H συνέντευξη έγινε στο καφέ MacGyver, στο κέντρο του Χαλανδρίου.
Γράφει και ρωτάει ο Αλέξανδρος Ριχάρδος
Πιο ήταν το πρώτο ερέθισμα σου να ακούσεις μουσική και πότε ξεκίνησες να μαζεύεις δίσκους ;
Από την μητέρα μου που άκουγε Nat King Cole και Elvis Presley. Τα πρώτα τραγούδια που άκουσα ήταν από ένα μεγαλύτερο ξάδελφό μου που άκουγε Beatles, Rolling Stones, Animals και μου άρεσαν. Τότε είχα ένα Tepaz πικ απ και μετά ένα έπιπλο της Grundig. Το 1965 ξεκίνησα να μαζεύω δίσκους, πρώτο 45αρι το “Don’t let me be misunderstood” των Animals που το έχω ακόμα. Το πρώτο μου άλμπουμ ήταν το ομώνυμο των Idols (1967) με κουπόνι από το περιοδικό Φαντάζιο και το είχα αγοράσει από το κατάστημα που είχε η ελληνική δισκογραφική εταιρεία Music Box, στην οδό Νίκης 2 στο Σύνταγμα!
Σήμερα η δισκοθήκη σου πόσα κομμάτια αριθμεί;
Θα έλεγα περί τις 20.000 κομμάτια πάντα βινύλιο και 14.000 cd! Τα singles είναι 15.000, γύρω στα 400 μουσικά dvd και τουλάχιστον 1.000 dvd ταινιών.
Πως τα έχεις ταξινομημένα όλα αυτά;
Τα cd και τα dvd τα έχω ταξινομημένα σπίτι, τα βινύλια σε 2 αποθήκες. Η ταξινόμηση των Singles είναι ανάλογα ανά είδος δηλ παλιά ψυχεδελικά, καινούργια ψυχεδελικά, παλιά garage, new wave, soul, ελληνικά.
Μεγαλύτερη αξία στα 45αρια έχουν το Try it των Standells σε ελληνική εγγραφή Capitol, που ήταν υπαγορευμένο στην Αμερική. Ένα άλλο σπάνιο είναι το τραγούδι John’s Children των Desdemona όπου ήταν το πρώτο συγκρότημα του Marc Bolan (σ.σ. μετέπειτα T.Rex) και μάλιστα σε ελληνική κοπή. Το Discogs δεν το εμφανίζει καν!
Τι σκέπτεσαι να τα κάνεις όλα αυτά;
Έχω αρχίσει να κάνω ένα ξεκαθάρισμα σε ορισμένα που ακουστικά τουλάχιστον δεν με ενδιέφεραν. Ότι αφορά garage, ψυχεδέλια και soul θα φύγουν με τη στάχτη μου!
Η γυναίκα και το παιδί σου δείχνουν ενδιάφερον;
Δεν είχαν ακούσματα από βινύλιο και δεν έχουν άποψη. Η γυναίκα μου έχει κοντινά ακούσματα με εμένα και η κόρη μου ακούει έντεχνο και Nirvana. Θα την μυήσω στο garage, που θα μου πάει!
Από ποια καταστήματα αγόραζες δίσκους;
Από πολλά. Απ’ όλο το Μοναστηράκι στα μεταχειρισμένα, το 7+7 που δούλεψα κιόλας, τη Στροφή Μανάκου, τον Άρη στα Εξάρχεια, στο κατάστημα της Music Box στην οδό Νίκης 2, το Music Studio, στο New Wave στους Αμπελόκηπους που δούλεψα μετά, στα δύο Jazz rock, από παντού.
Ποιο θεωρείς σαν καλύτερο ψυχεδελικό άλμπουμ;
Θεωρώ όχι μόνο τον καλύτερο ψυχεδελικό άλμπουμ αλλά και σαν καλύτερο όλων των εποχών το The Psychedelic Sounds of the 13th Floor Elevators (1966) το πρώτο άλμπουμ των 13th Floor Elevators. Γιατί την εποχή που κυκλοφόρησε, το 1966 με τη φιλοσοφία που είχαν και με το μοναδικό ήχο που παρήγαγαν, τηρουμένων των αναλογιών με τη φιλοσοφία και τη στάση ζωής τους για εμένα έφτιαξαν τον καλύτερο ψυχεδελικό όλων των εποχών.
