Η εξέλιξη της καριέρας του Σκοτσέζου κιθαρίστα Brian Robertson είναι από τις πλέον άτυχες στην ιστορία του rock. Γεννημένος στο 1956 στο Clarkston του Renfrewshite, σπούδασε τσέλο και κλασικό πιάνο για 8 χρόνια. Μετά αποφάσισε να μάθει κιθάρα και ντραμς. Ξεκινώντας την καριέρα του από τους Dream Police οι οποίο μετεξελίχθηκαν στους Average White Band. Το 1974 πήρε μέρος σε audition που έκαναν οι Thin Lizzy και έγινε μέλος τους μαζί με τον Αμερικάνο Scott Gorham. Μαζί σμίλεψαν τον ήχο των δύο κιθαρών που έγινε σήμα κατατεθέν για το συγκρότημα με πρώτο άλμπουμ που ηχογράφησαν το Nightlife (1974). Η καριέρα του σημαδεύτηκε από ένα τυχαίο γεγονός μια ημερά πριν το συγκρότημα πετάξει για την Αμερική για περιοδεία όπου θα άνοιγαν για τους Queen, προωθώντας τo άλμπουμ Jailbreak. Ήταν Τρίτη 23 Νοεμβρίου 1976, o Robertson είχε ετοιμάσει τις βαλίτσες του για την πρωινή αναχώρηση και για να περάσει την ώρα του πήγε για ένα ποτό αλλά και να φάει στο club Speakeasy.
Στη σκηνή του club έπαιζαν οι Gonzalez ένα άγνωστο συγκρότημα με ρεπερτόριο disco/r&b. Στο club βρισκόταν κι ο Frankie Miller με τον κιθαρίστα του συγκροτήματος του Ray Minhinnett με τους οποίους ο Robertson δεν γνωριζόταν. Όπως δήλωσε αργότερα είχε πάει στο club για να φάει ένα pepper steak και να πιεί σαμπάνια. Οι Gonzalez τον αναγνωρίσανε και τον κάλεσαν να παίξει μαζί τους 1-2 τραγούδια . Ο Robertson ήταν νηφάλιος σε αντίθεση με τον Miller που είχε πιει τα εντερά του. Ο Robertson αφού έπαιξε 2 τραγούδια με τους Gonzalez, άφησε την κιθάρα του και πήγε στα παρασκήνια, όταν κατάλαβε ότι από πίσω του γινόταν καυγάς. Σύμφωνα με τον κιθαρίστα του Miller, Minhinnett o κιθαρίστας των Gonzalez, Gordon Hunte άρχισε να βρίζεται με τον Miller, ενώ ο Robertson την ώρα που πήγαινε στα παρασκήνια γύρισε κι είδε τον Hunte να επιτίθεται στον Miller με ένα σπασμένο μπουκάλι. Με το μπουκάλι να κατευθύνεται προς το πρόσωπο του Miller, o Robertson για να τον σώσει, βάζει το χέρι του με αποτέλεσμα το σπασμένο μπουκάλι να βρίσκει τα δάκτυλά του, να τα σκίζει και να κόβει τον τένοντα και τα νεύρα. Αμέσως τύλιξαν το χέρι του με μια πετσέτα ενώ το δάκτυλό του κρεμόταν μόνο από το δέρμα! Οι Ray Minhinnett κι ο μπασίστας των Blockheads του Ian Dury, Norman Wattroy τον έβαλαν σε ένα ταξί και πήγαν στο St. Mary’s Hospital. Η περιγραφή του Minhinnett με το αίμα να έχει πλημμυρίσει το πίσω κάθισμα και τα παντελόνια τους να είναι βουτηγμένα στο αίμα είναι κάτι παραπάνω από συγκλονιστική «Καθόμαστε στο αίμα του» είπε. Μόλις έφθασαν στο νοσοκομείο του έγινε μετάγγιση κι άρχισαν να ράβουν τα κομμένα νεύρα. Η αρχική διάγνωση ήταν ότι δεν θα ξαναέπαιξε κιθάρα, κάτι στο οποίο έπεσαν έξω, ευτυχώς!
Μόλις ο Robertson, τον οποίο όλοι αποκαλούν χαϊδευτικά Robbo, βγήκε από το χειρουργείο, τηλεφώνησε στον manager των Thin Lizzy, Chris O’Donnell και του εξιστόρησε τα γεγονότα. Ήταν 2 το πρωί, όταν ο Donnell έφθανε στην Paddington όπου εδρεύει το νοσοκομείο και πέρναγε την πόρτα του για να δει τον Robertson με το χέρι τυλιγμένο σε γάζες και τον Frankie Miller ξαπλωμένο σε ένα κρεβάτι στο διάδρομο (σ.σ κι εκεί βάζουν κρεβάτι στο διάδρομο!!!).
Ο O’Donnell έβαλε τον Robertson σε ένα ταξί και τον πήγε σπίτι του με το road crew να βρίσκεται ήδη στην Αμερική και να στήνει την πρώτη συναυλία των Thin Lizzy. Μια συναυλία που δεν θα γινόταν! Μόλις ο Phil Lynott έμαθε το γεγονός το πρώτο που έκανε ήταν να τον απολύσει. Τις επόμενες ημέρες ο Robertson προσπάθησε να παίξει κιθάρα ενώ πήγαινε 3 φορές την εβδομάδα στο νοσοκομείο για να αλλάζει γάζες και ράμματα, ενώ ο Chris O’Donell πήγε στην Αμερική για να συναντηθεί με τους ανθρώπους της εταιρείας για να δουν τι θα αποφάσιζαν. Θα ακύρωναν την περιοδεία, θα περίμεναν τον Robertson να επανέλθει, ήθελαν οι Queen τους Thin Lizzy να παίξουν μαζί μετά από αυτό το γεγονός ή θα ξεκίναγε η περιοδεία με νέο κιθαρίστα, με επικρατέστερο τον Gary Moore; Τελικά η περιοδεία ξεκίνησε με καθυστέρηση λίγων εμφανίσεων και με τον Gary Moore στην κιθάρα που ήξερε τα τραγούδια και όσα δεν ήξερε, τα έμαθε σχεδόν αμέσως.
ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΕΤΑ
• Με το χρόνο ο Brian Robertson ανάρρωσε πλήρως και έπαιξε σε τρία κομμάτια του άλμπουμ των Thin Lizzy, Bad Reputation. Πάντως μπορεί να λέει ότι έχει παίξει στα πιο γνωστά άλμπουμ τους (Nightlife, Fighting, Jailbreak, Johnny the Fox,Bad Reputation και στα 2 live, Live and Dangerous και Life). To 1980 σχημάτισε τους Wild Horses με τους οποίους κυκλοφόρησε 2 άλμπουμ, ενώ μετά τη διάλυσή τους έγινε μέλος των Motorhead, παίρνοντας τη θέση του Fast Eddie Clarke κι ηχογραφώντας μαζί τους μόνο ένα άλμπουμ , το Another Perfect Day(1983). Μετά την περιοδεία με τους Motorhead ,ο Lemmy τον έδιωξε αφού δεν ταίριαζε τόσο στον ήχο τους όσο και στη γενικότερη εμφάνισή τους.
• Ο Frankie Miller παρουσίασε εγκεφαλική αιμορραγία (δεν είναι σίγουρο ότι προκλήθηκε από εκείνο το καυγά) και κινείται με αναπηρικό καροτσάκι.
• Οι Gonzalez δεν κατάφεραν να μείνουν στην ιστορία.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Μόλις ο Robertson, τον οποίο όλοι αποκαλούν χαϊδευτικά Robbo, βγήκε από το χειρουργείο, τηλεφώνησε στον manager των Thin Lizzy, Chris O’Donnell και του εξιστόρησε τα γεγονότα. Ήταν 2 το πρωί, όταν ο Donnell έφθανε στην Paddington όπου εδρεύει το νοσοκομείο και πέρναγε την πόρτα του για να δει τον Robertson με το χέρι τυλιγμένο σε γάζες και τον Frankie Miller ξαπλωμένο σε ένα κρεβάτι στο διάδρομο (σ.σ κι εκεί βάζουν κρεβάτι στο διάδρομο!!!).
Το εξώφυλλο της Melody Maker με την περιοδεία |
Ο O’Donnell έβαλε τον Robertson σε ένα ταξί και τον πήγε σπίτι του με το road crew να βρίσκεται ήδη στην Αμερική και να στήνει την πρώτη συναυλία των Thin Lizzy. Μια συναυλία που δεν θα γινόταν! Μόλις ο Phil Lynott έμαθε το γεγονός το πρώτο που έκανε ήταν να τον απολύσει. Τις επόμενες ημέρες ο Robertson προσπάθησε να παίξει κιθάρα ενώ πήγαινε 3 φορές την εβδομάδα στο νοσοκομείο για να αλλάζει γάζες και ράμματα, ενώ ο Chris O’Donell πήγε στην Αμερική για να συναντηθεί με τους ανθρώπους της εταιρείας για να δουν τι θα αποφάσιζαν. Θα ακύρωναν την περιοδεία, θα περίμεναν τον Robertson να επανέλθει, ήθελαν οι Queen τους Thin Lizzy να παίξουν μαζί μετά από αυτό το γεγονός ή θα ξεκίναγε η περιοδεία με νέο κιθαρίστα, με επικρατέστερο τον Gary Moore; Τελικά η περιοδεία ξεκίνησε με καθυστέρηση λίγων εμφανίσεων και με τον Gary Moore στην κιθάρα που ήξερε τα τραγούδια και όσα δεν ήξερε, τα έμαθε σχεδόν αμέσως.
• Με το χρόνο ο Brian Robertson ανάρρωσε πλήρως και έπαιξε σε τρία κομμάτια του άλμπουμ των Thin Lizzy, Bad Reputation. Πάντως μπορεί να λέει ότι έχει παίξει στα πιο γνωστά άλμπουμ τους (Nightlife, Fighting, Jailbreak, Johnny the Fox,Bad Reputation και στα 2 live, Live and Dangerous και Life). To 1980 σχημάτισε τους Wild Horses με τους οποίους κυκλοφόρησε 2 άλμπουμ, ενώ μετά τη διάλυσή τους έγινε μέλος των Motorhead, παίρνοντας τη θέση του Fast Eddie Clarke κι ηχογραφώντας μαζί τους μόνο ένα άλμπουμ , το Another Perfect Day(1983). Μετά την περιοδεία με τους Motorhead ,ο Lemmy τον έδιωξε αφού δεν ταίριαζε τόσο στον ήχο τους όσο και στη γενικότερη εμφάνισή τους.
• Ο Frankie Miller παρουσίασε εγκεφαλική αιμορραγία (δεν είναι σίγουρο ότι προκλήθηκε από εκείνο το καυγά) και κινείται με αναπηρικό καροτσάκι.
• Οι Gonzalez δεν κατάφεραν να μείνουν στην ιστορία.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
23/3/18/
Δημοσίευση σχολίου