Αν ανατρέξουμε στην Ελλάδα του 1980, θα τη δούμε πολύ πιο ώριμη και ενημερωμένη μουσικά από τη σημερινή αλλά και της τελευταίας δεκαετίας. Οι Blues συναυλίες ήταν συνηθισμένο γεγονός με Αμερικάνους αλλά και Βρετανούς καλλιτέχνες να γεμίζουν τους χώρους όπου έπαιζαν. Και βέβαια τότε, η μουσική υποστηριζόταν από ραδιοφωνικές εκπομπές, από εφημερίδες και περιοδικά και υπήρχε κόσμος που ήξερε τι θα άκουγε και κυρίως διαρκώς προστίθενται καινούργιοι ακροατές.
Αν και η ταινία δεν έχει κυκλοφορήσει σε dvd μέσω εφημερίδας ή περιοδικού, η δυναμική της μεταλαμπαδεύτηκε στις νεώτερες γενιές μέσα από τις ελάχιστες προβολές της από την τηλεόραση και βέβαια από τις ενοικιάσεις/κατεβάσματα.
Στην ουσία μέσα από τη μουσική και τα τραγούδια της ταινίας κατατίθεται ένας φόρος τιμής στα blues, τη soul μέσα σε μια μάλλον χαοτική κατάσταση, που βασίζεται στο παίξιμο του Belushi αλλά και του Aykroyd που είναι και υπεύθυνος και για το σενάριο. Οι δύο ηθοποιοί υποδύονται δύο αδέρφια, τους "Joliet" Jake Blues και Elwood Blues, που έχουν βγει από τη φυλακή αφού εξέτισαν ποινή 3 χρόνων για ένοπλη ληστεία και πληροφορούνται ότι το ορφανοτροφείο όπου μεγάλωσαν κινδυνεύει να κλείσει. Έτσι αποφασίζουν να ξανά φτιάξουν το rhythm‘n’blues συγκρότημά τους και να μαζέψουν το χρηματικό ποσό που χρειάζονται ($5,000) κάνοντας μια συναυλία. Στην ταινία ανακατεύονται νεοναζί(!), μια γυναίκας-μυστήριο που κυνηγάει τους Blues Brothers για να τους σκοτώσει (τον ρόλο της γυναίκας μυστήριο παίζει η Carrie Fisher) και όλα αυτά με ασύλληπτες καταστροφές αυτοκίνητων, συνολικά 103(!!!), πολλή μουσική και γκροντέσκο χιούμορ που εξακολουθεί να με κάνει να γελώ κάθε φορά που τη βλέπω κυρίως με το δίδυμο Belushi-Aykroyd είναι κάτι παραπάνω από απολαυστικό.
Μοναδικό ήταν και το περίφημο Bluesmobile με την οποία μετακινούνταν, ένα Dodge Monaco του 1974 με ένα τεράστιο ηχείο στον ουρανό του!
Ένα ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΟ από τα γυρίσματα της ταινίας ήταν και η κατεδάφιση ενός παλιού εμπορικού κέντρου (Mall) στο Ντιτρόιτ. Το Dixie Square Mall βρισκόταν στη γωνία της 151ης Street και της Dixie Highway στο Harvey του Illinois και αν και εγκαινιάστηκε μόλις το 1966, 12 χρόνια μετά εγκαταλείφθηκε. Η κατεδάφιση θα γινόταν στις 12 τα μεσάνυχτα, όταν αντελήφθησαν ότι ο John Belushi δεν ήταν μαζί τους. Δεν τον βρήκαν ούτε στο αυτοκίνητό του ούτε στα καμαρίνια και ο Dan Aykroyd σε μια βόλτα απελπισίας είδε στην άδεια περιοχή ένα μικρό σπίτι με το φως αναμμένο. Πλησίασε, χτύπησε το κουδούνι και ρώτησε τους ενοίκους αν έχουν δει έναν άνδρα από το συνεργείο κινηματογράφησης να περιφέρεται. Οι ένοικοι τον ρώτησαν «εννοείτε τον Belushi;. Χτύπησε το κουδούνι, πήγε στο ψυγείο ήπιε όλες τις μπύρες και τώρα κοιμάται στον καναπέ».
Ο δίσκος Briefcase Full of Blues (Νο1 Αμερική) κυκλοφόρησε το Νοέμβριο του 1978 και ηχογραφήθηκε live στο Universal Amphitheatre του Los Angeles και περιλαμβάνει διασκευές κλασικών blues και soul τραγουδιών των δεκαετιών 50, 60 και 70. Μόνο στην Αμερική οι πωλήσεις του ξεπέρασαν τα 3.500.000 αντίτυπα ενώ στην Μ.Βρετανία τις 100.000!
