Η τεράστια επιτυχία του Joe Cocker στο Woodstock οδήγησε τον manager του Dee Anthony να του κλείσει αμέσως μια περιοδεία στην Αμερική. Ένας σχετικά άγνωστος βρετανός τραγουδιστής είχε γίνει ξαφνικά ο πιο δημοφιλής soul/blues ερμηνευτής κι όλοι ήθελαν αν τον δουν από κοντά (διάβαστε εδώ το άρθρο με την ιστορία των πρώτων χρόνων της καριέρας του). Η περιοδεία κλείστηκε αμέσως, 48 νύχτες, 52 πόλεις. Ο Cocker δεν περίμενε να έχει αυτή την ανταπόκριση και στο ενδιάμεσο, τα μέλη της Grease Band που τον συνόδευαν είχαν φύγει για την Αγγλία με αποτέλεσμα να μην έχει μαζί την κινητήριο δύναμη του. Ο παραγωγός Denny Cordell πρότεινε τη μουσική διεύθυνση να την αναλάβει ο Leon Russell ο οποίος στο άλμπουμ του Joe Cocker (1969) του είχε δώσει τα τραγούδια όπως τα "Delta Lady" (Νο 69 Αμερική) και "Hello, Little Friend"κι αμέσως μαζεύτηκαν μια ομάδα 25 μουσικών από τους οποίους οι τρεις ήταν ντράμερς(!) 10 χορωδία,3 πνευστά κι οι υπόλοιποι κιθάρες, πλήκτρα, μπάσο κλπ). Η βασική γυναικεία φωνή ανήκε στην πρώην σύντροφο του Russell, Rita Coolidge. Τα πολλά άτομα ανάγκασαν τον tour manager να κλείσει φθηνά ξενοδοχεία και φτηνά μεταφορικά μέσα (λεωφορεία ή αεροπλάνα) για να καλυφθούν τα έξοδα. Έξοδα τα οποία όλα είχε αναλάβει οJoe Cocker ο οποίος όμως δεν το …ήξερε. Είχε υπογράψει ένα συμβόλαιο που μάλλον δεν το είχε διαβάσει αφού ακόμα και τα έξοδα κινηματογράφησης τα επιβαρυνόταν ο ίδιος! Όλα ξεκίνησαν καλά και οι πρώτες ημέρες πήγαιναν κaλά, ήταν σαν οικογένεια.
Όταν όμως άρχισαν να έρχονται οι λογαριασμοί τα πράγματα έγιναν δύσκολα. Ακόμα κι ο Leon Russell που στην αρχή ήταν ευγενικός και ομιλητικός, έγινε απρόσιτος αφήνοντάς τα πάντα, ακόμα και τις συνεντεύξεις στον Cocker. Εξ’ άλλου ο Russell ήταν απασχολημένος με την πρώην σύντροφό του Rita Coolidge, για την οποία είχε γράψει το τραγούδι “Delta Lady” που ναι μεν είχαν χωρίσει αλλά την ήθελε ακόμα, έστω κι αν αυτή είχε κοιμηθεί με δύο από τους τρεις ντράμερ της περιοδείας (σ.σ. ο ένας ήταν ο Jim Gordon που δεν μπορούσε να την ξεπεράσει με τίποτε). Στο πρόσφατο παρελθόν η Coolidge τα είχε φτιάξει με τον Stephen Stills που της έγραψε τα τραγούδια “The Raven” αλλά και “Love the one you’re with”, “Cherokee” και “Black Queen”. Ερωτευμένος μαζί της ήταν κι ο Graham Nash (κι αυτός από τους Crosby, Still, Nash and Young) αλλά κι ο David Crosby που της έγραψε το τραγούδι Cowboy Movie. Τελικά to 1973 παντρεύτηκε τοn Κρις Kristofferson (χώρισαν το 1980) κι όλοι ησύχασαν!
