JOURNEY: ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΕΝΟΣ ΜΥΘΟΥ (1975-1978)

Η καριέρα των Journey δεν ξεκινά και τελειώνει με τις μεγάλες επιτυχίες τους “Separate Ways ” και "Don't Stop Believin'". Αντίθετα, ξεκινά βαθειά μέσα στη δεκαετία του 70, από το 1972, τη χρονιά που ο οργανίστας τραγουδιστής Gregg Rolie κι ο κιθαρίστας Neil Schon ηχογραφούν με τους Santana το άλμπουμ Caravanserai κι αποχωρούν. Μια μεγάλη καριέρα που ξεκινά ή καλύτερα επανεκκινείται με την πρόσληψη του ιδανικού τραγουδιστή Steve Perry και την ηχογράφηση του άλμπουμ Infinity.  Στο άρθρο που έχετε ξεκινήσει να διαβάζετε, ξετυλίγεται η ισρορία τους, από το ξεκίνημά τους έως και την κυκλοφορία του Infinity που ήταν το πρώτο άλμπουμ με τον Steve Perry που άλαξε την καριέρα τους.
Γράφει ο Αλέξανδρος Ριχάρδος
Ο Neil Schon ήταν μέλος του τεράστιου latin rock συγκροτήματος για δύο χρόνια, από το 1971 έως και το 1972 ηχογραφώντας δύο άλμπουμ μαζί τους, τα Santana και Caravanserai κι ο Gregg Rolie όντας μέλος τους από τις πρώτες ημέρες και το 1969. Ο Rolie ηχογράφησε μαζί τους 4 άλμπουμ, τα Santana (1969), Abraxas (1970), Santana (1971) και Caravanserai (1972). Η εμπειρία που απέκτησαν παίζοντας μαζί με τον κορυφαίο λατίνο κιθαρίστα και οι παραστάσεις που πήραν, τους οδήγησαν στη δημιουργία ενός δικού τους σχήματος που ονόμασαν Journey. Μιλώντας για παραστάσεις κι εμπειρίες, ο Gregg Rolie συμμετείχε στους Santana την εποχή που εμφανίστηκαν στο Woodstock, γι αυτό και παραθέτω το video του Soul Sacrifice από την ιστορική εκείνη εμφάνισή τους!

.

Οι κόκκινες λέξεις αποτελούν links και μπορείτε να τις πατήσετε.  
Ο χρόνος κυλά και το 1973 στο San Francisco οι Rolie και Schon με τη συμμετοχή των George Tickner κιθάρα/φωνητικά, Ross Valory μπάσο και Aynsley Dunbar  ντραμς  με το ρόλο του τραγουδιστή κι οργανίστα να κρατά ο Rolie, σχηματίζουν τους Journey. Υπέγραψαν συμβόλαιο στην Columbia Rec και το 1975 κυκλοφορούν το πρώτο άλμπουμ τους με τίτλο το όνομά τους, Journey (Νο 138 Αμερική) που μουσικά δεν έχει καμία σχέση με τον μετέπειτα ήχο τους. Κινείται στο χώρο του progressive, χωρίς όμως φαντασία και μάλλον κουράζει. Εξ’ άλλου η ιστορία απέδειξε ότι τα αμερικάνικα συγκροτήματα δεν μπορούν να μπουν στη λογική του progressive, όπως το γέννησαν οι Βρετανοί. Την ίδια γραμμή ακολούθησαν και στο δεύτερο άλμπουμ τους Look into the Future (1976, Νο 100 Αμερική)για να φτάσουμε στο Νext (1977, Νο 85 Αμερική) που έκλεισε την αποτυχημένη prog περίοδο τους. Μετά την κυκλοφορία του Next, το συγκρότημα αποφασίζει μαζί με τον Gregg Rolie να προσθέσει ακόμα ένα τραγουδιστή κι επιλέγουν τον Robert Fleischman με τον οποίο κάνουν ορισμένες live εμφανίσεις.

