O Joe Cocker είναι από τους πιο αγαπημένους ξένους καλλιτέχνες στη χώρα μας. Το κοινό του έχει μια πολύ ευρεία ηλικιακή γκάμα, ξεκινώντας από τους σημερινούς 60χρόνους που τον γνώρισαν μέσα από την εμφάνισή του στην ταινία του Woodstock και την επέκτεινε κι άλλο το 1974, ερμηνεύοντας τη σύνθεση των Billy Preston/Bruce Fischer “You are so beautiful”. Και δεν σταμάτησε εκεί. Συνέχισε με το Up where we belong ντουέτο με την Jennifer Warnes μέσα από το soundtrack της ταινίας An Officer and a Gentleman (1982) για το οποίο κέρδισε βραβείο Grammy. Η δεκαετία του 80 εκτίναξε την καριέρα του με επιτυχίες όπως You Can Leave Your Hat On, "When the Night Comes», Unchain My Heart(πρώτη εκτέλεση από τον Ray Charles) και Talking Back To The Night με βασικό χαρακτηριστικό καριέρας ότι δεν έχασε ποτέ την επαφή του με το κοινό. Πράγμα σπάνιο για καλλιτέχνη που ξεκίνησε το1964!!! Ο Joe Cocker έφυγε από τη ζωή στις 22 Δεκεμβρίου 2014 σε ηλικία 70 ετών από καρκίνο των πνευμόνων, ενώ έως το 1991 κάπνιζε 40 τσιγάρα την ημέρα.
Στο σημερινό άρθρο θα πάμε το χρόνο πολύ πίσω, όταν ξεκίναγε από το βιομηχανικό Sheffield και σε ηλικία 15 ετών εγκαταλείπει το σχολείο για να συμμετάσχει σε νεανικά συγκροτήματα της εποχής (μιλάμε για τα μέσα της δεκαετίας του ’60), ηχογραφώντας μάλιστα ένα single με το τραγούδι των Beatles, I’ ll cry Instead. Πληρώθηκε 40 σελίνια και κιθάρες έπαιξαν οι νεαροί κι άσημοι Little Jimmy Page (ναι, αυτός που σκέπτεστε) και o Big Jim Sullivan.Το τραγούδι απέτυχε εμπορικά και η δισκογραφική εταιρεία Decca που το είχε κυκλοφορήσει, του διέκοψε το συμβόλαιο.
Για να συντηρηθεί, δούλευε στις αποθήκες του W.H Smith,ενώ συνέχισε να τραγουδά και να παίζει ντραμς.
Πολύ σύντομα γνωρίζει τον κόσμο του χασίς από τη γυναίκα του Eileen, του LSD αλλά και των ναρκωτικών. Μια εξάρτηση που ποτέ δεν κατάφερε να αποδεσμευτεί ,όσο κι αν προσπάθησε. Έφθασε στο σημείο σε μια επίσκεψη του στη Νέα Υόρκη ένας άγνωστος ταξιτζής να του προσφέρει ένα χάπι και να τον βάλει στον κόσμο των βαρβιτουρικών. Σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του έως και τo 1982 βρισκόταν σε μεγάλη εξάρτηση από τα ναρκωτικά και οι έμποροι του είχαν φάει όλα τα λεφτά. Τα περιστατικά με εμετούς και όχι μόνο κατά τη διάρκεια συναυλιών πολλά κι από το 1982 και μετά έκανε μεγάλες προσπάθειες να απεξαρτηθεί και τα κατάφερε με μεγάλο κόπο.
