Η αποχώρηση του Abrahams ήταν εκκωφαντική γιατί ήταν πολύ καλός κιθαρίστας και το συγκρότημα είχε αρχίζει να κερδίζει καθημερινά οπαδούς, οπότε μια τέτοια αλλαγή θα έφερνε κλυδωνισμούς. Ο πρώτος από τους ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΤΕΣ ήταν ο Davy O’List που μόλις είχε φύγει από τους Nice. Η περίπτωσή του απασχόλησε έντονα τον Ian Anderson γιατί ταίριαζε στον ήχο τους αλλά δεν τα βρήκαν μεταξύ τους. Ο επόμενος ήταν ένας άσημος κιθαρίστας από το Birmingham, ονόματι Tony Iommi, μέλος των Earth. O Iommi έκανε αμέσως κλικ στον Anderson και μάλιστα έκαναν και μια ιστορική εμφάνιση μαζί, που κινηματογραφήθηκε και αποτελεί μοναδικό ντοκουμέντο, έστω κι αν το πρόσωπο του Iommi δεν φαίνεται, λόγω καπέλου. Αλλά θα τον αναγνωρίστε από το στυλ! Η εμφάνιση τους έγινε στην ταινία Rock’n’Roll Circus των Rolling Stones που κινηματογραφήθηκε το 1968 αλλά κυκλοφόρησε μόλις το 1996 σε cd/dvd!
Πολλά χρόνια αργότερα, σε συνεντεύξεις του ο Anderson παραδέχτηκε ότι ποτέ δεν είχε παρατηρήσει ότι από τον Tony Iommi έλειπε ένα μέρος του μεσαίου δακτύλου του!
Πριν προτείνει στον Martin Barre να γίνει μέλος, τον φώναξε σπίτι του και κάθισαν στην άκρη του κρεβατιού παίζοντας με τις κιθάρες τους χωρίς ενισχυτή. Ακόμα κι όταν τον προσέλαβε, ο Anderson δεν ήταν σίγουρος ότι ήταν ο άνθρωπος του, αλλά η 44χρονη(!) συμπόρευση, έδειξε ότι ο Barre ήταν η καλύτερη επιλογή.
Με το που έγινε μέλος των Jethro Tull o Barre έφυγαν για περιοδεία 3 εβδομάδων στη Μ.Βρετανία και αμέσως μετά έφυγαν για την Αμερική όπου άνοιγαν τις συναυλίες των MC5 και Led Zeppelin (σ.σ. να έχεις μάτια να βλέπεις κι αφτιά να ακούς). Εκεί, κατά τη διάρκεια της αμερικάνικης περιοδείας ο Anderson, έγραψε αρκετά τραγούδια του Stand Up. Εκείνο όμως που έμεινε στη μνήμη του μετά από τόσα χρόνια ήταν η πρόταση του manager τους, Terry Ellis να γράψει ένα hit single.
«Βρισκόμουν στο lobby του ξενοδοχείου όταν πάνω στη συζήτησης μού το πρότεινε. Του είπα χαριτολογώντας δηλαδή τι θες να ανέβω επάνω στο δωμάτιο και να γράψω ένα Hit single”. Κι αυτός μου απάντησε «Ναι»!
Ενοχλημένος από τη συζήτηση, ο Anderson ανέβηκε στο δωμάτιο του, όχι για να γράψει ένα hit single αλλά για να ξεφύγει από τη συζήτηση. Δεν είναι τυχαίο ότι το πρώτο single των Jethro Tull που έγινε επιτυχία ήταν το "Living in the Past" (Νο 36 Μ.Βρετανία, Νο 11 Αμερική 1969).
