Το ανέμελο πάρτι των Lovin’ Spoonful ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 1965 στην Νέα Υόρκη, με ιδρυτικά μέλη τους John Sebastian (τραγούδι, κιθάρα, φυσαρμόνικα, πλήκτρα), Steve Boone (μπάσο, πλήκτρα), Joe Butler (τύμπανα, τραγούδι) και τον Καναδό Zalman Yanovsky (κιθάρα, τραγούδι). Με αρκετές επιτυχίες στο ενεργητικό τους και με πέντε μεγάλους δίσκους που κυκλοφόρησαν στην τετραετή διαδρομή τους, το συγκρότημα αγαπήθηκε για την ενεργητικότητα, το καυστικό χιούμορ και την μουσική του, στην οποία ανέμειξαν στοιχεία rock, folk και blues. Ο Sebastian ήξερε να γράφει ανάλαφρες μελωδίες που εντυπώνονταν στον κόσμο από το πρώτο άκουσμα, και οι οποίες επενδύονταν σε απλούς στίχους για την αγάπη και την καθημερινότητα. Οι John Sebastian και Zalman Yanovsky, αμφότεροι προέρχονταν από οικογένειες μουσικών. Είχαν ήδη αρκετή εμπειρία, τόσο από την συμμετοχή τους στην έκρηξη της folk αναβίωσης του Greenwich Village (Manhattan/ New York City) όσο και από την θητεία τους στους βραχύβιους Mugwumps (Μάγκγουαμπς), παρέα με την Cass Elliott και τον Denny Doherty, αμφότεροι μέλη των μελλοντικών the Mamas and the Papas. Μετά την διάλυση των Mugwumps, ο Yanovsky παρέμεινε στην Νέα Υόρκη, όπου έπαιξε σε διάφορα συγκροτήματα, ενώ ο Sebastian, αφού εργάστηκε στις κατασκευές ιστιοπλοϊκών αρχικά, περιόδευσε στον Νότο παίζοντας folk. Συνεργάστηκε με τον blues καλλιτέχνη Lightin’ Hopkins, γνώρισε και τον Mississippi John Hurt, πριν επιστρέψει στην Νέα Υόρκη το 1965, αναζητώντας νέες κατευθύνσεις στην pop μουσική, όπου ξαναβρέθηκε με τον Yanovsky και σχημάτισαν το συγκρότημα. Το όνομα “The Lovin’ Spoonful” προήλθε από τους στίχους του τραγουδιού “Coffee Blues” του Mississippi John Hurt αλλά εκείνος που το πρότεινε στον John Sebastian ήταν ο μουσικός Fritz Richmond. Η πρώτη σημαντική εμφάνισή τους έγινε στο κλαμπ Nite Owl Cafe, στην Νέα Υόρκη και γρήγορα ακολούθησαν κι άλλες, χάρη στον ευχάριστο, παλαιομοδίτικο ήχο τους και την ποικιλία rock μελωδιών και ρυθμών που με ευκολία δημιουργούσε ο Sebastian. Ο θρύλος πάντως λέει, ότι στην πρώτη τους εμφάνιση έπαιξαν άσχημα και χωρίς την απαιτούμενη χημεία/συνοχή, ώστε ο ιδιοκτήτης του κλαμπ τους έδιωξε προτρέποντας τους να εξασκηθούν. Οι απαιτούμενες πρόβες ελάμβαναν χώρα στο σκοτεινό υπόγειο του ξενοδοχείου Albert.
Το συγκρότημα υπέγραψε συμβόλαιο με την μικρή εταιρεία Kama Sutra, η οποία πήρε την μπουκιά (Lovin’ Spoonful) μέσα από το στόμα της Electra Records. Στην τελευταία (Electra) είχαν ηχογραφήσει τα πρώτα τους τραγούδια και είχαν συμφωνήσει σε μακρόχρονη συνεργασία με προκαταβολή 10.000 δολαρίων. Το 1965 είχε δύο τραγούδια στα δέκα κορυφαία του Billboard: “Do You Believe in Magic” (No. 9) και “You Didn’t Have to Be So Nice” (No. 10). Την επόμενη χρονιά γνώρισαν αρκετές επιτυχίες με τα τραγούδια “Daydream” (No. 2), “Rain on the Roof”(Νο. 10), Nashville Cats” (Νο. 8), “Did You Ever Have to Make Up Your Mind?”(Νο. 2), με αποκορύφωμα το Νο. 1 “Summer in the City”. Οι στίχοι του τραγουδιού αναφέρονται στη ζωή στην πόλη που είναι εντελώς διαφορετική το πρωί και τη νύχτα. Την διετία 1965-1966 οι Spoonful κυκλοφόρησαν τρεις μεγάλους δίσκους: “Do You Believe In Magic” (No. 32), “Daydream” (No. 10) και “Hums of the Lovin’ Spoonful” (No. 14). Επίσης, συνέθεσαν την μουσική και τα τραγούδια για τις ταινίες “What’s Up, Tiger Lily?” (σκηνοθετικό ντεμπούτο του Γούντυ Άλλεν) και “You’re a Big Boy Now” (Φράνσις Κόπολα), ενώ την τελευταία στιγμή οι παραγωγοί, που ετοίμαζαν τηλεοπτική σειρά, η οποία αρχικώς προοριζόταν να “χτισθεί” επάνω στους Spoonful, απορρίπτουν το συγκρότημα λόγω διαμάχης για τα συνθετικά δικαιώματα των τραγουδιών.