Όμως να συνεχίσουμε με τα πρώτα και πολύ ενδιαφέροντα μουσικά βήματά του. Το 1967 αγόρασε μια μονοφωνική έκδοση του άλμπουμ των Beatles Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band όπου τον εντυπωσιάζει η σύνθεση των Lennon/McCartney, "With a Little Help from My Friends"και την ηχογραφεί με τον Jimmy Page στην κιθάρα, τον Chris Stainton στο μπάσο, τον BJ Wilson των Procol Harum στα ντραμς και την Rosetta Hightower στα δεύτερα φωνητικά. Η ερμηνεία του και η διασκευή ήταν εξαιρετική και το single πήγε στο Νο1 του βρετανικού chart (1968) και το «έκανε« δικό του. Προς τιμήν τους, οι συνθέτες John Lennon και Paul McCartney αναγνώρισαν τη μεγάλη ερμηνεία του και όταν το τραγούδι πήγε στο Νο1 του έστειλαν ένα τηλεγράφημα που έλεγε: “Thanks You are far too much. John and Paul”. Η απρόσμενη επιτυχία, τον οδηγεί στο σπίτι του PaulMcCartney για να ακούσουν άλλα τραγούδια που θα μπορούσε να ερμηνεύσει. Η συνάντηση ήταν για τις 3 το μεσημέρι αλλά ο Cocker καθυστέρησε 5 λεπτά, πηγαίνοντας στις 3 και 5για να συναντήσει την οικονόμο του σπιτιού που του είπε ότι ο McCartney «περίμενε κάποιον που δεν ήλθε και έφυγε»! Τελικά κατάφερε να ανανεώσει τη συνάντηση τους στα γραφεία της Apple Rec στην οδό Savile Road. Εκεί ο McCartney του έβαλε κι άκουσε τα Golden Slumbers και Carry that Weight,λέγοντας του όμως ότι δεν τα προόριζαν γι αυτόν! Τότε του έβαλε κι άκουσε το She came through the bathroom window. Εκείνη τη στιγμή μπήκε στο δωμάτιο ο George Harrison κάνοντας τον Joe Cockerνα τα χάσει που τον είδε (σ.σ. I was floating on the ceiling είπε χαρακτηριστικά!!!) και του έπαιξε το Old Brown Shoe αλλά ο Cocker το απέρριψε γιατί δεν του ταίριαζε φωνητικά.O Cocker επέλεξε το Something που ο Harrison προόριζε για τον Ray Charles! O Cocker το συμπεριέλαβε στο δεύτερο άλμπουμ με τίτλο το όνομά του, Joe Cocker (1969), όπως και το She Came In Through the Bathroom Window το οποίο έγινε μεγάλη ραδιοφωνική επιτυχία.
ΕΝΑ ΤΣΙΜΠΟΥΚΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΛΑ!
Πριν εμφανιστεί στο Woodstock, ο Cocker έπαιξε στο Whiskey A Go Go του Λος Άντζελες όπου συνέβη το απίθανο περιστατικό, κατά τη διάρκεια που ερμήνευε το With a Little Help from My Friends, ένας θαυμαστής του ανέβηκε στη σκηνή γονάτισε μπροστά του, τού κατέβασε το φερμουάρ και του πήρε …πίπα ενώ ο Cocker συνέχιζε να τραγουδάει!!!
Η ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟ WOODSTOCK
Πριν ιστορική εμφάνισή του στο μεγαλύτερο φεστιβάλ, ο Joe Cocker είχε κυκλοφορήσει ένα μόνο άλμπουμ με τίτλο With a Little Help from My Friends (Νο 29 Μ.Βρετανία, Νο 35 Αμερική). Ενδεικτικό της αποδοχής τόσο του άλμπουμ, όσο και της απαράμιλλης φωνής του η κριτική στην εφημερίδα The New York Times, όπου ο Robert Christgau έγραψε ότι ο Joe Cocker είναι ο καλύτερος βρετανός τραγουδιστής μετά τoν Mick Jagger.
Tα τραγούδια του μπορεί να παιζόντουσαν στο αγγλικό ραδιόφωνο και να είχε φτιάξει ήδη ένα όνομα στην αγορά αλλά η εκτίναξη της καριέρας του έγινε την Κυριακή 17 Αυγούστου1969 στις 2 το μεσημέρι όταν εμφανίστηκε στο φεστιβάλ του Woodstock μετά από μια μεγάλη καθυστέρηση λόγω έντονης βροχής.
