Το τραγούδι έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία για το συγκρότημα και συνδυάστηκε με την εμφάνισή του στην ταινία Elm Street 3: Dream Warriors η οποία είχε τον ίδιο τίτλο με το τραγούδι και βγήκε στους κινηματογράφους στις αρχές του 1987.
Έως τότε το συγκρότημα είχε πολλά καλά τραγούδια, που χαρακτήρισαν τον ήχο της δεκαετίας του ’80 αλλά κανένα δεν είχε κάνει επιτυχία (No 64 Alone Again, No77 In my Dreams και No72 Burning like a Flame). Εξ’ άλλου η δεκαετία του ’80 χαρακτηρίστηκε από την κυκλοφορία soundtracks που «έβγαλαν» δεκάδες επιτυχίες (διάβασε εδώ σχετικό άρθρο). Ο συνδυασμός ταινία-τραγούδι λειτούργησε άψογα όπως και στην περίπτωση των Dokken.
«Ήταν ένα πάντρεμα με τη κινηματογραφικής βιομηχανία κάτι που εκείνη την εποχή ήταν πολύ συνηθισμένο και πολύ πετυχημένο. " Ο manager μας, Cliff Burnstein ήταν πολύ φίλος με τον Wes Craven που εργαζόταν στην παραγωγή της ταινίας Nightmare on Elm Street. Ο Cliff κατάφερε να πάρει το σενάριο και μαζί με τον George Lynch γράψαμε τους στίχους και συνθέσαμε το κομμάτι» λέει ο Pilson. “Σχεδόν μας βγήκε αμέσως». Στο video συμμετέχει ο ηθοποιός Robert Englund, που στη σειρά των ταινιών ενσαρκώνει τον Krueger, με τον οποίο το συγκρότημα γνωρίστηκε και έγιναν φίλοι. Το «Dream Warriors" έδωσε στο συγκρότημα μια μεγάλη ώθηση γιατί παίχτηκε από το ραδιόφωνο και έγινε επιτυχία, βοηθώντας το άλμπουμ τους Back for the Attack να φθάσει έως το Νο13 του αμερικάνικου chart και να γίνει η μεγαλύτερη επιτυχία τους. Δυστυχώς το συγκρότημα δεν κατάφερε να κρατήσει αυτή την επιτυχία, αφού οι σχέσεις Don Dokken και George Lynch ήταν ήδη πολύ κακές και το συγκρότημα πήρε την κατηφόρα. Το Back for the Attack διαδέχτηκε το καλό live Beast from the East(1988) και το συγκρότημα διαλύθηκε για να επανέλθει 7 χρόνια αργότερα με το άλμπουμ Dysfunctional (1995) αλλά χωρίς την αίγλη του παρελθόντος.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΧΑΡΔΟΣ
Δημοσίευση σχολίου