«ΘΑ ΧΤΙΣΩ ΕΙΚΟΣI ΦΩΛΙΕΣ ΚΙ ΑΜΑ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΑΓΚΑΛΙΕΣ …»

Σε πρόσφατη συνέντευξή του, ο τραγουδιστής των Who, Roger Daltrey ηλικίας 74 ετών, δήλωσε ότι στα 50 του χρόνια, δηλαδή πριν 24 χρόνια, έμαθε ότι έχει ακόμα  τρία παιδιά, σημερινής ηλικίας 50 ετών και δεν το ήξερε! Τα παιδιά γεννήθηκαν μετά το διαζύγιό του με την πρώτη σύζυγό του Jackie Rickman το 1968 με την οποία απέκτησε ένα γιο τον Simon και πριν το δεύτερο γάμο του με την Αμερικανίδα μοντέλο Heather Taylor το 1971 με την οποία απέκτησε 3 παιδιά.
Αυτό το γεγονός με οδήγησε να γράψω τις παρακάτω γραμμές και να σας μεταφέρω όχι μόνο τη λαμπερή πλευρά των καλλιτεχνών αλλά και τη δύσκολη, τη γκρίζα. Εμείς βλέπουμε μόνο το ωραίο, τη διασκέδαση, το φως. Υπάρχει κι άλλη πλευρά, που δεν είναι απαραίτητα γκρίζα αλλά είναι ανθρώπινη. Αυτή που θέλει γυναίκα, γονείς και παιδιά πιθανόν άρρωστα, με προβλήματα κάθε φύσης και βέβαια αδυναμία εκ μέρους του καλλιτέχνη να τα αντιμετωπίσει, αφού βρίσκεται μερικές ώρες με το αεροπλάνο μακριά τους!
Ας ξεκινήσουμε λοιπό με την εξομολόγηση του Roger Daltrey σχετικά με τα τρία καινούργια(!) παιδιά του.Την ημέρα των γενεθλίων του, την 1 Μαϊου 1994, έλαβε ένα γράμμα από μια γυναίκα η οποία ισχυριζόταν ότι ήταν κόρη του, καρπός σχέσης με γυναίκα που μεσολάβησε των 2 προαναφερόμενων γάμων του. Μέσα σε λίγα χρόνια ο Daltrey γνώρισε άλλα δύο γυναίκες που ήταν κι αυτές κόρες του κι είχαν γεννηθεί στα τέλη της δεκαετίας του 60! Και τα τρία κορίτσια είχαν δοθεί για υιοθεσία αμέσως μετά τη γέννησή τους κι έτσι ο Roger Daltrey έχει συνολικά 8 παιδιά, αφού το 1967 είχε γεννηθεί ο Mathias, καρπός της σχέσης του με τη Σουηδή μοντέλο Εlisabeth Aronsson! Αποτέλεσμα, 8 παιδιά και 10 εγγόνια!!!
O Roger Daltrey στο εξώφυλλο του πρώτου προσωπικού του δίσκου το 1973.


Η συνέντευξη όμως έχει πολλά ακόμα ενδιαφέροντα στοιχεία, όπως ότι η νυν σύζυγός του Heather Taylor ήταν η μούσα του Jimi Hendrix για την οποία έγραψε το “Foxy Lady’, ενώ η ίδια υποδέχτηκε τις τρεις (καινούργιες) κόρες του στο σπίτι τους.
Ο Daltrey προχώρησε το θέμα, λέγοντας πόσο δύσκολο είναι σε ένα καλλιτέχνη να μείνει πιστός και πόσο δύσκολο είναι και στη γυναίκα του το ίδιο, αφού λείπει σε περιοδείες.
 
“Είναι πολύ δύσκολο να βρεις γυναίκα που να σε καταλαβαίνει στη δουλειά μας. Να επιστρέφεις σπίτι του και να σε υποδέχεται. Εξ΄άλλου ποτέ δεν ήμουν ο υποδειγματικός σύζυγος! Ήξερα ότι έπρεπε να συνεχίζω με τους Who να ηχογραφώ και να κάνω συναυλίες αν ήθελα να εξασφαλίσω τους γονείς μου και την οικογένεια μου. Ξέρω ότι φέρθηκα ηλίθια σε πολλούς ανθρώπους, αλλά άλλαξα και έφτιαξα ένα πολύ καλύτερο χαρακτήρα, αυτόν που έχω σήμερα. Τώρα που οι υποχρεώσεις μου έχουν λιγοστέψει, έχω έλθει πολύ κοντά στον πρώτο μου γιο τον Simon και η πρώτη σύζυγος μου Jackie παντρεύτηκε ξανά κάνοντας 2 παιδιά. Είναι δύσκολο να το πιστέψεις αλλά πάμε διακοπές όλοι μαζί!”

Αυτά που μόλις διαβάσετε είναι ένα απλό(!) καθημερινό(!) δείγμα της προσωπικής ζωής των rock stars ή καλύτερα των καλλιτεχνών. Άστατη ζωή, διαρκής απουσία από το σπίτι, εντελώς ξένη καθημερινότητα απ’ ότι ζούμε εμείς, μικρή επαφή με τα παιδιά και την οικογένεια και για να το ελαφρύνω λίγο, σας θυμίζω τους στίχους της λαϊκής επιτυχίας του Χρηστάκη:
θα χτίσω είκοσι φωλιές κι άμα γουστάρω αγκαλιές/
από κανάρα σε κανάρα θα πετάω.
Θα μείνω ακόμα στο θέμα των στίχων για να σας θυμίσω το υπέροχο Faithfully των Journey
They say that the road ain't no place to start a family/
Right down the line it's been you and me/
And lovin' a music man ain't always what it's supposed to be/
Oh, girl, you stand by me/
I'm forever yours/
Faithfully/

Όπου πέραν των στίχων, εκείνο που αναδεικνύει το κομμάτι είναι η γλυκιά και τρυφερή ερμηνεία του Steve Perry. Να σας θυμίσω ακόμα ένα τραγούδι που στην πρώτη εκτέλεσή του δεν έγινε καν γνωστό στη χώρα μας. Πρόκειται για το Turn the Page του Bob Seger από το 1973 και το άλμπουμ του Back in '72:
On a long and lonesome highway/
East of Omaha/
You can listen to the engine/
Moanin' out his one note song/
You can think about the woman/
Or the girl you knew the night before /
To “Turn the Page’ έγινε ξανά επιτυχία από τους Metallica, όπου το διασκεύασαν και συμπεριέλαβαν στο άλμπουμ με τις διασκευές Garage Inc(1998) αλλά παρ ‘όλη την καλή προσπάθεια, σε κανένα σημείο η εκτέλεσή τους δεν έχει την ευαισθησία του Bob Seger.  Όμως οι στίχοι γραμμένοι όπως και η μουσική από τον Seger αντανακλούν τη μοναξιά, το ατελείωτο ταξίδι του καλλιτέχνη στο tour bus, την έλλειψη της οικογένειας, την απουσία και την αδυναμία να προσφέρει στους ανθρώπους του. 

Οι ταινίες Αlmost Famous και Rock Star είναι σαφή δείγματα της φωτεινής επιτυχίας των groupies, της κρεπάλης αλλά και της μοναξιάς κι απομόνωσης. Θυμάμαι κατά τη διάρκεια της press conference των Deep Purple στο ξενοδοχείο Hilton το 1991, όλοι οι δημοσιογράφοι ρωτούσαν τους Paice, Glover και Joe Lynn Turner που συμμετείχαν στην press conference, «πώς αισθάνονται που ο κόσμος τους αντιμετωπίζει σαν Θεούς». Η απάντηση τοί Ian Paice ήταν περισσότερο ξέσπασμα αφού είχε πει:  ‘Κι εμείς άνθρωποι είμαστε. Λείπουμε συνέχεια από τα σπίτια μας, τα παιδιά μας αρρωσταίνουν, δεν ξέρουμε τι κάνουν, αγωνιούμε όπως εσείς». Διαβάστε εδώ το σχετικό απόσπασμα.
31/10/18/
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Υ.Γ.
Αν απορείτε γιατί χρησιμοποίησα μέρος των στίχων του τραγουδιού του Χρηστάκη, είναι επειδή  μόλις άρχισαν να γράφω το κείμενο, μου ήλθαν αμέσως στο μυαλό μου!
Share on Google Plus

About Αλέξανδρος Ριχάρδος

    Blogger Comment

Δημοσίευση σχολίου