώς ο Ζαχαρίας, μεγάλος λάτρης και γνώστης της μουσικής με βοήθησε να προσαρμοστώ και να νιώσω τη κατάσταση πιο οικεία. Πρώτα από όλα ήταν και είναι ένας φίλος και έπειτα εργοδότης. Εκεί αισθάνθηκα για πρώτη φορά τη μαγεία του βινυλίου από όλες τις πλευρές του. Ήρθα σε επαφή και γνωρίστηκα με πολλούς ανθρώπους λάτρεις του βινυλίου και με πολλούς σοβαρούς συλλέκτες, αποκτώντας πολλές επιπλέον γνώσεις άρχισα να δημιουργώ τη δισκοθήκη  μου.
Πόσο δύσκολο είναι να περνούν από τα χέρια σου δίσκοι που ψάχνεις να αποκτήσεις και τους βάζεις στο ράφι για να αγοραστούν από πελάτες;  
Β.Ο.: Όλα αυτά τα χρόνια και κυρίως τη πρώτη εποχή όταν δεν είχα ακόμα μεγάλη συλλογή και ο Ζαχαρίας έφερνε μεγάλες παρτίδες από την Αμερική, περνούσαν από μπροστά μου πολλοί δίσκοι που τότε δεν είχα την οικονομική δυνατότητα να τους πάρω και  το συναίσθημα ήταν απερίγραπτο. Θυμάμαι μία περίπτωση που μου έχει μείνει απωθημένο, μιας και από τότε δεν μπόρεσα να τον ξαναβρώ, ενός δίσκου που είχε έρθει από την Αμερική, μια εκπληκτική original κόπια των αξεπέραστων Flat Earth Society που τελικά κατέληξε σε ένα πελάτη μας για 500 ευρώ! Χαλάλι του γιατί είναι και καλό παιδί.

Πες μου μερικές ιστορίες με στιγμιότυπα από αυτά που σου ζητούν οι πελάτες σου.
Β.Ο.: Έχοντας καθημερινά περάσει εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου τα εύθυμα περιστατικά είναι αναρίθμητα. Κάποιοι μη ξέροντας το τίτλο του τραγουδιού να προσπαθούν να το τραγουδήσουν, κάποιοι άλλοι μπερδεύοντας τα τραγούδια να ψάχνουν λάθος τραγουδιστή, κάποιος άλλος να περιμένει έξω από το μαγαζί από τις έξι το πρωί μόνο και μόνο για να μη του πάρουν το δίσκο που ήθελε διακαώς να αποκτήσει. Και όλα αυτά συμβαίνουν από τον εθισμό που προκαλεί η ενασχόληση με το βινύλιο.
Σου έχει τύχει Έλληνες καλλιτέχνες (τραγουδιστές/ μουσικοί) να έρχονται και να ψάχνουν να αγοράσουν τους δίσκους τους;
Κατά καιρούς φυσικά έχουν περάσει πολλοί Έλληνες καλλιτέχνες και αρκετοί από αυτούς έψαχναν τους δίσκους τους. Άλλοι τους  έβρισκαν εύκολα άλλοι όμως όχι και μάλιστα έμεναν έκπληκτοι όταν μάθαιναν τις  υψηλές τιμές που είχαν φτάσει.

Πως κινείται η αγορά μεταχειρισμένου δίσκου στην Ελλάδα;

Β.Ο.: Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μία αλματώδης αύξηση του βινυλίου στο κόσμο και κατά συνέπεια και στην Ελλάδα. Παλιές παραδοσιακές εταιρείες αλλά και καινούργιες παρουσιάζουν ολοένα και περισσότερα πικάπ στις  διάφορες εκθέσεις δείγμα της μεγάλης ανόδου του προϊόντος. Το βιώνουμε και εδώ στο μαγαζί καθημερινά, βλέποντας εκτός από τους παλιούς πελάτες όλο και πιο μικρής ηλικίας άτομα να στρέφονται στο βινύλιο.
Ποιο είναι το προφίλ του πωλητή δίσκων;
Β.Ο.: Εκτός από τη πώληση δίσκων μία άλλη εξίσου σημαντική λειτουργία στο μαγαζί είναι και η αγορά δίσκων από διάφορους ανθρώπους που για τον δικό του λόγο ο καθένας τους πουλάει. Κάποιοι από αυτούς έχουν σταματήσει να ακούν μουσική, κάποιοι άλλοι ακούν μόνο τα cd,κάποιοι άλλοι τους έχουν βαρεθεί και θέλουν να τους ανταλλάξουν με άλλους δίσκους. Από το 2010 και την αρχή της μεγάλης οικονομικής κρίσης δημιουργήθηκε η μεγαλύτερη κατηγορία ανθρώπων που πουλούν τους δίσκους του για τα προς το ζην. Και εμείς ερχόμαστε σε πολύ δύσκολη θέση βλέποντας τους να ξεπουλούν τους δίσκους τους για τα χρήματα, δηλώνοντας μας και οι ίδιοι τη συναισθηματική αξία που έχουν γι αυτούς.

