Γεια σας και πάλι καλοί μου φίλοι, επιστρέφουμε στην δράση και ελπίζω πως θα έχω πολύ καλά νέα την άλλη εβδομάδα να σας πω! Για να δούμε! Πάμε τώρα να κάνουμε την βόλτα μας. Ξεκινάμε από την Αυστραλία και μια ολοκαίνουργια μπάντα που ελπίζει, όπως και μερικές χιλιάδες μπάντες ακόμα, να γνωρίσει την επιτυχία. Είναι οι The Lockhearts με το άλμπουμ τους “Americana doom fuzz”. Ευχάριστος ήχος που μοιράζεται ανάμεσα στο hard rock των FM και στον Αμερικάνικο rock ήχο όπως τον αγαπήσαμε μέσα από μπάντες σαν του Tom Petty and The Heartbreakers. Είναι καλοί τούτοι εδώ, έχουν ταλέντο και το άλμπουμ τους ακούγεται ευχάριστα. Ακούστε τους.
Αντιθέτως κατά την άποψη του υπογράφοντος για τον ...κάδο είναι το νέο άλμπουμ των The Dead Daisies - “Burn it down”. Παρά το γεγονός ότι μιλάμε για super group με συμπαθέστατους και καλούς μουσικούς, το άλμπουμ δε ακούγεται όπως θα περίμενα. Κουρασμένος και θυμωμένος ήχος κάτι μεταξύ alternative/grunge/hard rock/classic rock και όλα μαζί αχταρμάς Ναι έχουν ενέργεια, όγκο και καλή παραγωγή, αλλά βρείτε μου εσείς ένα τραγούδι που να τους κάνει να ξεχωρίζουν από τη μάζα και θα το ακούγατε το repeat και ελάτε να τα ξαναπούμε.
Soon forgotten case. Άντε γεια! Πάμε σε πιο ξεκάθαρα πράματα τώρα. Crystal Tears και “Decadence Deluxe”. Ξεκάθαρος hard n' heavy ήχος, με ωραίες κιθάρες, ρυθμούς και καλά ρεφρέν. Τι άλλο θέλουμε; Απλά πράματα, δε ανακάλυψαν το metal, αλλά ακούγονται ευχάριστα και δυο τρεις συνθέσεις τις λες και χιτάκια! Ακούστε τους! Πίσω στον χρόνο τώρα. Πριν λίγο καιρό μιλήσαμε για τους Universe, μια παλιά μπάντα από τη Σουηδία. Να λοιπόν που σε μόλις 1000 κόπιες επανακυκλοφορεί το πρώτο τους άλμπουμ Πρόκειται για ένα χαμένο διαμάντι του μελωδικού Σουηδικού metal των αρχών της δεκαετίας του 80, σε στυλ πρώιμων Εurope για να καταλάβετε, αν και προϋπήρχαν των Σουηδών stars. Μιλάμε ότι όσοι αρέσκεστε σε αυτόν τον ήχο πρέπει στην χειρότερη να το ακούσετε. Blackmore-ικοί οπαδοί σπεύσατε ταχέως! Τώρα δε σας κάνω πλάκα, αλλά οι American Tears, κυκλοφορούν άλμπουμ! Απίστευτο; Είναι η μπάντα στην οποία για πρώτη φορά ακούσαμε τον Mark Mangold (Drive she Said, The Sign), και είχαν εξαφανιστεί από τα μέσα των seventies.
Το “Hard core”, είναι μια δουλειά πνιγμένη στα seventies keyboards, στις μελωδίες και σε έναν ήχο παρόμοιο με αυτό των Angel και κάπου των Deep Purple. Παλιομοδίτικο; Σαφώς; Ξεπερασμένο; Όχι όταν έχει τέτοια ποιότητα στις συνθέσεις! Δώστε βάση σε μια πολύ αδικημένη (αλλά δύσκολη) μπάντα! Φαίνεται πως ο κος Μark Mangold έχει να μας δώσει πράγματα ακόμα. Θα το γράψω όπως ακριβώς το αναφέρει και το promo sheet της εταιρίας τους.
Giant, Foreigner και Journey. Αυτές είναι οι επιρροές των τρομερών Perfect Plan στο “All rise”. Και μπορεί συχνά τα promo sheet να λένε μπούρδες, αλλά εδώ δε λαθεύει. Εκτός από από αυτές τις επιρροές οι άτιμοι αυτοί Σουηδοί έχουν και πολύ ταλέντο! Υψηλού επίπεδου σκληροτράχηλο A.O.R., με κιθάρες ξυράφια και κορυφαία τραγούδια σαν το “Ιn and out of love”, “1985”, όλο το άλμπουμ ξεχωρίζει για την ποιότητα των συνθέσεων. Τολμώ να πω επίπεδου Heat και Houston οι Perfect Plan. Άξιοι! Κλείνουμε το σημερινό Rock Zapping με γνήσιο και ανόθευτο heavy metal και τους ιστορικούς Desolation Angels.
Παλιοί metal heroes κινήθηκαν κατά κύριο λόγο σε underground κύκλους και έγιναν κατά κάποιο τρόπο θρύλοι σε αυτό τον χώρο. Ίδια περίπτωση με τους Hell που σχεδόν από το πουθενά τους έμαθαν όλοι πριν μερικά χρόνια. Το παλεύουν από το 1981 που έβγαλαν το πρώτο τους demo. Σίγουρα πάντως να ψάχνετε καλό heavy metal στις μέρες μας, και δη NWOBHM, ακούστε οπωσδήποτε το “King”, α μη τι άλλο θα σας ταξιδέψει στα παλιά τα χρόνια που το metal ήταν καυτό και η καρδιά του χτυπούσε στα γκαράζ των σπιτιών που έκαναν πρόβες κι έπαιζαν οι μετέπειτα metal heroes των παιδικών μας χρόνων. Ωραίο!
Δημήτρης Σειρηνάκης
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ROCK ZAPPING
Δημοσίευση σχολίου