Όλα ξεκίνησαν από τον άγνωστο τραγουδιστή και φυσαρμονίστα Curtis Selgado o οποίος γνώρισε τον John Belushi τον Οκτώβριο του 1977 στα γυρίσματα της ταινίας του John Landis, National Lampoon’s Animal House. Το περίεργο είναι ότι ο Salgado δεν είχε δει ποτέ την πολύ πετυχημένη τηλεοπτική εκπομπή που έκανε θραύση εκείνη την εποχή, Saturday Night Live και δεν ήξερε τον Belushi. Ο Solgado συνόδευε τον Ray Charles στις εμφανίσεις του κάνοντας φωνητικά και παίζοντας φυσαρμόνικα και μιλώντας με τον Belushi βρήκαν το κοινό ενδιαφέρον τους για το R&B και ο Salgado του έβαζε να ακούσει κλασικά τραγούδια των Fats Waller, Howlin’ Wolf, Sonny Boy Williamson, Magic Slim κ.α. τα οποία άρεσαν στον Belushi. Εκείνη την εποχή το συγκρότημα του Salgado έπαιζε κάθε Δευτέρα στο Eugene Hotel κάτω από το όνομα Cray Hawks. Ο Belushi πήγε να τους δει και κάνει…το λάθος να τραγουδήσει το “Hey Bartender” όπου με την εμφάνισή του κάνει τον κόσμο να γελάει αλλά βάζει σε σκέψεις τον Salgado μήπως αρχίσουν να παίζουν μαζί. Μάλιστα τον βρήκε να κάνει τις ίδιες κινήσεις με τον Joe Cocker! O Beluishi μεταφέρει την εμπειρία του στον συνεργάτη του Dan Aykroyd και αποφασίζουν να παίξουν ορισμένα standards R&B στο Saturday Night Live. Η επιτυχία είναι ανέλπιστη και η ιδέα κάθε ημέρα τροποποιείται και μεγαλώνει με συμμετοχές όλων και περισσοτέρων μουσικών.
Γρήγορα ενδιαφέρθηκε η Atlantic Rec για να κυκλοφορήσει σε δίσκο τις διασκευές των τραγουδιών και οι John Belushi και Dan Aykroyd υπογράφουν συμβόλαιο χωρίς να έχουν καν μουσικούς που θα τους συνοδεύσουν σε αυτό το εγχείρημα. Και όταν πρόκειται να διασκευάσεις τέτοια κλασικά τραγούδια, θέλεις να σε συνοδεύουν σπουδαίοι μουσικοί. Οι πρώτοι που επιλέγησαν ήταν ο πιανίστας Paul "The Shiv" Shaffer κι ο σαξοφωνίστας Lou "Blue Lou" Marini. Ακολούθησαν ο κιθαρίστας Matt "Guitar" Murphy, ο σαξοφωνίστας/τρομπετίστας Tom "Bones" Malone ο τρομπετίστας Alan "Mr. Fabulous" Rubin και οι Steve "The Colonel" Cropper κιθάρα και Donald "Duck" Dunn μπάσο. Οι δύο τελευταίοι συνόδευαν τον Otis Redding κι ήλθαν με προτροπή των Malone και Shaffer. Την παρέα συμπλήρωσαν οι Tom "Triple Scale" Scott σαξόφωνο και Steve "Getdwa" Jordan ντραμς, μουσικοί που έπαιζαν στο Saturday Night Live. Οι πρώτες πρόβες που έκαναν, έγιναν κατά τη διάρκεια των συναυλιών του ηθοποιού Steve Martin όπου οι περισσότεροι από τους παραπάνω μουσικούς τον συνόδευαν στις εμφανίσεις του στο Universal Amphitheater του Λος Άντζελες. Εκεί ηχογραφήθηκε ο δίσκος και κυκλοφόρησε με τίτλο A Briefcase full of Blues, αφιερωμένος στον Curtis Salgado.
Κατά τη διάρκεια της τρίτης συναυλίας τους πάντα στο Universal Amphitheater, o Lou Marini είδε στις πρώτες σειρές τον ηθοποιό Jack Nicholson και διάβασε τα χείλη του που έλεγαν «Wow”!
TO SOUNDTRACK
H κυκλοφορία του The Blues Brothers: Original Soundtrack Recording που αργότερα κυκλοφόρησε και με τον τίτλο The Blues Brothers: Music from the Soundtrack (1980) ήταν το δεύτερο άλμπουμ των Blues Brothers Band. Τα τραγούδια που ακούγονται στο soundtrack, έχουν διαφορετική μίξη σε σχέση με αυτά της ταινίας (σαξόφωνο, γυναικεία φωνητικά), ενώ οι Tom Scott και Steve Jordan παίζουν στο soundtrack αλλά όχι στην ταινία!
