Το 1973 ήταν κομβική χρονιά στην ιστορία των Golden Earring. Εξαργυρώνοντας την
επιτυχία της ευρωπαϊκής περιοδείας, που είχαν κάνει με τους Who την προηγούμενη χρονιά,
πραγματοποιούν την πρώτη τους περιοδεία στην Μ. Βρετανία. Στις συναυλίες τους
παίζουν για πρώτη φορά τα κομμάτια Just Like Vince Taylor και Radar Love, που προέρχονταν από το επερχόμενο άλμπουμ τους Moontan. To Moontan κυκλοφόρησε
στην Ολλανδία στις 24 Αυγούστου του 1973
και στις 8 Σεπτεμβρίου του 1973 μπήκε στο ολλανδικό top 20. Η μπάντα ξεκίνησε την δεύτερη βρετανική
περιοδεία τους στις 15 Σεπτεμβρίου 1973 με μια συναυλία στο Crystal Palace Bowl
του Λονδίνου, συνέχισε στις 24
Σεπτεμβρίου στο διάσημο κλαμπ Marquee και την ολοκλήρωσε στο Κόλτσεστερ στις 7
Οκτωβρίου 1973. H συναυλία στο Crystal
Palace Bowl ήταν ιδιαίτερη. Συμμετείχαν οι Blue, Golden Earring, Backdoor, Tony Joe White (solo set), Lou Reed, Beck
Bogart and Appice, The Section και
James Taylor. Το μεγάλο πρόβλημα ήταν η παρουσία
μιας μικρής λίμνης μπροστά στη σκηνή.
Αυτό απομάκρυνε το κοινό από τις μπάντες και έκανε δυσκολότερη την επικοινωνία
τους. Ουσιαστικά, οι μόνοι άνθρωποι που
θα μπορούσαν να πλησιάσουν τη σκηνή ήταν όσοι είχαν το θάρρος να μπουν (ακόμη
και ντυμένοι) μέσα στο νερό. Όσο κι αν αυτό ακούγεται καλό για μια καλοκαιρινή
ζεστή μέρα, δεν το λες καλή ιδέα για ένα
φθινοπωρινό απόγευμα στη Βρετανία.
Όταν ήρθε η στιγμή να αποφασίσουν για το single που
έπρεπε να κυκλοφορήσουν, υπήρξε μια διχογνωμία σχετικά με το ποιο τραγούδι έπρεπε να επιλέξουν. Οι επιλογές ήταν το Radar Love και
το Vanilla Queen
(για το οποίο επέμενε ο ντράμερ του γκρουπ Cesar Zuiderwijk). Μετά από μακρές συζητήσεις μεταξύ των μελών, επιλέχθηκε το Radar
Love, το οποίο θεωρήθηκε πιο εμπορικό και χορευτικό. Τελικά αποδείχθηκε ότι η
απόφαση ήταν σωστή καθώς το Radar Love (που κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 1973)
κατόρθωσε να φτάσει στο Νο13 του Billboard, στο Νο1 του ολλανδικού chart και
αποτελεί το πιο γνωστό κομμάτι του
συγκροτήματος. Διαβάστε εδώ το άρθρο με την παρουσίαση της πλούσιας καριέρας των Golden Earring.
Παρά την αδιαμφισβήτητη αξία του Radar Love
προσωπικά θα συμφωνήσω με τον Cesar, θεωρώντας το Vanilla Queen ως ένα από τα
κορυφαία κομμάτια όλων των εποχών. Το
κομμάτι αφορά μια εντυπωσιακή γυναίκα, περίπου σαράντα ετών, που ο Barry Hay (τραγουδιστής
των Golden Earring)
είχε δει σε ένα club. Tην εποχή εκείνη ο Hay (όπως και τα άλλα μέλη
του γκρουπ) ήταν περίπου 25 χρονών, οπότε μια γυναίκα αυτής της ηλικίας τη
θεωρούσαν περίπου ηλικιωμένη. Ο Hay εντυπωσιάστηκε από τη συγκεκριμένη κυρία, από την οποία
εμπνεύστηκε το διάρκειας 9 λεπτών και 16 δευτερολέπτων κομμάτι. Ο κιθαρίστας
του γκρουπ (George Kooymans)
συνδύασε την εικόνα της γυναίκας που του περιέγραψε ο Hay με την Marilyn Monroe. Στην υπόθεση του κομματιού ο
ερμηνευτής συναντά την Vanilla Queen μέσα σε μια αλληλουχία ονείρων, που επενδύονται μουσικά από
τον παλλόμενο ήχο του synthesizer (δημιουργώντας space ατμόσφαιρα) που ακολουθείται από τον ήχο της κιθάρας του Kooymans, για να καταλήξει σε μια οργιώδη
έκρηξη πνευστών. Κατά τη διάρκεια του κομματιού ακούγονται samples με τη φωνή της Monroe από το μιούζικαλ There's No Business Like Show Business. Συγκεκριμένα ακούγεται η φράση: "What's your name, honey?"από το τραγούδι της “Heat wave” και η φράση "Well, in simple English I am..." που αποτελεί εισαγωγή του
τραγουδιού “Lazy”
(συνθέσεις του Irving Berlin).
