Κι όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις αρχικά η κυκλοφορία του προοριζόταν μόνο για την γιαπωνέζικη αγορά! Η δισκογραφική εταιρεία τους στην Αμερική, η Warner ήταν αυτή που αποφάσισε να κυκλοφορήσει κι εκεί το άλμπουμ και αμέσως μετά να πάρει διεθνή κυκλοφορία (Νο 6 Αμερική, Νο 16 Μ.Βρετανία). Μάλιστα η περιοδεία στην Ιαπωνία που ήταν η πρώτη φορά όπου θα έπαιζαν εκεί, είχε αρχικά προγραμματιστεί για τον Μάιο αλλά για οι ημερομηνίες μετατέθηκαν για τον Αύγουστο για να διευκολυνθεί η αμερικάνικη τουρνέ. Εκείνη την εποχή, μιλάμε για 46 χρόνια πίσω, η Ιαπωνία μόλις είχε αρχίσει να αναπτύσσεται σαν αγορά και λόγω της μεγάλης απόστασης οι συναυλίες ήταν μετρημένες. Έτσι το συγκρότημα για να προχωρήσει στην ηχογράφηση ζήτησε δική του κονσόλα αλλά και να έχει τον τελευταίο λόγο στη μείξη και στην κυκλοφορία του. Μάλιστα ο Birch είχε πολλές αμφιβολίες για το αν τα μηχανήματα που είχαν οι γιαπωνέζοι ήταν ισάξια αυτών των Άγγλων και είχε πολλές φοβίες για την τελική κατάληξη της ηχογράφησης.
 |
| Το εσώφυλλο του βινυλίου με τα credits |
Η αξία του φάνηκε από την πρώτη ημέρα της κυκλοφορίας του. Μεγαλειώδες, απόλυτα live (χωρίς το παραμικρό overdubs) η απόδοση των 5 μουσικών αγγίζει το τέλειο. Για πρώτη φορά στην ιστορία του rock είχαμε ένα τόσο χειμαρρώδες live άλμπουμ που εξακολουθεί να είναι αξεπέραστο. Μπορεί το παίξιμο του Ritchie Blackmore να είχε συναρπάσει ολόκληρη τη γενιά μου (αλλά και τις επόμενες), που απέκτησε το άλμπουμ στον πραγματικό χρόνο κυκλοφορίας του, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να μην σκύψουμε ταπεινά το κεφάλι στο παίξιμο των Lord, Paice, Glover και Gillan. Έως τότε το συγκρότημα μαζί με τους Black Sabbath, Uriah Heep, Led Zeppelin, Doors και Jethro Tull (οι Pink Floyd μπήκαν στη λίστα των αγαπημένων συγκροτημάτων 1 χρόνο αργότερα) ήταν τα αγαπημένα ξένα rock συγκροτήματα στη χώρα μας. Τα άλμπουμ In Rock, Fireball και Machine Head ακουγόντουσαν στα πάρτι και άρχιζαν να κτίζουν τις δισκοθήκες μας.
Το επόμενο live που ηχογράφησαν ήταν το Made in Europe (1976) με τους Coverdale και Hughes.
TRIVIA
- Οι συναυλίες δεν βιντεοσκοπήθηκαν. Το 2015 κυκλοφόρησε ένα box set με τετραπλό cd που περιείχε όλες τις ηχογραφήσεις, ένα single και ένα dvd διάρκειας 22 λεπτών. Αυτό ήταν το μοναδικό οπτικό καταγεγραμμένο υλικό από εκείνη την περιοδεία και μάλιστα δεν είχε ήχο που προστέθηκε με overdub στο studio!
- To 1993 η EMI κυκλοφόρησε το τρίπλό cd Live in Japan με επιπλέον κομμάτια που δεν είχαν χωρέσει στο διπλό βινύλιο (κυρίως τα encores).
- Η γιαπωνέζικη έκδοση του άλμπουμ τιτλοφορήθηκε Live in Japan κι είχε διαφορετικό εξώφυλλο από αυτό της διεθνούς κυκλοφορίας. Εξώφυλλο το οποίο χρησιμοποίησε η EMI στην κυκλοφορία του τριπλού cd που διαβάσατε πιο πάνω. Τα πρώτα αντίτυπα του άλμπουμ περιείχαν ένα film 35mm από το οποίο οι αγοραστές μπορούσαν να ανατυπώσουν τις φωτογραφίες!!!
- Μπορεί το Made in Japan να μην έχει κανένα overdub αλλά οι δύο φωτογραφίες στο εξώφυλλο κι οπισθόφυλλο δεν είναι από τις συναυλίες τους στην Ιαπωνία αλλά από το…Rainbow Theater του Λονδίνου. Το θέμα έγινε γνωστό πριν μετρικά χρόνια όταν ο κιθαρίστας των Def Leppard, Phil Collen αναγνώρισε τον εαυτό του (στο οπισθόφυλλο) στην πρώτη γραμμή μπροστά από τη σκηνή!!!
- Την ολόιδια αισθητική εξώφυλλου χρησιμοποίησαν κι οι Nomads στο άλμπουμ τους Made in Japan (1995) που ηχογραφήθηκε στη…Σουηδία!!!!
- Το 2006 οι Dream Theater τίμησαν το μεγάλο συγκρότημα κυκλοφορόντας το δικό τους Made in Japan από τη δική τους δισκογραφική εταιρεία Ytsetjam Records με ακριβώς τα ίδια τραγούδια!
- Το αγγλικό περιοδικό Classic Rock πριν 18 χρόνια έκανε μεταξύ των δημοσιογράφων του μεγάλο αφιέρωμα για το καλύτερο live και κατέληξαν να ψηφίσουν ο Live and Dangerous των Thin Lizzy. Στο επόμενο τεύχος ζήτησαν συγγνώμη γιατί…είχαν ξεχάσει να συμπεριλάβουν στη λίστα το Made in Japan!!!!!
- Το set list των συναυλιών τους είχε αλλάξει δραστικά μετά την κυκλοφορία του Machine Head, έχοντας προσθέσει πολλά καινούργια τραγούδια.
- Όταν λέμε overdubs εννοούμε τις studio πρόσθετες ηχογραφήσεις κάποιων σόλο ή και φωνητικών που δεν αποδόθηκαν καλά κατά τη διάρκεια του live.
18/3/18
Συγχαρητήρια για τη νέα στήλη! Ήταν κάτι που έλειπε. Οι μεγάλοι καλλιτέχνες, ειδικά του ροκ, στο live φαίνονται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιτρέψτε μου όμως να θυμίσω, ότι οι Deep Purple μάς είχαν ήδη δείξει από τι είναι φτιαγμένοι 3 χρόνια νωρίτερα, με το live από το Royal Albert Hall, σ' εκείνη τη μαγευτική συνύπαρξη της μπάντας με τη μεγάλη ορχήστρα, που καθιέρωσε το ροκ σαν κάτι μεγαλειώδες και κλασικό! Ελπίζω να γίνει κι ένα αφιέρωμα σ' αυτό το αξεπέραστο album.
Απλά αξεπέραστο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή