Η κόκκινη υπογράμμιση αποτελεί σύνδεσμο (link) και μπορείτε να τον πατήσετε.
Οι ηχογραφήσεις του 4 δεν ξεκίνησαν με τους καλύτερους οιωνούς, αφού οι Ian McDonald (κιθάρα, πλήκτρα, φλάουτο, σαξόφωνο) και Al Greenwood (πλήκτρα) είχαν αποχωρήσει πριν ξεκινήσουν οι ηχογραφήσεις, αντικαθιστάμενοι κι οι δύο από τον Thomas Dolby.
Οι Foreigner είχαν δείξει ότι όταν μπουν στο studio, ξεχνούν να βγουν. Οι ηχογραφήσεις του 4, κράτησαν 10 μήνες, του πρώτου ομότιτλου άλμπουμ τους 9, του Double Vision (σ.σ. τι άλμπουμ, τι κομματάρες!!!) 6 και του Head Games σχεδόν 10 μήνες. Βέβαια όλα αυτά σημαίνουν έξοδα που πληρώνει η εταιρεία και η οποία μετά ζητά hit singles που να παίζονται στο ραδιόφωνο για να ισοφαρίσει τα έξοδα! Ο Mick Jones διηγείται μια ιστορία σχετικά με το χρόνο ηχογράφησης «Ήμουν σε ένα club του Λονδίνου όταν με πλησίασε ο Simon Le Bon (ο τραγουδιστής των Duran Duran) και μου είπε «έμαθα ότι προσπαθείτε να κερδίστε το πρώτο βραβείο ξοδεύοντας τα περισσότερα χρήματα στο studio. Μη χαίρεστε, θα μοιραστείτε μαζί μας το βραβείο, εμείς θα κάνουμε περισσότερο χρόνο κι έξοδα!!!». Πάντως πολύ αργότερα ο Mick Jones είχε δηλώσει ήταν οι καλύτεροι 10 μήνες της ζωής μου». Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του ντράμερ Dennis Elliott που είχε πει ότι κάθε εβδομάδα καθόταν κι άκουγε την πρόοδο που έκαναν στα τραγούδια και ξαφνικά αντιλήφτηκε ότι μετά από πολλές εβδομάδες ηχογραφήσεων ήταν στο ίδιο σημείο! Αργότερα έγινε γνωστό ότι το συνολικό κόστος των ηχογραφήσεων ξεπέρασε το 1.000.000$!
Οι Foreigner είχαν δείξει ότι όταν μπουν στο studio, ξεχνούν να βγουν. Οι ηχογραφήσεις του 4, κράτησαν 10 μήνες, του πρώτου ομότιτλου άλμπουμ τους 9, του Double Vision (σ.σ. τι άλμπουμ, τι κομματάρες!!!) 6 και του Head Games σχεδόν 10 μήνες. Βέβαια όλα αυτά σημαίνουν έξοδα που πληρώνει η εταιρεία και η οποία μετά ζητά hit singles που να παίζονται στο ραδιόφωνο για να ισοφαρίσει τα έξοδα! Ο Mick Jones διηγείται μια ιστορία σχετικά με το χρόνο ηχογράφησης «Ήμουν σε ένα club του Λονδίνου όταν με πλησίασε ο Simon Le Bon (ο τραγουδιστής των Duran Duran) και μου είπε «έμαθα ότι προσπαθείτε να κερδίστε το πρώτο βραβείο ξοδεύοντας τα περισσότερα χρήματα στο studio. Μη χαίρεστε, θα μοιραστείτε μαζί μας το βραβείο, εμείς θα κάνουμε περισσότερο χρόνο κι έξοδα!!!». Πάντως πολύ αργότερα ο Mick Jones είχε δηλώσει ήταν οι καλύτεροι 10 μήνες της ζωής μου». Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του ντράμερ Dennis Elliott που είχε πει ότι κάθε εβδομάδα καθόταν κι άκουγε την πρόοδο που έκαναν στα τραγούδια και ξαφνικά αντιλήφτηκε ότι μετά από πολλές εβδομάδες ηχογραφήσεων ήταν στο ίδιο σημείο! Αργότερα έγινε γνωστό ότι το συνολικό κόστος των ηχογραφήσεων ξεπέρασε το 1.000.000$!
