Αυτοκρατορίες!.... Ανατρέχοντας κανείς στις σελίδες της Ιστορίας θα βρει πολλές αυτοκρατορίες ανά τους αιώνες. Όλες τους όμως με ένα κοινό χαρακτηριστικό: τη μεγάλη ανάπτυξη και την χαώδη πτώση. Μια τέτοια, μουσική, αυτοκρατορία αποτέλεσαν (αποτελούν;) και οι Stratovarius. Μαζί με τους Blind Guardian, τους Edguy, τους Gamma Ray και τους Helloween, θεωρούνται ως τα ηγετικά και επιδραστικά συγκροτήματα της ευρωπαϊκής Power Metal σκηνής, γνωστής και ως Euro Power Metal Scene. Σε μια εποχή όπου οι "Μεγάλοι Παλαιοί" απλά υπήρχαν και τρέφονταν από τις δάφνες του παρελθόντος τους, σε μια εποχή που η metal σκηνή μετρούσε πολλούς "χαμένους στρατιώτες", οι Φιλανδοί έχοντας μεγάλο πάθος και ακόμα περισσότερο ταλέντο, έδωσαν το φιλί ζωής στον χώρο, στο δεύτερο μισό των 90's. Αναρριχήθηκαν στην κορυφή, σε Ευρώπη και Ιαπωνία, κτίζοντας τον δικό τους μύθο. Τα πράγματα θα άλλαζαν όμως προς το χειρότερο την επομένη δεκαετία αφού οι εσωτερικές συγκρούσεις θα ήταν τόσο ισχυρές που θα τσάκιζαν την παντοδύναμη αυτοκρατορία του παρελθόντος έως την στιγμή που η ισορροπία τελικά θα επικρατούσε. Τίποτα δεν θα ήταν πλέον όπως κάποτε! Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και ας παρακολουθήσουμε όλη την πορεία αυτής της σπουδαίας μπάντας. Γράφει ο Σπύρος Γιαννακόπουλος.
ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ(1984-1995)
Το 1984 ήταν η χρόνιο που γεννηθήκαν οι Stratovarius. Μετά από πολλές ζυμώσεις και αλλαγές μόλων, το πηδάλια αναλαμβάνει ο Timo Tolkki(κιθάρα/φωνή) και το 1989 ντεπουτάρουν δισκογραφικά με το άλμπουμ "Fright night". Τα υπόλοιπα μελή της μπάντες είναι οι Tuomo Lassila(ντραμς), John Viherva(μπάσο), Anti Ikonen(πλήκτρα. Κανένας από αυτούς δεν είναι σήμερα στο σχήμα! Σε αυτό το ξεκίνημα ακόμη δεν έχουν βρει τα πατήματα τους ως σύνολο, εντούτοις το "Fright night" είναι μια δουλειά η οποία μπορεί να δώσει υποσχέσεις για βελτιώσει και "ίσως" για μελλοντική άνοδο αφού έχουν έναν κιθαριστή-συνθέτη ο οποίος από μαθητές των guitar-heroes, βλέπω Blackmore, Malmsteen, έχει τα προσόντα να γίνει ο ίδιος guitar-hero!
"Twillight time" ή "II" λέγεται το δευτέρα studio άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει το 1992. Ο Tolkki συνθέτει σχεδόν όλα τα τραγούδια και τα σημάδια προόδου είναι φανερά. Τα φωνητικά, όπως και στον πρώτο δίσκο, προέρχονται από τον Timo Tolkki και ακόμα και αν δεν είναι και τα καλύτερα που έχετε ποτέ ακούσει, έχουν πάθος και ταιριάζουν πάρα πολύ με τα τραγούδα. Φυσική, η ταστιέρα παίρνει φωτιά από τα δάχτυλα του και το ευρωπαϊκό power metal, με υπερηφάνεια προσθέτει στο παλμαρέ του τα άσματα The hands of time, Twillight time, Out of the shadows, Lead us into the light, Break the ice.