Η μετακίνησή του στο χώρο έγινε ιδιωτικό ελικόπτερο ενώ τα μέλη της Grease Band που έπαιξαν μαζί του, πήγαν με στρατιωτικό ελικόπτερο. Ο λόγος βέβαια ήταν ότι οι διοργανωτές δεν περίμεναν τόσο κόσμο και οι δρόμοι είχαν αποκλειστεί από αυτοκίνητα. Όταν άρχισαν να πλησιάζουν στο Woodstock, o Cocker δεν μπορούσε να καταλάβει τι ήταν η μεγάλη μάζα που έβλεπε στο βάθος του ορίζοντα και ρώτησε τον πιλότο που του απάντησε: “Είναι ο κόσμος για τους οποίους θα παίξεις!». Όλοι είχαν πάρει βαρβιτουρικά χάπια και σε μια στιγμή κι ενώ ακόμα ήταν στον αέρα, ο Chris Stainton άνοιξε την πόρτα του ελικόπτερου κι έκανε εμετό πάνω από τον κόσμο!!!
Ερμήνευσε συνολικά 11 τραγούδια μεταξύ αυτών τα Dear Landlord (Dylan), Feelin’alright (Traffic), Just like a woman (Dylan), I don’t need no doctor(R. Charles), I shall be released (Dylan) και έκλεισε με τη μεγαλειώδη εμφάνισή του στο With a little help from my friends. To Woodstock εκτίναξε τις καριέρες των περισσότερων καλλιτεχνών που εμφανίστηκαν εκεί. Σίγουρα όμως τις καλύτερες εμφανίσεις έκαναν οι Santana, o Joe Cocker και οι Ten Years After. Και ξαφνικά όλος ο κόσμος μίλαγε για ένα ιδρωμένο τύπο, που φόραγε μια μπλούζα με ακατανόητα σχέδια (σ.σ. ήταν σχέδια μπατίκ κι αμέσως μετά έγιναν μόδα και στην Ευρώπη).
ΓΙΑΤΙ ΚΟΥΝΑΕΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ
Η κίνηση των χεριών του ήταν σχεδόν ακατανόητη σε μια εποχή που το air guitar δεν είχε ξεκινήσει κι ο κόσμος θεώρησε ότι ήταν «σπαστικός». Ο ίδιος λέει ότι απλά «δεν είχα τι να κάνω τα χέρια μου. Οι περισσότεροι κρατούν το ρυθμό χτυπώντας το πόδι αλλά εμένα με βόλευε έτσι!»
Τρεις μήνες μετά την εμφάνισή του στο Woodstock κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ του με τίτλο το όνομά του Joe Cocker (No.29 Μ.Βρετανία, Νο 11 Αμερική 1969) με τις 2 διασκευές των Beatles και πιο συγκεκριμένα των Lennon/McCartney και George Harrison (She came through the bathroom window (Νο 30 Αμερική) και Something αντίστοιχα) αλλά και το υπέροχο Delta Lady (Νο10 Μ.Βρετανία) του Leon Russell. Με τον τελευταίο, αρχίζει μια συνεργασία τόσο σε συνθετικό επίπεδο όσο και συναυλιακό. Ο εξαιρετικός blues πιανίστας/τραγουδιστής /κιθαρίστας Leon Russell είχε μια μεγάλη καριέρα από την αρχή της δεκαετίας του ’70 έως και το 1981 ενώ το 2017 κυκλοφόρησε το τελευταίο άλμπουμ του με τίτλο On A Distant Shore. Η εμφάνισή στο Woodstock συνδυάστηκε με την πετυχημένη περιοδεία Mad Dogs & Englishmen (No 2 Αμερική, Νο 16 Μ.Βρετανία) που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1970 κι οργανώθηκε μέσα σε ελάχιστες ημέρες με τη συμμετοχή των Delaney and Bonnie, Rita Coolige, Carl Radle πνευστά, Jim Priceπνευστά, Jim Keltner ντραμς, Jim Gordon ντραμς, Chris Stainton κι η Grease Band κιθάρα και φυσικά Leon Russell που ήταν κι ο μουσικός διευθυντής. Μεγάλη παρέα, πολλοί μουσικοί, χορωδία, πνευστά, ναρκωτικά…προβλήματα. Η περιοδεία κινηματογραφήθηκε και βγήκε στους κινηματογράφους! Διαβάστε εδώ την ιστορία του άλμπουμ.