Το Stand Up είναι το πρώτο άλμπουμ των Jethro Tull όπου ο Ian Anderson έχει τον πλήρη έλεγχο των πάντων, μουσικής και στίχων. Το αποτέλεσμα ήταν ένα δεμένο άλμπουμ με στοιχεία rock, blues και Folk, χαρακτηριστικό των επόμενων δισκογραφικών δουλειών τους που θα ακολουθούσαν (χωρίς το blues). Το blues στοιχείο είναι κάτι που δεν μπορεί να αποτιναχτεί τόσο εύκολα από το συγκρότημα. Τραγούδι σαν το "A New Day Yesterday" που ανοίγει το άλμπουμ με το μπάσο του Glenn Cornick, αποτελούν μια συνέχεια με το προηγούμενο άλμπουμ. Το συγκεκριμένο τραγούδι ήταν το πρώτο που ηχογράφησαν και ακολούθησαν όλα τα άλλα. Το "Fat Man" έχει τη δική του ιδιαιτερότητα με τον Ian Anderson να παίζει μαντολίνο, ένα όργανο που έως τότε δεν χρησιμοποιείτο από rock συγκροτήματα. Ο χρόνος γυρνάει ακόμα πιο πίσω, την εποχή που είχαν κυκλοφορήσει το This Was και ήταν σε περιοδεία στη Σκανδιναβία. «Ήμασταν σε περιοδεία στη Δανία όταν απέναντι από τα ξενοδοχείο είδα ένα ενεχυροδανειστήριο όπου είχε και μουσικά όργανα. Το επισκέφτηκα και είδα ένα μαντολίνο σε καλή τιμή και καλή κατάσταση κι έτσι το πήρα έστω κι αν δεν ήξερα να το χορδίσω. Το έδωσα στον Mick Abrahams που το χόρδισε και άρχισε να συνθέτω μια μελωδία που αρχικά την είχα ονομάσει “ I don’t wanna be a Fat Man”. O Abrahams νόμιζε ότι το έγραψα γι αυτόν γιατί είχε παχύνει εκείνη την εποχή αλλά δεν το έγραψα γι αυτόν!» λέει ο Ian Anderson. Το συγκεκριμένο κομμάτι θα μπορούσε ανετότατα να είχε βγει από κάποιο αραβικό δίσκο. Τουμπελέκι, μαντολίνο και κυρίως ατμόσφαιρα που όχι θυμίζουν αλλά είναι ανατολή!
Τα περισσότερα κομμάτια του Stand Up αναφέρονται σε προσωπικά βιώματα του Anderson, όπως το "Back to the Family" αλλά και το“For a thousand Mothers’ γραμμένο για τις σχέσεις του με τους γονείς του και τα παιδικά βιώματά του. Το "We Used to Know" αναφέρεται στις πρώτες ήμερες των Jethro Tull πριν ακόμα υπογράψουν συμβόλαιο με δισκογραφική εταιρεία δίσκων, το "Reasons for Waiting" είναι επηρεασμένο ένα άγγλο folk καλλιτέχνη σχεδόν άγνωστο έξω από τη χώρα του, τον Roy Harper, το "Nothing Is Easy" να είναι το μόνο αυτό καθ εαυτό rock τραγούδι ενώ το "Bourée" που κυκλοφόρησε και σε single κι είναι ένα από τα κλασικά παλιά τραγούδια τους που παίζουν στις συναυλίες τους, βασίζεται στη φούγκα του Johan Sebastian Bach. Το "Bourée" τεχνικά τους δυσκόλεψε πολύ κι έκαναν πολλές ηχογραφήσεις για να πετύχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Εξ ‘άλλου είχαν ένα πολύ εύκολο τρόπο δουλειάς. Πήγαιναν στο Morgan studio στις 9 το πρωί καις τις 5 είχαν τελειώσει 1 με 2 τραγούδια.
Όταν τελείωσαν τις ηχογραφήσεις του, ο Ian Anderson πήρε μια ταινία με τα τραγούδι και πήγε στην εκπομπή του ιδιαίτερα σημαντικού και άκρως επιδραστικού ραδιοφωνικού παραγωγού John Peel στο Radio 1 και του την έβαλε να την ακούσει. Αφού τις άκουσε ο Peel του είπε «Δεν μου αρέσουν. Δεν έπρεπε να διώξεις τον Mick Abrahams, έπρεπε να συνεχίσεις το στο δρόμο του».
Ο ιδιαίτερα επιδραστικός ραδιοφωνικός παραγωγός έπεσε εντελώς έξω αφού το Stand Up πήγε στο Νο1 του βρετανικού chart και στο Νο 20 του αμερικάνικου!
Πολύ ενδιαφέρουσα όμως είναι Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ του Stand Up.