Ευτυχώς το άλμπουμ πούλησε μόνο στην Αμερική 7.000.000 αντίτυπα και εκατομμύρια δίσκους σε όλο τον κόσμο βγάζοντας με το παραπάνω τα έξοδά του, χαρίζοντας στους Foreigner τη μεγαλύτερη επιτυχία τους. Μπορεί το Head Games να είναι ένα από τα αγαπημένα μου άλμπουμ του συγκροτήματος, αλλά οι πωλήσεις του σε σχέση με το πρώτο και το Double Vision ήταν χαμηλότερες (σ.σ.σ πούλησε μόνο ….4.000.000 αντίτυπα) κι η πίεση για ένα πετυχημένο εμπορικά άλμπουμ ήταν έντονη. Το Head Games ήταν πιο rocky και hard σε σχέση με τα πρώτα δύο και το συγκρότημα είχε μπει σε έντονο συλλογισμό για την ταυτότητα που θα παρουσίαζε στο καινούργιο του άλμπουμ. Για να έχετε μια πλήρη εικόνα τι συνέβαινε στην αγορά, εκείνες τις ημέρες είχαν κυκλοφορήσει άλμπουμ σαν τα High 'n' Dry - Def Leppard, Pleasant Dreams - The Ramones, You Want It You Got It - Bryan Adam, Escape – Journey, Marauder- Blackfoot, Night of the Demon – Demon!
Ο ΤΟΤΕ ΑΓΝΩΣΤΟΣ THOMAS DOLBY
Οι Jones και Lou Gramm αποφασίζουν να αναλάβουν εξ΄ολοκλήρου όλο το βάρος των συνθέσεων, βρίσκοντας αντίθετο τον Ian McDonald που ήθελε να γράφει κι αυτός τραγούδια (σ.σ. ο McDonald ήταν στενός φίλος του Jones), έρχεται σε κόντρα μαζί του κι αποχωρεί. Οι Jones και Gramm μετά την αποχώρηση του Ian McDonald σκέφτηκαν να προσλάβουν έναν από τους Bob Mayo που έπαιζε με τον Peter Frampton, Michael Fonfara που έπαιζε με τον Lou Reed ή τον Larry Fast από τους μουσικούς που συνόδευαν τον Peter Gabriel. Τελικά οι Jones και Lange κατέληξαν στη σκέψη ότι ήθελαν κάτι εντελώς καινούργιο και πρωτοποριακό. Μη ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στο 1981, όπου όποιος έβλεπε τι συνέβαινε δίπλα του θα καταλάβαινε ότι οι εξελίξεις έτρεχαν. Η ιδέα για να προσλάβουν τον εκκολαπτόμενο wiz kid των πλήκτρων Thomas Dolby (πραγματικό όνομα Thomas Morgan Robertson) ήταν του Lange που είχε ακούσει μια demo κασέτα του κι είχε εντυπωσιαστεί. Ήταν ότι έπρεπε για τους Foreigner που ήθελαν ένα μουσικό που θα κινείται στα πλήκτρα πιο ελεύθερα και δημιουργικά.
Εκείνη την εποχή ο 22χρονος Thomas Dolby ζούσε στο Παρίσι για να αποφύγει την υψηλή φορολογία που είχε επιβληθεί στην Μ.Βρετανία, όταν τον πήρε τηλέφωνο ο Mick Jones. Στην αρχή ο Dolby νόμιζε ότι ήταν ο κιθαρίστας και τραγουδιστής των Clash που κι αυτός ονομάζεται Mick Jones. Όταν έμαθε ότι ήταν ο Mick Jones των Foreigner απογοητεύτηκε γιατί και fan των Clash ήταν και δεν ήξερε καθόλου τους Foreigner! Μετά έμαθε πόσο πετυχημένοι ήταν στην Αμερική κι εντυπωσιάστηκε!
Οι Jones και Lou Gramm αποφασίζουν να αναλάβουν εξ΄ολοκλήρου όλο το βάρος των συνθέσεων, βρίσκοντας αντίθετο τον Ian McDonald που ήθελε να γράφει κι αυτός τραγούδια (σ.σ. ο McDonald ήταν στενός φίλος του Jones), έρχεται σε κόντρα μαζί του κι αποχωρεί. Οι Jones και Gramm μετά την αποχώρηση του Ian McDonald σκέφτηκαν να προσλάβουν έναν από τους Bob Mayo που έπαιζε με τον Peter Frampton, Michael Fonfara που έπαιζε με τον Lou Reed ή τον Larry Fast από τους μουσικούς που συνόδευαν τον Peter Gabriel. Τελικά οι Jones και Lange κατέληξαν στη σκέψη ότι ήθελαν κάτι εντελώς καινούργιο και πρωτοποριακό. Μη ξεχνάμε ότι βρισκόμαστε στο 1981, όπου όποιος έβλεπε τι συνέβαινε δίπλα του θα καταλάβαινε ότι οι εξελίξεις έτρεχαν. Η ιδέα για να προσλάβουν τον εκκολαπτόμενο wiz kid των πλήκτρων Thomas Dolby (πραγματικό όνομα Thomas Morgan Robertson) ήταν του Lange που είχε ακούσει μια demo κασέτα του κι είχε εντυπωσιαστεί. Ήταν ότι έπρεπε για τους Foreigner που ήθελαν ένα μουσικό που θα κινείται στα πλήκτρα πιο ελεύθερα και δημιουργικά.
Εκείνη την εποχή ο 22χρονος Thomas Dolby ζούσε στο Παρίσι για να αποφύγει την υψηλή φορολογία που είχε επιβληθεί στην Μ.Βρετανία, όταν τον πήρε τηλέφωνο ο Mick Jones. Στην αρχή ο Dolby νόμιζε ότι ήταν ο κιθαρίστας και τραγουδιστής των Clash που κι αυτός ονομάζεται Mick Jones. Όταν έμαθε ότι ήταν ο Mick Jones των Foreigner απογοητεύτηκε γιατί και fan των Clash ήταν και δεν ήξερε καθόλου τους Foreigner! Μετά έμαθε πόσο πετυχημένοι ήταν στην Αμερική κι εντυπωσιάστηκε!
 |
| Thomas Dolby |
Μιλώντας στο τηλεφωνώ (Παρίσι ο Dolby, Νέα Υόρκη οι Lange και Jones) συμφώνησαν να τα βρουν κι ο Dolby ρώτησε το αυτονόητο «πότε ξεκινάμε;». «Αύριο το πρωί» του απάντησε ο Lange με τον Dolby να τρέχει να βγάλει εισιτήριο. Την πρώτη ημέρα που πήγε στο studio το συγκρότημα είχε ήδη 6 μήνες μέσα σε αυτό κι ο Dolby άκουσε όλες τις ηχογραφήσεις για να προσθέσει τα δικά του μέρη.
ΠΩΣ ΕΠΕΛΕΞΑΝ ΤΟΝ JOHN “MUTT” LANGE ΓΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΟ
Ο Mick Jones είχε ξεχωρίσει τη δουλειά του Νοτιοαφρικάνου Robert John “Mutt”Lange από την εποχή που έκανε παραγωγή στα άλμπουμ των City Boy κι επιβεβαιώθηκε για την αξία του με τη δουλειά που είχε κάνει στο άλμπουμ των AC/DC, Highway to Hell. Ήθελε να δουλέψουν μαζί στο Head Games αλλά οι χρόνοι του ήταν περιορισμένοι και η συνεργασία δεν ευδοκίμησε (σ.σ. οι Foreigner συνεργάστηκαν σε αυτό το άλμπουμ με τον παραγωγό Roy Thomas Baker). Η αλήθεια είναι ότι ο Lange έγινε μεγάλος και τρανός δύο χρόνια αργότερα με τη δουλειά του στα δύο άλμπουμ των Def Leppard, Pyromania και Hysteria κι όχι από το 4 που μόνο στην Αμερική πούλησε 7.000.000 αντίτυπα!!!
