Για τον
Geoff Tate δεν υπάρχουν πολλά που χρειάζεται να ειπωθούν. Ένας από τους μεγαλύτερους τραγουδιστές των ‘80s (μαζί με τον Bruce Dickinson και τον Eric Adams κατά την ταπεινή μου άποψη). Με τους Queensryche μεγαλούργησε κυκλοφορώντας κλασικούς δίσκους όπως το R
age For Order (1986), το Empire (1991), το Promised Land (1994) και φυσικά το Operation: Mindcrime (1988), ένα από τα κορυφαία concept album όλων των εποχών και αγαπημένο του γράφοντος μαζί με το
The Wall των Pink Floyd και το
The Idol των Wasp.
Το 2012 οι Queensryche και ο Geoff Tate θα ακολουθήσουν χωριστούς δρόμους εν μέσω δικαστικών διαμαχών για τα δικαιώματα του ονόματος. Μετά την αποχώρηση του, ο Geoff Tate κυκλοφόρησε με τους Queensrÿche Featuring Geoff Tate το άλμπουμ
Frequency Unknown (2013), ενώ μετά την λήξη της δικαστικής διαμάχης το 2014 σχημάτισε τους
Operation Mindcrime με τους οποίους κυκλοφόρησε το
The Key (2015), το Resurrection (2016) και το
The New Reality (2017).
Έχει κυκλοφορήσει και solo albums με τίτλο το όνομά του (2002) και το Kings & Thieves (2012).
Με αφορμή τα 30 χρόνια από την κυκλοφορία του, οι Operation: Mindcrime περιοδεύουν αποδίδοντας live το ομώνυμο έπος.
Είναι ευκόλως εννοούμενο ότι δεν μπορούσαμε να χάσουμε την live εμφάνιση του.
Την βραδιά άνοιξαν οι δικοί μας Illusory.Ανέβηκαν στην σκηνή στις 21:00 και για 45 λεπτά ζέσταναν το κοινό που είχε αρχίσει σιγά σιγά να γεμίζει το Gagarin.To γκρουπ έπαιξε κομμάτια από τα δύο του άλμπουμ, The Ivory Tower(2013) και Polysyllabic (2016) και κατάφερε δικαίως να κερδίσει το χειροκρότημα του κοινού.
Setlist: In The Beginning – A New Beginning – Fleak – Odd Y Sea – Pale Moonlight – Dreamshade – Insangel – Ivory Tower
 |
| Illusory | |
Η μεγάλη στιγμή είχε φτάσει. Στις 22:30 στο κατάμεστο Gagarin κ
αι αφού είχαν γίνει ουκ ολίγες παρακλήσεις εκ μέρους του Geoff Tate να μην καπνίζουν οι θεατές, το γκρουπ βγήκε στην σκηνή. Τα συγκρότημα, πλην του γερόλυκου Tate, αποτελείται από νέα παιδιά χωρίς αυτό να βλάψει στο ελάχιστο την απόδοση. Ενθουσιασμός επικράτησε ήδη με τις πρώτες νότες του AnarchyX με τον Tate να γνωρίζει την αποθέωση και το κοινό να τραγουδά μαζί του το RevolutionCalling και το ομώνυμο κομμάτι του άλμπουμ.
Τα όποια προβλήματα ήχου (η φωνή του Tate ακουγόταν χαμηλά στα 2-3 πρώτα tracks), δεν μπόρεσαν να επηρεάσουν την ατμόσφαιρά που επικρατούσε. ΟTateείχε κέφια και το κοινό τον ακολουθούσε σε κομμάτια ύμνους όπως τα Revolution Calling,The needle lies, I don’t believe in loveκαι Eyes of a stranger.
Το συγκρότημα κατ’ απαίτηση του κοινού βγήκε ξανά στην σκηνή για να μας χαρίσει 4 ακόμα κομματάρες από το Empire. Μετά την εξαιρετική εκτέλεση του Best I can, ο Tate προλόγισε το αγαπημένο του (και αγαπημένο μας) Silent Lucidity,
για να ακολουθήσει εν μέσω παράνοιας το Empire με το κοινό να τραγουδά μαζί του κάθε στίχο. Η συναυλία έκλεισε με το Jet city womanκαι το κοινό να ζητάει από τον Tate να ανέβει και πάλι στην σκηνή.
Η φωνή του Tate παραμένει στα γνωστά υψηλά επίπεδα. Μέσα σε 90 λεπτά υπήρχαν και κομματάρες που δεν μπόρεσαν να περιληφθούν στο setlist (θα ήθελα να ακούσω το Queen of the Reich και το Take hold of the flame, ανάμεσα σε τόσα άλλα). Ελπίζω σύντομα να μας δοθεί η ευκαιρία στο να τον απολαύσουμε ξανάlive και γιατί όχι εορτάζοντας τα 30 χρόνια του Empire και αποδίδοντας όλο το άλμπουμ live.
Setlist: I Remember Now – Anarchy X – Revolution Calling – Operation: Mindcrime – Speak – Spreading The Disease – The Mission – Sweet Sister Mary – The Needle Lies – Electric Requiem – Breaking The Silence – I Don ‘t Believe In Love – Waiting For 22 – My Empty Room – Eyes Of A Stranger Encore: Best I Can – Silent Lucidity – Empire – Jet City Woman.
Κείμενο/φωτο: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΟΥΓΚΡΑΝΗΣ
16/2/19
About
Αλέξανδρος Ριχάρδος
Δημοσίευση σχολίου