Το εξώφυλλο είναι πολύ χαρακτηριστικό αφού είναι ξυλογραφία από τον αμερικάνο James Grashow, σπουδαστής σχολής καλών τεχνών. Ο manager των Jethro Tull, Terry Ellis τηλεφώνησε του Grashow και του πρότεινε να σχεδιάσει το εξώφυλλο του συγκροτήματος το οποίο ο νεαρός αμερικάνος δεν γνώριζε καν την ύπαρξή του. Ένας φίλος του, τού είπε ότι …υπάρχει ένα συγκρότημα με αυτό το όνομα και καλά θα έκανε να δεχτεί την πρόταση. Έως τότε ο Grashow σχεδίασε μακέτες για διαφημίσεις σε περιοδικά και εφημερίδες αλλά ποτέ για εξώφυλλο δίσκου. Η έκπληξή του ήταν ακόμα μεγαλύτερη όταν οι Ellis και Ian Anderson έστειλαν μια λιμουζίνα να τον φέρει από το σπίτι του στο New Haven του Connecticut όπου το συγκρότημα έπαιζε. Καταλαβαίνεται ότι όταν στην Αμερική λέμε λιμουζίνα, εννοούν τα 8μετρα αυτοκίνητα με τις 6 πόρτες!
Όταν συναντήθηκαν, του είπαν ότι δεν θέλουν μόνο να επιμεληθεί το εξώφυλλο αλλά και το εσωτερικό του διπλού εξώφυλλου (σ.σ. ο δίσκος είναι μονός με διπλό εξώφυλλο), όπου όταν το ανοίγεις θα πετάγεται από μέσα, σε χαρτοκοπτική, το συγκρότημα (pop-up). Ο Grashow λέει ότι η όλη εργασία, πήρε 2 με 3 μήνες γιατί την έφτιαξε σε ξύλο κι όχι σε χαρτί. Παράλληλα είχε να προσαρμόσει το εξώφυλλο, τη γραμματοσειρά και τη φωτογραφία, σε T-shirts και σε χαλί!!!
Το αποτέλεσμα ήταν τέλειο αν κι όπως λέει ο Martin Barre «μάς δείχνει όλους μεγαλύτερους. Κι όμως, κανείς μας δεν ήταν πάνω από 23 ετών». Το εξώφυλλο είναι ένα από τα καλύτερα στην ιστορία του rock και η τεχνική του πολύ ξεχωριστή. Ιδιαίτερα η ύπαρξη του pop up στο εσώφυλλο ήταν πολύ προχωρημένη, όπως και ότι ο σχεδιασμός του έγινε σε ξύλο και όχι σε χαρτί!
 |
| Το εσωτερικό του διπλού εξώφυλλου |
Παρ΄ όλα αυτά, υπάρχει ένα σημείο που έκανε το άλμπουμ να πάρει ακόμα μεγαλύτερη δημοσιότητα κι αυτό είναι τα 6 δάκτυλα στο ένα χέρι του Ian Anderson, λεπτομέρεια που παρατήρησαν οι fans του συγκροτήματος και διαιωνιζόταν δεκαετίες, καθώς ο Ian Anderson δεν είναι …εξαδάκτυλος. ‘Όταν έκοβα το ξύλο δεν το παρατήρησα, ούτε όταν κυκλοφόρησε το άλμπουμ. Λίγο αργότερα άρχισαν να λαμβάνω γράμματα από fans του συγκροτήματος απ’, όλο τον κόσμο που με ρωτούσε γιατί έκανε τον Anderson να έχει 6 δάκτυλα στο ένα χέρι. Πολύ απλό, έγινε κατά λάθος»! λέει ο Grashow.
TRIVIA
- O Martin Barre ήταν μέλος των Jethro Tull από το 1968 έως το 2012 οπότε κι αποχώρησε. Έκτοτε συνεχίζει την προσωπική καριέρα του έχοντας ηχογραφήσει 8 προσωπικά άλμπουμ με πιο πρόσφατο το Roads Less Travelled (2018). Τελευταίο άλμπουμ που ηχογράφησε με τους Jethro Tull ήταν το The Jethro Tull Christmas Album (2003 ) και το The Aqualung Live (2005).
- Την κυκλοφορία του δίσκου, συνόδευσε μεγάλη αμερικάνικη περιοδεία με τους Led Zeppelin και τον επόμενο χρόνιο κυκλοφόρησε το τρίτο άλμπουμ τους με τίτλο Benefit.
- Κατά τη διάρκεια της αμερικάνικης περιοδείας τους, βρέθηκαν στο Las Vegas όπουυ θα έοαιζαν και τις ίδιες ημέρες ο Elvis Presley εμφανιζόταν στο Hilton International όπου μαζζί με τον manager τους πήγαν να τον δουν. Όπως έχει δηλώσει ο Ian Anderson ποτέ δεν ήταν θαυμαστής του Βασιλιά κα ιτην ημέρα που πήγαν να τον δουν δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Η φωτογραφία αριστερά είναι από εκείνη την ημέρα!
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
15/3/19
Δημοσίευση σχολίου