Η βοήθεια του Lange ήταν κάτι παραπάνω από τη συνηθισμένη ενός παραγωγού. Π.χ το “Juke box hero’ ήταν ….2 τραγούδια ξεχωριστά που τα ένωσε σε ένα! . Αρχικός τίτλος του ήταν «Take one Guitar” κι ο Jones πρότεινε το “Juke Box Hero”. Περιέργως το όνομα του Lange δεν αναφέρεται στα credits του κομματιού.
Πάντως για να μη γράφουμε μόνο κολακευτικά σχόλια, κομμάτια σαν τα "Luanne" το οποίο κυκλοφόρησε σαν single, “Don’t let it go” και «Woman in Black» χάνονται στη λήθη.
Ο Mick Jones είχε ξεχωρίσει τη δουλειά του Νοτιοαφρικάνου Robert John “Mutt”Lange από την εποχή που έκανε παραγωγή στα άλμπουμ των City Boy κι επιβεβαιώθηκε για την αξία του με τη δουλειά που είχε κάνει στο άλμπουμ των AC/DC, Highway to Hell. Ήθελε να δουλέψουν μαζί στο Head Games αλλά οι χρόνοι του ήταν περιορισμένοι και η συνεργασία δεν ευδοκίμησε (σ.σ. οι Foreigner συνεργάστηκαν σε αυτό το άλμπουμ με τον παραγωγό Roy Thomas Baker). Η αλήθεια είναι ότι ο Lange έγινε μεγάλος και τρανός δύο χρόνια αργότερα με τη δουλειά του στα δύο άλμπουμ των Def Leppard, Pyromania και Hysteria κι όχι από το 4 που μόνο στην Αμερική πούλησε 7.000.000 αντίτυπα!!!
Η βοήθεια του Lange ήταν κάτι παραπάνω από τη συνηθισμένη ενός παραγωγού. Π.χ το “Juke box hero’ ήταν ….2 τραγούδια ξεχωριστά που τα ένωσε σε ένα! . Αρχικός τίτλος του ήταν «Take one Guitar” κι ο Jones πρότεινε το “Juke Box Hero”. Περιέργως το όνομα του Lange δεν αναφέρεται στα credits του κομματιού.
Πάντως για να μη γράφουμε μόνο κολακευτικά σχόλια, κομμάτια σαν τα "Luanne" το οποίο κυκλοφόρησε σαν single, “Don’t let it go” και «Woman in Black» χάνονται στη λήθη.
ΕΤΣΙ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΤΑ ‘WAITING FOR A GIRL LIKE YOU‘, “URGENT”,' JUKE BOX HERO" KAI “NIGHTLIFE”
Το “Waiting for a Girl like you” ήταν ένα από τα πρώτα τραγούδια που ηχογράφησαν και μαζί με το «Urgent” οι δύο πολύ μεγάλες εμπορικές επιτυχίες του άλμπουμ. Όταν το έκαναν πρόβα για πρώτη φορά, ο μπασίστας Rick Willis είπε «αν δεν γίνει αυτό το τραγούδι μεγάλη επιτυχία, ποιο θα γίνει;”. Οι στίχοι γράφτηκαν από τον Mick Jones και στηρίζονται σε μια πραγματική συναισθηματική ιστορία του. «Όταν κάναμε τις πρώτες πρόβες αλλά και κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης, αισθανόμουν την ατμόσφαιρα βαριά, γιατί ήξερα τι κρύβεται πίσω από κάθε στίχο του» είχε πει o Jones. Εκείνο που δεν είπε κανείς, είναι η ερμηνεία του Lou Gramm που είναι απολαυστική και σε μία στροφή σχεδόν σπαραξικάρδια. Παρ’ όλο που όλοι ήξεραν, συγκρότημα κι εταιρεία, από την πρώτη στιγμή ότι το “Waiting for a Girl like you” ήταν η επόμενη μεγάλη επιτυχία, είχαν ένα άγχος γιατί δεν ήταν ballad group αλλά rock group και δεν ήξεραν πως θα αντιδρούσαν οι jockeys στο ραδιόφωνο. Τα prog στοιχεία που