Ο τελευταίος δίσκος που θα έχει μπροστάρη στο μικρόφωνο τον Tolkki, είναι το Dreamspace του 1994, ο οποίος θεωρείται και ο καλύτερος της πρώτης περιόδου του συγκροτήματος. Σ’ αυτό το δίσκο έχουμε και την είσοδο του Jari Kainulainen στο μπάσο ο οποίος θα αποτελέσει βασικό πλέον στέλεχος στα χρόνια που θα ακολουθούσουν. Οι Strato, όπως στο Twillight time έτσι και εδώ, έχουν καταφέρει να έχουν ένα μοναδικό ηχόχρωμα. Με αιχμή τους την μελωδία, επιτυχαίνουν παράλληλα να περάσουν στην μουσική τους την μελαγχολία του παγωμένου Βορρά σε ενα euro power metal υπόβαθρο, φτιαγμένο από υλικά και φόρμες που προέρχονται από το όχημα του R.Blackmore στο δεύτερο μισό των 70's και πρώτο μισό των 80's που ακούει στο όνομα Rainbow! Το Dreamspace έχει ένα προοδευτικό χαρακτήρα ο οποίος καταφέρνει να ξεχωρίσει το power των Stratovarius και να του προσδώσει ταυτότητα, διαχωρίζοντας το από το πιο ευθύ power των Helloween. Ξεχωρίζουν οι κομματάρες Chasing shadows, 4th Reich, Eyes of the world, We are the future, Hold on to your dream, Tears of ice, Wings of tomorrow (αν είχε βγει το 80 μπορεί και να τους είχε φέρει στο ίδιο παγκόσμιο επίπεδο επιτυχίας με τους Europe!!). Με σταδιακά βήματα καλυτέρευσης και με κινητήρια δύναμη τον Timo Tolkki, οι Stratovarius πλέον χρειάζονται αυτό το κάτι που θα τους εκτινάξει στην Στρατόσφαιρα του ευρωπαϊκού power metal. Η απάντηση θα έρθει μέσα στην επόμενη πενταετία....
Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΡΥΦΗΣ (1995-2000)
Το 1995 είναι η χρονιά που κυκλοφορεί το τέταρτο άλμπουμ τους με τίτλο Fourth Dimension, που φέρει και την σφραγίδα μιας απόφασης που θα αλλάξει δραστικά τα πράγματα στο στρατόπεδο τους. Ο Timo Tolkki αποφασίζει να απαρνηθεί τον ρόλο του βασικού τραγουδιστή, να κάνει μόνο δεύτερα φωνητικά και να επικεντρωθεί στο συνθετικό και κιθαριστικό ρόλο του. Η νέα φων(άρα)η βρίσκεται στο πρόσωπο του Timo Kotipelto και κάπως έτσι η μπάντα οδηγείται στη neo-classical symphonic metal κατεύθυνση.
59:20 είναι η χρονική διάρκεια του Fourth Dimension και κυριολεκτικά ο δίσκος ακούγεται "μονορούφι"! Against the wind, Distand skies, Galaxies, Winter, Lord of the wasteland, We hold the key, Nightfall, Twillight symphony με τη συνοδεία συμφωνικής για πρώτη φορά. Το στέμα των Stratovarius μόλις απέκτησε το πρώτο πετράδι του!
Οι αλλαγές όμως δεν είναι πάντα καλοδεχούμενες από όλους. Έτσι ο Tuomo Lassila(ντραμς) και ο Antti Ikonen(πλήκτρα) δηλώνουν την μουσική τους αντίρρηση και αποχωρούν. Δύο νέα πρόσωπα (καλά, όχι και τόσο νέα!) έρχονται! Ο "μπαρουτοκαπνισμένος" Σουηδός "μαέστρος" Jens Johanson(πρώην Yngwie Malmsteen, Dio, Silver Mountain) εντάσσεται στους Strato για να απελευθερώσει τις μαγικές του ικανότητες στα πλήκτρα και ο Γερμανός "βάρβαρος" Jorg Michael(πρών Rage, Running Wild) θα γίνει η νέα δύναμη στα δέρματα. Με αυτή την σύνθεση συνεχίζουν το σερι των εξαιρετικών κυκλοφοριών και το "Episode" του 1996 ένιαι το νέο διαμάντι του euro-power metal. Λιγότερο progressive και περισσότερο συμφωνικό από το "Fourth Dimension", προκαλεί την αίσθηση της ψυχικής ανάτασης λόγο των σπουδαίων τραγουδιών όπως: Father time, Will the sun rise, Eternity, Speed of light, Uncertainty, Season of change, Tomorrow, Forever.
Το 1997 έρχεται το νέο χτύπημα με τον δίσκο Visions, το οποίο είναι ένα concept άλμπουμ σχετικά με τον Νοστράδαμο. Από το εξώφυλλο του δίσκου μέχρι τα τραγούδια, όλα μαρτυρούν πως οι Stratovarius είναι σε μια δαιμονιώδη φόρμα. Το ουράνιο τόξο ως κεντρικό θέμα στο cover του δίσκου διεγείρει τον εγκέφαλο στο να κάνει την σύνδεση με τους Rainbow, κάτι το οποίο ενισχύεται και από τα τραγούδια Black diamond, Forever free, Visions, The kiss of Judas, Before the winter, Legions(φόρος τιμής στους οπαδούς), Paradise, Coming home. Στο πλαίσιο της Visions Tour οι Φιλανδο-Γερμανο-Σουηδοί ήρθαν στην χώρα μας και έδωσαν ένα καταιγιστικό live στις 14 Σεπτεμβριου 1997 στο Ρόδον, μέρος του οποίου μπορεί κανείς να ακούσει στον δίσκο "Live! Visions of Europe" που κυκλοφόρησε το 1998. Μεγάλες στιγμές!
Όπως είπαμε οι Stratovarius είναι στην καλύτερη κατάσταση και το δημιουργικό τους πνεύμα ασυγκράτητο. Δίχως ακόμα να έχει κοπάσει η τρικυμία που προκάλεσαν με το "Visions", κυκλοφορούν ακόμα μια δισκάρα, το Destiny το 1998 το οποίο πάει απευθείας στο Νο1 των Φιλανδικων charts και παραμένει για δεκαεπτά εβδομάδες. Ο δίσκος αποτελείται από εννέα τραγούδια και....ιδού, άλλη μια σπουδαία στιγμή στην μουσική τους ιστορία με τα: Destiny, SOS, No turning back, 4000 rainy nights, Rebel, Years go by, Playing with fire, Venus in the morning, Anthem of the world.
Άλλο ένα Νο1 για τους Stratovarius έχουμε με το Infinite το 2000, την κατακλείδα της μεγάλης πορείας προς την καλλιτεχνική κορύφωση η οποία μετράει συνεχιζόμενη συνέπεια πέντε χρόνων. Το εξώφυλλο είναι φιλοτεχνημένο από τον Derek Riggs και οι ύμνοι συνεχίζονται....Hunting high and low (με ωραίο video), Millenium, Mother Gaia (συμφωνική αριστουργηματική μπαλάντα), Phoenix, Glory of the world, A million light years away, Freedom, Infinity….
Τα μαύρα σύννεφα όμως στον ορίζοντα έχουν κάνει την εμφάνιση τους! Η καταιγίδα σύντομα θα ξεσπάσει και πολλά θα αλλάξουν μέσα στα επόμενα χρόνια.
Η ΠΤΩΣΗ (2000-2008)
Το 2001, αμέσως μετά την κυκλοφορία του Intermission, ( συλλογής με b-sides), οι Stratovarius αποφασίζουν να κάνουν ένα διάλειμμα ως μπάντα και να ασχοληθούν με τα προσωπικά τους projects. Ένα χρόνο αργότερα, ενώνονται και πάλι και αρχίζουν να προετοιμάζονται για ένα πολύ φιλόδοξο δίσκο. Το 2003 κυκλοφορούν όχι μόνο ένα, αλλά δύο ξεχωριστούς δίσκους, τα Elements pt1 και Elements pt2, αν και η αρχική ιδέα ήταν για ένα διπλό άλμπουμ. Τα σημάδια κόπωσης όμως έχουν κάνει την εμφάνιση τους και οι καλές στιγμές και στους δύο δίσκους είναι εξαιρέσεις σε ένα πολύ χλιαρό αποτέλεσμα. Ιδανική αφορμή για να ξεκινήσουν η "φαγωμάρα" και οι εντάσεις μέσα στο συγκρότημα με αποκορύφωμα την προσωρινή διάλυση(!) το 2004 και τον Timo Tolkki να υπόκειται σε νευρικό κλονισμό που προήλθε από τη διπολική διαταραχή, όπως διαγνώστηκε αργότερα η πάθηση του. Η κατρακύλα συνεχίστηκε με μια σειρά από αποτυχημένα τεχνάσματα όπως η απόλυση του Timo Kotipelto και ο τραυματισμός του Timo Tolkki σε συναυλία. Τσαρλατάνικα κόλπα για να στρέψουν τα φώτα και το ενδιαφέρον των οπαδών πάνω τους. Κάτω από αυτό το χάος, κυκλοφορούν το 2005 το δίσκο Stratovarious, που όμως κι αυτός βουλιάζει από την έλλειψη ενθουσιασμού και ιδεών, αντανακλώντας το πολύ κακό εσωτερικό κλίμα που επικρατεί. Ο Jari Kainulainen, ο μπασίστας και πολύχρονο μέλος της μπάντας, απολύεται από τον Tolkki με το "έτσι θέλω" και αντικαθίσταται από τον Lauri Porra. Η μπάντα φτάνει στο σημείο να χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Από τη μια είναι η ένωση των Johansson,Porra και Tolkki και από την άλλη οι Kotipelto-Michael. Το 2008 ο αρχηγός των Stratovarius, Timo Tolkki, ανακοινώνει το τέλος της μπάντας. Οι Stratovarius έχοντας κατακτήσει τις κορυφές της επιτυχίας, της καταξίωσης και της δημιουργίας κατάφεραν να γίνουν ένας "άρρωστος" οργανισμός που έφθασε στο στάδιο της κλινικής νέκρωσης και τελικά στον καλλιτεχνικό θάνατο. Η πτώση του Καίσαρα έφερε το τέλος της αυτοκρατορίας!
ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ (2008-2018....)
Οι Stratovarius, όπως τους λατρέψαμε, έπαψαν να υφίστανται αλλά συνέχισαν και συνεχίζουν με αξιοπρέπεια. Από το 2008 ο Tolkki μεταβίβασε το όνομα και τα δικαιώματα του συγκροτήματος στους Kotipelto, Johansson και Michael ενώ ο ίδιος αναλώθηκε σε διαφορετικά projects (Revolution Renaissance, Symfonia, Avalon). Οι "καινούργιοι" Stratovarius έχουν κυκλοφορήσει έως τώρα τα άλμπουμ Polaris(2009), Elysium(2012), Nemesis(2013), Eternal(2015) ενώ το Σεπτέμβριο του 2018 κυκλοφόρησε το άλμπουμ Intermission II.
Προσωπικά, αυτό που με στεναχώρησε ήταν η εικόνα του Timo Tolkki στην εμφάνιση του στο Piraeus Academy στις 21 Απριλιου 2017, που παρουσιάστηκε αρκετά καταβεβλημένος δίχως όμως να υστερεί από το μεγάλο εκτελεστικό του ταλέντο, στην εξάχορδη. Εύχομαι η μεγάλη καλλιτεχνική ψυχή του να υπερβεί όλα τα εμπόδια και να βγει νικητής στις προσωπικές του μάχες.
Η μπάντα της οποίας το όνομα προήλθε από την ένωση των ονομάτων Stratocaster (κιθάρες) και Stradivarius (βιολιά), μας χάρησε μοναδικές στιγμές τις ημέρες που ήταν βασιλείς στο βασίλειο του euro-power. Συνέθεσαν σπουδαία τραγούδια και έγιναν μέρος των αναμνήσεων και της ψυχής μας. Επομένως, αφού όλα τα πράγματα έχουν μια αρχή και ένα τέλος, τι κι αν οι αυτοκρατορίες πέφτουν;..... Ο μύθος συνεχίζεται για πάντα!
ΟΙ STRATOVARIUS ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Ο Επαμεινώνδας Κολιός βρήκε από το αρχείο του τις συναυλίες που έδωσαν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη οι Statovarius (κι είναι πολλές!).
Η πρώτη φορά που έπαιξαν ήταν στις 14Μαϊου 1995 στο Ρόδον. Ακολούθησαν δύο συναυλίες σε Μύλο Θεσσαλονίκης, στις 13 Σεπτεμβρίου 1997 και την επομένη 14 Σεπτεμβρίου στο Ρόδον. Στις 31 Ιανουαρίου 1999 ξανά έπαιξαν στο Ρόδον και την επομένη 1η Φεβρουαρίου στο Μύλο, Θεσσαλονίκη. Το 2000 έπαιξαν στις17 Δεκεμβρίου στο Ρόδον και το 2003 στις 4 Μαϊου και πάλι στο Ρόδο! Συνολικά, μόνο στο Ρόδον club έχουν εμφανιστεί 5 φορές! Στις 14 Ιανουαρίου 2006 έπαιξαν πρώτα στην Υδρόγειο και την επομένη στο Club 22. Στις 21 Ιανουαρίου, άνοιξαν για τους Helloween στην Seven Sinners tour στο Fuzz και στις 22 Ιανουαρίου έπαιξαν στο Principal Club Theater. Και στις 2 συναυλίες opening act, ήταν οι Σουηδοί Avatar. To 2023 ξανά πέρασαν από τη χώρα μας, παίζοντας στις 28 Ιουνίου στο Gagarin ενώ δέκα χρόνια αργότερα, το 2023 μαζί με τους Sonata Artica, έπαιξαν σε 2 sold out συναυλίες στις 3 Νοεμβρίου στο Fuzz και στις 4 Νοεμβρίου στο Principal.
Αποσπάσματα από τη συναυλία της 14ης Σεπτεμβρίου 1977 στο Ρόδον θα ακούσετε στο Live! Visions of Europe( 1998)!
Οι κόκκινες λέξεις αποτελούν links και μπορείτε να τις πατήσετε.
ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ(1984-1995)
Το 1984 ήταν η χρόνιο που γεννηθήκαν οι Stratovarius. Μετά από πολλές ζυμώσεις και αλλαγές μόλων, το πηδάλια αναλαμβάνει ο Timo Tolkki(κιθάρα/φωνή) και το 1989 ντεπουτάρουν δισκογραφικά με το άλμπουμ "Fright night". Τα υπόλοιπα μελή της μπάντες είναι οι Tuomo Lassila(ντραμς), John Viherva(μπάσο), Anti Ikonen(πλήκτρα. Κανένας από αυτούς δεν είναι σήμερα στο σχήμα! Σε αυτό το ξεκίνημα ακόμη δεν έχουν βρει τα πατήματα τους ως σύνολο, εντούτοις το "Fright night" είναι μια δουλειά η οποία μπορεί να δώσει υποσχέσεις για βελτιώσει και "ίσως" για μελλοντική άνοδο αφού έχουν έναν κιθαριστή-συνθέτη ο οποίος από μαθητές των guitar-heroes, βλέπω Blackmore, Malmsteen, έχει τα προσόντα να γίνει ο ίδιος guitar-hero!
"Twillight time" ή "II" λέγεται το δευτέρα studio άλμπουμ που θα κυκλοφορήσει το 1992. Ο Tolkki συνθέτει σχεδόν όλα τα τραγούδια και τα σημάδια προόδου είναι φανερά. Τα φωνητικά, όπως και στον πρώτο δίσκο, προέρχονται από τον Timo Tolkki και ακόμα και αν δεν είναι και τα καλύτερα που έχετε ποτέ ακούσει, έχουν πάθος και ταιριάζουν πάρα πολύ με τα τραγούδα. Φυσική, η ταστιέρα παίρνει φωτιά από τα δάχτυλα του και το ευρωπαϊκό power metal, με υπερηφάνεια προσθέτει στο παλμαρέ του τα άσματα The hands of time, Twillight time, Out of the shadows, Lead us into the light, Break the ice.
Ο τελευταίος δίσκος που θα έχει μπροστάρη στο μικρόφωνο τον Tolkki, είναι το Dreamspace του 1994, ο οποίος θεωρείται και ο καλύτερος της πρώτης περιόδου του συγκροτήματος. Σ’ αυτό το δίσκο έχουμε και την είσοδο του Jari Kainulainen στο μπάσο ο οποίος θα αποτελέσει βασικό πλέον στέλεχος στα χρόνια που θα ακολουθούσουν. Οι Strato, όπως στο Twillight time έτσι και εδώ, έχουν καταφέρει να έχουν ένα μοναδικό ηχόχρωμα. Με αιχμή τους την μελωδία, επιτυχαίνουν παράλληλα να περάσουν στην μουσική τους την μελαγχολία του παγωμένου Βορρά σε ενα euro power metal υπόβαθρο, φτιαγμένο από υλικά και φόρμες που προέρχονται από το όχημα του R.Blackmore στο δεύτερο μισό των 70's και πρώτο μισό των 80's που ακούει στο όνομα Rainbow! Το Dreamspace έχει ένα προοδευτικό χαρακτήρα ο οποίος καταφέρνει να ξεχωρίσει το power των Stratovarius και να του προσδώσει ταυτότητα, διαχωρίζοντας το από το πιο ευθύ power των Helloween. Ξεχωρίζουν οι κομματάρες Chasing shadows, 4th Reich, Eyes of the world, We are the future, Hold on to your dream, Tears of ice, Wings of tomorrow (αν είχε βγει το 80 μπορεί και να τους είχε φέρει στο ίδιο παγκόσμιο επίπεδο επιτυχίας με τους Europe!!). Με σταδιακά βήματα καλυτέρευσης και με κινητήρια δύναμη τον Timo Tolkki, οι Stratovarius πλέον χρειάζονται αυτό το κάτι που θα τους εκτινάξει στην Στρατόσφαιρα του ευρωπαϊκού power metal. Η απάντηση θα έρθει μέσα στην επόμενη πενταετία....
Το 1995 είναι η χρονιά που κυκλοφορεί το τέταρτο άλμπουμ τους με τίτλο Fourth Dimension, που φέρει και την σφραγίδα μιας απόφασης που θα αλλάξει δραστικά τα πράγματα στο στρατόπεδο τους. Ο Timo Tolkki αποφασίζει να απαρνηθεί τον ρόλο του βασικού τραγουδιστή, να κάνει μόνο δεύτερα φωνητικά και να επικεντρωθεί στο συνθετικό και κιθαριστικό ρόλο του. Η νέα φων(άρα)η βρίσκεται στο πρόσωπο του Timo Kotipelto και κάπως έτσι η μπάντα οδηγείται στη neo-classical symphonic metal κατεύθυνση.
59:20 είναι η χρονική διάρκεια του Fourth Dimension και κυριολεκτικά ο δίσκος ακούγεται "μονορούφι"! Against the wind, Distand skies, Galaxies, Winter, Lord of the wasteland, We hold the key, Nightfall, Twillight symphony με τη συνοδεία συμφωνικής για πρώτη φορά. Το στέμα των Stratovarius μόλις απέκτησε το πρώτο πετράδι του!
Timo Tolkki |
Οι αλλαγές όμως δεν είναι πάντα καλοδεχούμενες από όλους. Έτσι ο Tuomo Lassila(ντραμς) και ο Antti Ikonen(πλήκτρα) δηλώνουν την μουσική τους αντίρρηση και αποχωρούν. Δύο νέα πρόσωπα (καλά, όχι και τόσο νέα!) έρχονται! Ο "μπαρουτοκαπνισμένος" Σουηδός "μαέστρος" Jens Johanson(πρώην Yngwie Malmsteen, Dio, Silver Mountain) εντάσσεται στους Strato για να απελευθερώσει τις μαγικές του ικανότητες στα πλήκτρα και ο Γερμανός "βάρβαρος" Jorg Michael(πρών Rage, Running Wild) θα γίνει η νέα δύναμη στα δέρματα. Με αυτή την σύνθεση συνεχίζουν το σερι των εξαιρετικών κυκλοφοριών και το "Episode" του 1996 ένιαι το νέο διαμάντι του euro-power metal. Λιγότερο progressive και περισσότερο συμφωνικό από το "Fourth Dimension", προκαλεί την αίσθηση της ψυχικής ανάτασης λόγο των σπουδαίων τραγουδιών όπως: Father time, Will the sun rise, Eternity, Speed of light, Uncertainty, Season of change, Tomorrow, Forever.
Όπως είπαμε οι Stratovarius είναι στην καλύτερη κατάσταση και το δημιουργικό τους πνεύμα ασυγκράτητο. Δίχως ακόμα να έχει κοπάσει η τρικυμία που προκάλεσαν με το "Visions", κυκλοφορούν ακόμα μια δισκάρα, το Destiny το 1998 το οποίο πάει απευθείας στο Νο1 των Φιλανδικων charts και παραμένει για δεκαεπτά εβδομάδες. Ο δίσκος αποτελείται από εννέα τραγούδια και....ιδού, άλλη μια σπουδαία στιγμή στην μουσική τους ιστορία με τα: Destiny, SOS, No turning back, 4000 rainy nights, Rebel, Years go by, Playing with fire, Venus in the morning, Anthem of the world.
Άλλο ένα Νο1 για τους Stratovarius έχουμε με το Infinite το 2000, την κατακλείδα της μεγάλης πορείας προς την καλλιτεχνική κορύφωση η οποία μετράει συνεχιζόμενη συνέπεια πέντε χρόνων. Το εξώφυλλο είναι φιλοτεχνημένο από τον Derek Riggs και οι ύμνοι συνεχίζονται....Hunting high and low (με ωραίο video), Millenium, Mother Gaia (συμφωνική αριστουργηματική μπαλάντα), Phoenix, Glory of the world, A million light years away, Freedom, Infinity….
Τα μαύρα σύννεφα όμως στον ορίζοντα έχουν κάνει την εμφάνιση τους! Η καταιγίδα σύντομα θα ξεσπάσει και πολλά θα αλλάξουν μέσα στα επόμενα χρόνια.
Το 2001, αμέσως μετά την κυκλοφορία του Intermission, ( συλλογής με b-sides), οι Stratovarius αποφασίζουν να κάνουν ένα διάλειμμα ως μπάντα και να ασχοληθούν με τα προσωπικά τους projects. Ένα χρόνο αργότερα, ενώνονται και πάλι και αρχίζουν να προετοιμάζονται για ένα πολύ φιλόδοξο δίσκο. Το 2003 κυκλοφορούν όχι μόνο ένα, αλλά δύο ξεχωριστούς δίσκους, τα Elements pt1 και Elements pt2, αν και η αρχική ιδέα ήταν για ένα διπλό άλμπουμ. Τα σημάδια κόπωσης όμως έχουν κάνει την εμφάνιση τους και οι καλές στιγμές και στους δύο δίσκους είναι εξαιρέσεις σε ένα πολύ χλιαρό αποτέλεσμα. Ιδανική αφορμή για να ξεκινήσουν η "φαγωμάρα" και οι εντάσεις μέσα στο συγκρότημα με αποκορύφωμα την προσωρινή διάλυση(!) το 2004 και τον Timo Tolkki να υπόκειται σε νευρικό κλονισμό που προήλθε από τη διπολική διαταραχή, όπως διαγνώστηκε αργότερα η πάθηση του. Η κατρακύλα συνεχίστηκε με μια σειρά από αποτυχημένα τεχνάσματα όπως η απόλυση του Timo Kotipelto και ο τραυματισμός του Timo Tolkki σε συναυλία. Τσαρλατάνικα κόλπα για να στρέψουν τα φώτα και το ενδιαφέρον των οπαδών πάνω τους. Κάτω από αυτό το χάος, κυκλοφορούν το 2005 το δίσκο Stratovarious, που όμως κι αυτός βουλιάζει από την έλλειψη ενθουσιασμού και ιδεών, αντανακλώντας το πολύ κακό εσωτερικό κλίμα που επικρατεί. Ο Jari Kainulainen, ο μπασίστας και πολύχρονο μέλος της μπάντας, απολύεται από τον Tolkki με το "έτσι θέλω" και αντικαθίσταται από τον Lauri Porra. Η μπάντα φτάνει στο σημείο να χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Από τη μια είναι η ένωση των Johansson,Porra και Tolkki και από την άλλη οι Kotipelto-Michael. Το 2008 ο αρχηγός των Stratovarius, Timo Tolkki, ανακοινώνει το τέλος της μπάντας. Οι Stratovarius έχοντας κατακτήσει τις κορυφές της επιτυχίας, της καταξίωσης και της δημιουργίας κατάφεραν να γίνουν ένας "άρρωστος" οργανισμός που έφθασε στο στάδιο της κλινικής νέκρωσης και τελικά στον καλλιτεχνικό θάνατο. Η πτώση του Καίσαρα έφερε το τέλος της αυτοκρατορίας!
ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ (2008-2018....)
Οι Stratovarius, όπως τους λατρέψαμε, έπαψαν να υφίστανται αλλά συνέχισαν και συνεχίζουν με αξιοπρέπεια. Από το 2008 ο Tolkki μεταβίβασε το όνομα και τα δικαιώματα του συγκροτήματος στους Kotipelto, Johansson και Michael ενώ ο ίδιος αναλώθηκε σε διαφορετικά projects (Revolution Renaissance, Symfonia, Avalon). Οι "καινούργιοι" Stratovarius έχουν κυκλοφορήσει έως τώρα τα άλμπουμ Polaris(2009), Elysium(2012), Nemesis(2013), Eternal(2015) ενώ το Σεπτέμβριο του 2018 κυκλοφόρησε το άλμπουμ Intermission II.
Προσωπικά, αυτό που με στεναχώρησε ήταν η εικόνα του Timo Tolkki στην εμφάνιση του στο Piraeus Academy στις 21 Απριλιου 2017, που παρουσιάστηκε αρκετά καταβεβλημένος δίχως όμως να υστερεί από το μεγάλο εκτελεστικό του ταλέντο, στην εξάχορδη. Εύχομαι η μεγάλη καλλιτεχνική ψυχή του να υπερβεί όλα τα εμπόδια και να βγει νικητής στις προσωπικές του μάχες.
Η μπάντα της οποίας το όνομα προήλθε από την ένωση των ονομάτων Stratocaster (κιθάρες) και Stradivarius (βιολιά), μας χάρησε μοναδικές στιγμές τις ημέρες που ήταν βασιλείς στο βασίλειο του euro-power. Συνέθεσαν σπουδαία τραγούδια και έγιναν μέρος των αναμνήσεων και της ψυχής μας. Επομένως, αφού όλα τα πράγματα έχουν μια αρχή και ένα τέλος, τι κι αν οι αυτοκρατορίες πέφτουν;..... Ο μύθος συνεχίζεται για πάντα!
