Στις 26 Φεβρουαρίου 1977, πραγματοποίησαν ηχογραφήσεις στο Winterswijk για το επερχόμενο διπλό τους άλμπουμ. Τα κομμάτια: “To The Hilt” και “Vanilla Queen”, που θα συμπεριληφθούν στο “Golden Earring Live”, προέρχονται από τις συγκεκριμένες ηχογραφήσεις.
Τον Μάρτιο του 1977, ταξίδεψαν με τις φίλες τους στο Ηνωμένο Βασίλειο χρησιμοποιώντας δύο μικρά αεροπλάνα και πραγματοποίησαν μια sold out συναυλία στο θρυλικό Rainbow Theater, στο Finsbury Park του Λονδίνου. Ήταν Παρασκευή 25 Μαρτίου 1977 και η διοργάνωση της συναυλίας έγινε από τον ραδιοφωνικό σταθμό του Λονδίνου Capitol. Η συναυλία μεταδόθηκε από το ραδιόφωνο του Capitol στις 8 Απριλίου 1977 και τα έσοδα αυτής της φιλανθρωπικής συναυλίας πήγαν στο ίδρυμα "Help a London child" του Λονδίνου. Όσοι παρακολούθησαν τη συναυλία εντυπωσιάστηκαν από το πάθος και τη δύναμη με την οποία έπαιξαν. Έμοιαζαν σαν να ήθελαν να αποδείξουν ότι μια μπάντα από την ηπειρωτική Ευρώπη μπορούσε να παίξει καλύτερα από τις βρετανικές. Το album “ Golden Earring Live 1977” κυκλοφόρησε σε διπλό lp με τις ηχογραφήσεις από τη συναυλία στο Rainbow Theater και τις ηχογραφήσεις από δύο συναυλίες στο Winterswijk της Ολλανδίας. Αυτό το live έρχεται να προστεθεί στην αλυσίδα μερικών εξαιρετικών live albums που κυκλοφόρησαν στα 70s. Το ιδιαίτερο γνώρισμά του, σε σχέση με τα προηγούμενα albums των Golden Earring, είναι ο επιβλητικός ήχος από τις κιθάρες του George Kooymans και του Eelco Gelling, ο οποίος ήταν το νέο μέλος στο γκρουπ (συμμετείχε και στο πρoηγούμενο album τους το “Contraband”). Οι δυο σπουδαίοι κιθαρίστες έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και το μεγαλείο της εμφάνισή τους αποτυπώθηκε στο Live.
Η πρώτη πλευρά ξεκινά με τον επιβλητικό ήχο του “Candy’s going bad”, του πρώτου από τα τρία κομμάτια του άλμπουμ τους “Moontan” που περιέχονται στον δίσκο. Το ενθουσιώδες ακροατήριο καλωσορίζει το συγκρότημα με το ρυθμικό χτύπημα των χεριών. Η εκτέλεση είναι πιο γρήγορη από την αντίστοιχη του “Moontan” και έχει την μικρότερη διάρκεια σε σύγκριση με τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου. Ακολουθεί η εξαιρετική εκτέλεση του “She flies on strange wings”, που είναι το αγαπημένο μου τραγούδι των Golden Earring. O τρόπος που συνδυάζουν το hard με το progressive rock, σ’ αυτό το τραγούδι, είναι μοναδικός. Το μπάσο του Rinus Gerritsen και το πληθωρικό παίξιμο του Cesar Zuiderwijk στα ντραμς, πλαισιώνουν άψογα τις κιθάρες των Kooymans-Gelling, ενώ ο Barry Hay με τα ιδιόμορφα φωνητικά του απογειώνει το κομμάτι. Είναι διάχυτη, σε όλο το άλμπουμ, η διάθεσή τους να δώσουν έναν progressive τόνο στις εκτελέσεις των κομματιών."...I know, I know...maybe this year, maybe next year, maybe the year after, I know... mad love is coming..." μονολογεί από το μικρόφωνο ο Hay και η επίθεση με τις «δίδυμες» κιθάρες συνεχίζεται με το “Mad love is coming”. Είναι το πιο γνωστό κομμάτι από το άλμπουμ “Contraband”. Ξεκινά με αργό τέμπο, για να καταλήξει σε μια ηχητική έκρηξη.