πέρασε ο Dolby στο κομμάτι ήταν αυτά που επιζητούσε ο Jones ο οποίος έχοντας καταλάβει ότι το κομμάτι μπορεί να γίνει μεγάλη επιτυχία, ήθελε να το κάνει ελκυστικό στον ακροατή του ραδιοφώνου από την πρώτη στιγμή που θα το ακούσει. Και τελικά το πέτυχε! Η ιστορία του “Urgent” έχει παρουσιαστεί στη στήλη Έτσι γράφτηκε και μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ κι είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές ιστορίες συνεργασίας λευκών και μαύρων! Το “Nightlife” που ανοίγει το άλμπουμ γράφτηκε για τις εμπειρίες που είχαν στη συνοικία που ήταν το studio Electric Lady Studio στη Νέα Υόρκη, όπου ηχογραφούσαν. Ήταν κοντά στην γωνία με την 6η Λεωφόρο όπου κάθε βράδυ στηνόταν μια καντίνα, όπου όλοι οι ξενύχτηδες πέρναγαν από εκεί. Το Nathan’s Famous hot dog όπως έλεγαν την καντίνα αποτέλεσε την έμπνευση για το συγκεκριμένο τραγούδι.
Το “Waiting for a Girl like you” ήταν ένα από τα πρώτα τραγούδια που ηχογράφησαν και μαζί με το «Urgent” οι δύο πολύ μεγάλες εμπορικές επιτυχίες του άλμπουμ. Όταν το έκαναν πρόβα για πρώτη φορά, ο μπασίστας Rick Willis είπε «αν δεν γίνει αυτό το τραγούδι μεγάλη επιτυχία, ποιο θα γίνει;”. Οι στίχοι γράφτηκαν από τον Mick Jones και στηρίζονται σε μια πραγματική συναισθηματική ιστορία του. «Όταν κάναμε τις πρώτες πρόβες αλλά και κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης, αισθανόμουν την ατμόσφαιρα βαριά, γιατί ήξερα τι κρύβεται πίσω από κάθε στίχο του» είχε πει o Jones. Εκείνο που δεν είπε κανείς, είναι η ερμηνεία του Lou Gramm που είναι απολαυστική και σε μία στροφή σχεδόν σπαραξικάρδια. Παρ’ όλο που όλοι ήξεραν, συγκρότημα κι εταιρεία, από την πρώτη στιγμή ότι το “Waiting for a Girl like you” ήταν η επόμενη μεγάλη επιτυχία, είχαν ένα άγχος γιατί δεν ήταν ballad group αλλά rock group και δεν ήξεραν πως θα αντιδρούσαν οι jockeys στο ραδιόφωνο. Τα prog στοιχεία που πέρασε ο Dolby στο κομμάτι ήταν αυτά που επιζητούσε ο Jones ο οποίος έχοντας καταλάβει ότι το κομμάτι μπορεί να γίνει μεγάλη επιτυχία, ήθελε να το κάνει ελκυστικό στον ακροατή του ραδιοφώνου από την πρώτη στιγμή που θα το ακούσει. Και τελικά το πέτυχε! Η ιστορία του “Urgent” έχει παρουσιαστεί στη στήλη Έτσι γράφτηκε και μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ κι είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές ιστορίες συνεργασίας λευκών και μαύρων! Το “Nightlife” που ανοίγει το άλμπουμ γράφτηκε για τις εμπειρίες που είχαν στη συνοικία που ήταν το studio Electric Lady Studio στη Νέα Υόρκη, όπου ηχογραφούσαν. Ήταν κοντά στην γωνία με την 6η Λεωφόρο όπου κάθε βράδυ στηνόταν μια καντίνα, όπου όλοι οι ξενύχτηδες πέρναγαν από εκεί. Το Nathan’s Famous hot dog όπως έλεγαν την καντίνα αποτέλεσε την έμπνευση για το συγκεκριμένο τραγούδι.