ΟΙ STRATOVARIUS ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Ο Επαμεινώνδας Κολιός βρήκε από το αρχείο του τις συναυλίες που έδωσαν σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη οι Statovarius (κι είναι πολλές!).
Η πρώτη φορά που έπαιξαν ήταν στις 14Μαϊου 1995 στο Ρόδον. Ακολούθησαν δύο συναυλίες σε Μύλο Θεσσαλονίκης, στις 13 Σεπτεμβρίου 1997 και την επομένη 14 Σεπτεμβρίου στο Ρόδον. Στις 31 Ιανουαρίου 1999 ξανά έπαιξαν στο Ρόδον και την επομένη 1η Φεβρουαρίου στο Μύλο, Θεσσαλονίκη. Το 2000 έπαιξαν στις17 Δεκεμβρίου στο Ρόδον και το 2003 στις 4 Μαϊου και πάλι στο Ρόδο! Συνολικά, μόνο στο Ρόδον club έχουν εμφανιστεί 5 φορές! Στις 14 Ιανουαρίου 2006 έπαιξαν πρώτα στην Υδρόγειο και την επομένη στο Club 22. Στις 21 Ιανουαρίου, άνοιξαν για τους Helloween στην Seven Sinners tour στο Fuzz και στις 22 Ιανουαρίου έπαιξαν στο Principal Club Theater. Και στις 2 συναυλίες opening act, ήταν οι Σουηδοί Avatar. To 2023 ξανά πέρασαν από τη χώρα μας, παίζοντας στις 28 Ιουνίου στο Gagarin ενώ δέκα χρόνια αργότερα, το 2023 μαζί με τους Sonata Artica, έπαιξαν σε 2 sold out συναυλίες στις 3 Νοεμβρίου στο Fuzz και στις 4 Νοεμβρίου στο Principal.
Αποσπάσματα από τη συναυλία της 14ης Σεπτεμβρίου 1977 στο Ρόδον θα ακούσετε στο Live! Visions of Europe( 1998)!
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΟΥΣ
Το 2001 οι Strato έκαναν ένα break από τις υποχρεώσεις τους και τα μέλη τους, κυριως οι Timo Tolkki και Timo Kotipelto, ασχολήθηκαν με τις προσωπικές τους δουλειές.
Ο Timo Tolkki, το 2002, κυκλοφορεί το Hymn to life που αποτελεί τη δεύτερη προσωπική δουλεια του (πρώτη ήταν το Classical variations and Themes-'94). Στο άλμπουμ κάνουν την παρουσία τους ο Michael Kiske και η Sharon den Adel. Παράλληλα, συμμετέχει και στο project Avantasia στο The metal opera pt1 ('01) στα κάποια φωνητικά και στο The metal opera pt2 ('02) σε κιθαριστικά μέρη.
Ο Timo Kotipelto φορμάρει τους Kotipelto με μπασίστα τον Jari Kainulainen, κυκλοφορόντας το Waiting for the dawn ('02), εμπνευσμένο απο την Αίγυπτο και την ιστορία της. Θα ακολουθήσουν τα Coldness ('04) και Serenity ('07).
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ 19/9/18/
Το 2001 οι Strato έκαναν ένα break από τις υποχρεώσεις τους και τα μέλη τους, κυριως οι Timo Tolkki και Timo Kotipelto, ασχολήθηκαν με τις προσωπικές τους δουλειές.
Ο Timo Tolkki, το 2002, κυκλοφορεί το Hymn to life που αποτελεί τη δεύτερη προσωπική δουλεια του (πρώτη ήταν το Classical variations and Themes-'94). Στο άλμπουμ κάνουν την παρουσία τους ο Michael Kiske και η Sharon den Adel. Παράλληλα, συμμετέχει και στο project Avantasia στο The metal opera pt1 ('01) στα κάποια φωνητικά και στο The metal opera pt2 ('02) σε κιθαριστικά μέρη.
Ο Timo Kotipelto φορμάρει τους Kotipelto με μπασίστα τον Jari Kainulainen, κυκλοφορόντας το Waiting for the dawn ('02), εμπνευσμένο απο την Αίγυπτο και την ιστορία της. Θα ακολουθήσουν τα Coldness ('04) και Serenity ('07).
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ 19/9/18/
Δημοσίευση σχολίου