Το 1982 ήταν μια δύσκολη χρονιά για τους Thin Lizzy. Το άλμπουμ Renegade που είχαν κυκλοφορήσει το Νοέμβριο του 1981 είχε σταματήσει στο Νο. 38 στη Μ.Βρετανία στη δε Αμερική πήγε πολύ χειρότερα αφού έφθασε έως το Νo. 157. Το αστείο είναι ότι αυτό το άλμπουμ αρέσει πολύ στον γράφοντα και πιθανόν σε πολλούς από εσάς αλλά μάλλον δεν έχει καμία σημασία. Οι Thin Lizzy μόλις έχουν μπει σε μια στενωπό που οδηγεί σε αδιέξοδο. Τις τελευταίες ημέρες του ένδοξου συγκροτήματος, τη συμμετοχή του John Sykes, τα ναρκωτικά όχι μόνο του Phul Lynott, το άλμπουμ Thunder and Lightning, τους Grand Slam, τον αποχαιρετισμό στο αεροδρόμιο και όλα όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες του ένδοξου συγκροτήματος θα διαβάσετε στις σειρές που ακολουθούν.
Γράφει ο Αλέξανδρος Ριχάρδος
Τα προβλήματα μέσα στο συγκρότημα είχαν ξεκινήσει από το…οπισθόφυλλο του Renegade που δεν υπήρχε φωτογραφία του οργανίστα Darren Wahrton μερικά δεν από τα τραγούδια του άλμπουμ, όπως τα "Angel of Death", "Fats" και "Mexican Blood" δεν άρεσαν σε όλα τα μέλη που τα θεωρούσαν έξω από το ύφος τους. Το βασικό πρόβλημα στους Thin Lizzy είχε ξεκινήσει από το 1979 όταν τα ναρκωτικά είχαν αρχίσει να καταβάλουν τον Phil Lynott. Η κυκλοφορία των δύο προσωπικών του άλμπουμ Solo in Soho (1980) και The Philip Lynott Album (1982) δεν είχε βοηθήσει την κατάσταση, μάλλον χειροτερέψει. Οι συχνές αλλαγές στη θέση του ενός κιθαρίστα (Gary Moore, Brian Robertson, Midge Ure, και τελευταίο τον Snowy White) είχαν αρχίσει να αποσυνθέτουν τη δομή του συγκροτήματος, συν το γεγονός ότι ο ντράμερ Brian Downey αναγκάστηκε μετά από ένα καυγά σε μπαρ της Δανίας να απομακρυνθεί για λίγο. Όμως ο Lynott πίστευε στους Thin Lizzy και καταλάβαινε ότι είχαν ακόμα να προσφέρουν πολλά. Μετά την κυκλοφορία του Renegade, το συγκρότημα βρίσκεται με ένα κιθαρίστα, τον πιστό στρατιώτη Scott Gorham που κι αυτός είχε σοβαρό πρόβλημα με τα ναρκωτικά και αναζητούν αντικαταστάτη του Snowy White. Ο Pynott είχε σε εκτιμήσει τον 23χρονο John Sykes, μέλος των Tygers of Pan Tang κι αργότερα των Badlands ενός συγκροτήματος που εκτός του Sykes, έπαιζαν οι Neil Murray μπάσο και ο τραγουδιστής των Uriah Heep/Lone Star, John Sloan. Προσοχή, οι άγγλοι Badlands δεν έχουν καμία σχέση με τους Badlands του Jake E.Lee.
Έχοντας αποχωρήσει από τους Tygers για να δοκιμάσει τη τύχη του σε audition με τον Ozzy που δεν πήγε καλά, o Sykes θέλει να ηχογραφήσει ένα single με παραγωγό τον Chris Tsagarides. Γνωρίζοντας ότι ο αγγλοκύπριος παραγωγός έχει δουλέψει τόσο με τους Tygers όσο και με τους Thin Lizzy, ο Sykes θεώρησε καλό να τον ρωτήσει αν μπορούσε να μεσολαβήσει και να συμμετάσχει με κάποιο τρόπο ο Phil Lynott σε αυτή τη σόλο προσπάθειά του κι έτσι του έδωσε ένα demo για να το δώσει στον Lynott. Την επόμενη κιόλας ημέρα ο Lynott τον κάλεσε στο τηλέφωνο , λέγοντας του ότι θα ήθελε πολύ να δουλέψουν μαζί. Έτσι κλειστήκαν στο Lombard Studios του Δουβλίνου, όπου ηχογράφησαν το ‘Please don’t leave me” όπου εκτός του Lynott συμμετείχαν και άλλοι δύο Lizzy, οι Brian Downey και Darren Wharton!