STEVE PERRY  ΕRΑ!
Πολύ σύντομα βλέπουν ότι οι δρόμοι τους δεν τέμνονται κι ο Fleischman αποχωρεί για να τον ξαναβρούμε να τραγουδάει στο πρώτο άλμπουμ των Vinnie Vincent Invasion. Τα τρία αποτυχημένα εμπορικά αλλά ποιοτικά άλμπουμ,  βάζουν το συγκρότημα σε σκέψεις. Κάτι πρέπει να αλλάξουν και μάλιστα γρήγορα. Ευτυχώς συνεργάζονται με ένα πραγματικά σημαντικό manager, τον Herbi Herbert που εκτός της αλλαγής του ήχου, τους προτείνει και τραγουδιστή. Έτσι ξεκινά η προσπάθεια να διαλέξουν μια φωνή που θα ταιριάζει στους νέους Journey. 
Στα χέρια του Herbert φθάνει και κασέτα από ένα άγνωστο συγκρότημα, τους Alien Project, μόνο που όταν έλαβε την κασέτα, το συγκρότημα είχε αποφασίσει να σταματήσει γιατί ο μπασίστας τους Richard Michaels, είχε σκοτωθεί σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ο τραγουδιστής των Alien Project, Steve Perry επιστρέφει στη γενέτειρα του αποφασισμένος να διακόψει εντελώς την ενασχόλησή του με τη μουσική. Ένα τηλέφωνο από τον Herbert φθάνει να τον πείσει ότι έχει μέλλον στη μουσική και μάλιστα τραγουδιστής για ένα συγκρότημα που έως τότε είχε κυκλοφορήσει 3 άλμπουμ και σκόπευε να κάνει μια νέα αρχή. Με την πρώτη πρόβα καταλαβαίνουν ότι η χημεία Journey και Perry ταιριάζει απόλυτα και στις 28 Οκτωβρίου 1977 κάνει την πρώτη επίσημη εμφάνισή του με τους Journey στο San Francisco.

Όμως η κασέτα με τα τραγούδια των Alien Project δεν έπεσε τυχαία στα χέρια του Herbert, αφού το συγκρότημα την είχε στείλει σε όλες τις εταιρείες και μόνο η Chrysalis και η Columbia είχαν δείξει κάποιο ενδιαφέρον, αλλά τους απέρριψαν κι αυτές. Ένας γνωστός του Herbert του έδωσε την κασέτα να την ακούσει. Ο Herbie Herbert μπορεί να μην είναι τόσο προβεβλημένος όσο ο Peter Grant των Led Zeppelin αλλά η συνεισφορά του είναι εξ ίσου μεγάλη. Έπαιρνε τις αποφάσεις όταν χρειαζόντουσαν, είχε όραμα για το συγκρότημα και σε τελική ανάλυση, παντού δικαιώθηκε! O Herbert καταλαβαίνει ότι αν το συγκρότημα θέλει να ανέβει επίπεδο, πρέπει να το κάνει σε όλα τα στάδια κι έτσι επιλέγει για παραγωγό του 4ου άλμπουμ τους και του πρώτου της νέας εποχής τους, τον  Άγγλο, Roy Thomas Baker, που ήταν το μεγάλο όνομα της εποχής του, δουλεύοντας με τους Queen!’
Πριν ο όμως ο Roy Thomas Baker συμφωνήσει να δουλέψει μαζί τους, τους είδε live και πείστηκε. Μαζί του έφερε και το μηχανικό ήχου Geoff Workman κι εγκαταστάθηκαν στο His Master’s Wheels Studio του San Francisco για να δουλέψουν.