Η β’ πλευρά αρχίζει με το "Eight Miles High" σε μια δεκάλεπτη εκτέλεση, ανάλογη με αυτή που συναντάμε στο ομότιτλο άλμπουμ του 1969. Ατέλειωτα κιθαριστικά τζαμαρίσματα, που θα άφηναν άφωνο ακόμη και τον Roger McGuinn, δένουν άψογα με αυτό το ψυχεδελικό αριστούργημα των Byrds. Το δεύτερο τραγούδι σ’ αυτή την πλευρά είναι ένα ακόμη «διαμάντι» από το “Moontan”, το “Vanilla Queen”. Δεν χρειάζεται να ακούσεις άλλο δείγμα από την μουσική των Golden Earring. Φτάνει αυτό το κομμάτι για να αντιληφθείς ότι από τα ηχεία σου ξεχύνεται ο ήχος μιας τεράστιας μπάντας.
Το διπλό άλμπουμ "Golden Earring Live" σημείωσε αξιόλογες πωλήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες και άνοιξε το δρόμο στο συγκρότημα για μια ακόμη περιοδεία στις Η.Π.Α. Κατά τη διάρκεια αυτής της επίσκεψης, οι Golden Earring έπαιξαν support σε καλλιτέχνες όπως οι: Led Zeppelin, Kiss και Aerosmith. Επίσης πήρε εξαιρετικές κριτικές και θεωρείται (εκτός από το κορυφαίο live του συγκροτήματος) ένα από τα σημαντικότερα double live των 70s. Αν μπορεί κάποιος να εντοπίσει ένα μειονέκτημα στο Golden Earring Live 1977, θα ήταν η ανισορροπία στην επιλογή των κομματιών (τα περισσότερα κομμάτια προέρχονται μόνο από δύο άλμπουμς), αλλά και το γεγονός ότι η μεγάλη διάρκεια στις εκτελέσεις περιόρισε τον αριθμό των κομματιών που περιέλαβαν στο άλμπουμ.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Τον επόμενο χρόνο οι Golden Earring κυκλοφορούν το Grap it for a second και ξεκινά μια δύσκολη περίοδος για το συγκρότημα. Ο Eelco Gelling διαφωνεί για την κατεύθυνση που έχει πάρει το συγκρότημα και αποχωρεί, μετά από ένα περιστατικό που συνέβη ενώ το συγκρότημα βρισκόταν στη Νέα Υόρκη (άγνωστοι έκλεψαν την αγαπημένη του Les Paul κιθάρα). Οι πωλήσεις δίσκων τους μειώνονται και για πρώτη φορά αντιμετωπίζουν το φάσμα της διάλυσης. Ευτυχώς το 1982 με την επιτυχία του “Twilight Zone” θα επανέρθουν στο δρόμο των επιτυχιών και θα συνεχίσουν την πορεία τους στις επόμενες δεκαετίες.
TRIVIA
• Μηχανικός ήχου στο “ Golden Earring Live 1977” ήταν ο μελλοντικός παραγωγός των U2, Steve Lillywhite.
• Τα κομμάτια που δεν χώρεσαν στο άλμπουμ ήταν τα: “Suleen”, “I need love” και “Bombay” (θεωρώ μέγα σφάλμα το «κόψιμο» του συγκεκριμένου κομματιού).
• Στις 26/8/1977 οι Golden Earring εμφανίστηκαν, ως headliners, την πρώτη μέρα του Reading Festival.
ΘΟΔΩΡΟΣ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ
28/10/18/
Δημοσίευση σχολίου