Η αλλαγή συμπεριφοράς του Leon Russell είχε αντίκτυπο και στις συναυλίες αφού ήταν απόμακρος και αντιμετώπιζε με αδιαφορία τις συνεντεύξεις σε περιοδικά, εφημερίδες και ραδιόφωνο που είχε κλείσει ο διοργανωτής για τις επόμενες πόλεις που θα επισκεπτόντουσαν. Όμως ωραία όλα αυτά αλλά ας γυρίσουμε στα μουσικά και να ρίξουμε και μια ματιά στο διπλό άλμπουμ που ηχογραφήθηκε στις 27 και 28 Μαρτίου 1970 στο Fillmore East της Νέας Υόρκης με μηχανικό ήχου τον Eddie Kramer ενώ το mastering και τις μίξεις έκανε ο Glyn Jones. Το κύριο βάρος των ερμηνειών πέφτει στον Joe Cocker που τα καταφέρνει υπέροχα και σε όλα τα κομμάτια αποδίδει το μέγιστο των δυνατοτήτων του (Delta Lady, Feelin’ Alright, Honky Tonk Women, Cry me a river, She came through the bathroom window, The Letter κ.α.), ενώ η Rita Coolidge ερμηνεύει το Superstar και κάνει φωνητικά σε όλα τα τραγούδια. Το Mad Dogs & Englishmen έχει ένα καθαρό παλιροκάδικο ήχο με πολύ καλή μπάντα και σχεδόν άριστη μεταφορά ήχου από τη συναυλία. Κρίμα για τοδίσκο γιατί στην ιστορία έμειεν η περιοδεία κι όχι η συναυλίες που έδωσαν και ήταν περίτεχνο δείγμα της δεκαετίας που μόλις είχε ξεκινήσει.
TRIVIA
Η αλλαγή συμπεριφοράς του Leon Russell είχε αντίκτυπο και στις συναυλίες αφού ήταν απόμακρος και αντιμετώπιζε με αδιαφορία τις συνεντεύξεις σε περιοδικά, εφημερίδες και ραδιόφωνο που είχε κλείσει ο διοργανωτής για τις επόμενες πόλεις που θα επισκεπτόντουσαν. Όμως ωραία όλα αυτά αλλά ας γυρίσουμε στα μουσικά και να ρίξουμε και μια ματιά στο διπλό άλμπουμ που ηχογραφήθηκε στις 27 και 28 Μαρτίου 1970 στο Fillmore East της Νέας Υόρκης με μηχανικό ήχου τον Eddie Kramer ενώ το mastering και τις μίξεις έκανε ο Glyn Jones. Το κύριο βάρος των ερμηνειών πέφτει στον Joe Cocker που τα καταφέρνει υπέροχα και σε όλα τα κομμάτια αποδίδει το μέγιστο των δυνατοτήτων του (Delta Lady, Feelin’ Alright, Honky Tonk Women, Cry me a river, She came through the bathroom window, The Letter κ.α.), ενώ η Rita Coolidge ερμηνεύει το Superstar και κάνει φωνητικά σε όλα τα τραγούδια. Το Mad Dogs & Englishmen έχει ένα καθαρό παλιροκάδικο ήχο με πολύ καλή μπάντα και σχεδόν άριστη μεταφορά ήχου από τη συναυλία. Κρίμα για τοδίσκο γιατί στην ιστορία έμειεν η περιοδεία κι όχι η συναυλίες που έδωσαν και ήταν περίτεχνο δείγμα της δεκαετίας που μόλις είχε ξεκινήσει.
- O τίτλος του άλμπουμ είναι δανεισμένος από το ομότιτλο τραγούδι του Noel Coward του 1931!
- Η αρχική διπλή έκδοση του βινυλίου δεν είχε το “With a little help from my frineds” (!) αλλά συμπεριλήφθηκε στη διπλή deluxe cd έκδοση που κυκλοφόρησε το 2005 με πολλά ακόμα bonus τραγούδια.
- Πρώτο single από το άλμπουμ ήταν το "The Letter"/"Space Captain" που όμως δεν κυκλοφόρησε από τη live ηχογράφηση του δίσκου αλλά από τις πρόβες! Δεύτερο single ήταν το "Cry Me a River"/"Give Peace a Chance" και τρίτο το"Ballad of Mad Dogs and Englishmen"/"Let It Be" που δεν υπήρχε στη έκδοση του βινυλίου κι ερμηνεύουν ο Leon Russell και η Claudia Lennear.
- To 2006 επανακυκλοφόρησε σε 6πλό box set cd με τίτλο The Complete Fillmore East Concerts.
22/4/18
Δημοσίευση σχολίου