 |
| Το εξώφυλλο της αμερικάνικης έκδοσης του Moontan. |
Το Vanilla Queen αποτέλεσε την έμπνευση και για το τολμηρό εξώφυλλο του Moontan (με την γυμνή χορεύτρια). Η
φωτογραφία του εξωφύλλου τραβήχτηκε στο studio του διάσημου Ολλανδού φωτογράφου Ronnie Hertz to 1973. Παρών στη φωτογράφιση ήταν
και ο Hay.
To
μοντέλο της φωτογραφίας ζούσε στο
Λονδίνο και πήγε στο Άμστερνταμ ειδικά για τη φωτογράφιση. Είχε επισκεφθεί το studio νωρίτερα την ίδια χρονιά για να κάνει μια φωτογράφιση που
αφορούσε διαφήμιση μάρκας πλυντηρίων. Από τότε δυστυχώς (όπως δήλωσαν) δεν την
ξαναείδαν. Τόσο ο Hay όσο
και ο Hertz δεν
μπόρεσαν να θυμηθούν το όνομά της. Το εξώφυλλο δημιούργησε πολλά προβλήματα
στην κυκλοφορία του Moontan στην
Αμερική. Αρχικά κυκλοφόρησε με το ίδιο εξώφυλλο (MCA\Track 396), αλλά στη συνέχεια κυκλοφόρησε με διαφορετικό και
εντελώς κακόγουστο εξώφυλλο (ένα αυτί με σκουλαρίκι) που παραπέμπει στο όνομα
του γκρουπ (MCA\Track 2352). Αντίθετα με την
Αμερική, στην πιο προοδευτική Μ.Βρετανία το εξώφυλλο βραβεύτηκε. Στη Ισπανία
βρήκαν τη σολομώντεια λύση και εμφάνισαν τη γυναίκα να καλύπτει τα επίμαχα
σημεία κρατώντας μια αφίσα του γκρουπ!
 |
| Το ισπανικό εξώφυλλο. |
Για να
προωθηθεί περαιτέρω η αρχική επιτυχία του Moontan, οι Golden Earring έκαναν μια μεγάλη περιοδεία στις
ΗΠΑ. Το συγκρότημα μοιράστηκε τη σκηνή με άλλους σπουδαίους καλλιτέχνες όπως οι
Doobie Brothers, J. Geils Band, Boz Scaggs και ZZ Top. Τον Ιούνιο του 1974 έδωσαν μια μεγάλη
συναυλία στο διάσημο Madison Square Garden στη Νέα Υόρκη, μαζί με τους Who. Αργότερα εκείνο το έτος έκαναν
περιοδείες με μπάντες όπως οι Aerosmith και οι Santana, αλλά πλέον μπορούσαν
μόνοι τους να γεμίζουν στάδια και αίθουσες συναυλιών. Ο κόσμος έμοιαζε να είναι
στα πόδια του γκρουπ-φαινόμενο από την Ολλανδία.
TRIVIA
- Σημαντική, στην επιτυχία του Moontan, ήταν η συμβολή των Bertus Borgers (σαξόφωνο) και Eelco Gelling (κιθάρα).
- Στη live εκτέλεση του Vanilla Queen o Rinus Gerritsen (μπασίστας των Golden Earring) έπαιζε synthesizer, ενώ ακούγονταν τα samples με τη φωνή της Monroe.
- Από το Vanilla Queen o Aμερικανός καλλιτέχνης Joseph Canger εμπνεύστηκε το ομότιτλο γλυπτό. Το γλυπτό θυμίζει τη Μικρή Γοργόνα της Κοπεγχάγης, αλλά ο Canger του έδωσε αυτό το όνομα γιατί γνώρισε το μοντέλο (που πόζαρε για το κατασκευάσει) σε ένα club (ακριβώς όπως και ο Hay είχε δει εκείνη τη μυστηριώδη γυναίκα).
 |
| Η αφίσα του Crystal Palace |
- Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε το "Candle In The Wind" (Elton John/Bernie Taupin) που ήταν αφιερωμένο στη Monroe.
- Εκτός από διαφορετικό εξώφυλλο, το Moontan, κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ και με διαφορετικό tracklisting. Συγκεκριμένα το "Big Tree Blue Sea" αντικατέστησε τα Suzy Lunacy και Just like Vince Taylor.
ΘΟΔΩΡΟΣ
ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ
Δημοσίευση σχολίου