Και εδώ υπάρχει μια σειρά 1 κλασικών r&b τραγουδιών (κι όχι μόνο) σε διασκευή όπως τα "Sweet Home Chicago", "Minnie the Moocher", "Think", "Gimme Some Lovin'", "Peter Gunn" κ.α.
- Όπως καταλάβατε από τότε και ίσως παλαιότερα οι Αμερικάνοι χρησιμοποιούσαν ζωντανή ορχήστρα στις τηλεοπτικές εκπομπές. Αυτό που βλέπουμε σήμερα στις ελληνικές εκπομπές The 2Night Show, Για την Παρέα και παλιότερα στην εκπομπή του Πέτρου Κωστόπουλου (δεν θυμάμαι τον τίτλο της) ήταν κάτι συνηθισμένο για τις αμερικάνικες τηλεοπτικές εκπομπές.
- Στις μετέπειτα συναυλίες του, έγιναν πολλές αλλαγές στη σύνθεσή τους αλλά πάντα οι μουσικοί που ερχόντουσαν ήταν υψηλού επιπέδου.
- Ο Dan Akroyd ευχαρίστησε ιδιαίτερα τους Malone, Marini και Shaffer χωρίς των οποίων τη βοήθεια οι Blues Bothers δεν θα γινόντουσαν πραγματικότητα.
- Την πρώτη εβδομάδα που βγήκε στους αμερικανικούς κινηματογράφους, έκανε $5.000.000 για να φθάσει σε συνολικό τζίρο τα $115.000.000 σε παγκόσμιο επίπεδο. Χρήματα στα οποία δεν υπολογίζονται τα έσοδα από το home video.Το
- Το 2000 βγήκε η συνέχεια με τίτλο, Blues Brothers 2000 με πρωταγωνιστές τους Dan Aykroyd, John Goodman, Joe Morton, J. Evan Bonifant, Aretha Franklin, James Brown και B.B. King αλλά απέτυχε.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Ο Dan Aykroyd πρωταγωνίστησε στο Neighbors(1981) και πάλι μαζί με τον John Belushi και ακολούθως έπαιξε σε πολλές ταινίες με βασικότερες τις Trading Places (1983) με τον Eddie Murphy, Ghostbusters (1984), Into the Night (1985), Dragnet (1987), My Stepmother Is an Alien (1988), Ghostbusters II(1989), My Girl (1991), Coneheads (1993), Pearl Harbor (2001) με τελευταία την Zombieland: Double Tap (2017). Επίσης έχει δεκάδες εμφανίσεις σε τηλεοπτικά σήριαλ.
Ο John Belushi που το ταλέντο του έλαμψε μέσα από αυτή την ταινία, έφυγε από τη ζωή στις 5 Μαρτίου 1982 εξ αιτίας υπερβολικής ποσότητας ναρκωτικών. Μετά την τεράστια επιτυχία τόσο της σειράς Saturday Night Live (SNL) όσο και της ταινίας Blues Bothers έπαιξε στις ταινίες Continental Divide (1981) και Neighbors (1981). Ο Jim Belushi επίσης ηθοποιός είναι αδελφός του. Σίγουρα ο ρόλος του σαν Jake Blues ήταν ο καλύτερος στην καριέρα του, που τελείωσε νωρίς εξ αιτίας των ναρκωτικών.
Την ιστορία της Carrie Fisher μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
- ΟΙ BLUES BROTHERS ΣΤΗ ΑΘΗΝΑ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
22/3/19
Μια και χάθηκε τόσο νωρίς ο John Belushi, θα πρέπει μάλλον να ανατρέξουμε στα χρόνια πριν τους Blues Brothers και να τον θυμηθούμε στο ρόλο ενός μουρλού πιλότου στην ταινία "Από πού πάνε για το Χόλλυγουντ", το 1979. Ρέστα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχετικά με εμφανίσεις των Blues Brothers (band) στην Ελλάδα, να συμπληρώσω ότι εγώ τους είχα δει τον Ιούλιο του '07 στο γήπεδο softball στο Ελληνικό. Από αυτή τη συναυλία θυμάμαι, ότι η μεγάλη απόσταση ανάμεσα στη σκηνή και τις κερκίδες δεν βοήθησε να ανάψει το κέφι. Ίσως βέβαια στην αρένα τα πράγματα να ήταν διαφορετικά, αλλά στις κερκίδες (που ήμουν εγώ, προφανώς)... πεθαμένα πράγματα!
ΑπάντησηΔιαγραφή