Το τρίτο άλμπουμ του κυκλοφόρησε το 1972 με τίτλο Joe Cocker στην Αμερική και Something to Say (Νο 29 Μ.Βρετανία,Νο30 Αμερική) στην Ευρώπη (Τη δεκαετία του ’70 αυτή η τακτική ήταν συνήθης στις εταιρείες δίσκων). Πήρε καλές κριτικές αλλά δεν έκανε επιτυχία ούτε στην Αμερική ούτε στην Ευρώπη, αν κι έβγαλε το single "High Time We Went" (No22 Αμερική) αλλά και το ακόμα καλύτερο Woman to Woman που είναι από τα αγαπημένα τραγούδια του γράφοντος. Εξ άλλου το Something to Say έδωσε μια διαφορετική κατεύθυνση στην καριέρα του με μια blues/jazzy που μάλλον δεν του βγήκε. Έως τώρα όλο το ρεπερτόριο του ανήκε σε συνεργαζόμενους συνθέτες/στιχουργούς ή διασκευές που ήταν πολύ πετυχημένες. Τώρα βλέπουμε τον Stainton να υπογράφει 5 τραγούδια κι ο Cocker να έχει γράψει σε 6 τους στίχους και να μη βγαίνει καμία μεγάλη επιτυχία, παρά μόνο το Woman to Woman. Στα ντραμς ο Jim Keltner κι ο Alan White (λίγο αργότερα μέλος των Yes), ενώ ο ίδιος ο Cocker στις συνεντεύξεις που έδινε ήταν αρνητικός για τα τραγούδια του άλμπουμ!
Το 1975 γνώρισε μια πολύ μεγάλη επιτυχία με το τραγούδια You are so beautiful(No5 Αμερική), επιτυχία που επανέλαβε, όχι σε τέτοια κλίμακα, το 1986 όταν τραγούδησε το You Can Leave Your Hat On (σύνθεση του Randy Newman) που ακούστηκε στην ταινία 9 1/2 Εβδομάδες στη γνωστή σκηνή όπου η Kim Basinger κάνει striptease. Το κομμάτι έγινε τεράστια επιτυχία, όχι τόσο εμπορικά (Νο 35 Αμερική) και συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ του Cocker (No 50 Αμερική 1986). Η μεγάλη καριέρα του συνεχίστηκε μέχρι το 2012 όπου κυκλοφόρησε το τελευταίο άλμπουμ του Fire It Up. Συνολικά έχει κυκλοφορήσει 22 studio άλμπουμ και 9 live.
Στο σημερινό άρθρο θα πάμε το χρόνο πολύ πίσω, όταν ξεκίναγε από το βιομηχανικό Sheffield και σε ηλικία 15 ετών εγκαταλείπει το σχολείο για να συμμετάσχει σε νεανικά συγκροτήματα της εποχής (μιλάμε για τα μέσα της δεκαετίας του ’60), ηχογραφώντας μάλιστα ένα single με το τραγούδι των Beatles, I’ ll cry Instead. Πληρώθηκε 40 σελίνια και κιθάρες έπαιξαν οι νεαροί κι άσημοι Little Jimmy Page (ναι, αυτός που σκέπτεστε) και o Big Jim Sullivan.Το τραγούδι απέτυχε εμπορικά και η δισκογραφική εταιρεία Decca που το είχε κυκλοφορήσει, του διέκοψε το συμβόλαιο.
Για να συντηρηθεί, δούλευε στις αποθήκες του W.H Smith,ενώ συνέχισε να τραγουδά και να παίζει ντραμς.
