Ο Αndrew Taylor, όπως είναι το όνομά του ξεκίνησε να παίζει κιθάρα στην ηλικία των 11 ετών και δάσκαλός του ήταν ο Dave Black, κιθαρίστας του συγκροτήματος Spiders from Mars, που συνόδευε τον David Bowie. Στα 16 του άρχισε να παίζει σε τοπικά συγκροτήματα και μετακομίζει στο Birmingham για να γίνει πλέον επαγγελματίας μουσικός. Χρονικά βρισκόμαστε στο 1980 όπου αρχίζει στην Μ.Βρετανία η μόδα του Νεορομαντισμού και ο Andy Taylor γίνεται μέλος ενός συγκροτήματος με το όνομα Duran Duran. Εμφανιζόντουσαν στο Rum Runner club, όπου το νεανικό συγκρότημα πραγματοποιεί σειρά καλών εμφανίσεων και υπογράφει στην EMI κυκλοφορόντας το single "Planet Earth". Τον Ιούνιο του 1981 κυκλοφορούν το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ τους κι από εκεί και πέρα η ιστορία τους σας είναι λίγο πολύ γνωστή. Όλα τα μέλη του συγκροτήματος και φυσικά ο Andy Taylor γίνονται ινδάλματα της νεολαίας, κατά κύριο λόγο των κοριτσιών, με τις αντιδράσεις τους να θυμίζουν δεκαετία του ’60 και Beatles. Βλέποντας ότι η καριέρα των Duran Duran αρχίζει να φθίνει, ξεκινά συνεργασία με τον παραγωγό Bernard Edwards (σ.σ. πρώην μέλος των Chic) στους Power Station. Μια συνεργασία που του δίνει ακόμα μεγαλύτερη ώθηση στην καριέρα του για να αποφασίσει να ξεφύγει από τα πλαίσια της χορευτικής, νεανικής μουσικής και να κυκλοφορήσει το 1987 το πρώτο προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο Thunder (1987) με τη συνεργασία του Steve Jones πρώην κιθαρίστα των Sex Pistols. Ποιος να το έλεγε πριν μερικά χρόνια ότι οι κιθαρίστες δύο εντελώς διαφορετικών συγκροτημάτων που μουσικά αλλά κι ιδεολογικά βρίσκονται έτη φωτός μακριά, θα συνεργαζόντουσαν; Το άλμπουμ έβγαλε μια επιτυχία στο αμερικάνικο chart, το "Take It Easy" (No. 24) τραγούδι που συμπεριλήφθηκε και στο soundtrack American Anthem. Παρ’ όλη την καλή προσπάθεια που έκανε με το Thunder (Νο 46 Αμερική, Νο 61 Μ.Βρετανία), δεν κατάφερε να αγγίξει το βρετανικό κοινό που αδιαφόρησε για το δίσκο. Το άλμπουμ είχε όμως μια μεγάλη ευρωπαϊκή επιτυχία, και μάλιστα πολύ μεγάλη επιτυχία και στη χώρα μας. Αναφέρομαι βεβαίως στο "I Might Lie" που είναι ένα από τα κλασικά A.O.R./Melodic τραγούδια και παραμένει έως σήμερα rock club anthem. Το Thunder γρήγορα αποσύρθηκε από την αγορά και η επιτυχία του "I Might Lie" το έκανε να πάρει – αδικαιολόγητα- μυθικές διαστάσεις και να πωλείται στα μεταχειρισμένα είτε σαν cd είτε σν βινύλιο σε πολύ ψηλές τιμές.
To 1990 κυκλοφορεί το δεύτερο προσωπικό του άλμπουμ με τίτλο Dangerous που δεν καταφέρνει να κάνει καμία επιτυχία. Το Dangerous περιέχει 10 τραγούδια, όλα διασκευές κλασικών rock επιτυχιών όπως τα “Lola” των Kinks, "Stone Cold Sober" (Rod Stewart), "Don't Believe a Word"(Thin Lizzy), “Live Wire” (AC/DC), "Feel Like Making Love"(Bad Company) κ.α. Η εμπορική αποτυχία του, τον οδηγεί στην ενασχόληση του μόνο με την παραγωγή, όπου με τη δουλειά του στα δύο πρώτα άλμπουμ των Thunder, Back Street Symphony και Laughing on Judgement Day γίνεται ένα από τα καλύτερα ονόματα παραγωγών στη χώρα του. Ακολουθούν τα άλμπουμ των Almighty, Soul Destruction και του Mark Shaw, Almost. To 1994 τον βρίσκει στο Los Angeles όπου συμμετέχει στο δεύτερο άλμπουμ των Power Station αλλά και στο A Spanner in the Works του Rod Stewart.
Το 2001 συμμετέχει στην επανασύνδεση των Duran Duran όπου κυκλοφορούν το άλμπουμ Astronaut (No 3 Μ.Βρετανία, Νο17 Αμερική).
TRIVIA
• Το τραγούδι του "When The Rain Comes Down" (No. 43, Αμερική) ακούγεται στο soundtrack Miami Vice II.
• Το 1987 έκανε τη συνπαραγωγή στο άλμπουμ του Rod Stewart, Out of Order, όπου συμμετείχε σαν συνσυνθέτης σε 5 τραγούδια!
• Το 1988 το τραγούδι του "Dead on the Money" συμπεριλήφθηκε στο soundtrack , Tequila Sunrise.
• To 2008 κυκλοφόρησε την αυτοβιογραφία του με τίτλο Wild Boy: My Life in Duran Duran, που δεν περιορίζεται μόνο στην καριέρα του με τους Duran Duran αλλά φθάνει και στην προσωπική καριέρα του ακόμα και στην οικογένεια του.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Δημοσίευση σχολίου