Ο Baker κατάλαβε ότι είχε στα χέρια του 5 καλούς μουσικούς που έπρεπε να παρουσιάσουν ένα δικό τους ήχο με ταυτότητα. Κι αυτή τη χαμένη ταυτότητα, τους την έδωσε με το παραπάνω. Στη μαγική φωνή του άγνωστου έως τότε Steve Perry, έβαλε διφωνίες του Rolie και φωνητικά από τους Valory και Schon, πλουτίζοντας τον ήχο τους. Και πάνω απ’ όλα έκτισε τον ήχο τους γύρω από την κιθάρα του χαρισματικού Neil Schon με τον ντράμερ Aynsley Dunbar να έχει περιορισμένο ρόλο μια που ήταν αυτός που είχε οδηγήσει το συγκρότημα στην jazz progressive στροφή του! Τα πέντε μέλη των Journey έδειξαν ένα μεγάλο σεβασμό προς το πρόσωπό του αφού είχε δουλέψει με τους Queen κι είχε συνδυάσει το όνομα του με την τεράστια επιτυχία τους. Ειδικά ο Neil Schon έδειχνε πολύ ικανοποιημένος που δέχτηκε την πρακτική που εφάρμοζε και την ονόμαζε ‘violin guitars’ και τον βοήθησε να την  καλυτερεύσει. Η «λίρα εκατό» που ονομάζεται Steve Perry έχει μια γλυκύτητα από τις φωνές των Sam Cooke και Smokey Robinson.

 
Το "Patiently" ήταν το πρώτο τραγούδι που έγραψαν μαζί οι Perry aκαι Schon με τον Perry να γράφει στους στίχους που εκφράζουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι καλλιτέχνες όταν βρίσκονται σε περιοδεία, ενώ ο Schon έγραψε τη μουσική.  Το Infinity (1978, No 21 Αμερική) πούλησε 3.000.000 αντίτυπα, αφήνοντας πίσω τις »περίεργες» ημέρες των τριών πρώτων άλμπουμ και έβγαλε 3 singles που κανένα δεν μπήκε στο αμερικάνικο Top 40. Τα “Anytime” (No 83), “Lights” (68) και “Wheel in the Sky” (No 57) με το τελευταίο να είναι το πιο δημοφιλές απ’ όλα και με τους στίχους γραμμένους από τον Fleischman. Το Infinity βοήθησε τα μέγιστα για να επανακαθιερωθεί το συγκρότημα, πράγμα καθόλου εύκολο, για ένα συγκρότημα που ήδη είναι γνωστό με ένα συγκεκριμένο ύφος. Μπορεί τα “Lights” (68), “Wheel in the Sky” και “Winds of March” (που θα μπορούσε να είχε συμπεριληφθεί σε ένα από τα τρία προηγούμενα prog άλμπουμ τους) να δίνουν το έναυσμα για την καινούργιά καριέρα τους, αλλά το άλμπουμ δεν έχει μόνο ενδιαφέροντα κομμάτια. Υπάρχουν αρκετά που τότε τα χαρακτηρίζαμε rock tracks και σήμερα τα λένε fillers!