Τότε γνώρισε ένα νεαρό από το Shefield, τον κιθαρίστα Chris Stainton και σχηματίζουν τους Grease Band. Ηχογραφούν ένα demo με το τραγούδι Marjorine και το στέλνουν στον Denny Cordell που είχε υπογράψει τους Moody Blues, τους Move και τον Georgie Fame. Το Marjorine γίνεται το πρώτο τραγούδι του που μπαίνει στο βρετανικό chart (No48,1968) και το νερό μπαίνει στο ρυάκι. Με συμβόλαιο στην Regal Rec οι Grease βλέπουν κι ακούν τα όνομά τους να διαδίδεται στη νεολαία της εποχής κι ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξη του στο περιοδικό Classic Rock (τεύχος 181), λέει ότι είμαστε ένα βήμα πίσω από το μεγάλο ανανεωτικό μουσικό κύμα του 1968, έχοντας προηγηθεί των Led Zeppelin.
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣΠολύ σύντομα γνωρίζει τον κόσμο του χασίς από τη γυναίκα του Eileen, του LSD αλλά και των ναρκωτικών. Μια εξάρτηση που ποτέ δεν κατάφερε να αποδεσμευτεί ,όσο κι αν προσπάθησε. Έφθασε στο σημείο σε μια επίσκεψη του στη Νέα Υόρκη ένας άγνωστος ταξιτζής να του προσφέρει ένα χάπι και να τον βάλει στον κόσμο των βαρβιτουρικών. Σχεδόν καθ’ όλη τη διάρκεια της καριέρας του έως και τo 1982 βρισκόταν σε μεγάλη εξάρτηση από τα ναρκωτικά και οι έμποροι του είχαν φάει όλα τα λεφτά. Τα περιστατικά με εμετούς και όχι μόνο κατά τη διάρκεια συναυλιών πολλά κι από το 1982 και μετά έκανε μεγάλες προσπάθειες να απεξαρτηθεί και τα κατάφερε με μεγάλο κόπο.
ΕΝΑ ΤΣΙΜΠΟΥΚΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΠΟ ΤΑ ΑΛΛΑ!
Πριν εμφανιστεί στο Woodstock, ο Cocker έπαιξε στο Whiskey A Go Go του Λος Άντζελες όπου συνέβη το απίθανο περιστατικό, κατά τη διάρκεια που ερμήνευε το With a Little Help from My Friends, ένας θαυμαστής του ανέβηκε στη σκηνή γονάτισε μπροστά του, τού κατέβασε το φερμουάρ και του πήρε …πίπα ενώ ο Cocker συνέχιζε να τραγουδάει!!!
Το αμερικάνικο περιοδικό Rolling Stone τον έκανε εξώφυλλοστοπρώτο του τεύχος μετά το Woodstock |
Πριν ιστορική εμφάνισή του στο μεγαλύτερο φεστιβάλ, ο Joe Cocker είχε κυκλοφορήσει ένα μόνο άλμπουμ με τίτλο With a Little Help from My Friends (Νο 29 Μ.Βρετανία, Νο 35 Αμερική). Ενδεικτικό της αποδοχής τόσο του άλμπουμ, όσο και της απαράμιλλης φωνής του η κριτική στην εφημερίδα The New York Times, όπου ο Robert Christgau έγραψε ότι ο Joe Cocker είναι ο καλύτερος βρετανός τραγουδιστής μετά τoν Mick Jagger.
Tα τραγούδια του μπορεί να παιζόντουσαν στο αγγλικό ραδιόφωνο και να είχε φτιάξει ήδη ένα όνομα στην αγορά αλλά η εκτίναξη της καριέρας του έγινε την Κυριακή 17 Αυγούστου1969 στις 2 το μεσημέρι όταν εμφανίστηκε στο φεστιβάλ του Woodstock μετά από μια μεγάλη καθυστέρηση λόγω έντονης βροχής.