Με τους Thin Lizzy να μετρούν μείον ένα κιθαρίστα, τον John Sykes διαθέσιμο και τον Phil Lynott εντυπωσιασμένο από το παίξιμό του, η πρόταση συνεργασίας δεν άργησε να έλθει. «Ούτε στο όνειρό μου δεν μπορούσα να φανταστώ μια τέτοια καλή εξέλιξη για εμένα. Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία που δεν έπρεπε να την αφήσω να χαθεί με τίποτε» είπε πολύ αργότερα σε συνέντευξη τουSykes. “Όταν πήγα στο Boathouse studios για να ξεκινήσουμε να γράφουμε, σχεδόν όλα τα τραγούδια ήταν έτοιμα και το μόνο στο οποίο συμμετέχω σαν σύνθετης είναι το Cold Sweat. Αν θυμάμαι καλά, μας πήρε 15 λεπτά για να το γράψουμε! Κι αυτό βασίστηκε στο μοναδικό ταλέντο του Lynott που έπαιρνε μια μικρή ιδέα για την ολοκλήρωνε!»
Το Thunder and Lightning κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1983 και ήταν το 12ο άλμπουμ των Thin Lizzy. Ηχητικά είναι το πιο hard άλμπουμ τους, αλλά μη ξεχνάμε ότι κυκλοφόρησε σε μια εποχή που τα συγκροτήματα του NWOBHM έσπερναν κι από την άλλη πλευρά με κανένα τρόπο το συγκρότημα δεν ξέχασε τις μελωδίες του! Αυτή τη φορά πήγε πολύ καλύτερα στο chart της Μ.Βρετανίας (Νο4) αλλά σταθερά χαμηλά στο αμερικάνικο chart (No 159). Tα τρία singles που έβγαλε ("Cold Sweat", "Thunder and Lightning" και όμορφο και νωχελικό"The Sun Goes Down" ) δεν έκαναν ιδιαίτερη επιτυχία αλλά έδειξαν ότι η βάση των fans τους παρέμενε ισχυρή. ΄Όμως η επιτυχία του άλμπουμ δεν μπορούσε να κρύψει τα σοβαρά προβλήματα των Lynott και Gorham με τα ναρκωτικά που κάθε ημέρα γινόντουσαν όλο και πιο έντονα. Παράλληλα ενέσκηψε μια σειρά προβλημάτων με το management που επέδρασαν αρνητικά στον ήδη ταραγμένο χαρακτήρα του Lynott.
Την κυκλοφορία του Thunder and Lightning, διαδέχεται η τελευταία όπως αποδείχτηκε, περιοδεία τους. Καλοκαίρι του 1983 και το συγκρότημα εμφανίζεται στο Reading Festival (Αύγουστος 1983) για να ακολουθήσει το Monsters of Rock της Νυρεμβέργης και μια μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία. Παρ’ όλη τη μεγάλη διάθεση του Lynott να ακολουθήσει αμερικάνικη περιοδεία, ο Gorham ήταν αρνητικός γιατί δεν το είχαν προετοιμάσει όπως έπρεπε και τελικά η περιοδεία δεν έγινε. Αν, λέμε αν, είχε γίνει, ίσως η ιστορία των Thin Lizzy να ήταν εντελώς διαφορετική. Άσε που το άλμπουμ δεν θα σταμάταγε στο Νο 159!
Η εμφάνισή τους στο Monsters of Rock της Νυρεμβέργης ήταν και η τελευταία live εμφάνισή τους. Σε μια παλαιότερη συνέντευξη του ο Brian Downey, περιέγραψε με ψυχρά λόγια τα τελευταία δευτερόλεπτα που είχαν σαν συγκρότημα. ‘Πήγαμε στο χώρο αποσκευών του Heathrow, πήραμε τις βαλίτσες μας χαιρετηθήκαμε και δεν ξαναβρεθήκαμε». Τόσο απλά! Η αλήθεια βέβαια είναι ότι οι Sykes, Lynott και Brian Downey, ξαναβρέθηκαν όταν ηχογράφησαν τα demos στο εφήμερο συγκρότημα των Grand Slam παίζοντας στα τραγούδια «’Nineteen” και “Military Man”. Κανείς δεν ξέρει αν Phil Lynott χρησιμοποίησε τους Grand Slam σα μοχλό μελλοντικής επανδραστηριοποιήσης τωνς Thin Lizzy.
Κατά τη διάρκεια της Thunder and Lighting tour, ηχογράφησαν το τελευταίο επίσημο live άλμπουμ τους με τίτλο Life (Νο 29 Μ.Βρετανία 1983).
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Ο Phil Lynott έφυγε από τη ζωή στις 4 Ιανουαρίου 1986 εξ αιτίας των ναρκωτικών, ο Sykes συνέχισε την καριέρα του στους Whitesnake, ο Scott Gorham συνεργάστηκε περιστασιακά με το project Phenomena, τους Far Corporation, τους 21 Guns, τους Asia(!) για να επανέλθει το 1996 σαν μέλος των καινούργιων Thin Lizzy και αμέσως μετά σαν Black Star Riders.O Brian Downey συμμετείχε αρχικά στο καινούργιο σχήμα των Thin Lizzy για να αποχωρήσει το 2009 και να σχηματίσει τη δική του Thin Lizzy εκδοχή
Το 2017 σχημάτισε τους Brian Downey's Alive and Dangerous με τους οποίους περιοδεύει και παίζει τα τραγούδια των Thin Lizzy.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
29/3/19
Γράφει ο Αλέξανδρος Ριχάρδος
Τα προβλήματα μέσα στο συγκρότημα είχαν ξεκινήσει από το…οπισθόφυλλο του Renegade που δεν υπήρχε φωτογραφία του οργανίστα Darren Wahrton μερικά δεν από τα τραγούδια του άλμπουμ, όπως τα "Angel of Death", "Fats" και "Mexican Blood" δεν άρεσαν σε όλα τα μέλη που τα θεωρούσαν έξω από το ύφος τους. Το βασικό πρόβλημα στους Thin Lizzy είχε ξεκινήσει από το 1979 όταν τα ναρκωτικά είχαν αρχίσει να καταβάλουν τον Phil Lynott. Η κυκλοφορία των δύο προσωπικών του άλμπουμ Solo in Soho (1980) και The Philip Lynott Album (1982) δεν είχε βοηθήσει την κατάσταση, μάλλον χειροτερέψει. Οι συχνές αλλαγές στη θέση του ενός κιθαρίστα (Gary Moore, Brian Robertson, Midge Ure, και τελευταίο τον Snowy White) είχαν αρχίσει να αποσυνθέτουν τη δομή του συγκροτήματος, συν το γεγονός ότι ο ντράμερ Brian Downey αναγκάστηκε μετά από ένα καυγά σε μπαρ της Δανίας να απομακρυνθεί για λίγο. Όμως ο Lynott πίστευε στους Thin Lizzy και καταλάβαινε ότι είχαν ακόμα να προσφέρουν πολλά. Μετά την κυκλοφορία του Renegade, το συγκρότημα βρίσκεται με ένα κιθαρίστα, τον πιστό στρατιώτη Scott Gorham που κι αυτός είχε σοβαρό πρόβλημα με τα ναρκωτικά και αναζητούν αντικαταστάτη του Snowy White. Ο Pynott είχε σε εκτιμήσει τον 23χρονο John Sykes, μέλος των Tygers of Pan Tang κι αργότερα των Badlands ενός συγκροτήματος που εκτός του Sykes, έπαιζαν οι Neil Murray μπάσο και ο τραγουδιστής των Uriah Heep/Lone Star, John Sloan. Προσοχή, οι άγγλοι Badlands δεν έχουν καμία σχέση με τους Badlands του Jake E.Lee.
Με τους Thin Lizzy να μετρούν μείον ένα κιθαρίστα, τον John Sykes διαθέσιμο και τον Phil Lynott εντυπωσιασμένο από το παίξιμό του, η πρόταση συνεργασίας δεν άργησε να έλθει. «Ούτε στο όνειρό μου δεν μπορούσα να φανταστώ μια τέτοια καλή εξέλιξη για εμένα. Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία που δεν έπρεπε να την αφήσω να χαθεί με τίποτε» είπε πολύ αργότερα σε συνέντευξη τουSykes. “Όταν πήγα στο Boathouse studios για να ξεκινήσουμε να γράφουμε, σχεδόν όλα τα τραγούδια ήταν έτοιμα και το μόνο στο οποίο συμμετέχω σαν σύνθετης είναι το Cold Sweat. Αν θυμάμαι καλά, μας πήρε 15 λεπτά για να το γράψουμε! Κι αυτό βασίστηκε στο μοναδικό ταλέντο του Lynott που έπαιρνε μια μικρή ιδέα για την ολοκλήρωνε!»
