Ξεφυλλίζοντας τις σελίδες της χρυσόδετης κι ασήκωτης εγκυκλοπαίδειας του rock, ας κάνουμε μια στάση στο γράμμα Τ του κεφαλαίου "melodic rock". Εδώ το πρώτο συγκρότημα που θα συναντήσουμε είναι οι Τoto, λαμβάνοντας πάντα υπόψη μας πως η ταξινόμηση δεν γίνεται αλφαβητικά αλλά σύμφωνα με την σπουδαιότητα, την βαρύτητα και τον επηρεασμό στην συγκεκριμένη μουσική σκηνή (και όχι μόνο!).
Οι Τoto λοιπόν, το 1993 αποφασίζουν να κυκλοφορήσουν την πρώτη τους επίσημη ζωντανή δισκογραφική δουλειά ονομάζοντας την "Absolutely live". Έχοντας διανύσει ως τότε μια δισκογραφική πορεία δεκαπέντε χρόνων, έχουν καταφέρει να βιώσουν στο απόλυτο και τα πάνω αλλά και τα κάτω αυτής της διαδρομής. Συγκεκριμένα, εστιάζοντας στην μια όψη αυτού του νομίσματος, διακρίνουμε την αναγνωσιμότητα, την επιτυχία με όλες τις συνέπειες της, την καλλιτεχνική καταξίωση μέσα από συνεργασίες και βραβεύσεις και την βεβαίωση οτι η ιστορία δεν θα τους ξεχάσει. Η άλλη όψη του νομίσματος εκτός από τις συγκρούσεις και τις αλλαγές μελών, κρύβει μέσα της κάτι πιο βαρύ, τον θάνατο! Φυσικά ο λόγος γίνεται για την μεγάλη απώλεια του Jeff Porcaro, ο οποίος έφυγε από την ζωή στις 5 Αυγούστου 1992 στα 38 του χρόνια, αφήνοντας ένα μεγάλο κενό τόσο για τους Τoto, αφού έχασαν τον "αρχηγό" και αδελφό τους, όσο και για την ροκ κοινότητα η οποία έχασε έναν από τους κορυφαίους drummer όλων των εποχών. Έχοντας πλέον σαν δεδομένα όλα τα παραπάνω, το 1993 βρίσκει τους Τoto ελαφρώς αλλαγμένους. Ο Steve Lukather έχει αναλάβει το πηδάλιο και αυτή είναι και η αιτία που εκτός από τις κιθάρες, παρέχει και τα lead vocals στα περισσότερα τραγούδια του συγκεκριμένου live. Σε αυτή του βέβαια την προσπάθεια δέχεται και την στήριξη των John James, Donna McDaniel και Jenny Douglas-McRae. Σταθεροί στις θέσεις τους έχουν παραμείνει ο David Paich(keyboards,vocals) και ο Mike Porcaro(bass). Σίγουρα το κενό που άφησε ο Jeff Porcaro είναι τεράστιο (διάβασε εδώ την ιστορία του) αλλά ο κορυφαίος Simon Phillips έρχεται με το τεράστιο drum-kit του, όχι να μιμηθεί κάποιον άλλον αλλά να αφήσει και αυτός την δική του σφραγίδα στους Τoto, πράγμα που τελικά έγινε όπως αποδεικνύεται από τα είκοσι ένα χρόνια που ήταν ενεργό μέλος της μπάντας. Αυτή λοιπόν είναι η σύνθεση των Τoto που ακούμε στο "Absolutely live".
Μέσα από χειροκροτήματα και επευφημίες, ξεπηδούν οι πρωίες νότες του Hydra, του τραγουδιού που ανοίγει τον δίσκο. Ο David Paich στο μικρόφωνο, με την απαλή φωνή του στρώνει το έδαφος για τα "προοδευτικά" περάσματα που έχει το συγκεκριμένο κομμάτι δίνοντας έτσι την ευκαιρία στον "Sci-Fi" (παρατσούκλι του Simon Phillips) να βάλει το προσωπικό του στοιχείο με τις διπλές μπότες που εμπλουτίζουν το τραγούδι. Φυσικά, το τεχνικό μάθημα συνεχίζεται και με την κιθάρα του Luke οδηγώντας στην κορύφωση η οποία διακόπτεται ξαφνικά από το Rosanna-shuffle. Ένα μεγάλο hit από τους Τoto, καρπός της μουσικής ιδιοφυΐας του Jeff Porcaro, αποδίδεται με την τιμή και τον σεβασμό που του αρμόζει εξαναγκάζοντας άπαντες να τραγουδούν μαζί με τον Lukather. Το Kingdom of desire που ακολουθεί μας "χαλάει" την εικόνα που έχουμε πως ο Luke τραγουδάει μόνο συναισθηματικά τραγούδια (μπαλάντες). Για μια ακόμη φόρα, άψογη η απόδοση και πολύ υψηλό το επίπεδο όλων. Οι τόνοι πέφτουν, το progressive jazz feeling αναδύεται και η απλότητα κυριαρχίες στην επόμενη τετράδα τραγουδιών (Georgy Porgy, 99, I won't hold you back, Don't stop me now) που ουσιαστικά λειτουργούν ως πρόλογος για ένα ακόμα μεγάλο hit με Αφρικάνικους ρυθμούς και με την ονομασία Africa. Η αλήθεια βέβαια είναι πως όπως και στο Rosanna, έτσι και στο Africa λείπει η χαρακτηριστική φωνή του Bobby Kimball με τα υψίφωνα ακροβατικά της. Το μπάσο του Mike Porcaro κάνει το "μπάσιμο" στο Don't chain my heart, μια κομματάρα με A.O.R. τσαμπουκά και αρκετό γκάζι που οφείλεται στα δυναμικά φωνητικά του Luke. Στο I'll be over you το μόνο που θα μπορούσαμε να πούμε είναι οτι πρόκειται για κατάθεση ψυχής, ερμηνευτικά και καθαριστικά με ένα solo που απλά σε ταξιδεύει.... Μαγική στιγμή! Η δύναμη και η ένταση επιστέφουν στο Home of the brave, με τον Simon Phillips να βρίσκει πρόσφορο έδαφος για το δικό του solo στα "δέρματα".
Το riff από την κιθάρα του Luke παίρνει από το χέρι τις νότες από τα πλήκτρα του Paich και έτσι ξεκινάει το Hold the line (διάβασεεδώ την ιστορία του τραγουδιού) με την Donna McDaniel στα φωνητικά, κάνοντας εξαιρετική δουλειά. Ο δίσκος κλείνει με το With a little help from my friends, το ευχαριστήριο δώρο τους προς το κοινό, με μια gospel πνοή.
Κλείνοντας θα λέγαμε πως όλοι οι πιστοί οπαδοί των Τoto θα θέλαμε στην σύνθεση τον Bobby Kimball ή τον Joseph Williams (καλά, δεν το συζητώ για τον Fergie Frederiksen!) αλλά αυτό είναι μόνο μια παρατήρηση σε ένα δίσκο που σε μεταφέρει στην πρώτη σειρά της συναυλίας, χαρίζοντας σου χαμόγελα και ανατριχίλες όπως μόνο ένα σπουδαίο live album μπορεί να κάνει.
ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Διάβαστε εδώαπό τη στήλη "Έτσι γράφητκε" την ιστορία του τραγουδιού "Rosanna".
15/4/18
ενα απο τα καλυτερα live ολων των εποχων , εκεινο που δεν ξερουν αρκετοι ειναι οι αρνητικες κριτικες που ειχε λαβει απο τα 'περιοδικα ' της εποχης περνωντας το στις 'πατατες ' .Αποτελει ευαγγελιο και μαλιστα λαμπει ο Lukather και απο πλευρας φωνης σε αυτο . Ενα live διαμαντι απο ολες τις πλευρες .
ενα απο τα καλυτερα live ολων των εποχων , εκεινο που δεν ξερουν αρκετοι ειναι οι αρνητικες κριτικες που ειχε λαβει απο τα 'περιοδικα ' της εποχης περνωντας το στις 'πατατες ' .Αποτελει ευαγγελιο και μαλιστα λαμπει ο Lukather και απο πλευρας φωνης σε αυτο . Ενα live διαμαντι απο ολες τις πλευρες .
ΑπάντησηΔιαγραφή