Έχω ξαναγράψει στο παρελθόν στην εισαγωγή του κειμένου αυτής της στήλης, ότι το τελευταίο που μας ενδιαφέρει είναι η επισκεψιμότητα. Τόσο εμένα όσο και τον Γιάννη Παναγάκο που με βοηθάει στο να κρατάμε τη στήλη ζωντανή, το κύριο βάρος πέφτει στην παρουσίαση κατά βάση άγνωστων γκρουπ και καλλιτεχνών όπως στην προκειμένη περίπτωση των Αμερικάνων Bang.
To 1971 οι Frank Gilcken κιθάρα, Frank Ferrara μπάσο/τραγούδι και Tony Diorio ντραμς κυκλοφόρησαν το πρώτο ομότιτλο άλμπουμ τους "Bang" (Νο 164 Αμερική) με πολλά στοιχεία από το είδος που χρόνια αργότερα ονομάστηκε heavy metal. Με μελωδικά περάσματα αλλά και "proto-metal" ήχο οι Bang δεν κατάφεραν να σημειώσουν την παραμικρή επιτυχία παρ’ όλο που το 1972 υπέγραψαν στην Capitol Records έχοντας θεωρηθεί σαν το "next big thing". Το single, "Questions" δεν τα κατάφερε μπει ούτε στα Billboard Hot 100. Το management τους κατάφερε να τους βάλει να παίξουν support στους Black Sabbath και τα πήγαν πολύ καλά αλλά και πάλι η τύχη δεν ήταν με το μέρος τους. Η εμπορική αποτυχία του πρώτου τους άλμπουμ τους ανάγκασε να δεχτούν πολλές δομικές αλλαγές στο ύφος τους αλλά και τα άλλα δύο άλμπουμ που κυκλοφόρησαν απέτυχαν εμπορικά με αποτέλεσμα να διαλυθούν το 1974 μετά την κυκλοφορία του τρίτου τους άλμπουμ με τίτλο "Bang Music" (1973). Το 1996 επανασυνδέθηκαν και δύο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησαν το "Return To Zero" και το 2004 το "The Maze" που περιείχε επαναηχογραφημένα δύο κλασικά τραγούδια τους, τα "Love Sonnet" και "Bow To The King". Το παρόν κείμενο γράφτηκε με ευκαιρία την κυκλοφορία της συλλογής The Best of Bang που ήδη κυκλοφόρησε σε digipack cd και διπλό βινύλιο.
Δημοσίευση σχολίου