Η μετακίνησή του στο χώρο έγινε ιδιωτικό ελικόπτερο ενώ τα μέλη της Grease Band που έπαιξαν μαζί του, πήγαν με στρατιωτικό ελικόπτερο. Ο λόγος βέβαια ήταν ότι οι διοργανωτές δεν περίμεναν τόσο κόσμο και οι δρόμοι είχαν αποκλειστεί από αυτοκίνητα. Όταν άρχισαν να πλησιάζουν στο Woodstock, o Cocker δεν μπορούσε να καταλάβει τι ήταν η μεγάλη μάζα που έβλεπε στο βάθος του ορίζοντα και ρώτησε τον πιλότο που του απάντησε: “Είναι ο κόσμος για τους οποίους θα παίξεις!». Όλοι είχαν πάρει βαρβιτουρικά χάπια και σε μια στιγμή κι ενώ ακόμα ήταν στον αέρα, ο Chris Stainton άνοιξε την πόρτα του ελικόπτερου κι έκανε εμετό πάνω από τον κόσμο!!!
Ερμήνευσε συνολικά 11 τραγούδια μεταξύ αυτών τα Dear Landlord (Dylan), Feelin’alright (Traffic), Just like a woman (Dylan), I don’t need no doctor(R. Charles), I shall be released (Dylan) και έκλεισε με τη μεγαλειώδη εμφάνισή του στο With a little help from my friends. To Woodstock εκτίναξε τις καριέρες των περισσότερων καλλιτεχνών που εμφανίστηκαν εκεί. Σίγουρα όμως τις καλύτερες εμφανίσεις έκαναν οι Santana, o Joe Cocker και οι Ten Years After. Και ξαφνικά όλος ο κόσμος μίλαγε για ένα ιδρωμένο τύπο, που φόραγε μια μπλούζα με ακατανόητα σχέδια (σ.σ. ήταν σχέδια μπατίκ κι αμέσως μετά έγιναν μόδα και στην Ευρώπη).
Η κίνηση των χεριών του ήταν σχεδόν ακατανόητη σε μια εποχή που το air guitar δεν είχε ξεκινήσει κι ο κόσμος θεώρησε ότι ήταν «σπαστικός». Ο ίδιος λέει ότι απλά «δεν είχα τι να κάνω τα χέρια μου. Οι περισσότεροι κρατούν το ρυθμό χτυπώντας το πόδι αλλά εμένα με βόλευε έτσι!»
Τρεις μήνες μετά την εμφάνισή του στο Woodstock κυκλοφορεί το δεύτερο άλμπουμ του με τίτλο το όνομά του Joe Cocker (No.29 Μ.Βρετανία, Νο 11 Αμερική 1969) με τις 2 διασκευές των Beatles και πιο συγκεκριμένα των Lennon/McCartney και George Harrison (She came through the bathroom window (Νο 30 Αμερική) και Something αντίστοιχα) αλλά και το υπέροχο Delta Lady (Νο10 Μ.Βρετανία) του Leon Russell. Με τον τελευταίο, αρχίζει μια συνεργασία τόσο σε συνθετικό επίπεδο όσο και συναυλιακό. Ο εξαιρετικός blues πιανίστας/τραγουδιστής /κιθαρίστας Leon Russell είχε μια μεγάλη καριέρα από την αρχή της δεκαετίας του ’70 έως και το 1981 ενώ το 2017 κυκλοφόρησε το τελευταίο άλμπουμ του με τίτλο On A Distant Shore. Η εμφάνισή στο Woodstock συνδυάστηκε με την πετυχημένη περιοδεία Mad Dogs & Englishmen (No 2 Αμερική, Νο 16 Μ.Βρετανία) που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 1970 κι οργανώθηκε μέσα σε ελάχιστες ημέρες με τη συμμετοχή των Delaney and Bonnie, Rita Coolige, Carl Radle πνευστά, Jim Priceπνευστά, Jim Keltner ντραμς, Jim Gordon ντραμς, Chris Stainton κι η Grease Band κιθάρα και φυσικά Leon Russell που ήταν κι ο μουσικός διευθυντής. Μεγάλη παρέα, πολλοί μουσικοί, χορωδία, πνευστά, ναρκωτικά…προβλήματα. Η περιοδεία κινηματογραφήθηκε και βγήκε στους κινηματογράφους! Διαβάστε εδώ την ιστορία του άλμπουμ.