Το “Wheel In The Sky» ήταν το πρώτο single από το Infinity. “O Neal Schon κι εγώ είχαμε πάει να φάμε μια πίτσα, όταν σηκώθηκα να βάλω ένα κομμάτι στο jukebox και είδα ότι είχε στις επιλογές και το «Wheel In The Sky». Δεν του είπα τίποτε, το επέλεξα και άρχισε να παίζει. Ο Schon με κύτταξε και αρχίσαμε να γελάμε . Ήταν υπέροχη στιγμή» λέει ο Perry και προσθέτει: ‘Η μητέρα μου αγόρασε το άλμπουμ σε eight track και σε κασέτα και το έβαζε στο αυτοκίνητο λέγοντας: ‘Αυτός είναι ο Steven μου’”.
Ο Gregg Rolie είχε δηλώσει ότι εκείνη την εποχή τα τραγούδια που έγραφε με τον Schon ήταν πιο rocky σε σχέση με αυτά των τριών πρώτων άλμπουμ τους και στην αρχή δεν ήταν σύμφωνοι με την επιλογή του Steve Perry που είχε φωνή crooner.Σίγουρα ο Gregg Rolie δεν ενθουσιάστηκε με την ιδέα ότι δεν θα είναι ο τραγουδιστής του συγκροτήματος αλλά απ΄την άλλη πλευρά ήταν open-minded και υπήρξε συνεργασία με τον Perry τόσο συνθετικά όσο και στη σκηνή.
Η αλλαγή σελίδας των Journey, χρειαζόταν και μια καινούργια αισθητική γι αυτό ο Herbert κάλεσε  τους Alton Kelley και Stanley Mouse να επιμεληθούν το εξώφυλλο. Οι δύο καλλιτέχνες είχαν συνεργαστεί με τους Grateful Dead και το διοργανωτή συναυλιών Bill Graham, σχεδιάζοντας πολλές αφίσες. Οι Alton Kelley και Stanley έφτιαξαν το καινούργιο λογότυπο τους και τα φτερά που έδωσαν στο συγκρότημα την αίσθηση της ελευθερίας.
 Η πρώτη περιοδεία που έκαναν σαν headliners ήταν με τους Van Halen να ανοίγουν τις συναυλίες τους. «Παίζαμε σε χώρους των 3.000 θέσεων και οι Van Halen ήταν καταπληκτικοί» λέει ο Perry.
TRIVIA
Οι γονείς του Steve Perry είναι πορτογαλικής καταγωγής και το κανονικό τους όνομα είναι Perrera.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα δραστηριότητα στη ζωή του Perry ήταν η συμμετοχή του στους Pieces όπου μεταξύ άλλων έπαιζε ο μπασίστας των Cactus/Beck Bogert & Appice, Tim Bogert, ο κιθαρίστας Tim Denver Cross και ο ντράμερ Eddie Tuduri. Δεν μπόρεσαν να κλείσουν συμβόλαιο με εταιρεία δίσκων και διαλύθηκαν με τους Bogert και Tuduri να πηγαίνουν στην Αγγλία όπου σχημάτισαν τους Boxer.
Οι Alien Project εμφανιζόντουσαν και με το  όνομα Street Talk, το οποίο χρησιμοποίησε αργότερα ο Perry για τίτλο του πρώτου άλμπουμ του.


ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ …ΠΡΙΝ
Ο Gregg Rollie ήταν συνιδρυτικό μέλος των Santana κι εκτενής παρουσία του διαβάσατε στην αρχή του κειμένου. Ο Neal Schon πριν γίνει μέλος των Santana, έπαιζε με τους latin rockers, Azteca and the Golden Gate Rhythm Section. Οι Ross Valory (μπάσο) και ο δεύτερος κιθαρίστας (σ.σ. συμμετέχει μόνο στο πρώτο  άλμπουμ ) George Tickner έπαιζαν στους Frumious Bandersnatch, ενώ ο βρετανός ντράμερ Aynsley Dunbar ήταν μέλος του μεγάλου συγκροτήματος που συνόδευε τον Frank Zappa, των Mothers Of Invention.
Εκείνο που πιθανότατα δεν γνωρίζατε είναι ότι ο Robert Fleischman ο οποίος ποτέ δεν έγινε σταθερό μέλος του συγκροτήματος, παρά πήρε μέρος στις συναυλίες τους μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ Next, ήταν ένας από τους υποψήφιους να αντικαταστήσει τον Peter Gabriel στους Genesis, αλλά τον… πρόλαβε ο Phil Collins. Πάντως είχε κάνει audition με τους Genesis κι είχε ξεχωρίσει.

ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Το 1979 κυκλοφόρησαν το Evolution με τον Steve Smith να έχει αντικαταστήσει τον Aysley Dunbar στα τύμπανα.

 “Αν είχα την ευκαιρία να γυρίσω το χρόνο πίσω και να διορθώσω κάποια πράγματα, θα ξανά έκανα ακριβώς τα ίδια» Steve Perry.
26/10/18/
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ

Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος