Οι Alan Parsons Project είναι ένα συγκρότημα που διαλέγει προσεκτικά τους τίτλους των άλμπουμ τους, προσπαθώντας να αντικατοπτρίζουν το νόημα των τραγουδιών που περιέχουν. Στο άλμπουμ τους “Vulture Culture”(«Κοινωνία Αρπακτικών») τα τραγούδια ασχολούνται με τον τρόπο που η κοινωνία μεταχειρίζεται τους αδύναμους, τον εγωκεντρισμό, την ανεργία, τα καθημερινά προβλήματα και τις σχέσεις αλληλεξάρτησης των μελών της κοινωνίας. Το συγκρότημα προσπαθεί να παρουσιάσει τις αρνητικές διαστάσεις αυτών των θεμάτων, αλλά επιδιώκει τελικά να αφήσει μια θετική αίσθηση στον ακροατή. Για παράδειγμα το “Somebody out there” αφορά κάποιον απατεώνα που υποκρινόταν ότι ήταν μέλος του συγκροτήματος, έκλεινε συμφωνίες και έπαιρνε χρήματα, με αποτέλεσμα ο Alan να βρίσκεται συνεχώς εκτεθειμένος (τελικά τον συνέλαβαν και φυλακίστηκε). Από την άλλη πλευρά το “The same old sun” δίνει ένα μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας.
Οι κόκκινες λέξεις αποτελούν links και μπορείτε να τις πατήσετε.
Το “Let’s talk about me”, όπως και πολλά κομμάτια των Alan Parson’s Project, μοιάζει με πρόλογο ενός βιβλίου ψυχολογίας και θέλει να εκφράσει μια πολύ συνηθισμένη κατάσταση. Οι άνθρωποι θέλουν να συγκεντρώνουν την προσοχή πάνω τους. Οι φωνές που ακούγονται στην αρχή και προς το τέλος του τραγουδιού ανήκουν σε έναν φίλο του συγκροτήματος που εργαζόταν σε έναν αμερικανικό ραδιοφωνικό σταθμό και ο οποίος, όταν έπινε μερικά ποτηράκια μπράντυ, φλυαρούσε ακατάπαυστα. Αρκούσε να του δώσεις ένα θέμα κι εκείνος μπορούσε να μιλά για ώρες.
Ο Alan Parsonsσκέφτηκε να ηχογραφήσει αυτούς τους εγωκεντρικούς μονολόγους του και ένα βράδυ που βρίσκονταν σε ένα ρεστοράν, κόλλησε ένα κασετόφωνο κάτω από τη μύτη του, ενώ τον άφησαν να μιλά για διάφορα θέματα (από το πώς κάνουν έρωτα οι σκαντζόχοιροι στην Αργεντινή, μέχρι για διάφορα περιστατικά που είχαν σχέση με τη δουλειά του στον ραδιοφωνικό σταθμό). Ο τύπος μπορούσε να μιλά για οποιοδήποτε θέμα, αλλά τελικά σημείο αναφοράς, σε κάθε του διήγηση, ήταν ο εαυτός του. 26/9/18 ΘΟΔΩΡΟΣ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δημοσίευση σχολίου