Το τρίτο άλμπουμ του κυκλοφόρησε το 1972 με τίτλο Joe Cocker στην Αμερική και Something to Say (Νο 29 Μ.Βρετανία,Νο30 Αμερική) στην Ευρώπη (Τη δεκαετία του ’70 αυτή η τακτική ήταν συνήθης στις εταιρείες δίσκων). Πήρε καλές κριτικές αλλά δεν έκανε επιτυχία ούτε στην Αμερική ούτε στην Ευρώπη, αν κι έβγαλε το single "High Time We Went" (No22 Αμερική) αλλά και το ακόμα καλύτερο Woman to Woman που είναι από τα αγαπημένα τραγούδια του γράφοντος. Εξ άλλου το Something to Say έδωσε μια διαφορετική κατεύθυνση στην καριέρα του με μια blues/jazzy που μάλλον δεν του βγήκε. Έως τώρα όλο το ρεπερτόριο του ανήκε σε συνεργαζόμενους συνθέτες/στιχουργούς ή διασκευές που ήταν πολύ πετυχημένες. Τώρα βλέπουμε τον Stainton να υπογράφει 5 τραγούδια κι ο Cocker να έχει γράψει σε 6 τους στίχους και να μη βγαίνει καμία μεγάλη επιτυχία, παρά μόνο το Woman to Woman. Στα ντραμς ο Jim Keltner κι ο Alan White (λίγο αργότερα μέλος των Yes), ενώ ο ίδιος ο Cocker στις συνεντεύξεις που έδινε ήταν αρνητικός για τα τραγούδια του άλμπουμ!
Το 1975 γνώρισε μια πολύ μεγάλη επιτυχία με το τραγούδια You are so beautiful(No5 Αμερική), επιτυχία που επανέλαβε, όχι σε τέτοια κλίμακα, το 1986 όταν τραγούδησε το You Can Leave Your Hat On (σύνθεση του Randy Newman) που ακούστηκε στην ταινία 9 1/2 Εβδομάδες στη γνωστή σκηνή όπου η Kim Basinger κάνει striptease. Το κομμάτι έγινε τεράστια επιτυχία, όχι τόσο εμπορικά (Νο 35 Αμερική) και συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ του Cocker (No 50 Αμερική 1986). Η μεγάλη καριέρα του συνεχίστηκε μέχρι το 2012 όπου κυκλοφόρησε το τελευταίο άλμπουμ του Fire It Up. Συνολικά έχει κυκλοφορήσει 22 studio άλμπουμ και 9 live.
Πέθανε από καρκίνο του πνεύμονα στις 22 Δεκεμβρίου 2014 στο Κρόφορντ του Κολοράντο, σε ηλικία 70 ετών.Κάπνιζε δύο πακέτα τσιγάρα την ημέρα μέχρι που τα έκοψε το 1991.
Ο JOE COCKER ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
4 φορές έχει εμφανιστεί ο Joe Cocker στη χώρα μας, με πρώτη αυτή του 1982(σ.σ. δεν είμαι σίγουρος για τη χρονολογία) στη disoctheque Αυτοκίνηση, επί της Λ.Κηφησίας, στο σημερινό χώρο του Agora Center (σ.σ. το κτήριο δερν υπάρχει). Η δεύτερη ήταν τον Ιούλιο του 1987 όταν ο Δήμαρχος της Αθήνας Μιλτιάδης Έβερτ και ο αντιδήμαρχος πολιτισμού Σταύρος Ξαρχάκος, διοργάνωσαν στο γήπεδο μια σειρά συναυλιών με τίτλο Μουσική Αθήνα ’87. Μία από αυτές ήταν και η συναυλία που έδωσε ο Joe Cocker στο γήπεδο της Λ.Αλεξάνδρας. Αρχικά είχε προγραμματιστεί για το Σάββατο 11 Ιουλίου αλλά μεταφέρθηκε για την Τετάρτη 15 Ιουλίου. Η τρίτη ήταν το 1995 όπου έπαιξε πρώτα στη Θεσσαλονίκη στις 4 Ιουλίου στο γήπεδο Χαριλάου και την επομένη 5 Ιουλίου στο γήπεδο της Λ.Αλεξάνδρας, κατά την περιοδεία Have A Little Faith tour.
Η πιο γνωστή είναι η τελευταία εμφάνισή του στις 18 Ιουνίου 2006 στο γήπεδο Καραϊσκάκης, κατά τη διάρκεια του 1ου Scorpions Festival, όπου είχαν ανοίξει οι Juliette and the Licks κι ακολούθησαν οι Joe Cocker και Scorpions.
H φωτογραφία με τον Γιάννη Πετρίδη και τον manager του, προέρχεται από το site apo tis 4 stis 5 και είναι από την επίσκεψη του στην ΕΡΤ όπου έκανε εκπομπή μαζί του.
TRIVIA
4 φορές έχει εμφανιστεί ο Joe Cocker στη χώρα μας, με πρώτη αυτή του 1982(σ.σ. δεν είμαι σίγουρος για τη χρονολογία) στη disoctheque Αυτοκίνηση, επί της Λ.Κηφησίας, στο σημερινό χώρο του Agora Center (σ.σ. το κτήριο δερν υπάρχει). Η δεύτερη ήταν τον Ιούλιο του 1987 όταν ο Δήμαρχος της Αθήνας Μιλτιάδης Έβερτ και ο αντιδήμαρχος πολιτισμού Σταύρος Ξαρχάκος, διοργάνωσαν στο γήπεδο μια σειρά συναυλιών με τίτλο Μουσική Αθήνα ’87. Μία από αυτές ήταν και η συναυλία που έδωσε ο Joe Cocker στο γήπεδο της Λ.Αλεξάνδρας. Αρχικά είχε προγραμματιστεί για το Σάββατο 11 Ιουλίου αλλά μεταφέρθηκε για την Τετάρτη 15 Ιουλίου. Η τρίτη ήταν το 1995 όπου έπαιξε πρώτα στη Θεσσαλονίκη στις 4 Ιουλίου στο γήπεδο Χαριλάου και την επομένη 5 Ιουλίου στο γήπεδο της Λ.Αλεξάνδρας, κατά την περιοδεία Have A Little Faith tour.
Η πιο γνωστή είναι η τελευταία εμφάνισή του στις 18 Ιουνίου 2006 στο γήπεδο Καραϊσκάκης, κατά τη διάρκεια του 1ου Scorpions Festival, όπου είχαν ανοίξει οι Juliette and the Licks κι ακολούθησαν οι Joe Cocker και Scorpions.
H φωτογραφία με τον Γιάννη Πετρίδη και τον manager του, προέρχεται από το site apo tis 4 stis 5 και είναι από την επίσκεψη του στην ΕΡΤ όπου έκανε εκπομπή μαζί του.
TRIVIA
- Άλλες δεύτερες εκτελέσεις του With a Little Help from My Friendsτραγουδιού είναι των Wet Wet Wet (1988), των Mumford&Sons από τις συνολικά 50 διασκευές!
- Ο rapper Tupac Shakur χρησιμοποίησε sampling από το Woman to Woman για τη μεγάλη επιτυχία του California Love.
- Το 2009 κυκλοφόρησε επίσημα σε cd ολόκληρη η εμφάνισή του στο Woodstock.
- Εμφανίστηκε στις 18 Ιουνίου 2007 στο Στάδιο Καραϊσκάκη στο πλαίσιο του 1oυ Scorpions Festival (σ.σ. γιατί, έγινε και δεύτερο;) με τους Scorpions και τους Juliette And The Licks.
10/4/18/
Δημοσίευση σχολίου