Το "Juke Box Hero' έχει τη δική του ιστορία σαν έμπνευση και μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ. Νομίζω ότι είναι το απόλυτο τραγούδι γραμμένο από συγκρότημα για τους fans του!
Η ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ ΜΠΑΙΝΕΙ ΑΠΡΟΣΚΛΗΤΗ ΣΤΟ STUDIO
Εκτός όμως από την εκλεκτή πελατεία του Nathan’s Famous hot dog, οι Foreigner γνωρίστηκαν και με τους άνδρες του πυροσβεστικού σώματος της Νέας Υόρκης! Στο διπλανό κτήριο από το Electric Ladyland ήταν ένας art κινηματογράφος κι ένα βράδυ κι ενώ στο studio ήταν οι Jones και Dolby που δούλευαν με τον μηχανικό ήχου και τον παραγωγό και μετά την προβολή της ταινίας The Rocky Horror Picture Show στον κινηματογράφο, άρχισε να μυρίζει καπνός μέσα στο studio. Στην αρχή πίστεψαν ότι πήραν υπήρξε βραχυκύκλωμα κι άρχισαν να ψάχνουν τις καλωδιώσεις όταν άκουσαν δυνατό θόρυβο στον τοίχο και ξαφνικά είδαν πυροσβέστες να βγαίνουν μέσα από τον τοίχο κρατώντας τσεκούρια! Όπως λέει ο Dolby, ‘νόμισα ότι ήταν οι Village People”!!!!
Η φωτιά ήταν στον κινηματογράφο και έσβησε με την επέμβαση της πυροσβεστικής η οποία χρειάστηκε να κάνει υπέρβαση, διαλύοντας τον ενδιάμεσο τοίχο, χωρίς το studio και τα μηχανήματα να πάθουν ζημιές!
Εκτός όμως από την εκλεκτή πελατεία του Nathan’s Famous hot dog, οι Foreigner γνωρίστηκαν και με τους άνδρες του πυροσβεστικού σώματος της Νέας Υόρκης! Στο διπλανό κτήριο από το Electric Ladyland ήταν ένας art κινηματογράφος κι ένα βράδυ κι ενώ στο studio ήταν οι Jones και Dolby που δούλευαν με τον μηχανικό ήχου και τον παραγωγό και μετά την προβολή της ταινίας The Rocky Horror Picture Show στον κινηματογράφο, άρχισε να μυρίζει καπνός μέσα στο studio. Στην αρχή πίστεψαν ότι πήραν υπήρξε βραχυκύκλωμα κι άρχισαν να ψάχνουν τις καλωδιώσεις όταν άκουσαν δυνατό θόρυβο στον τοίχο και ξαφνικά είδαν πυροσβέστες να βγαίνουν μέσα από τον τοίχο κρατώντας τσεκούρια! Όπως λέει ο Dolby, ‘νόμισα ότι ήταν οι Village People”!!!!
Η φωτιά ήταν στον κινηματογράφο και έσβησε με την επέμβαση της πυροσβεστικής η οποία χρειάστηκε να κάνει υπέρβαση, διαλύοντας τον ενδιάμεσο τοίχο, χωρίς το studio και τα μηχανήματα να πάθουν ζημιές!
 |
| Η αρχική μακέτα του εξώφυλλου |
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ
Ο αρχικός τίτλος του άλμπουμ ήταν Silent Partners και άλλαξε σε 4, αντικατοπτρίζοντας έτσι και το γεγονός ότι το άλμπουμ ήταν το τέταρτο του συγκροτήματος αλλά και τη διάθεση τους για να έχουν αριθμό σαν τίτλο (σ.σ.πρωτοπόροι οι Led Zeppelin!). H Hipgnosis ανέλαβε να επιμεληθεί το εξώφυλλο με βάση τον αρχικό τίτλο και τους παρουσίασε το εξώφυλλο που βλέπετε, το οποίο όμως απορρίφτηκε από το συγκρότημα σαν «ομοφυλοφιλικό». Έτσι ο Bob Defrin ανέλαβε το εξώφυλλο με βάση το νέο τίτλο, 4 και κατέληξε στην οπτική αμόρσα ταινιών που εμφανιζόταν στις παλιές ταινίες.