Από τα ελληνικά συγκροτήματα του είδους;
Καλύτερο ελληνικό ψυχεδελικό άλμπουμ είναι τα Δυο μικρά γαλάζια άλογα του Γιώργου Ρωμανού. Είχε κυκλοφορήσει το 1970 από τη δισκογραφική εταιρεία Λύρα και πρόσεξε στο τέλος του τελευταίου τραγουδιού, «Η ζωή σαν όνειρο» ακούγεται μια φωνή να λέει «Τέλος». Είναι η φωνή του τότε ιδιοκτήτη της εταιρείας Αλέκου Πατσιφά!
Ποια είναι η γνώμη σου για τους Purple Overdose και Will O the Wisp;
Και οι δύο είναι από τα σημαντικότερα ελληνικά ψυχεδελικά συγκροτήματα. Νωρίτερα είχε κυκλοφορήσει το πρώτο και μοναδικό άλμπουμ των Ακρίτας που δεν το λες ψυχεδέλια αλλά progressive και το άλμπουμ των PLJ Band που μετεξελίχθηκαν σε Τερμίτες. Αυτά δεν τα λες ψυχεδελικά αλλά progressive. Τα άλμπουμ των Purple Overdose και Will Ο the Wisp είναι πολύ καλά δείγματα της δεκαετίας του 80 και 90. Ένα άλλο πολύ καλό άλμπουμ της ελληνικής δισκογραφικής σκηνής είναι το Zalion των No Man’s Land (1988).
Έχεις ξεχωρίσει κάποιο σύγχρονο ελληνικό ψυχεδελικό συγκρότημα;
Τους Koonoopomana! Σχετικά νεαροί, τους είδα Live να παίζουν το Bo Diddley καλύτερα κι από τους Animals! Στο live κάνουν κάτι που δεν έχω ξαναδεί: Αλλάζουν μεταξύ τους όργανα!
Ποιος είναι ο πιο σπάνιος δίσκος της δισκοθήκης σου;
Λογικά πρέπει να είναι το Strange Days των Doors σε πορτοκαλί βινύλιο, Made Republic of China, δεν το έχω δει καν στο Discogs. Αγαπημένοι μου είναι όπως σου προανέφερα είναι το The Psychedelic Sounds των 13th Floor Elevators, το Velvet Underground με τη Nico, το Their Satanic Majesties Request των Rolling Stones, το Master of Reality των Black Sabbath και το Behold & See των Ultmate Spinach.
Η Wipe Out ιδρύθηκε από εμένα και τον Θοδωρή Κρίθαρη στις αρχές του 1986. Σκοπός μας ήταν να κυκλοφορήσουμε δίσκους από το όλο το φάσμα του ανεξάρτητου ροκ, δίσκους από συγκροτήματα σχήματα που μας άρεσαν και δεν έβρισκαν πρόσβαση να κυκλοφορήσουν τα τραγούδια τους.
Ο πρώτος δίσκος που είχαμε κυκλοφορήσει ήταν το 7ιντσο single των X-Mandarina Duck με τίτλο Non Stop Sensations 919860. Στους X-Mandarina Duck μπάσο έπαιζε ο Ζαχαρίας που μετά άνοιξε το κατάστημα με τα μεταχειρισμένα στο Μοναστηράκι. Την παραγωγή την είχα κάνει εγώ ενώ ο Θοδωρής αγόρασε το πρώτο αντίτυπο! Ακολούθησαν δίσκοι από συγκροτήματα που έμειναν στην ιστορία όπως Panx Romana, Villa 21, South of No North κ.α.
 |
| X-Mandarina Duck |
Παράλληλα κυκλοφορήσαμε και ορισμένα ξένα συγκροτήματα όπως άλμπουμ των Midnight Men (Βέλγιο), Spanks (Βέλγιο) και Κβο (σ.σ. γραμμένο ελληνικά, Σερβία). Αποχώρησα το 1998 κι έως τότε η Wipe out είχε κυκλοφορήσει 108 τίτλους.
Πως κατέληξες να ονομάσεις την εταιρεία σου Wipe Out;
Γιατί θα σάρωνε!!! Την ιδέα την πήρα από το ομώνυμο τραγούδι των Chantays
Κρατάς επαφή με τα μέλη των συγκροτημάτων που πέρασαν από την Wipe Out;
Βέβαια. Κρατώ επαφή με τα περισσότερα μέλη από τα συγκροτήματα που κυκλοφόρησαν δίσκους στην Wipe Out και με πολλούς και πολλές, στενότατη
Θυμάσαι κάποια ευτράπελα από τις ηχογραφήσεις;
Δεν θυμάμαι κάτι συγκεκριμένο. Το μόνο που μου έρχεται τώρα στο μυαλό είναι σε μια με τους South of No North που μιλάγαμε για το καινούργιο άλμπουμ τους έγινε μια αναφορά στο συγχωρεμένο Φιλ (Φιλώτας), τραγουδιστή των Yell-O Yell και στον τρόπο που τραγουδούσε στη σκηνή. Σε μια στιγμή φώναξα: «Πόνα Φιλ κι εγώ πληρώνω» κι όλοι λύθήκαμε στα γέλια.
Πόσο ήταν το κόστος παραγωγής ενός δίσκου της Wipe Out;
Εμείς μόνο στους Villa 21 για το άλμπουμ τους Electric Poison, είχαμε πληρώσει τα πάντα (Studio, κοπή βινυλίου, εξώφυλλα). Στα περισσότερα συγκροτήματα πληρώναμε μόνο κοπή βινυλίου και εξώφυλλα. Συνήθως ξεκινούσαμε με 500 κομμάτια και σε συγκροτήματα όπως Stereo Nova, Διάφανα Κρίνα, Villa 21, Pax Romana η κοπή επαναλαμβανόταν.
Επί των ημερών μου ήταν το πρώτο άλμπουμ των Stereo Nova, το ομώνυμο. Λογικά πρέπει να το ξεπέρασε ο πρώτος δίσκος των Διάφανων Κρίνων και τα δύο πρέπει να έκαναν πάνω από 2.500 αντίτυπα.
Στα Singles;
Σε single πρέπει να ήταν των Αντίδραση. Το single Ep με τα τραγούδια Αίμα στους δρόμους/Γιατί/Γιορτή Θανάτου/Θεοί του Φόβου.
Ποια ήταν η τακτική της Wipe Out στα εξώφυλλα;
Τα εξώφυλλα ήταν οι ιδέες των ίδιων των συγκροτημάτων και συντριπτική πλειοψηφία . Όλα μου άρεσαν αλλά το αγαπημένο μου εξώφυλλο ήταν το ομώνυμο των South on No North. Κύτταξε το εξώφυλλο του τρίτου προσωπικού άλμπουμ του τραγουδιστή των System of a Down, Serj Tankian, Harakiri (2012) πόσο μοιάζει με το εξώφυλλο του πρώτου άλμπουμ των South on No North. Καθαρή κλοπή!
Χειρότερο;
Δεν υπάρχει….
Ποιος ήταν ο πιο πρόσφατος δίσκος που αγόρασες;
Τρελή γκαραζιά. Λέγονται Charm Bag και ο τίτλος Voodoo Rock’n’Roll και γαμώ τους τίτλους.
Αυτή την εποχή σε ποια μαγαζιά παίζεις;
Παίζω στο Suzie Q (Φ. Νέγρη 53), στο Lost and Found (Κεραμεικού 53), Κύκλωπα (Σουλτάνη 8, Εξάρχεια) και στο Kik bar (Εμμ. Μπενάκη).
 |
| Με τη φίλη του Χριστίνα Αλιβέρη |
O Γρηγόρης Βάιος ακούει τη δισκοθήκη του με
πικ απ Pioneer, ;
ραδιοενισχυτή JVC JL-S100,
ηχεία ιδιοκατασκευή
cd player LG Gamo 503
Κασετόφωνο - ποτέ
 |
| Με τον Κώστα Σγόντζο |
 |
| Στη μέση ο Γιώργος Ρωμανός |
sta paparia mas
ΑπάντησηΔιαγραφήστο στόμα σας
ΔιαγραφήΒάϊος..μορφή
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε ρε όργιο πόυ θα πεις στα παπάρια σου για το Γρήγορη , σούργελο , δέν καταλαβαίνεις για τι άτομο μιλάμε εδώ , ουστ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ ρε ,Greg maze μόνο...
ΑπάντησηΔιαγραφήMaze στις δόξες του! Απολαυσαμε τις γκαραζιες του Γρηγόρη με τα πουκαμισα του με φραμπαλα!! Dj με τα όλα του!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ καταπληκτικός τέλος:))
ΑπάντησηΔιαγραφή