Το Thunder and Lightning κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1983 και ήταν το 12ο άλμπουμ των Thin Lizzy. Ηχητικά είναι το πιο hard άλμπουμ τους, αλλά μη ξεχνάμε ότι κυκλοφόρησε σε μια εποχή που τα συγκροτήματα του NWOBHM έσπερναν κι από την άλλη πλευρά με κανένα τρόπο το συγκρότημα δεν ξέχασε τις μελωδίες του! Αυτή τη φορά πήγε πολύ καλύτερα στο chart της Μ.Βρετανίας (Νο4) αλλά σταθερά χαμηλά στο αμερικάνικο chart (No 159). Tα τρία singles που έβγαλε ("Cold Sweat", "Thunder and Lightning" και όμορφο και νωχελικό"The Sun Goes Down" ) δεν έκαναν ιδιαίτερη επιτυχία αλλά έδειξαν ότι η βάση των fans τους παρέμενε ισχυρή. ΄Όμως η επιτυχία του άλμπουμ δεν μπορούσε να κρύψει τα σοβαρά προβλήματα των Lynott και Gorham με τα ναρκωτικά που κάθε ημέρα γινόντουσαν όλο και πιο έντονα. Παράλληλα ενέσκηψε μια σειρά προβλημάτων με το management που επέδρασαν αρνητικά στον ήδη ταραγμένο χαρακτήρα του Lynott.
Την κυκλοφορία του Thunder and Lightning, διαδέχεται η τελευταία όπως αποδείχτηκε, περιοδεία τους. Καλοκαίρι του 1983 και το συγκρότημα εμφανίζεται στο Reading Festival (Αύγουστος 1983) για να ακολουθήσει το Monsters of Rock της Νυρεμβέργης και μια μεγάλη ευρωπαϊκή περιοδεία. Παρ’ όλη τη μεγάλη διάθεση του Lynott να ακολουθήσει αμερικάνικη περιοδεία, ο Gorham ήταν αρνητικός γιατί δεν το είχαν προετοιμάσει όπως έπρεπε και τελικά η περιοδεία δεν έγινε. Αν, λέμε αν, είχε γίνει, ίσως η ιστορία των Thin Lizzy να ήταν εντελώς διαφορετική. Άσε που το άλμπουμ δεν θα σταμάταγε στο Νο 159!
Η εμφάνισή τους στο Monsters of Rock της Νυρεμβέργης ήταν και η τελευταία live εμφάνισή τους. Σε μια παλαιότερη συνέντευξη του ο Brian Downey, περιέγραψε με ψυχρά λόγια τα τελευταία δευτερόλεπτα που είχαν σαν συγκρότημα. ‘Πήγαμε στο χώρο αποσκευών του Heathrow, πήραμε τις βαλίτσες μας χαιρετηθήκαμε και δεν ξαναβρεθήκαμε». Τόσο απλά! Η αλήθεια βέβαια είναι ότι οι Sykes, Lynott και Brian Downey, ξαναβρέθηκαν όταν ηχογράφησαν τα demos στο εφήμερο συγκρότημα των Grand Slam παίζοντας στα τραγούδια «’Nineteen” και “Military Man”. Κανείς δεν ξέρει αν Phil Lynott χρησιμοποίησε τους Grand Slam σα μοχλό μελλοντικής επανδραστηριοποιήσης τωνς Thin Lizzy.
Κατά τη διάρκεια της Thunder and Lighting tour, ηχογράφησαν το τελευταίο επίσημο live άλμπουμ τους με τίτλο Life (Νο 29 Μ.Βρετανία 1983).
Ο Phil Lynott έφυγε από τη ζωή στις 4 Ιανουαρίου 1986 εξ αιτίας των ναρκωτικών, ο Sykes συνέχισε την καριέρα του στους Whitesnake, ο Scott Gorham συνεργάστηκε περιστασιακά με το project Phenomena, τους Far Corporation, τους 21 Guns, τους Asia(!) για να επανέλθει το 1996 σαν μέλος των καινούργιων Thin Lizzy και αμέσως μετά σαν Black Star Riders.O Brian Downey συμμετείχε αρχικά στο καινούργιο σχήμα των Thin Lizzy για να αποχωρήσει το 2009 και να σχηματίσει τη δική του Thin Lizzy εκδοχή
Το 2017 σχημάτισε τους Brian Downey's Alive and Dangerous με τους οποίους περιοδεύει και παίζει τα τραγούδια των Thin Lizzy.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
29/3/19
το Thunder And Lightning είναι μέσα στα 3 καλύτερα των Thin Lizzy και ένα από τα καλύτερα (γενικά) του 1983
ΑπάντησηΔιαγραφή