Η σειρά που σημείωσε μεγάλη επιτυχία ήταν οι “The Monkees”. To 1967 φάνηκε να επιφυλάσσει τεράστια οικονομική και καλλιτεχνική επιτυχία για τους Spoonful, καθώς το τραγούδι "Six O'Clock" σκαρφάλωσε έως το Νο. 18 και η μπαλάντα του John Sebastian “Darling Be Home Soon”, από την μουσική επένδυση της ταινίας του Κόπολα στο No. 15. Παρ’ όλα αυτά, οι ασταμάτητες υποχρεώσεις για συχνές εμφανίσεις άρχιζαν να επηρεάζουν αρνητικά το συγκρότημα, ενώ καθοριστική στάθηκε και η σύλληψη μελών τους για κατοχή μαριχουάνας στο San Francisco. Επειδή φοβήθηκε ότι δεν θα του επιτρεπόταν ξανά η είσοδος στην χώρα, λόγω καναδικής υπηκοότητας, ο Yanovsky αναγκάστηκε να συνεργαστεί με την αστυνομία και κατέδωσε τον προμηθευτή του. Εξ’ αιτίας του συγκεκριμένου συμβάντος, το συγκρότημα δέχθηκε επίθεση, ακόμη και με ολοσέλιδη αναφορά σε εφημερίδα, όπου οι συντάκτες προέτρεπαν τους καταναλωτές να μην αγοράζουν δίσκους και να μην παρακολουθούν τις συναυλίες τους. Ο κιθαρίστας αποχώρησε από τους Spoonful μετά την κυκλοφορία του Soundtrack “You’re a Big Boy Now” (Μάιος 1967), ενώ είχε αντιπαρατεθεί και με τα υπόλοιπα μέλη σχετικά με την κατεύθυνση της μπάντας και τις συνθέσεις του Sebastian. Με τον Jerry Yester στην θέση του κιθαρίστα, κυκλοφόρησαν δύο μικρούς δίσκους με σχετική επιτυχία και ένα LP, πριν ο Sebastian αποχωρήσει κι εκείνος με την σειρά του στις αρχές του 1968 για προσωπική καριέρα.
Οι Spoonful συνέχισαν αξιοπρεπώς ως τρίο, με τον ντράμερ Butler ως βασικό τραγουδιστή, και την κυκλοφορία ενός μεγάλου δίσκου και τριών μικρών, εκ των οποίων τα δύο μπήκαν στα 100 πρώτα, πριν διαλυθούν στις αρχές του 1969. Από την αρχική τετράδα, ο Sebastian γνώρισε στην συνέχεια την μεγαλύτερη επιτυχία ως σόλο καλλιτέχνης. Οι δίσκοι του για την Reprise πώλησαν αρκετά στην δεκαετία του ‘70, ενώ το 1976 βρέθηκε στην κορυφή με το τραγούδι “Welcome Back”, από το τηλεοπτικό πρόγραμμα “Welcome Back, Kotter”. Τα αυθεντικά μέλη επανενώθηκαν το 1979 για μία εμφάνιση, λόγω της συμμετοχής τους στην ταινία του Paul Simon “One Trick Pony” (1980), και το 2000, με αφορμή την εισαγωγή τους στο Rock and Roll Hall of Fame. Το συγκρότημα που δραστηριοποιήθηκε εκ νέου το 1991, χωρίς τους Sebastian και Yanovsky, συνεχίζει να δίνει συναυλίες.
TRIVIA:
• Ο πατέρας του John B. Sebastian, John Sebastian Pugliese, υπήρξε συνθέτης και κορυφαίος μουσικός στην φυσαρμόνικα.
• Ο John Sebastian εμφανίστηκε στο φεστιβάλ του Woodstock, αν και αρχικά είχε πάει ως θεατής. Του ζητήθηκε από τους διοργανωτάς να παίξει ένα ακουστικό σετ, επειδή λόγω της βροχής έπρεπε να καθαρισθεί η σκηνή για την τοποθέτηση των ενισχυτών που προορίζονταν για την εμφάνιση των Santana. Επίσης, συμμετείχε στην ηχογράφηση του “Roadhouse Blues” των Doors, παίζοντας φυσαρμόνικα, με το όνομα G. Puglese.
• Ο σχηματισμός των Lovin’ Spoonful, όπως και άλλοι καλλιτέχνες της folk, αναφέρονται στους στίχους του τραγουδιού “Creeque Alley” των the Mamas and the Papas.
• Ο κιθαρίστας Jerry Yester απολύθηκε από το συγκρότημα το 2017, μετά την σύλληψή του με κατηγορίες παιδικής πορνογραφίας.
• Ο Zal Yanovsky απεβίωσε το 2002.
• Ο όρος “Lvin’ Spoonful” έχει θεωρηθεί ότι αναφέρεται στην ποσότητα εκσπερμάτωσης που απελευθερώνεται από έναν άνδρα, κατά την διάρκεια ενός τυπικού οργασμού!!!
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ
Daydream (1966)
Hums of the Lovin' Spoonful (1966)
ΓΙΑΝΝΗΣ 602
Δημοσίευση σχολίου