Ο αρχικός τίτλος του άλμπουμ ήταν Silent Partners και άλλαξε σε 4, αντικατοπτρίζοντας έτσι και το γεγονός ότι το άλμπουμ ήταν το τέταρτο του συγκροτήματος αλλά και τη διάθεση τους για να έχουν αριθμό σαν τίτλο (σ.σ.πρωτοπόροι οι Led Zeppelin!). H Hipgnosis ανέλαβε να επιμεληθεί το εξώφυλλο με βάση τον αρχικό τίτλο και τους παρουσίασε το εξώφυλλο που βλέπετε, το οποίο όμως απορρίφτηκε από το συγκρότημα σαν «ομοφυλοφιλικό». Έτσι ο Bob Defrin ανέλαβε το εξώφυλλο με βάση το νέο τίτλο, 4 και κατέληξε στην οπτική αμόρσα ταινιών που εμφανιζόταν στις παλιές ταινίες.
TRIVIA
- Το όνομα Foreigner το διάλεξε ο Mick Jones καθώς οι Ian McDonald (κιθάρα, πλήκτρα, φλάουτο, σαξόφωνο), Dennis Elliott (ντραμς) κι ο ίδιος ήταν Άγγλοι, ενώ οι Al Greenwood (πλήκτρα), Lou Gramm (τραγούδι) και Ed Gagliardi (μπάσο) ήταν Αμερικάνοι.
ΤΙ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΤΑ
Τρία χρόνια αργότερα ηχογράφησαν το άλμπουμ Agent Provocateur(1984) που έβγαλε μια τεράστια επιτυχία, το “I want to know what love is”.
O ντράμερ Dennis Elliott, έπαιξε με τους Foreigner έως και το 1991. Σήμερα έχει αποσυρθεί από τη μουσική και είναι γλύπτης ξύλων!
O Thomas Dolby δεν παρέμεινε σταθερό μέλος των Foreigner και ακολούθησε προσωπική καριέρα κυκλοφορόντας 5 προσωπικά με πρώτο το The Golden Age of Wireless(1982). Είχε δύο μεγάλες χορευτικές επιτυχίες με τα "She Blinded Me with Science" και "Hyperactive!" Ο Lange τον κάλεσε και έπαιξε και στο άλμπουμ των Def Leppard, Pyromania, ασχολήθηκε επιχειρηματικά και στη Silicon Valley ενώ διετέλεσε υψηλόβαθμο στέλεχος οπτικοακουστικών εταιρειών.
Τρία χρόνια αργότερα ηχογράφησαν το άλμπουμ Agent Provocateur(1984) που έβγαλε μια τεράστια επιτυχία, το “I want to know what love is”.
O ντράμερ Dennis Elliott, έπαιξε με τους Foreigner έως και το 1991. Σήμερα έχει αποσυρθεί από τη μουσική και είναι γλύπτης ξύλων!
O Thomas Dolby δεν παρέμεινε σταθερό μέλος των Foreigner και ακολούθησε προσωπική καριέρα κυκλοφορόντας 5 προσωπικά με πρώτο το The Golden Age of Wireless(1982). Είχε δύο μεγάλες χορευτικές επιτυχίες με τα "She Blinded Me with Science" και "Hyperactive!" Ο Lange τον κάλεσε και έπαιξε και στο άλμπουμ των Def Leppard, Pyromania, ασχολήθηκε επιχειρηματικά και στη Silicon Valley ενώ διετέλεσε υψηλόβαθμο στέλεχος οπτικοακουστικών εταιρειών.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
17/10/18.
Συμφωνώ απόλυτα με την παρατήρηση για το Head Games στην αρχή της ιστορίας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό άρθρο με πολλές και σημαντικές πληροφορίες.
ΑπάντησηΔιαγραφή