Ποια είναι η σχέση της γυναίκας σου με τη δισκοθήκη σου; Έχεις σκεφτεί τι θα γίνει η δισκοθήκη σου δεδομένου ότι το παιδί μου μπορεί να μην ενδιαφερθεί;

Η σχέση της γυναίκας μου με τη δισκοθήκη μου είναι μακριά και αγαπημένοι.
Β.Ο.:  Το έχω παρατηρήσει και συζητήσει με πολλούς πελάτες από το μαγαζί που έχουν το ίδιο ‘πρόβλημα’ και έχω καταλήξει  στο συμπέρασμα, ότι υπάρχει μία ανταγωνιστική σχέση ανάμεσα στη δισκοθήκη(και στα μηχανήματα ήχου)και των συζύγων μη μπορώντας να χωνέψουν ότι ένα μέρος στη καρδιά μας εκτός από αυτές έχουν και οι δίσκοι. Όσον αφορά τα παιδιά όπως όλα τα σημερινά παιδιά που έχουν μεγαλώσει με pc και YouTube είναι κάπως απόμακρα θα έλεγα αλλά καταβάλω φιλότιμες προσπάθειες και αχνοφαίνεται κάποιο φως στο βάθος!
Ποιοι κατά τη γνώμη σου είναι οι σημαντικότεροι δίσκοι που πέρασαν από το μαγαζί; (ελληνικοί και ξένοι)
Β.Ο.:  Από το μαγαζί έχουν περάσει στα τόσα χρόνια που είμαι εδώ πολλοί και σημαντικοί και ακριβοί δίσκοι. Ενδεικτικά θα αναφέρω από τους ελληνικούς:
Mimis Plessas – Greece Goes Modern , Τα 4 Επίπεδα της Ύπαρξης, Πάνος Σαββόπουλος – Το Δωμάτιο, Ρωμανός- Δύο Μικρά Γαλάζια Άλογα , Εν Πλω-s/t, O.S.T.-Το Συμπόσιο, Stress-s/t, Μάικ Ροζάκης κλπ.
Από ξένη δισκογραφία έχουν έρθει κατά καιρούς πολλές πρώτες αγγλικές κόπιες των Beatles,Rolling Stones, Pink Floyd,13th floor elevators, Bubble Puppy, το A Gathering of Promises, T2  - It'll All Work Out In Boomland, The Red Crayola -  With The Familiar Ugly - The Parable Of Arable Land, The Chocolate Watchband - The Inner Mystique, Smashing Pumpkins – Mellon Collie And The Infinite Sadness, East Of Eden "Mercator projected" UK 1st press , Velvet Underground & Nico "Same" US πρώτη έκδοση κλπ.
Οι καλύτεροι ψυχεδελικοί δίσκοι που θα συνιστούσα σε ένα νέο ακροατή να αγοράσει για να μυηθεί θα μπορούσαν να είναι:
Love - Forever Changes
The Beatles-Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band
Bee Gees-1st
The Hollies-Butterfly
Cream-Disraeli Gears
Pink Floyd – Piper At the Gates of Dawn
Jefferson Airplane – Surrealistic Pillow
The Doors-s/t
The Velvet Underground & Nico- ‘The Velvet Underground & Nico’
Country Joe And The Fish- ‘Electric Music For Mind And Body’
 
Ένα top 10 των πιο αγαπημένων μου δίσκων θα μπορούσε να είναι:

 
Gandalf-s/t
Hunger-Strictly from Hunger
Music Emporium-s/t
Beatles-Revolver
Kaleidoscope (UK) – Tangerine Dream
Ultimate Spinach-s/t
The Seeds – Future
 The Electric Prunes-Underground
Love – Forever Changes
 Zombies- Οracle and Οdyssey

Και  ένα τοπ  10 από τα ελληνικά άλμπουμ θα ήταν:
Νοστράδαμος-s/t
Poll-s/t(ταγάρι)
Πελόμα Μπόκιου-s/t
Διονύσης Σαββόπουλος- Βρώμικο Ψωμί
Aphrodite’s Child -666
Βασίλης Παπακωνσταντίνου – Φοβάμαι
Raining Pleasure – Reflections 2004
Μωρά στη Φωτιά-s/t
Μάνος Χατζιδάκις: Το Χαμόγελο της Τζοκόντας
Καλδάρας/Νταλάρας-Νάτανε το`21

Το ηχητικό μου σύστημα που με βοηθά να ακούσω τους δίσκους μου αποτελείται:

 
Ενισχυτής:YAMAHA CA 2010
Πικαπ: Sony ps-x65
Κεφαλή: Sony vl-37
Ηχεία:Bryston Mini T
Phono: Musicak Fidelity X-LP MM/MC
Cd player: Marantz cd72
Buffer : Musical Fidelity X-10D
Καλωδιώσεις:Cardas

Κλείνοντας, θα ήθελα να πω ότι η τύχη παίζει κάποιο ρόλο στη ζωή και δη στη επαγγελματική ζωή του κάθε ανθρώπου.Έτσι και για μένα ,όταν τυχαία  βλέποντας μια αγγελία στο μακρινό 1987 και πηγαίνοντας να πιάσω δουλειά `προσωρινά’ στο Jazz Rock δεν φανταζόμουνα  ότι θα άρχιζε μια επαγγελματική διαδρομή που θα με έφερνε σε άμεση επαφή με το μαγικό κόσμο της μουσικής και θα άρχιζε ένα ταξίδι για το οποίο δε μετάνιωσα ποτέ.

Ερωτήσεις: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ 

5/4/19/

 

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος