Έτσι, τον Οκτώβριο του 1970 το "Jesus Christ Superstar" κυκλοφόρησε σε διπλό άλμπουμ, με το σενάριο να εστιάζει στην τελευταία εβδομάδα της ζωής του Ιησού, από την είσοδο στα Ιεροσόλυμα μέχρι και την Σταύρωση. Μακριά από κάθε μεταφυσική και κυρίως εκκλησιαστική διάσταση, αλλά με μια τολμηρή και θαρραλέα προσέγγιση του Θείου δράματος, επικεντρωμένη στην ανθρώπινη υπόσταση, βρήκε τη θετικότατη συμπαράσταση της νεολαίας, αλλά και την αρνητική θέση των ιερέων και μιας μικρής ομάδας πολιτών, που αδυνατούσαν να καταλάβουν ότι αυτό που έβλεπαν μπροστά τους ήταν η καλύτερη ευκαιρία για προσέγγιση της νέας γενιάς.
 |
| Το εξώφυλλο της αμερικάνικης έκδοσης του δίσκου |
Η καθημερινή θεατρική εισπρακτική επιτυχία της παράστασης, οδήγησε τους Lloyd Webber και Rice να επιλέξουν τον Murray Head για το ρόλο του Ιούδα, που ήταν γνωστός από τη συμμετοχή του στη μυθική θεατρική παράσταση του West End, Hair (σ.σ. αν έχετε πάει Λονδίνο και δεν έχετε πάει έστω και σε μια παράσταση του West End, τότε κρίμα ) και τον Ian Gillan για το ρόλο του Ιησού, που μόλις είχε γίνει μέλος των Deep Purple. Η rock προσέγγιση της ζωής του Ιησού συμπληρώθηκε με τη συμμετοχή μουσικών, όπως οι κιθαρίστες Neil Hubbard (έχει παίξει μεταξύ άλλων με τους Juicy Lucy, The Grease Band, Bluesology -το πρώτο συγκρότημα του Elton John) και Henry McCullough (Grease Band- το συγκρότημα που συνόδευε τον Joe Cocker- και Wings), το μπασίστα Alan Spenner και τον ντράμερ Bruce Rowland -κι οι δύο από τους Grease Band- και τον σαξοφωνίστα Chris Mercer (Juicy Lucy).
 |
| Η διανομή των ρόλων από το εσώφυλλο του άλμπουμ |
Πέραν των Ian Gillan και Murray Head, οι άλλοι βασικοί ρόλοι καλύφτηκαν από τους Yvonne Elliman (Μαρία Μαγδαληνή), Victor Brox (Καϊάφας), το μπασίστα John Gustafson (Σίμων Ζηλωτής), Paul Davis (Πέτρος), Mike d'Abo (Ηρώδης) και τον αμερικάνο ηθοποιό Barry Dennen (Πιλάτος). Να σημειώσω ότι ο Mike D’ Abo ήταν τραγουδιστής του συγκροτήματος των Manfred Mann κι ο John Gustafson μετέπειτα μπασίστας των Quatermass και Ian Gillan Band!
Η προσέγγιση του Ian Gillan έγινε από τον Tim Rice, που είχε εντυπωσιαστεί από την ερμηνεία του στο "Child in Time". Χαρακτηριστικό είναι ότι όλη η ηχογράφηση του Gillan στο studio έγινε σε 3 ώρες! Η εντυπωσιακή ερμηνεία του οδήγησε τους Webber και Rice να του προτείνουν το βασικό ρόλο του Ιησού και στην ταινία που θα γυριζόταν, αλλά ο Gillan ζήτησε £250,000 για τον ίδιο, αλλά και να αποζημιωθούν οι Deep Purple, γιατί την ίδια εποχή που θα έβγαινε η ταινία, το συγκρότημα θα έβγαινε περιοδεία! Η παραγωγή θεώρησε πολύ μεγάλα τα ποσά και επέλεξαν τον αμερικάνο ηθοποιό Ted Neeley. Έτσι, από την μια πλευρά ο Ian Gillan ακουγόταν με το ‘Black Night’ κι από την άλλη τον ακούγαμε στο ρόλο του Ιησού! Πάντως την παράσταση έκλεψε η άγνωστη Αμερικανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός Yvonne Elliman στο ρόλο της Μαρίας Μαγδαληνής, η οποία ερμήνευσε με μοναδικό τρόπο τη μεγάλη επιτυχία ‘I Don’t Know How To Love Him’. Μουσικά το άλμπουμ ήταν ένα κράμα rock, soul, funk και pop, αλλά ήταν τόσο καλά αναμεμιγμένα που το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό! Αρχικά το BBC λογόκρινε το άλμπουμ θεωρώντας το “ιερόσυλο», λογική που γρήγορα εγκαταλείφθηκε και τα κομμάτια έπαιξαν από το βρετανικό ραδιοσταθμό.
- O Tim Rice που έγραψε τους στίχους είπε ότι τους εμπνεύστηκε από το τραγούδι του Bob Dylan "With God on Our Side".[
- Το "Herod's Song" βασίζεται στη σύνθεση των Webber and Rice "Try It and See", με το οποίο είχε συμμετάσχει η Αγγλία στο φεστιβάλ της Eurovision το 1969 με τη Lulu. Το τραγούδι ηχογράφησε και κυκλοφόρησε αργότερα η ιταλίδα τραγουδίστρια Rita Pavone. Tο ίδιο συνέβη και με τη μελωδία του "I Don't Know How to Love Him" που βασίστηκε στη σύνθεση των Webber/Rice "Kansas Morning" του 1968.
- O Murray Head έγινε γνωστός στη χώρα μας το 1984 όταν ερμήνευσε το τραγούδι "One Night in Bangkok" από το musical Chess.
- Η αρχική ιδέα των Webber/Rice ήταν να δώσουν το ρόλο του Χριστού στον John Lennon αλλά εκείνος έθεσε τον όρο να παίξει η Yoko Ono το ρόλο της Μαγδαληνής, πράγμα που οι δύο δημιουργοί αρνήθηκαν.
- Έως και το 1983 το άλμπουμ είχε πουλήσει 7.000.000 αντίτυπα σε όλο τον κόσμο και είχε φθάσει έως το Νο 23 του βρετανικού chart και στο Νο1 του αμερικάνικου!
- ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΥΠΕΡΛΑΜΠΡΟ ΑΣΤΕΡΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Η ταινία προβλήθηκε και στη χώρα μας το 1974 κι ήταν επεισοδιακή, με τους ιερείς να αντιδρούν στην προβολή της. Έγιναν τα γνωστά επεισόδια και οι διαμαρτυρίες από τους «πιστούς» έξω από τους κινηματογράφους, που απειλούσαν σε περίπτωση που προβαλλόταν η «αντιχριστιανική» παραγωγή. Πάντως η Ελλάδα δεν ήταν η μοναδική χώρα που έγιναν διαμαρτυρίες και προσπάθησαν να σταματήσουν την προβολή τους. Και σε άλλες χώρες της Ευρώπης παρουσιάστηκαν τα ίδια φαινόμενα, όπως στην Ιταλία. Στη χώρα μας προβλήθηκε μόνο στον κινηματογράφο «Αττικόν», όπου ο γράφων την είχε παρακολουθήσει. Πάντως δεν θυμάμαι η ταινία να έχει παιχτεί από την ελληνική τηλεόραση.
Το 1978, ο επιχειρηματίας Μάριος Σταυρολαίμης ανέβασε τη θεατρική παράσταση στο θέατρο Καλουτά (στην οδό Πατησίων, κοντά στην Πλτ. Κολιάτσου, σήμερα είναι supermarket, Βασιλόπουλος) με τίτλο «Ιησούς Χριστός Υπέρλαμπρο Άστρο» σε μουσική προσαρμογή του Μίμη Πλέσσα και διεύθυνση ορχήστρας από τον Μάικ Ροζάκη. Να σημειώσω ότι είχα παρακολουθήσει την παράσταση όπου και πάλι απ΄έξω υπήρχαν ομάδες «πιστών» που δημιουργούσαν προβλήματα ενώ η μουσική ήταν “live”, δηλαδή υπήρχε ορχήστρα μπροστά από τη σκηνή που έπαιζε τα τραγούδια! Χρηστος Κάλοου (Άννας), Κρίστυ Στασινοπούλου (Μαρία Μαγδαληνή), Τάκης Μπινιάρης (Χριστός), Γιάννης Δημητράς (Ιούδας) σε σκηνοθεσία Δημήτρη Μαλαβέτα. Η παράσταση κόστισε 3.000.000 δρχ, ποσό υπέρογκο για την εποχή, αλλά γρήγορα η παράσταση κατέβηκε, αφού οι διαμαρτυρίες των «πιστών» υπερίσχυσαν του λόγου των πνευματικών ανθρώπων που δεν τη στήριξαν όσο έπρεπε. Οι καθημερινές διαμαρτυρίες αποθάρρυναν τους θεατές, που σταδιακά έπαψαν να ενδιαφέρονται και η παράσταση κατέβηκε.
Το εξώφυλλο της αγγλικής έκδοσης
Τότε, αλλά και σήμερα, εξακολουθώ να πιστεύω ότι η εκκλησία έχασε μια τεράστια ευκαιρία να προσεγγίσει τους νέους μέσα από την προβολή του έργου και της μουσικής. Αντί να το δουν σαν ευκαιρία επικοινωνίας, εναντιώθηκαν όπως εναντιώνονται σε κάθε καινούργιο, θεωρώντας ότι θίγει τα συμφέροντά(;) τους και τα πιστεύω τους. Είναι δυνατόν να υπάρχει τραγούδι που ο τίτλος του να είναι ‘I Don’t Know How To Love Him’ που να ερμηνεύεται με τόση τρυφερότητα κι η εκκλησία να λέει όχι;;; Ο βασικός λόγος εναντίωσης της εκκλησίας ήταν το γεγονός ότι το έργο έφερνε σε πρώτο πλάνο την ανθρώπινη υπόσταση του Ιησού, τις αδυναμίες τους και τη σχέση του με τη Μαγδαληνή, λογικές ανεπίτρεπτες στο θρησκευτικό κατεστημένο. Τέτοιου είδους λογικές δεν ωφελούν και όπως είδαμε μέσα από τα χρόνια και η ταινία παίχτηκε και η μουσική ακούστηκε και ο κόσμος έχει τη δική του άποψη με τα sites στην εποχή μας να το παρουσιάζουν και να μη …χαλάει ο κόσμος. Όταν κάτι πολεμάς, τόσο σου εναντιώνεται.
26/4/19
Πολύ ωραία η αναφορά στην ελληνική παράσταση! Εντυπωσιάστηκα με την αφίσα "Ιησούς Χριστός Υπέρλαμπρο Άστρο"! Πού τη βρήκες;; (Όλα τα λεφτά στην αφίσα ο Αντρέας Λόυντ Γουέμπερ!!!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΉθελα μόνο να συμπληρώσω δύο πραγματάκια:
1. Οι μόνοι σταθεροί από το καστ σε θέατρο, σινεμά και άλμπουμ ήταν η Yvonne Elliman (Μαρία Μαγδαληνή, φωνάρα που έκανε και δικές της επιτυχίες αργότερα)και ο Barry Dennen (Πιλάτος.
2. Την ταινία την είδαμε στο "Αττικόν" με τη δεύτερη προσπάθεια! Είχε γίνει και πρώτη προσπάθεια, επί χούντας ακόμη,που βεβαίως απέτυχε! Η ταινία απαγορεύτηκε αμέσως!
Γειά σου Αλέξανδρε! Εξαιρετικός ο λόγος σου, εντυπωσιακές οι γνώσεις σου! Σε θυμάμαι από τα σχολικά μας χρόνια για την έφεσή σου στην ξένη, ιδίως τη rock μουσική, στην οποία από τότε εντρυφούσες. Η ¨σειρά¨μας έβγαλε έναν ¨Γιάννη Πετρίδη¨!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά εξαιρετικές φωνές! Η ταινία έχει παιχτεί στην ελληνική τηλεόραση. Και η ελληνική θεατρική παράσταση ήταν ιδιαίτερα προσεγμένη και ανέδειξε εξαιρετικούς τραγουδιστές.
(Κατά τη γνώμη μου, ζητήματα που άπτονται της, όποιας, θρησκείας τα δεχόμαστε ως παραδίδονται ή δεν τα δεχόμαστε. Δεν τα αλλάζουμε - προσαρμόζουμε προκειμένου να πλησιάζουμε ηλικίες ή ομάδες ανθρώπων, γιατί τότε η υπερβατική καθαρά ψυχική ουσία που έχει η θρησκευτικότητα γίνεται ¨εμπόριο¨, που πρέπει να απέχει από αυτήν.)
Με ιδιαίτερη χαρά και εκτίμηση!